WPISUJE UCZEŃ                   dzień miesiąc rok   KOD UCZNIA                                                            DATA URODZENIA UCZNIA

UZUPEŁNIA ZESPÓŁ NADZORUJĄCY   dysleksja

PRÓBNY SPRAWDZIAN W SZÓSTEJ KLASIE SZKOŁY PODSTAWOWEJ „Zima” Instrukcja dla ucznia   1.       Sprawdź, czy zestaw egzaminacyjny zawiera 8 stron. Ewentualny brak stron lub inne usterki zgłoś nauczycielowi. 2.       Na tej stronie i na karcie odpowiedzi wpisz swój kod i datę urodzenia. 3.       Czytaj uważnie wszystkie teksty i zadania. 4.       Rozwiązania zapisuj długopisem albo piórem z czarnym lub granatowym tuszem/atramentem. Nie używaj korektora. 5.       W zadaniach od 1. do 20. są podane cztery odpowiedzi: A, B, C, D. Odpowiada im następujący układ kratek na karcie odpowiedzi:       6.       Wybierz tylko jedną odpowiedź i zamaluj kratkę z odpowiadającą jej literą – np. gdy wybrałeś „A”: 7.       Staraj się nie popełniać błędów przy zaznaczaniu odpowiedzi, ale jeśli się pomylisz, błędne zaznaczenie otocz kółkiem i zaznacz inną odpowiedź. 8.     Rozwiązania zadań od 21. do 25. zapisz czytelnie i starannie w wyznaczonych miejscach. Pomyłki przekreślaj. 9.     Ostatnia strona arkusza jest przeznaczona na brudnopis. Zapisy w brudnopisie nie będą sprawdzane.   Powodzenia!

Czas pracy: 60 minut   Liczba punktów do uzyskania: 40

Przeczytaj uważnie tekst.

              (...) Na placu najśmielsi chłopcy przywiązywali często swoje saneczki do chłopskiego wozu i jechali w ten sposób spory kawał drogi. Było to bardzo wesołe. Kiedy się w najlepsze bawili, nadjechały jakieś wielkie sanie; były pomalowane całe na biało, a w środku siedział ktoś otulony w białe futro i w białej futrzanej czapce; sanie objechały plac dwa razy dookoła. Kay przywiązał do nich szybko swoje saneczki i jechał za dużymi saniami; jechali coraz prędzej i prędzej, prosto przed siebie w najbliższą ulicę; osoba, która siedziała w saniach, odwróciła się, kiwnęła przyjaźnie do Kaya głową, zupełnie tak, jakby się znali od dawna; za każdym razem, kiedy Kay chciał odwiązać swoje saneczki, osoba znowu do niego kiwała Kay zostawał; wyjechali za bramę miasta, wtedy śnieg zaczął tak sypać, że chłopiec, jadąc dalej, nie widział nawet ręki, którą trzymał przed oczami; puścił prędko sznur od saneczek, by uwolnić się od wielkich sań, ale to nie pomogło, jego małe saneczki przywiązane były mocno i jak wiatr pędziły naprzód.(...)

Płatki śniegu stawały się coraz większe i większe i w końcu wyglądały jak duże, białe kury; nagle odskoczyły na bok, wielkie sanie zatrzymały się i osoba, która w nich jechała, wyprostowała się, jej futro i czapka były całe ze śniegu; a ona sama była damą smukłą i wysoką, jaśniejącą bielą – Królową Śniegu.(...)

Ściany pałacu zrobione były ze śnieżnej zawiei, a okna i drzwi z ostrych wiatrów; było tam przeszło sto sal, zależnie od tego, jak zawiał śnieg; największa sala rozciągała się wiele mil, wszystkie oświetlało silne światło zorzy polarnej; były wielkie, puste, lodowato zimne i błyszczące! Nie panowała tu nigdy radość (...). Pośrodku pustej, nieskończonej, śnieżnej sali leżało zamarznięte jezioro, które popękało na tysiąc kawałków, ale jeden kawałek był podobny do drugiego, było to prawdziwe dzieło sztuki.(...)

Mały Kay był zupełnie siny z mrozu, prawie czarny, ale nie spostrzegał tego wcale, gdyż Królowa Śniegu odjęła mu swym pocałunkiem wrażliwość na zimno, a jego serce stało się kawałkiem lodu. (...)

Fragment baśni H. Ch. Andersena pt. Królowa Śniegu, Warszawa 1956.

Zadania od 1. do 5. odnoszą się do przedstawionego tekstu.

1.       Powyższy tekst jest fragmentem baśni. W baśni

A.      miejsce akcji jest dokładnie określone.

B.      czas akcji jest dokładnie określony.

C.     występują postacie fantastyczne.

D.     występują postacie historyczne.

2.       Ubiór Królowej Śniegu wykonany był

A. z lodu.                            B. ze szronu.                            C. ze śniegu.                            D. z futra.

3.       Kay

A.      znał Królową Śniegu i dlatego przywiązał do jej sań swoje saneczki.

B.      nie znał Królowej Śniegu, ale przywiązał do jej sań swoje saneczki.

C.     znał Królową Śniegu i dlatego zaprosił ją do wspólnej, zimowej zabawy.

D.     nie znał Królowej Śniegu, ale zaprosił ją do wspólnej, zimowej zabawy.

0

4.       Które ze zdań nie jest prawdziwe?

A.      Kay był śmiałym chłopcem.

B.      Kay był otulony w białe futro.

C.     Kay był zupełnie siny z mrozu.

D.     Kay był zachwycony zabawą na placu.

5.       Podkreślony w tekście na stronie 2. fragment jest

A.      opisem pałacu.

B.      opisem Królowej Śniegu.

C.     sprawozdaniem z wizyty w pałacu.

D.     opowiadaniem o mieszkańcach pałacu.

6.       Gdy temperatura powietrza spada poniżej 0°C, rano na trawie zamiast rosy osadza się

A. śnieg.                                          B. grad.                            C. mżawka.                            D. szron.

7.       W styczniu na półkuli południowej jest

A.      wiosna.

B.      lato.

C.     jesień.

D.     zima.

Przeczytaj uważnie nuty i fragment tekstu piosenki.

Sanna

3

Zadania: 8. i 9. odnoszą się do przedstawionych nut i tekstu piosenki.

8.       W refrenie piosenki występują

A.      epitety.

B.      przenośnie.

C.     porównania.

D.     wyrazy dźwiękonaśladowcze.

9.       W zapisie nutowym piosenki Sanna przeważają

A. ósemki.                            B. ćwierćnuty.              C. półnuty.                            D. całe nuty.

10.  Który z instrumentów nie pasuje do pozostałych?
A. Tamburyn.                            B. Dzwonki.                            C. Trójkąt.                            D. Flet.

Przeczytaj ofertę księgarni.

Oferta księgarni