Fakty i Mity 26-2002.pdf

Prokuratura wszczęła dochodzenie – za bezprawne noszenie orderu Virtuti Militari

Prałat Jankowski do więzienia!

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 26 (121) 28 czerwca – 4 lipca 2002 r. Cena 2,20 zł (w tym 7% VAT)

Str. 7

„I biorąc je w objęcia, kładł

na nie ręce i błogosławił je” (Ew.

Marka 9, 37).

Później obnażać i biczować się

im kazał i czyny lubieżne na nich

dokonywał, a one – dziecka –

płakały i rączkami oczy zasła-

niały („FiM” str. 8 i 9).

Molestowanie dzieci przez

księży to nie tylko problem USA,

Australii, Niemiec, Austrii. To

dzieje się także w Polsce

parafialnej... co dzień. W tym

i najbliższych numerach „Fak-

tów i Mitów” ujawnimy prze-

rażającą prawdę.

Proszę księdzowej

Szaweł

czy Paweł

29 czerwca jedenaście kobiet przyj-

mie w Austrii święcenia kapłańskie w ob-

rządku katolickim.

– To skandal! Praktyka sprzeczna

z Pismem Świętym i Tradycją Kościoła!

– krzyczą urzędnicy Watykanu.

– To konieczność podyktowana równo-

uprawnieniem oraz brakiem księży płci

męskiej – twierdzą światli katolicy, na cze-

le z kandydatkami

na księży.

Str. 3

Str. 14, 15

Szalony, nawiedzony, zgorzkniały ma-

ły człowiek. Pokurcz nienawidzący kobiet,

prawdopodobnie impotent?

Czy może raczej XIII apostoł, wielki

świadek wiary, rzeczywisty twórca chrze-

ścijaństwa?

Kim naprawdę był Szaweł z Tarsu?

Str. 8, 9

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 26 (121) 28 VI – 4 VII 2002 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Wstrząśnięci,

nie zmieszani

POLSKA Jak podał GUS, aż 57 proc. Polaków żyje w biedzie,

a w skrajnej nędzy – 9,5 proc. obywateli. Ta ostatnia grupa

powiększyła się w ciągu ostatniego roku aż o 15 proc.! Życie

poniżej minimum biologicznego oznacza fizyczne wyniszcze-

nie organizmu.

Na szczęście w sierpniu przyjeżdża papież!

Gdy media donosiły o rosnącej w kraju biedzie, „lewicowy” rząd

i episkopat ogłosiły porozumienie w sprawie nowych ulg finan-

sowych dla Kościoła. Parafie, czyli firmy świadczące odpłatnie

usługi religijne, zyskają status „organizacji pożytku publiczne-

go” i będą mogły korzystać z kolejnych zwolnień fiskalnych,

skarbowych, sądowych i celnych. Zyskają więc wszystkie przy-

wileje, jakimi będą dysponować organizacje charytatywne.

Dziwnym trafem, im bardziej Kościół zajmuje się „działalno-

ścią charytatywną”, tym więcej ludzi żyje w niedostatku.

z branży antyklerykalno-gazetowej. Od miesięcy wszy-

scy oni prześcigają się w informowaniu mnie o aferze pe-

dofilskiej wśród tamtejszego kleru katolickiego. – Ludzie, ja

to wszystko wiem; mamy w USA dwóch korespondentów,

napisaliśmy o tym pierwsi i piszemy niemal co tydzień.

A ci dalej swoje – albo się umówili, że mi obrzydzą życie,

albo myślą, że mam już totalne skrzywienie zawodowe.

– Ale człowieku, tu wszystko huczy, ludzie przestają cho-

dzić do kościołów, nie posyłają dzieci na katechezę, nikt się

nie chce przyznać, że jest rzymskim katolikiem. To jakaś

antywatykańska rewolucja! Spode łba patrzą na każdego

Polaka, no bo wiadomo... No, ale księża to już mają kom-

pletnie przerąbane, każdy to potencjalny pedofil.

Szczerze współczuję „normalnym”

amerykańskim księżom, tak jak

współczułem polskim po aferze

z abp. Paetzem. Wszelkie uogól-

nienia są zawsze krzywdzące,

a w przypadku takim jak ten

– szczególnie dotkliwe.

Skala zjawiska klero-pe-

dofilii jest jednak

w USA przeogromna

(dochodzenia proku-

ratorskie w niektó-

rych stanach dowo-

dzą, że co drugi

ksiądz jest zboczeń-

cem!) i reakcja

Amerykanów ade-

kwatna do powa-

gi sytuacji. Po za-

machu na World

Trade Center to bez

wątpienia najwięk-

szy szok dla Ameryki. Oczywiste jest

również to, że w pierwszym rzędzie współczucie okazywa-

ne jest ofiarom, co też się tam robi. A co robi się w nadwi-

ślańskim Katolandzie? Wszak Kościół jest powszechny i już

za czasów podróży misyjnych św. Pawła problemy jednej

gminy bardzo obchodziły inne wspólnoty. Polaków nie ob-

chodzą ni w ząb.

Nie twierdzę, że powinna się u nas rozpętać nagonka

na księży, to znaczy owszem, ale może nie akurat z tego

samego powodu. Można by jednak – przypomniawszy so-

bie, że też mamy dzieci i że prawie wszystkie one uczęsz-

czają hurtem na państwową religię, o armii ministrantów

nie wspominając – skontrolować to i owo. Ot, chociażby

tak, jak to się obecnie dzieje w krajach, gdzie króluje za-

chodnia cywilizacja. Tak, tak! Od naszej zachodniej granicy

aż po Australię prowadzone są mniej lub bardziej oficjalne

dochodzenia w kuriach i na parafiach pod pedofilskim ką-

tem. Wynika z nich niezbicie, że światowe pogłowie księ-

ży pedofilów jest ogromne i dotyczy każdego państwa, a w

USA mówi się już powszechnie o chorobie zawodowej wśród

kleru. Przed problemem nie ustrzegły się takie kraje jak Ir-

landia, Włochy czy Hiszpania. Tylko w Polsce problemu jak-

by nie było, a przynajmniej nie mówi się o nim wcale. Cóż

dopiero kontrolować władzę duchowną! Polskie dzieci ma-

ją najwidoczniej mniej praw; poza oczywiście prawem do:

katechezy od przedszkola, katolickiego lania z połamaniem

kości włącznie i zegarka na I Komunię. Dzieci z Bieszcza-

dów i byłych PGR-ów dodatkowo nie muszą regularnie ja-

dać, więc poszczą cały rok. Polscy księża rzymscy mają za

to wszelkich praw pod dostatkiem, ba – nawet te prawa

stanowią, choćby przez swoich posłów. No, to jak się mo-

gą równać zwykłe świeckie dzieci z poświęconymi księż-

mi? Nijak. A może tak:

Bezdzietny ojciec jezuita Józef Augustyn wydał książkę

poświęconą nadużyciom seksualnym wśród duchowieństwa:

„Głęboko wstrząśnięci – Samooczyszczenie Kościoła”. Jest

to zbiór wywiadów i artykułów tego znanego specjalisty od

przekręcania rzeczywistości na nutę kościelną tak, by wszyst-

ko grało. Przyznaję, książkę przerzuciłem pobieżnie, bo nie

mam czasu na głupoty. Odniosę się więc tylko do tego, co

w publicznej rozmowie powiedzieli na jej temat – sam au-

tor oraz: Zbigniew Nosowski – red. naczelny „Więzi”, ksiądz

Marek Dziewiecki – krajowy duszpasterz powołań i red. na-

czelny KAI – Marcin Przeciszewski. Wszyscy oni mienią się

postępowymi kato-liberałami, a Nosowskiego pamiętamy

z odważnych opinii wyrażanych w telewizji na fali skandalu

z abp. Paetzem, kiedy stwierdził, że pewne środowiska wie-

działy o sprawie od dawna. Pomni na swoją postępowość

panowie zaczęli dyskusję od dywagacji na temat: czy przy-

padki pedofilii wśród księży w Polsce należy ujawniać, czy

raczej „wyciszyć, przenieść, ukryć”. Zapewne dlatego, że by-

ły to dywagacje publiczne, ojciec Augustyn stwierdził dy-

plomatycznie, iż ta druga opcja „niczego nie rozwiązu-

je” (przestała już być skuteczna?). Dodał też za-

raz, iż cały problem „dotyczy przede

wszystkim sfery duchowej” i trzeba

go „łączyć ze współczuciem dla wi-

nowajcy”. To bardzo pragmatycz-

ne i solidarne, kapłańskie podej-

ście. Ojczulek współczuje kole-

gom po fachu, którym po-

winęła się noga i prze-

rwał łańcuszek seksual-

nych zdobyczy wśród

przedszkolaków. O, jakże

wielkie rozterki duchowe

muszą przeżywać ci biedni

kapłani! Ks. Dziewiecki z ko-

lei wyraża nadzieję, iż mi-

łość błądzącego kapłana do

Jezusa przezwycięży

w nim grzeszne skłonno-

ści; podaje też przykład jaw-

nogrzesznicy, którą przyprowa-

dzono do Mistrza. Ten jej nie potę-

pił, lecz przebaczył. Trochę dziwnie

w ustach krajowego duszpasterza

brzmi w tym kontekście porówna-

nie grzesznego księdza do grzesznej

kobiety, skoro Kościół jednocześnie

opowiada się np. za więzieniem dla kobiet, które dopuściły

się aborcji. Gdyby jednak ktoś ośmielił się „prześladować

i podejrzewać” księży katolickich, ojciec Augustyn spieszy

im z odsieczą i radą: – „Nie wolno dać się zastraszyć, nie

wolno zacząć się bać, w atmosferze podejrzliwości trzeba

być osobą o głębokim życiu duchowym”. Jako się bowiem

rzekło, duchowość jest rzeczą najważniejszą.

Zapytany o homoseksualizm wśród księży w Polsce, ks.

Dziewiecki odpowiedział, że na kilkuset kleryków, z którymi

miał kontakty (jakie?), tylko 2–3 osoby miały skłonności ho-

moseksualne. „To zaledwie niecały promil w stosunku do

wszystkich kleryków” – ucieszył się Dziewiecki. Tę oczywi-

stą bzdurę (w dodatku podwójną, bo już 3 osoby na 300 to

jeden procent, a nie promil) co prędzej sprostował sam

o. Augustyn, podbijając stawkę do kilku procent. I tak jest

to prawdziwa rewelacja! Wszelkie sondaże przeprowadzane

w kilkudziesięciu krajach umiejscowiły tam populację homo

księży na poziomie od 15 do 70 procent! Kamienie nam

z serc na nogi pospadały i duma rozparła trzewia, że mamy

tak świętych kapłanów. Hmm... Jeśli jednak nasi czcigodni

ojcowie zapytali wprost kleryków o to, czy są pederastami,

to zapewne potwierdzili to tylko ci, którym zbrzydła już ka-

riera w seminarium... Na usprawiedliwienie promila (w po-

rywie do „kilku procent”) kleropedziów autor „Głęboko wstrzą-

śniętych...” twierdzi uczenie, iż akurat w ich przypadku „za-

burzenia seksualne związane są z zaburzeniami osobowości”.

To zrozumiałe. Człowiek obdarzony bożym powołaniem nie

może być normalnym, sensu stricto zboczeńcem.

Na koniec wielce pouczającej dyskusji interlokutorzy skon-

statowali, że jeśli Kościół w Polsce weźmie pod uwagę wska-

zania Jana Pawła II, to uchroni się od wszelkiego zła.

Jak uchronić polskie dzieci przed księżmi pedofilami?

O tym w dyskusji nic nie było. Pewnie dlatego, że w ogó-

le nie padło w niej słowo – dziecko.

LUBLIN Pies na komuchów – arcybiskup Józef Życiński – z ra-

dością przyjął wiadomość, że dawni pracownicy wywiadu i kontr-

wywiadu nadal będą podlegać lustracji.

A co z ponad 30 tysiącami agentów Watykanu?!

WATYKAN Papież to dobry człowiek – odjął sobie od ust

i przekazał dla potrzebujących 6 mln dolarów w samym tyl-

ko 2001 roku (jeśli to prawda). Watykan nie podał tylko, że

jest to zaledwie 10 proc. sumy, na jaką obskubał diecezje

na całym świecie.

Gdzie to napisano: „niech nie wie lewica, co czyni prawica...”?

NIEMCY W kampanii wyborczej politycy odgrzebali starego

trupa – kwestię wypędzenia Niemców po 1945 r. Najgłośniej

krzyczy bawarski katolik Edmund Stoibler, prawicowy kandy-

dat na kanclerza. Domaga się od polskich i czeskich władz unie-

ważnienia decyzji o przesiedleniu i wywłaszczeniu osób naro-

dowości niemieckiej.

A my anulujemy rozbiory i stocznię szczecińską przeniesiemy

na Krym.

USA Jak podał dziennik „Washington Post”, większość ame-

rykańskich katolików uważa, że episkopat nie radzi sobie

z problemem pedofilii wśród kleru. Jednocześnie aż 67 proc.

wierzy, że Kościół upora się z tym problemem w przyszłości.

I dzięki tej naiwnej wierze Kk radzi sobie od 1500 lat...

Emerytowany ksiądz Paul R. Shanley, były podwładny słynne-

go z ukrywania przestępców kardynała Lowa, został oskarżo-

ny o zgwałcenie czterech chłopców. Swoje ofiary wykorzysty-

wał na plebanii, w łazience i w... konfesjonale.

Jaki pomysłowy, pewnie później ich rozgrzeszał.

Pochodzący z Nigerii duchowny Cyriacus Udegbulem został za-

trzymany w Teksasie pod zarzutem gwałtu na 37-letniej kobie-

cie. Obawiająca się skandalu diecezja sama doniosła na poli-

cję o ukrywającym się księdzu.

Ksiądz gwałcący... kobietę?!

Nowojorscy chasydzi masowo głosowali na Hillary Clinton

w wyborach do senatu w 2000 roku. W podzięce małżonek

prezydent ułaskawił czterech chasydów odsiadujących wielolet-

nie kary więzienia za oszustwa finansowe. Żona jednego z ży-

dowskich malwersantów podarowała Clintonowi i Partii Demo-

kratycznej milion dolarów na kampanie polityczne...

Widocznie geszeft się opłacał.

SZWAJCARIA Proboszcz Kari Buergler z Buochos (37 lat)

na niedzielnej sumie oznajmił zdumionym parafianom, że ko-

cha mężczyznę i chciałby związać się z nim na całe życie. Wy-

jawił, że przez długie lata przeżywał koszmar, ukrywając i nie

akceptując własnych skłonności. Wysłał także listy do... 4 ty-

sięcy swoich wiernych, w których szczegółowo wyjaśnił przy-

czyny swojej decyzji. Wyraził żal, że problemy miłości, part-

nerstwa i homoseksualizmu nie są w Kościele dyskutowane

w sposób otwarty.

To księża mogą kochać jak zwykli ludzie?

PORTUGALIA Jak podał katolicki Ośrodek Studiów Społecz-

nych i Pastoralnych, 56 proc. Portugalczyków uważa się za prak-

tykujących katolików, ale tylko... 10 proc. chodzi do kościoła!

Kościelni badacze odkryli, że wierni podają w ankietach „prak-

tykujący”, bo tak wypada.

Tacy podobni do nas, a wygrali 4:0.

UKRAINA Na granicy rosyjsko-ukraińskiej zatrzymano rzeko-

my dziecięcy chór cerkiewny, który okazał się grupą nieletnich

przemycanych do USA. W handlu dziećmi uczestniczył duchow-

ny z Winnicy, który zaopatrzył grupę w kościelne papiery.

Gdyby tylko dotarli do Polski...

UWAGA, CZYTELNICY!

W związku ze zmianą lokalu redakcji

podajemy nasz nowy adres:

Tygodnik „Fakty i Mity”

90-601 Łódź ul. Zielona 15

JONASZ

M am za oceanem kilku znajomych i to niekoniecznie

Nr 26 (121) 28 VI – 4 VII 2002 r.

GORĄCY TEMAT

datek z Austrii jest

Christine Mayr-

-Lumetzberger ,

była zakonnica ze

zgromadzenia benedyktynek.

Christine ma obecnie 46 lat, jest

mężatką i została zwolniona ze

stanowiska nauczycielki. W swo-

im oświadczeniu poinformowała,

że w ceremonii wyświęcenia we-

zmą udział trzy kandydatki z Au-

strii, trzy z Niemiec i pięć ze Sta-

nów Zjednoczonych. Wśród Nie-

mek znajdują się kobiety z tytu-

łem doktora teologii: Ida Raming

(70 lat) i Iris Mueller (72 lata).

Obie profesorki od lat angażują

się na rzecz ordynacji kobiet i wy-

kapłańskiego. Kwestia ta związa-

na jest także z równouprawnieniem.

W końcu połowa chrześcijan to ko-

biety. (...) Powołujemy się na sło-

wa Biblii – wybór biskupa może

nastąpić przez lud. My jako kobie-

ty-księża, zostałyśmy przez lud już

zaakceptowane. Świadczą o tym

liczne listy od katolików, którzy

chcą np. żebyśmy to właśnie my

ochrzciły ich dzieci” .

Wyświęcenia kobiet na księży

podjął się były ksiądz katolicki

z Argentyny, Romolo Braschi ,

który przed czterema laty otrzy-

mał w Monachium godność ar-

cybiskupa, a następnie sam mia-

nował się głową katolickiego, apo-

stolskiego, nierzymskiego chary-

To chyba jedyne zdjęcie kobiety przy ołtarzu

Proszę księdzowej

Wbrew świętej i nieomylnej woli

Kościoła rzymskokatolickiego

w najbliższą sobotę, 29 czerwca,

w Austrii 11 kobiet zostanie

wyświęconych na księży katolickich.

Czy nasz papież to przeżyje?

wikariusza. Po „aksa-

mitnej rewolucji” Ja-

vorova była nauczy-

cielką religii w szko-

łach w Brnie i nadal

prowadzi działalność

duszpasterską wśród

grup kobiecych. Oczy-

wiście Jan Paweł II

nie uznał jej święceń,

a „koledzy po fachu”

– kapłani mężczyźni

nie chcą mieć z nią

nic wspólnego. Javo-

rova jednak nie rezy-

gnuje i nadal walczy

o prawa kobiet w Ko-

ściele rzymskokatolic-

kim. „Hierarchia ko-

ścielna nie może pro-

wadzić dialogu o kobietach wyłącz-

nie z mężczyznami. Kobiety mają

co prawda prawo przedstawić swo-

je problemy, jednak w Watykanie

interpretują je dalej mężczyźni.”

– Moim zdaniem, musi zna-

leźć się kobieta, która będzie mo-

gła przedstawić problemy kobiet

Kandydatki na księży w Au-

strii nie chcą jednak czekać na ge-

sty z Watykanu, tylko postawić

hierarchię katolicką przed faktem

dokonanym, twierdząc, że Kościół

po jakimś czasie je zaakceptuje.

Mają poparcie wśród wiernych.

Według danych statystycznych,

prawie 84 proc. Austriaków ak-

ceptuje kobiety-księży. Żeby

w najbliższą sobotę nie doszło

do zakłóceń przy wyświęceniu

kandydatek, do tej pory nie po-

dano miejsca uroczystości. Wia-

domo jedynie, że zaproszeni go-

ście (300 osób) i dziennikarze ma-

ją zostać przewiezieni helikopte-

rem na miejsce, gdzie odbędą się

święcenia. Koszty wynajęcia ko-

ścioła, chóru i ochrony, a także

koszty podróży biskupów pono-

szą właśnie goście i dziennikarze.

Od każdego z uczestników te-

go wydarzenia pobrana zostanie

opłata w wysokości 100 euro.

Biskupi austriaccy podczas

swojej ostatniej konferencji

oświadczyli, iż święcenia kobiet

dały liczne prace naukowe na ten

temat.

Według oświadczenia Gizeli

Forster , rzecznika kandydatek

z Niemiec (znajomej Jonasza), do

święceń przygotowuje się obecnie

11 następnych kobiet. Pochodzą

ze Szwajcarii i Afryki Południo-

wej. Obecne kandydatki przygo-

towywały się do aktu wyświęcenia

przez trzy lata.

zmatycznego Kościoła Jezusa Kró-

la, bliżej nie skonkretyzowanej

sekty w Krk.

9 maja tego roku Romolo Bra-

schi bez zgody Watykanu wyświęcił

na biskupa Austriaka Ferdynanda

Regelsbergera . Będzie on współ-

konsekratorem kobiet. Ferdynand

Regelsberger był uprzednio ojcem

benedyktynem w klasztorze Krem-

smuenster. W 1977 roku został

biskupów i kardynałów, jest wie-

lu zwolenników święceń kapłań-

skich dla kobiet. Obecnie jednak

„wpływowa klika watykańska” bro-

ni się przed takim rewolucyjnym

krokiem.

Biskup Romolo Braschi nie jest

pierwszym biskupem w Kościele

rzymskim, który po-

dejmuje się wyświęce-

nia kobiet na kapła-

nów. Uczynił to po

raz pierwszy 30 lat te-

mu w Brnie – podczas

prześladowań komu-

nistycznych – biskup

Dawidek . W tym cza-

sie większość zakonnic

katolickich w Czecho-

słowacji przebywała

w „klasztorach kon-

centracyjnych”. Księ-

ża nie mieli do nich

dostępu. Biskup Davi-

dek, który również

wiele lat spędził w wię-

zieniu, postanowił tym

zakonnicom umożliwić

udział w przyjmowa-

niu sakramentów. Wy-

święcił więc kobiety,

które po zaaresztowa-

niu mogły w więzie-

niach podjąć działalność duszpaster-

ską. Jedną z nich była żyjąca w celi-

bacie Ludmila Javorova (na zdję-

ciu powyżej). W 1971 roku otrzyma-

ła ona również godność generalnego

Światli katolicy czynnie wspierają emancypację w kościele

„Nie chcemy doprowadzić do

rozłamu w Kościele” , twierdzi Lu-

metzberger, „a to, co robimy, jest

co prawda sprzeczne z zasadami

dyscypliny, ale nie wiary. Jest to

krok w kierunku Kościoła przyszło-

ści. Po przyjęciu święceń chcemy

służyć zgodnie z tradycją francu-

skich księży-robotników, to znaczy

będziemy wykonywać pracę świec-

ką i w ten sposób zarabiać na ży-

cie, a w wolnym czasie nieść po-

sługę kapłańską. Liczba mężczyzn

kapłanów maleje, a ci, którzy słu-

żą czynnie, są coraz starsi. Dlate-

go Kościół rzymski powinien do-

puścić również kobiety do stanu

przeniesiony ad laicatum i wziął

ślub kościelny. Dzisiaj ma 68 lat

i jest emerytowanym nauczycie-

lem religii.

Zarówno wyświęcający biskup,

jak i osoba przez niego wyświę-

cona na biskupa bez zgody pa-

pieża – według prawa kościel-

nego (kanon 1382) – podlega-

ją karze ekskomuniki.

Panie powołują się na Biblię: wyboru biskupa dokonuje lud

Romolo Braschi podjął się

kontrowersyjnego zadania wyświę-

cenia jedenastu kobiet na księży,

ponieważ – jak twierdzi – wie, że

w Watykanie, jak również wśród

w Watykanie. Dlaczego nadal

mężczyźni zabierają głos w spra-

wach kobiet? – pyta oburzona Ja-

vorova. – To jest dla nas upoka-

rzające.

będą nieważne, a księżom męż-

czyznom, którzy popierają równo-

uprawnienie, grozi ekskomunika.

GEORG MOTYLEWICZ

Fot. Kirche Intern

R zecznikiem kandy-

Nr 26 (121) 28 VI – 4 VII 2002 r.

POLAKÓW PORTFEL WŁASNY

pokrycia w legalnych, ujawnionych

źródłach. Albo wtedy, gdy w grę

wchodzić będą towary nielegalnie

wprowadzane do Polski. Tak więc

nie ma mowy o tym, aby kontrola

skarbowa miała zatracić swój cha-

rakter i aby do podatnika X czy fir-

my Y – dla sprawdzenia rzetelności

deklarowanego opodatkowania

i sprawdzenia ksiąg – wyruszył in-

spektor ze spluwą w ręku. To nie tyl-

ko absurd, ale i prawnie niedopusz-

czalne. Za coś takiego, jak mówią,

można poważnie beknąć.

Mamy niebywale rozzuchwalone

grupy przestępcze. Bandziorów, któ-

rzy nie tylko nie uciekają na widok

policji, ale ośmielają się nawet ru-

szać do ataku na policję. Tak jak nie-

dawno w Nadarzynie pod Warsza-

wą, gdzie po zatrzymanego tira z po-

dejrzanym ładunkiem udała się

uzbrojona grupa bandytów.

Rozumiem, dyskusja jest dysku-

sją, każdy wyraża swój pogląd, a to,

co dla jednego kuriozalne, dla ko-

goś innego może być złotą myślą.

Ale niech zachowana będzie przy-

najmniej elementarna przyzwoitość

w ocenie faktów.

Mamy strumień przemytu – nie

drobnego, przygranicznego, w po-

staci tzw. mrówek, ale na dużą ska-

lę. Jest to m.in. wadliwie dokumen-

towany, fikcyjny import uzupełnia-

jący, są to całe tiry towaru z fał-

szywymi papierami i towarzysząca

temu korupcja w naszym aparacie

kontrolnym.

Mamy podziemie gospodarcze,

wille i konta mafijnych bossów, po-

rozpisywane na ciotki, pociotków

i innych „biednych bezrobotnych”.

I mamy obowiązek z tym wal-

czyć.

Dziad by się uśmiał

wych i celnych, jak każda

zmiana, wywołuje dyskusje

i kontrowersje. Nie tyle w tzw. sze-

rokich kręgach podatników – prze-

ciętnemu podatnikowi rozwiązania

strukturalne są na ogół obojętne, in-

teresuje go przede wszystkim spraw-

na obsługa przez odpowiednie urzę-

dy – ile wśród polityków, co jest

oczywiście zrozumiałe, bo od tego

są, aby się spierać i kłócić. Kiep-

ska jest niestety jakość tego sporu.

W warstwie merytorycznej deba-

ta nad zniesieniem Generalnego In-

spektora Celnego i nad zmianami

w ustawie o kontroli skarbowej oka-

zała się, niestety, uboższa od meta-

foryki. To że opozycja wykorzystała

debatę, aby – w związku i bez związ-

ku z tematem – przyłożyć rządowi,

wcale mnie rzecz jasna nie dziwi. Od

tego jest w końcu opozycją. Szkoda

jednak, że przy okazji nie padły ja-

kieś poważniejsze, godne uwagi pro-

pozycje, które można by wykorzystać

w ramach prowadzonej obecnie re-

organizacji służb skarbowych.

Zgłoszony przez rząd projekt

ustawy – przypomnę – przewiduje

zniesienie Generalnego Inspektora

Celnego, likwidację podległego mu

pionu inspekcji i – co najważniejsze

– zgoła inne ustawienie kontroli skar-

bowej. Ukierunkowanie jej przede

wszystkim na kontrolę dużych pod-

miotów gospodarczych i na trudniej-

sze zadania, związane m.in. ze zwal-

czaniem szarej strefy, narkobizne-

su, mafijnych fortun.

Powaga tych spraw i na-

cisk opinii publicznej, by-

śmy skuteczniej dobierali

się do skóry „grubym ry-

bom” podziemia gospodar-

czego, pozwala oczekiwać po-

ważnej debaty nad projekto-

wymi rozwiązaniami. Nie cho-

dzi bowiem o niewiele znaczą-

ce przesunięcia organizacyjne,

lecz o zmianę jakościową w pra-

cy służb kontrolnych stojących

na straży interesu Skarbu Pań-

stwa. Chodzi o ich umocnie-

nie poprzez odpowiednie re-

gulacje prawne, rozszerzają-

ce kompetencje tych służb,

i zapewnienie im środków po-

zwalających sprostać zadaniom.

Zamierzone połączenie dotych-

czasowej inspekcji celnej z kontrolą

skarbową oznaczać będzie powsta-

nie wzmocnionego, jednolitego pio-

nu kontroli skarbowej o charakterze

inspekcyjnym, z uprawnieniami do

prowadzenia działań operacyjno-

-rozpoznawczych i do stosowania

środków przymusu bezpośrednie-

go, z użyciem broni włącznie. To

ostatnie uprawnienie przysługiwać

będzie wyłącznie pracownikom wy-

odrębnionej komórki organizacyj-

skupia się uwaga mass mediów. Wal-

nięto oczywiście z grubej rury – że

kontrola skarbowa otrzymuje nowe

uprawnienia o charakterze policyj-

nym, pały i broń – jak napisała jed-

na z gazet – i że są to uprawnienia

zbyt daleko idące, których boją się

podatnicy, zarówno firmy, jak i oso-

by fizyczne. Jakoś nikt nie potrafi

czy nie chce zauważyć, że nie jest

to żadne rozszerzanie czy nadawa-

nie nowych uprawnień, a tylko po-

wtórka istniejących. Wszak likwido-

wanej właśnie ustawowo inspekcji

celnej przysługują i mundury, i pi-

stolety, i prawo do zatrzymywania

pojazdów tudzież zaglądania do ba-

gażnika. A więc to wszystko, co

w związku z nowelizacją ustawy wy-

wołuje teraz taką burzę obaw.

Owa broń, mundury, przymus

bezpośredni – to nihil novi . Ustawo-

dawca, likwidując inspekcję celną, zde-

cydował o przejęciu przez kontrolę

skarbową części zadań i uprawnień

likwidowanej służby. Owszem, zmie-

nia się wewnątrz służb skarbowych

lokalizacja tych policyjnych upraw-

nień. Traci je likwidowana służba,

otrzymuje inna. To przecież logiczne.

Więc o co tyle wrzawy?

Prawo do stosowania środków

przymusu podlegać będzie ustawo-

wemu, dwojakiemu ograniczeniu.

Przysługiwać ma jedynie inspekto-

rom i pracownikom wyodrębnionych

komórek organizacyjnych kontroli

skarbowej. Poza tym będą korzy-

stać z tego uprawnienia tylko wte-

dy, gdy przyjdzie do ujawniania i kon-

troli dochodów nie znajdujących

nej kontroli skarbowej, a zatem nie

wszystkim inspektorom, lecz około

kilkudziesięciu.

Środki przymusu, broń – to są

tzw. tematy chwytliwe i na nich

GŁASKANIE JEŻA

Burdel warszawski

dr WIESŁAW CIESIELSKI

Wiceminister Finansów, Sekretarz

Stanu, Generalny Inspektor Kontroli

Skarbowej

Dziwki moje kochane, córy Ko-

ryntu, niebogi, kur...tyzany biedne,

cóż teraz się z Wami stanie w sto-

łecznym mieście Warszawie? Gdzież

się podziejecie zziębnięte, głodne

i w łachmanach? Jak walczyć zdo-

łacie z potęgą miejskich rajców, któ-

rzy wypowiedzieli Wam bezpardo-

nową wojnę obliczoną na wynisz-

czenie, na fizyczną eliminację, ba...

eksterminację nawet.

W Warszawie – mieście głównem

– pozałatwiano już bowiem wszyst-

kie najpilniejsze potrzeby i nawet te

mniej pilne: gród przecinają szero-

kopasmowe arterie komunikacyjne,

bezrobocie jest już tylko reliktem za-

mierzchłej przeszłości, piękne komu-

nalne mieszkania czekają na loka-

torów. Ot, miejsce na ziemi mlekiem

i miodem płynące. Ten obraz sielski

psują już li tylko prostytutki zatrud-

nione w agencjach towarzyskich.

Radni warszawscy postanowili

więc dokonać rzeczy, która nie uda-

ła się jeszcze nikomu w historii świa-

ta: chcą zlikwidować prostytucję. Cie-

kawe, czy wezmą wzorce z bratnie-

go Wietnamu. Władze tego kraiku

załadowały razu jednego trzy tysią-

ce kurtyzan na statek, który został

następnie wyprawiony w otwarte mo-

rze i zatopiony. A może skazywać

będą dziewczęta na banicję, golenie

głów, noszenie specjalnych, żółtych

strojów hańby, umieszczą je wzorem

zaprzyjaźnionych Chin w obozach re-

edukacyjnych? To wszystko już by-

ło, to już w historii przerabialiśmy.

I co się stało? I nic się nie sta-

ło! Prostytutki zawsze wracały na

ulicę miast starożytnego Babilonu,

Palestyny w czasach Chrystusa, elż-

bietańskiego Londynu, Paryża Bur-

bonów albo Moskwy Stalina. Wra-

cały, bo są wieczne jak trawa.

W końcu cywilizowany świat po-

stanowił ten problem uporządko-

wać na takiej starej, rosyjskiej za-

sadzie: „Prywykniosz, a kak nie pry-

wykniosz, tak paddachniosz”.

I tak oto prostytutki w wielu

krajach mają swoje związki zawo-

dowe, niekiedy nawet reprezenta-

cje w parlamencie i samorządach,

bezpłatną (lub tanią) opiekę le-

karską, a co najważniejsze dla każ-

dej społeczności – płacą podatki.

W poniedziałek radni nadwi-

ślańscy (zapewne pod natchnie-

niem sutannowców, którzy gene-

ralnie wolą płeć własną) powie-

dzieli prostytucji zdecydowane

„nie”. I co się teraz stanie? Ła-

two przewidzieć co: operacyjne

specgrupy policyjne miast łapać

bandytów zrobią kilka nalotów na

domy publiczne, spałują i aresztu-

ją kilkadziesiąt dziewcząt, niektó-

re deportują za Ural. Telewizja to

wszystko pokaże, prasa opisze,

a niedobitki dziwek na czas jakiś

zejdą do podziemia, aby przecze-

kać i doczekać się nowego tema-

tu zastępczego dla radnych. Ot,

choćby totalnej wojny z gołębiami

lub bezdomnymi kotami.

Szanowne Panie Lekkich Oby-

czajów! Zwracam się do Was z na-

stępującą propozycją: za wskazanie

warszawskiego radnego, który był

Waszym klientem (i udowodnienie

tego), wypłacam po 1000 złotych od

łebka. Jak ma być śmiesznie, to

niech będzie śmiesznie!

MAREK SZENBORN

Minister dobroczyńca

przewodniczący SLD

(poprzednio Unia Wol-

ności), nie zapomniał o lu-

dziach, z którymi tworzył UW.

Świadczy to o nim dobrze ja-

ko o kumplu, gorzej – jako

o ministrze.

Minister kultury Andrzej

Celiński uznał, że aby dobrze

wywiązywać się ze swoich obo-

wiązków, potrzebuje naukowe-

go wsparcia i zamówił raport do-

tyczący funkcjonowania kultury

w gospodarce rynkowej. Zdumie-

nie jednak musi budzić wybór

instytucji, której powierzono za-

danie przygotowania raportu.

Minister wybrał bowiem... In-

stytut Badań nad Gospodarką Ryn-

kową. Powstał on w roku 1990

z inicjatywy polityków wywodzą-

cych się ze środowiska gdańskich

liberałów. Dzisiaj tworzą oni Plat-

formę Obywatelską. Z trudem prze-

to można nazwać jego opracowa-

nia i ekspertyzy niezależnymi.

Od objęcia teki premiera przez

Leszka Millera eksperci Instytutu

walą w rząd jak w bęben. Po-

wtarzają przy tym jak czarodziej-

skie zaklęcie hasło: „...ten gabi-

net prowadzi mało liberalną po-

litykę, jak powietrza brakuje

Leszka Balcerowicza , a wydat-

ki socjalne są za duże”.

Najciekawsze jest, że zlecając

to opracowanie, Andrzej Celiń-

ski jakoś zapomniał o obowiąz-

kach wynikających z ustawy o za-

mówieniach publicznych. Należy

do nich m.in. konieczność publi-

kacji ogłoszenia z podaniem do

publicznej wiadomości kryteriów,

jakimi będzie się kierować komi-

sja przetargowa przy wyborze

„zwycięzcy”. Regulacje te wymy-

ślono po to, by wszelkie zakupy

dokonywane za pieniądze podat-

ników były maksymalnie jawne

i poddane społecznej kontroli.

Urzędnicy Ministerstwa Kul-

tury – specjaliści od sporządzania

podobnych opracowań o kulturze

– to widać jakieś głąby, skoro ich

szef wolał dać zarobić gdańskim

liberałom.

ANNA KARWOWSKA

TO TRZEBA

PRZECZYTAĆ!!!

CHRISTOPHER HITCHENS

MISJONARSKA

MIŁOŚĆ

Szokująca prawda

o Matce Teresie z Kalkuty

Zamówienia telefoniczne

054 – 289 93 50

cena: 17 zł + opłata pocztowa

R eorganizacja służb skarbo-

A ndrzej Celiński, wice-

Nr 26 (121) 28 VI – 4 VII 2002 r.

NA KLĘCZKACH

KSIĘŻOWSKI PATENT

Przyszłość” – przywykła do daro-

wizn – nie stanęła do przetargu.

Wkrótce jednak może być bardzo

gorąco. Wykupem zespołu pałaco-

wego w Gronowie zainteresowała

się bowiem izraelsko-niemiecka fun-

dacja zajmująca się genetyką. Wy-

obraźmy sobie, jak będzie wrzało

na antenie rydzykowego radyjka,

gdy Gronowo „wykupią żydy!”. I na

dodatek, jak to genetycy, będą

chcieli coś klonować. A niech klo-

nują ostatecznie, byle nie ojca dy-

rektora.

do czynienia i zamiast mandatu mógł

pięknie zasalutować.

(A.K.)

Przed wojną był w Skarżysku

ksiądz Krysiński. Od niego zależa-

ło, czy ktoś otrzymał pracę w fabry-

ce amunicji, czy nie. Pupil otrzymy-

wał stosowną karteczkę i mógł się

czuć paniskiem. Oczywiście, wiąza-

ło się to z „prezentem”, który nale-

żało wcześniej niejako przy okazji

przekazać swojemu ukochanemu pa-

sterzowi z parafii św. Józefa.

Okazuje się, że ten patent sprzed

kilkudziesięciu laty tak znakomicie

rozwiązujący problem bezrobocia

sprawdza się i dziś, a odgrzebał go

jeden z prominentnych księży z po-

bliskiego Suchedniowa. „Jedynie” za

5 tys. zł odwiedza kogo trzeba i pra-

ca jest! Czasami w Skarżysku, cza-

sami w Suchedniowie. Szczęście to

spotyka oczywiście tylko tych, któ-

rych stać na kopertę.

ZNALAZŁ POWÓD?

tak, bo oto nie doszło nawet do gło-

sowania nad zmianą historycznej na-

zwy osiedla Baranówka. Zmiany tej

domagali się (o czym pisaliśmy

w „FiM” w artykule „Barany Bara-

nówki”) podpuszczani przez tutej-

szego proboszcza członkowie rady

osiedla. Mieszkańcy protestowali, nie

przebierając w słowach i przy okazji

wyciągając na wierzch wszystkie

grzeszki proboszcza. Ale to nie po-

mogło. Zwolennicy zmiany dopro-

wadzili do sytuacji absurdalnej. Mi-

mo że pomysł negatywnie zaopinio-

wała komisja porządku publicznego

i współpracy z samorządami osiedlo-

wymi rady miasta i mimo protestów

mieszkańców – sprawa toczyła się

dalej. Na szczęście temat Baranów-

ki zostanie zawieszony (przynajmniej

na jakiś czas), bo rzeszowscy radni

– większością głosów – inicjatywy

czarnych oszołomów nawet nie pod-

dali pod dyskusję.

Tym razem się nie udało. Ale jak

znam życie i zaciętość sukienkowych,

to temat wróci na pewno.

się prawdziwą potęgą przemysłu

pielgrzymkowego.

Dopiero oficjalny komunikat ku-

rii w północnowłoskim Trieście uspo-

koił wiernych zbulwersowanych ożen-

kiem wikarego Ellisa Tomaseo. Zło-

żył on w urzędzie stanu cywilnego

wymagane dokumenty, oświadcza-

jąc, że chce pojąć za żonę emigrant-

kę, młodą Serbkę, której grozi de-

portacja. Kuria ze zrozumieniem od-

niosła się do heroicznej, humanitar-

nej postawy duchownego.

Pozostaje nam tylko przyklasnąć

takiemu bohaterstwu. Księża, rozej-

rzyjcie się! – ileż wokół jest mło-

dych, samotnych kobiet potrzebu-

jących pociechy i konkretnej pomo-

cy. Do dzieła!

WYROK NA KS. PASERA

Na dwa lata pozbawienia wolno-

ści z warunkowym zawieszeniem na

okres lat pięciu oraz 12 tys. zł grzyw-

ny skazany został przez lubelski Sąd

Rejonowy ksiądz Bronisław O., któ-

rego oskarżono o paserstwo. (Pisa-

liśmy o sprawie w nr 14/2002)

Przed 10 laty, pracując w jednej

z parafii w okolicy Łęcznej, wspól-

nie ze znajomym zakupił w Radom-

sku (woj. łódzkie) kradzionego mer-

cedesa. Ponieważ pojazd miał nie-

udolnie podrobiony dowód rejestra-

cyjny, na lubelskiej giełdzie ksiądz

nabył „nowy” dokument. Dzięki te-

mu zabiegowi mercedesa udało się

zarejestrować w Milejowie.

Nie był to jedyny grzeszek ka-

płana. Jak wykazało śledztwo, zna-

jomemu złodziejowi pomógł ukryć

skradzionego forda. Gdy na trop pa-

sera wpadła policja, ten zdołał jesz-

cze opuścić kraj i schronić się we

Włoszech. W procesie w Polsce nie

wziął więc udziału, ale w nadesła-

nym piśmie przyznał się do działal-

ności przestępczej.

(R. KRAW.)

PAZERNY INKASENT

(A.C.)

(RP)

FANATYZM ŁĄCZY

DŹWIGAJ PAPIEŻA

Jak donosi portal Innastrona.pl,

w ONZ powstał zdumiewający alians

fundamentalistów chrześcijańskich

i muzułmańskich w walce przeciwko

prawom kobiet i mniejszości seksu-

alnych. Najdziwniejsze jest to, że

uczestniczą w nim także amerykań-

scy skrajni protestanci, dla których

islam to religia demoniczna! Jak się

okazuje, nie przeszkadza im to szu-

kać poparcia u delegatów Sudanu

czy wrogiego USA Iraku dla zablo-

kowania ewentualnych uchwał ONZ

na korzyść grup dyskryminowanych.

Delegat Maroka stwierdził, że skraj-

ne grupy łączy „obrona tradycyjnych

wartości i naturalnej rodziny”.

Nas pożera ciekawość: „natu-

ralna rodzina” to taka, gdzie jest je-

den mąż i jedna żona (wersja chrze-

ścijańska) czy jeden mąż i kilka żon

(wersja częsta u muzułmanów)? Bar-

dzo chcielibyśmy to wiedzieć, by żyć

wreszcie „zgodnie z naturą”. (A.C.)

(ea)

DWA LATA

ZA MOLESTOWANIE

Tylko nieliczni kierowcy parku-

jący w centrum Lublina czytają do-

kładnie pokwitowanie, jakie otrzy-

mują od inkasenta. Wbrew temu

co przypuszczają, iż parking nale-

ży do miasta, a ich pieniądze za-

silają municypalną kasę – niema-

łe opłaty wędrują wprost do kie-

szeni sutannowych. Potężny par-

king okazuje się niezłym źródeł-

kiem szmalu dla podwładnych tu-

tejszego złotoustego arcybiskupa.

To nie nowina, że miasto za dar-

mo oddaje Kościołowi to, co po-

winno służyć wszystkim mieszkań-

com. Oby jednak podobny los nie

spotkał np. ciepłowni i wodocią-

gów miejskich...

Były nauczyciel religii w Biłgo-

raju, oskarżony o molestowanie

uczennic szkoły podstawowej, skaza-

ny został na dwa lata pozbawienia

wolności. Taki wyrok ogłosił Sąd

Okręgowy w Zamościu.

Doniesienie o molestowaniu

przekazali do prokuratury rodzice 13

dziewczynek. Kilkumiesięczne śledz-

two potwierdziło zarzuty postawio-

ne katechecie. Zanim stanął on przed

obliczem Temidy, spędził za kratka-

mi 5,5 miesiąca i pozbawiony został

prawa nauczania religii.

(RP)

JESZCZE MNIEJSI

Tylko kilka godzin przebywał pa-

pież w Gorzowie Wielkopolskim

w czerwcu 1997 r., ale o wydarzeniu

tym ludziska za cholerę nie mogą za-

pomnieć. Choć z tej wizyty nic (przy-

najmniej w sferze widzialnej) nie wy-

nikło i nędza jak była w mieście,

tak i jest, wydano ostatnio sporo

szmalu, by postawić 3-metrowy po-

mnik Jana Pawła II. Zaprojektował

go Czesław Dźwigaj z Krakowa, ma-

jący już na swoim koncie „kilka dzie-

siątków papieży”. Oficjalnie poinfor-

mowano maluczkich, że pomnik

kosztował „jedynie” 90 tys. zł, ale na-

szym zdaniem, sporo kosztów uto-

piono nieoficjalnie pod innymi ha-

słami. Uroczystość odsłonięcia za-

szczyciła była pani senator AWS Elż-

bieta Płonka oraz inni politycy pra-

wicy. Nie zapomniano o złożeniu

kwiatów pod monumentem upamięt-

niającym wciąż przecież żywego JPII.

(RP) Fot Konrad Gębka.

Przedwyborcze przepychanki

w toku. W Inowrocławiu powstał blok

samorządowy „Mała Ojczyzna”. Na-

zwę wziął zapewne od liczby człon-

ków. W skład tego przedziwnego two-

ru weszła ledwo zipiąca Unia Wol-

ności, SKL, RS, „Obywatele dla Rze-

czypospolitej”, rzemieślnicy (bez ob-

razy) oraz Chrześcijańsko-Demokra-

tyczne Stronnictwo Pracy, które

w Inowrocławiu ma czterech działa-

czy, więc duża kanapa tej partii nie

jest potrzebna. Blok jeszcze nic nie

zrobił, ale już zdążył się pokłócić.

Z „Małej Ojczyzny” gremialnie wy-

pieprzono Stronnictwo Pracy. Ofi-

cjalnie za „wygłaszanie poglądów jaw-

nie sprzecznych z chrześcijańskim

charakterem tej organizacji”. Poszło

o „nietolerancyjne i obraźliwe” wy-

powiedzi nt. mniejszości narodowych.

Ci ze Stronnictwa Pracy oburzyli się,

że Niemcy postawili w Inowrocławiu

supermarket, a Żydzi chcą odzy-

skać grunty.

(RP)

SIŁA WYŻSZA

NA PIELGRZYMKĘ!

(RP)

„W dniach 25 i 26.04. Poradnia

Stomijna nieczynna z powodu piel-

grzymki” – takiej treści ogłoszenie

pojawiło się w Szpitalu Onkologicz-

nym przy ul. Wyzwolenia 18 w Biel-

sku-Białej. O niestosowności takie-

go ogłoszenia nie trzeba nikogo prze-

konywać, dziwić się tylko należy pra-

cownikom służby zdrowia, którzy za-

pomnieli o tym, że przysięgali nieść

pomoc o każdej porze dnia i nocy.

A swoją drogą, podpowiadamy treść

ogłoszenia, które mogą wykorzystać

zakłady pogrzebowe: umieranie i po-

grzeby wstrzymane z powodu piel-

grzymki pracowników...

Polska turystyka pielgrzymkowa

ma nie byle jaką, bo już tysiącletnią

tradycję. Zapoczątkował ją cesarz

Otton III, przybywając w 1000 roku

do grobu św. Wojciecha w Gnieźnie.

Obecnie Polacy stanowią ledwie

5 proc. chrześcijan pielgrzymujących

na świecie i około 20 proc. w Euro-

pie. Tu Polacy stanowią czołówkę

światową! Szacuje się, iż w krajowych

pielgrzymkach bierze udział aż 7 mln

Polaków rocznie, czyli ponad 15 proc.

społeczeństwa. A jest w czym wybie-

rać – na terenie Polski mamy po-

nad pół tysiąca sanktuariów piel-

grzymkowych, z czego 98 proc. to

sanktuaria katolickie.

Przy owocnej współpracy władz

lokalnych z Kościołem pielgrzymki

zaczynają aktywizować rozwój go-

spodarczy i rozbudowę infrastruk-

tury, czego przykładem jest Kalwa-

ria Zebrzydowska i Licheń. Państwo

i samorządy inicjatywy wspierają,

Kościół dba o marketing i zarządza-

nie. Teraz pozostaje jeszcze wyże-

brać od Unii Europejskiej stosow-

ne fundusze na ochronę „polskie-

go dziedzictwa kulturowego”, a na-

prawdę mamy ogromną szansę stać

W PIUSCE DO ZDJĘCIA

(R. KRAW.)

Po licznych interwencjach związ-

ków wyznaniowych mamy nowy

przepis. Zdjęcie do dowodu osobi-

stego do niedawna musiało być wy-

konane obowiązkowo bez nakrycia

głowy. Odtąd dla osób, które no-

szą nakrycie głowy zgodnie z wymo-

gami wyznawanej religii, czyni się

wyjątek. Można już więc fotografo-

wać się np. w piusce lub birecie.

Chodzi zapewne o to, by taki np.

policjant od razu wiedział, z kim ma

SKLONUJĄ RYDZYKA?

(RP)

NIE TAKIE BARANY

Kiedy prawicowe władze Toru-

nia wycofały się z próby „sprzeda-

ży” z 99-procentową bonifikatą (!)

54-hektarowego gruntu o. Rydzyko-

wi, ów – wkurzony wielce – zaczął

intensywnie poszukiwać nowego te-

renu pod budowę swojej Wyższej

Szkoły Społecznej i Medialnej.

Ojciec dyrektor łakomym okiem

spogląda na zespół pałacowy w Gro-

nowie. Starostwo w Toruniu chce go

sprzedać komukolwiek pod warun-

kiem, że ten „ktokolwiek” wyłoży

minimum 2,5 miliona złotych. Jed-

nak rydzykowa fundacja „Nasza

Po 11 czerwca 2002 r. świat nie

będzie już taki sam. Teraz wydaje się,

że wszystko jest możliwe: i rozwią-

zanie kwadratury koła, i przekrocze-

nie prędkości światła. Stała się bo-

wiem rzecz z niemożliwych najbar-

dziej niemożliwa: radni, UWAGA!

– w Rzeszowie! – odmówili zmiany

nazwy osiedla Baranówka na osie-

dle Prymasa Tysiąclecia.

Czyżby w grodzie nad Wisłokiem

ktoś w końcu zaczął myśleć? Chyba

(A.K.)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: