Krentz Jayne Ann - Eclipse Bay 02 - Świt nad zatoką.pdf - Eclipse Bay - matush555

Rozdział 1

Pozbywasz się mnie? - Gabe Madison przystanął na środku dywanu. Nie wierzył

własnym uszom. Na jego surowej twarzy malowało się oburzenie. - Nie możesz się

mnie pozbyć. Jestem klientem. Nikt nie pozbywa się klientów,

Ja się pozbywam. - Lillian Hartę siedziała niewzruszona za eleganckim biurkiem, z

dłońmi splecionymi na gładkim, szklanym blacie. Z całej siły starała się nie stracić nad

sobą panowania. - Przeprowadzam redukcję.

Redukcja polega na zmniejszaniu liczby pracowników, nie klientów. Co z lobą?

Podobno prowadzisz tu biuro matrymonialne. - Gabe wskazał kosztownie wyposażony

gabinet, za którego oknami, aż po horyzont, rozciągało się Portland. Potrzebujesz

klientów.

Z niektórymi jest więcej kłopotu niż pożytku. Gabe zmrużył

zielone oczy.

I ja niby jestem takim klientem?

· Tak. - Rozplotła dłonie i odchyliła się na oparcie fotela. - Przykro mi, naprawdę.

· Jasne, już ci wierzę. Uśmiechnął się zimno.

To był błąd, Gabe. Mówiłam ci to na początku, kiedy wymyśliłeś, że chcesz

skorzystać z usług Private Arrangements. Tłumaczyłam, że pewnie nic z tego nie

będzie. Ale ty nie przyjmowałeś odmowy.

Zresztą, nic dziwnego, pomyślała. W końcu Gabe nie podźwignął swojej rodziny z

upadku i nie zbudował Madison Commercial, dobrze prosperującej firmy, licząc się z

czymś tak banalnym jak odmowa. Tylko Hartę, a więc i ona, mógł w pełni docenić

osiągnięcie Madisona. Tylko Hartę

rozumiał, iie wysiłku Gabe musiał włożyć, żeby przełamać trwające od trzech

pokoleń pasmo porażek i odbudować imperium.

Jej ojciec często mawiał, że Gabe odniósł sukces, bo opanował sztukę samokontroli

- niesamowite osiągnięcie jak na Madisona. Ale od kiedy Gabe został klientem

Private Arrangements, Lillian zaczęła podejrzewać, że nie tylko nauczył się

powściągać swoją porywczość, ale przy okazji stłumił wiele innych emocji.

Przypuszczała, że Gabe nie pozwalał sobie na żadne silniejsze uczucia. 1 pewnie

płacił o wiele wyższą cenę za swój triumf, niż ktokolwiek zdawał sobie z tego

sprawę.

Owszem, uśmiechał się, ale nigdy się nie śmiał. Chyba nie był rozrywkowym

facetem. Widywała go zirytowanego, tak jak teraz, ale ani razu nie stracił

panowania nad sobą. Kobieca intuicja podpowiadała jej, że owszem, interesowały go

kobiety, ale nie przekraczał granicy między fizyczną satysfakcją a prawdziwą

namiętnością. 1 mogła się założyć, że nigdy nie był zakochany, bo nie pozwolił

sobie na takie ryzyko.

I on spodziewa) się, że Private Arrangements znajdzie mu żonę? Nie było szans.

Ja nie popełniłem błędu - powiedział Gabe. - Dokładnie wiedziałem, co robię i

czego chcę, kiedy zgłosiłem się do ciebie. To ty popełniłaś błąd. I to nie jeden, a

pięć.

· Fakt, że nie wypaliło wszystkich pięć randek, na które cię umówiłam, powinien

chyba coś mówić nam obojgu - odparła, próbując załagodzić sytuację.

Zgadza się. Mówi. Że pięć razy spieprzyłaś sprawę.

Wiedziała, że ta rozmowa nie będzie łatwa, ale nie spodziewała się, że Gabe

okaże się aż tak uparty. Nie wyszło i tyle. Powinien zadowolić się zwrotem

pieniędzy i nie robić afery.

Zaczęła się trochę niepokoić, że Gabe tak się zapiera, żeby pozostać jej klientem.

Poniewczasie zdała sobie sprawę, że był przyzwyczajony walczyć do upadłego,

jeśli mu na czymś zależało. Powinna się domyślić, że ten facet tak łatwo nie

zrezygnuje.

Oparła się łokciami o biurko i bawiła długopisem; chciała zyskać trochę czasu na

zebranie argumentów. Nic nigdy nie było proste między Madisonami a Harte'ami.

Młodsi członkowie tych dwóch rodzin lubili udawać, że dawny konflikt, który

wybuchł między ich dziadkami i doprowadził do upadku dynamicznie rozrastającego

się imperium, w ogóle nie dotyczy następców. Ale mylili się. Skutki odbiły się na

dwóch kolejnych pokoleniach. Gabe stanowił idealny przykład tego, że przeszłość

była nadal żywa.

· Ja uważam, że wywiązałam się z umowy - powiedziała. - W ciągu ostatnich trzech

tygodni zorganizowałam ci pięć randek.

No właśnie. Pięć. Zapłaciłem za sześć.

· Narzekałeś na wszystkie pięć. Szósta byłaby tylko stratą czasu.

- Te pięć niewypałów to twoja wina. - Zacisnął szczęki. - Albo programu

komputerowego. Nieważne. Kandydatki po prostu nie były dobrze dobrane.

· Naprawdę? - Uśmiechnęła się lekko. - Nie rozumiem, jak to możliwe. Powinny

doskonale pasować. Analiza komputerowa wykazała, że w przeszło osiemdziesięciu

pięciu procentach odpowiadały twoim wymaganiom.

Tylko w osiemdziesięciu pięciu? To wszystko wyjaśnia. - Uśmiechnął się kwaśno. -

Problem w tym, że ty i twój komputer odwalacie chałturę. Nie znaleźliście ani jednej

kandydatki, która spełniałaby moje oczekiwania w stu procentach.

Bez żartów, Gabe. - Odłożyła starannie długopis. - Stuprocentowy ideał nie

istnieje. Posługuję się programem komputerowym, nie magiczną różdżką.

W takim razie niech będzie dziewięćdziesiąt pięć procent. - Rozłożył dłonie. -

Jestem elastyczny.

Elastyczny? Wpatrywała się w niego przez chwilę skonsternowana, a potem

stłumiła śmiech. Bez urazy, ale jesteś równie elastyczny, jak stalowy pręt.

1 tak samo twardy, pomyślała. Jego charakterystyczny uniform - drogie, stalowoszare

garnitury, grafitowoszare koszule, srebrne spinki do mankietów z onyksami i krawaty

w srebrno-czarne paski - obrósł już legendą wśród miejscowych biznesmenów, którzy

ubierali się swobodniej. Ale elegancki strój był kiepskim kamuflażem żelaznej woli,

zahartowanej w gorącym ogniu walki.

Łatwo było zauważyć jej oznaki. W każdym razie Lillian nie miała z tym problemu.

Żelazna wola Gabe'a uwidaczniała się w jego chodzie - poruszał się z gracją

urodzonego myśliwego. Widoczna była w jego postawie i chłodnym, czujnym

spojrzeniu. Zawsze w stanie gotowości mimo pozornego rozluźnienia. Jego

wewnętrzna siła tworzyła niewidzialną aurę. Ten mężczyzna nigdy nie działał pod

wpływem impulsu. Miał wszystko pod kontrolą.

Najbardziej jednak niepokoiło Lillian to, że Gabe nie tylko budził jej

zainteresowanie, ale i fascynację.

Właściwie znała go przez całe życie. Pochodził z Eclipse Bay, na wybrzeżu Oregonu.

gdzie Harte'owie od zawsze mieli letni dom. Jako nastolatka czasami wpadała na

Oabe'a w tym małym miasteczku - ale był Madisonem. Wszyscy wiedzieli, że

mężczyźni z tej rodziny oznaczali kłopoty. Porządne dziewczęta mogły sobie pozwolić

na niewinne fantazje; ale nie umawiały się z Madisonami. Poza tym Gabe był od Lillian

pięć lat starszy, a jak jeszcze dodać do tego skomplikowaną historię stosunków obu

rodzin, powstawała bariera nie do pokonania. Ten mur przetrwał nienaruszony aż do

ślubu jej siostry Hannah z jego bratem, Rafe'em, przed kilkoma miesiącami. Całe

miasteczko było w szoku. Czyżby niesławny konflikt między Harte'ami a Madisonami

w końcu został zażegnany? To pytanie wciąż pozostawało zagadką.

Po spotkaniu z Gabe'cm na weselu Lillian poczuła dziwne pobudzenie i niepokój.

Nie umiała sobie tego wytłumaczyć, ale miała nadzieję, że jej przejdzie. Jednak kiedy

kilka tygodni później wszedł do Private Arrangements, zdała sobie sprawę, że czekała

na niego. Nie potrafiła wyjaśnić dlaczego, ale gdy dotarto do niej, że zjawił się tylko

jako klient, poczuła się zawiedziona.

Mimo to pozwoliła sobie na kilka interesujących fantazji z jego udziałem.

Potem wypełni! długi kwestionariusz, z którego wprowadzała dane do programu. „Tylko

nie typ artystki" - napisał. Pewnie to jedno z nielicznych miejsc w formularzu, gdzie był

absolutnie szczery.

- To nie moja wina. źe dobrałaś mi nieodpowiednie kandydatki - powiedział.

Doskonałe pasowały. Uniosła zamkniętą dłoń. - Wszystkie z wyższym

wykształceniem. Wyprostowała jeden palec. - W odpowiednim przedziale wiekowym.

Wyprostowała drugi palec. - Spełnione zawodowo i finansowo niezależne. Trzeci

palec. - Nie miały nic przeciwko, żeby zabawiać twoich klieritovv. Kolejny palec. - I

żadna z nich z pewnością nie była typem artystki.

· Wszystkie były dziwnie zainteresowane moimi dochodami. I nawet nie bardzo się

z tym kryh.

A dlaczego miały się kryć? Ty byłeś bardzo zainteresowany ich statusem

finansowym. Wyraźnie zaznaczyłeś, że mają być dobrze sytuowane.

• Bo nie chce. żeby kobieta wyszła za mnie dla pieniędzy. - Odwrócił się i zaczął

krąży ć po gabinecie. - I jeszcze jedno. Wszystkie były zbulwersowane, kiedy

wspomniałem o kontrakcie przedmałżeńskim.

· Gabe. zastanów się! Kto wyjeżdża z czymś takim na pierwszej randce?

A do tego gadały o długich wakacjach na południu Francji i swoich drugich

domach na Maui. Ja nie mogę sobie pozwolić na miesiąc wakacji.

· A w ogóle na wakacje?

Do diabła, mam firmę na głowie.

Mhm. Zero wakacji. Naprawdę rozrywkowy facet, pomyślała, ale nie

powiedziała tego na głos

Aha... - Odwrócił się do Lillian. - Wszystkie mają też Bóg wie jakie oczekiwania.

A ty nie? Wydawał się szczerze zdumiony. Jego twarz przybrała surowszy wyraz.

- Nie. Już ci mówiłem, jestem bardzo elastyczny.

Pochyliła się do przodu.

- Posłuchaj, Gabe Podobno za każdym razem, już po półgodzinie od

rozpoczęcia randki, nie kryłeś znudzenia.

Wzruszył ramionami.

· Mniej więcej po takim czasie uświadamiałem sobie, że znowu źle wybrałaś.

Musiałeś zerkać po kryjomu na zegarek jeszcze przed daniem głównym?

· Od razu po kryjomu. Owszem od czasu do czasu patrzyłem na zegarek. Co z tego?

Czas to pieniądz.

- I wszystkie /godziły się co do jednego: nie ma w tobie za grosz ro

mantyzmu.

■- A co tu ma romantyzm do rzeczy? - Z irytacją gwałtownie przeciął dłonią powietrze.

Jeśli o mnie chodzi, były to spotkania czysto biznesowe.

· Czysto biznesowe. Nie wiedzieć czemu, one widziały to trochę inaczej.

Do cholery, szukam żony. Nie dziewczyny.

'-- Rozumiem. Odchrząknęła. - Powiedziały mi jeszcze, że kiedy już zdołały

nawiązać / tobą rozmowę, to i tak do niczego nie prowadziła, bo obsesyjnie obawiasz

się. że zostaniesz poślubiony dla pieniędzy.

· Też byś się obawiała, gdyby każdy facet, z jakim się umawiałaś, chciał wiedzieć, ile

zainwestowałaś w branżę nowych technologii, a ile w obligacje i nieruchomości.

Drwał, zastanawiając się nad czymś. - Może powinienem chodzić na randki pod

przybranym nazwiskiem.

Tak, jasne. Zawianie prawdy to znakomity sposób na rozpoczęcie poważnego,

trwałego związku. I wiedz, że niejeden facet okazywał niezdrowe zainteresowanie

moimi finansami. Nazywam się Hartę, pamiętasz?

~ No tak. Hartę Investments.

- Właśnie, Wszyscy wiedzą, że razem z bratem i siostrą dziedziczymy

firmę. Poza tym całkiem dobrze wyszłam na Private Arrangements.

Omiótł wzrokiem elegancki gabinet.

- Słyszałem, że masz klientów z wyższej półki. I nieźle sobie liczysz

za usługi.

Obdarzyła go przelotnym uśmiechem.

- W skrócie moje wyniki finansowe mogą być atrakcyjne dla pewnego

typu facetów. Ale staram się nie generalizować. Nie ogarniają mnie lęki, że

każdy facet, który się ze mną umawia, chce się dobrać do moich pieniędzy.

· Fajnie - mruknął. A nie uważasz, że to trochę naiwne? Zacisnęła zęby.

Nie jestem naiwna.

Wzruszył ramionami i podszedł do okna, skąd rozciągał się widok na rozmyte

deszczem miasto, aż do rzeki Willamette. Lillian podążyła za jego wzrokiem. W

mieście zaczynały zapalać się światła. Krótkie zimowe dni były ceną, jaką północny

zachód płacił za wyjątkowo długie dni w lecie.

Okay, może i mam obawy, że jakaś kobieta wyjdzie za mnie ze względu na Madison

Commercial - powiedział cicho Gabe. - Kilka razy niewiele brakowało.

· Błagam, chcesz mi wmówić, że nigdy się nie ożeniłeś ze strachu przed nieuczciwą

kobietą? Nie kryła sceptycyzmu. - Trudno w to uwierzyć. Nie zawsze byłeś bogaty i

odnosiłeś sukcesy. Wręcz przeciwnie.

Przypatrywał się mgle otulającej miasto, w którym zapadał zmrok.

- Kiedy nie miałem jeszcze pieniędzy, byłem zbyt pochłonięty Madison

Commercial, żeby związać się z kimś na poważnie.

W to mogę uwierzyć. Na chwilę zapadła cisza.

· Ale nie tylko to powstrzymywało mnie przed małżeństwem.

Nie?

Nie spieszyło mi się, żeby dopełnić tradycji Madisonów. Przyglądała się

mu zmrużonymi oczami.

Nie rozumiem.

- Dla mojej rodziny typowe są nieudane związki i rozwody. Małżeń

stwo to nie nasza specjalność.

Wyprostowała się na fotelu.

- Wybacz, ale już dłużej nie możesz się tym zasłaniać. Twój brat przeła

mał złą passę. Rafę i Hannah będą udanym małżeństwem.

Wydajesz się tego bardzo pewna.

· Bo jestem tego pewna. Zaciekawiony spojrzał na nią przez

ramię.

Niby czemu? Nie sprawdziłaś ich tym swoim programem.

To się po prostu czuje - powiedziała spokojnie. - Łączy ich szczególna więź. Nie

sądzę, żeby któreś nawet spojrzało na kogoś innego, dopóki mają siebie nawzajem.

· Czuje się, tak?

Nazwij to kobiecą intuicją.

- Intuicja to zabawne słowo w ustach kobiety, która swata ludzi za po

mocą programu komputerowego. Nie myślałem, że możesz przywiązywać

aż tak dużą wagę do intuicji.

- Kobiety lubią szczycić się swoją intuicją. - Ta rozmowa zmierzała

w niebezpiecznym kierunku. - A ty uważasz, że ich małżeństwo nie wy

pali?

Ależ skąd - odparł zadziwiająco swobodnie. - Będzie udane. Absolutne

przekonanie w jego głosie zbiło Lillian z tropu.

· Słucham? Przed chwilą nabijałeś się z mojej intuicji. Skąd u ciebie pewność, że im

wyjdzie?

· Na pewno nie opieram się na intuicji.

To na czym?

Na prostej logice. Po pierwsze, to oczywiste, że Hannah jest namiętnością Rafe'a. A

Krentz Jayne Ann - Eclipse Bay 02 - Świt nad zatoką.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: