J. Grzesik - Bestia Rzymska w proroctwach.pdf - Wydawnictwa różne - WTLibrary

BESTIA RZYMSKA

W PROROCTWACH

TYTU ORYGINAU:

BESTIA RZYMSKA W PROROCTWACH

OPRACOW;

JULIAN GRZESIK

OKLADK ZAPROJEKTOWAL I WYKONA::

GRZEGORZ KRCZKOWSKI

SKAD KOMPUTEROWY:

JULIAN GRZESIK

TEKST WYBRA I OPRACOWA:

JULIAN GRZESIK

DRUK:

IBSN:

LUBLIN 2009

SOWO WSTPNE

brakuje wyja*nienia jej wielu w#tków. Mniemam, 4e po cz*ci, chocia4

nie wszystkie, zostay one rozwinite w Historii Ruchu Badaczy .

Od dwu osób otrzymaem zwrot ostatnio wydanych pozycji.

Za#czone listy dowodz# o wielkiej potrzebie demaskowania bdu i

propagowania Prawdy. W tym celu wszystkim uczestnikom tej walki,

którzy maj# dostp do Internetu, polecam stron: w.w.w. alija.4me.pl

BESTIA RZYMSKA W PROROCTWACH BIBLII

jest kontynuacj# i rozwiniciem obszerniejszej ksi#4ki pt. NAMIESTNICY

KRÓLA, w której jest skondensowana historia papie4y przed i po upadku

paPstwa ko*cielnego w 1870 roku, #cznie z Wojty#, st#d pominito j# w

BESTII RZYMSKIEJ . Bez tej wiedzy nie sposób poj#F, jak papiestwo – bestia

mo4e „nienawidziF” kobiety – ko*cioa, który na niej siedzi (Obj. 17, 12). Tym

bardziej, 4e nie wszyscy odró4niaj# ko*ció rzymskokatolicki od papiestwa, a

jeszcze mniej, w jaki sposób wspórz#dzi „godzin” z rz#dami

dziesiciojzycznej Europy. Powszechnie jest znany fakt zburzenia w 1938

roku okoo 128 cerkwi, ale przeoczana jest tu inspiracja papiestwa. W Dodatku

tekst za#cznika do Konkordatu z 1938 r. ujawnia w tym rk Watykanu .

Wielu duchowo bezczynnych w Polsce, w roli Jana *citego przez Heroda z

inspiracji Herodiady, widzi siebie w tym mczenniku. Zapominaj#, 4e centrum

4niwa ewangelicznego byo w Ameryce, anty typowej Judei. Pozaobraz Jorama

Judzkiego uatwi zrozumienie i tej sprawy.

Udostpnione po polsku Komentarze Objawienia 13 i 17 rozdziau, w

niektórych wersetach wykazuj# rozbie4no*ci, które dla tych co tylko takowych

poszukuj#, mog# im staF si sidem. Natomiast prawdziwym uczniom Pana

ukazuj#, z jakim mozoem Prawda uwalniaa si od pomyek i przedwczesnych

prognoz, np. o „siódmej gowie” - faszystów. Bez zrozumienia Boskiej zasady,

wskazuj#cej na pocz#tek czasu wypenienia, np. aski dla Izraela, samemu

mo4na pozostaF w stanie za*lepienia.

Interesuj#c# spraw# jest dugo*F „godziny” z 17 rozdziau. Okazao si, 4e

wiele prognoz byo przedwczesnych, podobnie jak i nieobecno*F rzekomo

„krótkotrwaej” Republiki Woskiej. ByF mo4e i tu proroctwo eksponuj#c

pocz#tek „ósmej gowy”, ignoruje dalsze wspóistnienie szóstej formy rz#du.

DopatrzeF si tego mo4na w równolegej symbiozie Królestwa W"oskiego do

1946 r . i od 1922 faszystowskiego . Naprawd, nie tylko w tych sprawach

nale4y zachowaF ostro4no*F i unikaF spekulacji – budowania otarza z

kamienia (2 Mj. 20, 25).

Przekazuj ksi#4k z nadziej#, 4e konfrontuj#c j# z wydarzeniami na

arenie *wiatowej, oka4e si pomocna w tych znamiennych czasach,

czego z bogosawiePstwem Bo4ym 4ycz

Z gbok# wdziczno*ci# dla Boga, przekazuj kolejn# ksi#4k:

BESTIA RZYMSKA W PROROCTWACH BIBLII

Uprzednio z aski Pana wydrukowaem kilkujzyczne wersje ALIJI -

HISTORII 9YDÓW W ;WIETLE PROROCTW STAREGO I NOWEGO

TESTAMENTU oraz ZAGADA 9YDÓW (1939-1945). Wydawca Terevinf

w Moskwie wyda 1000 egz. pod ww. tytuem.

Kilka innych pozycji o tym profilu znacznie poszerzyo wiedz na

ten przedmiot, ale pozostaje niedosyt w kwestii przeorientowania

*wiadomo*ci 4ydowskiej do Jezusa jako ich Mesjasza. W tym kierunku

winny ewoluowaF dalsze badania i publikacje. Profani z krgów tzw.

„badaczy” ignoruj# „znak czasu”, objty nawet badaniami teologów:

„Ju4 w r. 1907 4ydowski pisarz J. Klausner zwróci uwag na to, co

nie4ydowskie w Jezusie {Jezus von Nazareth, Jerusalem 1952, wyd. 3, s. 573).

Nic dziwnego, 4e dzisiejsi my*liciele 4ydowscy pisz# o Nim z tak#

nieskrywan# sympati#. Powrót 9ydów do ojczyzny powoduje tak4e

„sprowadzenie do domu" (Heimholung) Jezusa. Tego wyra4enia u4y Sz. Ben-

Chorin w 1960 na Kirchentagu w Berlinie. W ostatnich latach 9ydzi napisali o

Jezusie wicej ni4 przez wszystkie poprzednie wieki. Ju4 w r. 1899 syjonista

M. Nordau pisa: „Jezus jest dusz# naszej duszy, tak jak jest ciaem naszego

ciaa". A w r. 1921 mistyk 4ydowski K. Brunner woa: „Oddajcie nam naszego

Jezusa jako najbardziej 4ydowskiego z 9ydów!" M. Buber wyzna w 1950 o

tym autentycznym synu Izraela: „Od modo*ci odczuwaem Jezusa jako mego

wielkiego Brata". Podobnie Ben-Chorin zwie go „swoim 4ydowskim bratem"

dodaj#c: „Wyczuwam jego bratersk# rk, która mnie ujmuje, bym przyszed

za nim” 1 .

Wyznanie M. Nordau, zastpcy T. Herzla, a po jego *mierci

przywódcy Ruchu, byo odzewem skuteczno*ci poselstwa Ezechiela -

Ruchu Paruzji - do 4ydowskich ko*ci, które o4yy (Ez. 37,1-14).

Historii Ruchu Badaczy Pisma ;witego po*wicono kilka

opracowaP, by w 2009 roku ostatnimi dwoma j# zakoPczyF. W jzyku

angielskim na ten temat jest obfita dokumentacja i tylko z niedbalstwa

lub zej woli, przez wielu nie jest eksponowana. Niestety, po polsku

Julian Grzesik

1 (M. Czajkowski, Lud Przymierza , Warszawa 1992).

WPROWADZENIE

s#, ale s# synagog# szatana (Obj. 2,2-9,15,19-20), okazali si

architektami systemu Antychrysta, "czowieka grzechu, syna zatracenia.

Który si sprzeciwia i wynosi nad to wszystko, co si zowie bogiem,

albo co ma bosk# cze*F, tak i4 w ko*ciele Bo4ym jako bóg usi#dzie,

dowodz#c, 4e sam jest bogiem" (1 Tes. 2,3-12). BT Walka papiestwa o

przejcie miejsca imperatorów rzymskich, poczytywanych za bogów,

zostaa uwiePczona powodzeniem, obrazowo przedstawiona w

brzemiennej niewie*cie, która:

„cierpi#c bóle i mki rodzenia ... Porodzia syna - m4czyzn, który

wszystkie narody bdzie rz#dzi lask# 4elazn#, i porwane jest jej dzieci do

Boga i do stolicy jego. A niewiasta ucieka na pustyni, gdzie ma miejsce od

Boga zgotowane, aby j# tam 4ywiono przez dni tysi#c dwie*cie sze*Fdziesi#t"

Obj. 12,2-6.

Historia papiestwa dowodzi, 4e to ono jest tym m4czyzn#, który

despotycznymi rz#dami laski 4elaznej uciska narody i przez 1260 dni-

lat, (od 539 do 1799 roku), prze*ladowa prawdziwy Ko*ció a od 799

do 1799 roku panowa w sfaszowanym, tysi#cletnim królestwie

Antychrysta. Jego panowanie w latach 539 - 1870, w proroctwie

Daniela zostao przedstawione w rogu, a od 1929 roku wskrzeszenia

monarchii WatykaPskiej, w "Bestii, która by*a a nie ma jej, to jest ten

ósmy (król) , a jest z tych siedmiu, a idzie na zginienie " Obj.17,7-11.

Na pozór bliskim prawdy wydaje si pogl#d, 4e o papiestwie

napisano tak wiele, wylano morze atramentu, 4e w zasadzie

powiedziano ju4 wszystko, czego od badaczy przedmiotu mo4na

oczekiwaF. Istotnie, bez posikowania si profesjonalnymi

opracowaniami historyków, oraz wa*ciwej egzegezy Pisma ;witego,

nie ma szansy na rozwikanie "tajemnicy ... czowieka grzechu, syna

nieprawo*ci (2 Tes. 2,3-7), "antychrysta" (1 Jana 2,18-23; 4,1-6),

"maego rogu ... bestii" (Dan. 7,7-11; „ która by*a i nie ma jej, i ona jest

ósmym, (królem, gór#), a jest spo-ród siedmiu i zd./a na zag*ad0 " (Obj.

17,7-18) BT. Historii papiestwa w jego koPcowym stadium,

po*wicono to opracowanie, by skonfrontowaF realia, z tym co na jego

temat prognozowano i opublikowano w literaturze przedmiotu.

9aosny widok upadaj#cego Babilonu wraz z systemem Antychrysta,

dla obserwatorów tej sceny jest a4 nazbyt dobrze widoczny (Obj. 18,8-

24). Od 1870 roku, po upadku paPstwa papieskiego, zmienio ono

taktyk i dla ratowania co si jeszcze da z podupadaj#cej wadzy, w

chytry sposób d#4y do jeszcze wikszej jej centralizacji. W tym celu

zwoano I Sobór WatykaPski, który zatwierdzi dogmat o nieomylno*ci

Pocz#wszy od pierwszej do ostatniej strony, Pismo ;wite, jest

przeniknite liter# i duchem ewangelii królestwa, o przyj*ciu którego

„od wieków mówi Bóg przez proroków. ... I wszyscy prorocy,

pocz#wszy od Samuela, kolejno mówili, zapowiadali te dni" (Dz.

3,21,24), pocz#wszy od obietnicy, 4e potomstwo niewiasty zdepcze -

zniszczy gow w4a, szatana (1 Mj. 3,15). Pan Bóg skonkretyzowa j#

Noemu, 4e za po*rednictwem Semitów przednie bogosawiePstwa

spyn# na synów Jafeta, a dalsze na Chama i ich potomstwa. Monoteist

Abrahama, od#czy w Ur od politeistów, skierowa do ziemi

Chananeiskiej i tam pod przysig# obieca, 4e jego potomstwo

przyrównane pod wzgldem liczebno*ci i natury do gwiazd niebieskich

i piasku morskiego, stanie si przewodem bogosawienia wszystkich

narodów na caej ziemi. (1 Mj. 12,1-3; 22,15-18), "Lecz gdy nadeszo

wypenienie czasu, zesa Bóg syna swego ... Chrystus wyzwoli nas,

aby*my w tej wolno*ci 4yli. i nie poddawajcie si znowu pod jarzmo

niewoli" (Ga. 4,4; 5,1).

O ile doskonali nasi rodzice zostali zwiedzeni przez ojca kamstwa,

morderc rodzaju ludzkiego - szatana (J. 8,44; Iz. 14,14), to tym

bardziej podatnymi na jego wpywy s# upadli, zdegradowani ludzie, a w

szczególno*ci religijni i polityczni przywódcy. Zamiast w posudze

na*ladowaF pokornego Nazarejczyka: "kto najwikszy jest midzy

wami, niech bdzie jako najmniejszy, a kto jest wodzem, bdzie jako

suga" (k. 22,26), wielu na*laduje Lucyfera, który rzek: "Wst#pi na

niebiosa (uczyni si wywy4szonym wadc#); Postawi swój tron

powy4ej gwiazd Bo4ych" (Job. 38,7), stan si królem nad anioami

(Mt. 12,24). Niektórzy przywódcy religijni lekcewa4#c przesanie Ap.

Piotra do: "Starszych, którzy s# midzy wami, prosz ja wspóstarszy i

*wiadek cierpieP Chrystusowych i uczestnik chway, która ma byF

objawiona. Pa*cie trzod Bo4#, ... Nie jako panuj#cy nad dziedzictwem

PaPskim, ale wzorami bd#c trzody" (1 P. 5,1-3), stali si wadcami

zniewolonych przez siebie parafian.

Ich pierwowzorem by Dyjotrefes. "Wszelki, który odstpuje i nie

zostaje w nauce Chrystusowej Boga nie ma" (3 J,1-11; 1 J. 9). To

klerykali*ci - Nikolaici, " bluRni# tobie, podaj# si za 9ydów, a nimi nie

papie4a. Prawo Kanoniczne z 1917 roku, znowelizowane w 1983 roku,

stanowi fundamentaln# podstaw, w oparciu o które s# konstruowane

traktaty i konkordaty z miniaturowym PaPstwem WatykaPskim. Maj#

one su4yF umacnianiu wadzy papieskiej, jego panowaniu z rz#dami

10-jzycznej Europy, dozwolonej przez Boga zaledwie na jedn#

symboliczn# "godzin". W celu podniesienia presti4u swego urzdu,

papie4 w randze "Namiestnika", intronizowa Chrystusa na Króla

;wiata. 11 XII 1925 r. Pius XI enc. Quas primas ustanowi ;wito

Chrystusa Króla, a Pawe VI przeniós je na ostatni# niedziel roku

liturgicznego i nada mu nazw "Chrystusa Króla Wszech*wiata".

Ju4 wcze*niej, Pius IX 8.12.1854 ogosi dogmat o niepokalanym

poczciu Maryi, co 8.12.1864 r. potwierdzi encyklik# Quanta cura.

Kontynuuj#c teologiczn# mariologi swych poprzedników, Pius XII w

1950 r. ogosi dogmat o cielesnym wniebowziciu Maryi, a w 1954 r. o

jej królewskiej godno*ci. Nie ma potrzeby nikomu przypominaF, do

jakiego stopnia schrystianizowany kult Semiramidy, Wenery, Diany

Efezkiej i.t.p., w polskiej ludowej postaci demoralizuje jego

wyznawców. Nie maym kultem darzy polski ludek "Namiestnika" z

Wadowic, czego *wiadectwem s#, z jego woli i przyzwolenia, w

miejsce komunistycznych bóstw, na jego cze*F wznoszone monumenty

ByF mo4e w przyszo*ci przy ich demonta4u i przenoszeniu do

koniuszni Muzeum w Kozówce znajd# zatrudnienie bezrobotni.

Co si tyczy „Namiestnika” z Polski, zapoznajmy si z tym co na

temat "posugiwania" Karola Wojty"y napisa Karlheinz Deschner.

stwierdzeniu: „Dobra tego *wiata s# pierwotnie przeznaczone dla wszystkich",

tylko dorzuca: „Prawo do wasno*ci prywatnej pozostaje wa/ne i konieczne".

Albowiem ten papie4 jest po prostu, jak przystao na takich jak on, mistrzem

rozdwojonego jzyka. Produkuje wic jak z ta*my pikne zdania: „Ko*ció stoi

po stronie biedaków i tu jest jego miejsce!" „Ko*ció na caym *wiecie chce

byF Ko*cioem biednych." „«Bogosawieni ci, którzy s# ubodzy przed

Bogiem.» Tego Ko*ció chce nauczaF, id#c za przykadem Chrystusa." „Jedyna

walka, jedyna bitwa, której Ko*ció chce su4yF, to walka o prawd i

sprawiedliwo*F." „Tylko to spoeczePstwo jest spoecznie sprawiedliwe, które

stara si byF coraz bardziej sprawiedliwe." „CzyPcie wszystko, co w waszej

mocy, aby nie zwikszaa si przepa*F, która dzieli niewielk# liczb bogatych

od wielkiej liczby biednych, 4yj#cych w ndzy." 42

nie, na kopy! Papier jest cierpliwy.

Ale nie wolno te4 krzywdziF „biednych bogaczy" (i siebie): to prastara

tradycja klechów. Tak jest, trzeba byF wszystkim dla wszystkich, a4eby interes

si krci. Wic Jan Pawe II potrafi przyznawaF prawa robotnikom, ale

zarazem przypominaF im o ich obowi#zkach; potrafi obja*niaF wasno*F

prywatn# jako obowi#zek spoeczny, ale zarazem podkre*laF prawo do

prywatnej wasno*ci; potrafi 4yczyF sobie sprawiedliwszego podziau dóbr, ale

zarazem nie pozwoli bdnie uwa4aF Jezusa za rewolucjonist.

Panuj#cych prosi, aby wicej robili dla poddanych, do Maryi za* wznosi

woanie, aby chronia paPstwa od przewrotu. W ka4dym zak#tku polityki,

cakiem na prawo czy cakiem na lewo, ju4 od dawna mo4na si powoywaF na

wypowiedzi Jana Pawa II. „W Brazylii - szydzi jeden z tamtejszych biskupów

- ka4dy dzisiaj ma swój cytat z papie4a." A „Brazylia" znaczy wsz5dzie 43 .

W swojej pouczaj#cej ksi#4ce Karol Wojty*a: Papie/ i polityk Albert Krims

powiada, i4 to podstawowy schemat wielu przemówieP tego „namiestnika", 4e

w doborze tematu nastawia si na swoje audytorium, wychodzi mu naprzeciw,

4e wobec ka4dej grupy, do której przemawia, chtnie u4ywa pojF

sprawiaj#cych wra4enie, jak gdyby si z ni# solidaryzowa. Tak wic

przemawiaj#c w Favela Vidigal, jednej z dzielnic ndzy w Rio do Janeiro,

osiem razy posu4y si okre*leniem „Ko*ció biednych", co jest w Ameryce

aciPskiej jednym z kluczowych pojF „teologii wyzwolenia", któr# papie4 w

rzeczywisto*ci zwalcza. Wic pozbawi to pojcie ostro*ci, przespirytualizowa

je i przeksztaci 44 .

Naturalnie wystpuje te4 papie4, zwaszcza wobec robotników, w obronie

robotników. Nakada wówczas nawet hem plastikowy i wspomina, 4e sam

chodzi kiedy* do roboty w fabryce. Wszak od czasu, jak pisze katolik

Frossard, posuguj#c si adnym kwiatkiem stylistycznym, gdy kominy

fabryczne zaczy wyrastaF z ziemi, jest to „pierwszy przypadek, 4e przemys

chemiczny przyczyni si do uksztatowania papie4a" 45 .

(...) O ile w komunistycznych paPstwach Jan Pawe II czyni wszystko, co

w danych okoliczno*ciach byo mo4liwe, dla zmobilizowania poddanych

przeciwko wadcom, o tyle w Ameryce aciPskiej postpowa akurat

odwrotnie. Tutaj bowiem stawa i nadal staje cakiem zdecydowanie po stronie

wielkokapitalistycznych wadców przeciwko poddanym.

Co prawda, papie4 stara si „byF wszystkim dla wszystkich" i do

robotników albo biedoty przemawia inaczej ni4 do innych krgów. Na

przykad w latynoskich dzielnicach ndzy, wobec indiaPskich campesinos,

przypomina jak najbardziej o ndzy, o wyzysku, i 4e maj# prawo nie tylko do

jamu4ny, ale równie4 do skutecznej pomocy. Zdarza mu si wówczas mówiF o

„jawnej niesprawiedliwo*ci", czy wrcz oznajmiaF: „A je*li wymaga tego do-

bro ogóu, nie wolno si cofn#F nawet przed wywaszczeniem!" W zao4eniu

potrafi w swojej tak zwanej encyklice rozwojowej Sol-Ucitudo rei socialis

doj*F nawet do „znamiennej zasady chrze*cijaPskiej nauki spoecznej" w

I tym podobne na tuziny,

Oczywi*cie dopomina si papie4 o to, 4eby czowiekowi nie brakowao

pracy i zapaty. Bez pracy i zapaty nie tylko nie da si go wyzyskiwaF, ale

nawet staje si niebezpieczny. Je4eli tak na to spojrzeF, zagro4enie pokoju

przez szalej#c# niesprawiedliwo*F mo4e stanowiF dla Wojtyy nie lada

problem. Apeluje on do rz#dów, do tych, co ponosz# odpowiedzialno*F, aby

„zjawisko rosn#cej biedy uznali za spraw pierwszorzdn#". Dobrze wie, 4e

liczba biednych nie maleje, tylko pomna4a si, „nie tylko w krajach sabiej

rozwinitych, ale tak4e, co wydaje si równie skandaliczne, w krajach lepiej

rozwinitych". A tymi krajami s# - jak komentuje to jezuita Schaching,

socjolog z papieskiego uniwersytetu Gregoriana w Rzymie - „po wikszej

cz*ci" te kraje, które „okre*laj# si jako chrze*cijaPskie" 46 .

Ale co to pomo4e, gdy papie4 (w swoim ulubionym przeciwstawieniu,

które, jak wiadomo, nie on wymy*li) powie, 4e mie9 niektórych mo4e dziaaF

na szkod by9 tak wielu innych". Co to pomo4e, je4eli nawet padnie w tym

kontek*cie zdanie: „W obliczu ostateczno*ci nie mo4na dawaF pierwszePstwa

zbytkowi w ozdobach ko*cielnych i kosztownym przedmiotom liturgicznym.

Na odwrót, obowi#zkiem si mo4e okazaF spieni4enie takich dóbr, aby za to

daF potrzebuj#cym je*F i piF, ubranie i mieszkanie." I có4 pomo4e caa ta

pikna gadanina, skoro Ko*ció od tysi#ca, od pótora tysi#ca lat nigdy nie

spieni4y swoich skarbów: chyba 4e czynili to, nawet dosyF czsto, ksi#4ta

Ko*cioa, wzbogacaj#cy jedynie tym sposobem siebie i swoich! Z caych tych

skarbów, tych dóbr, jak w pobo4nym *redniowieczu, tak i w czasach no-

wo4ytnych nic nigdy nie trafio do innych. Poza tym niewolników Ko*cioa nie

mo4na byo spieni4yF, co nigdzie nie miao odpowiednika. „Inwestycj# w

kamienie zamiast w ludzi" nazywa to byy katolicki specjalista od prawa

kanonicznego Horst Herrmann w swojej ksi#4ce Ko-ció* a nasze pieni.dze, w

której demaskuje te4 „pobo4n# bajk o Caritasie" oraz wiele innych legend na

temat najbogatszego Ko*cioa na *wiecie, który co najmniej 80% swych

instytucji socjalnych opaca ze wspólnych pienidzy podatników 47 .

I co to pomo4e, gdy papie4 choszcze dzisiejsze my*lenie konsumpcyjne,

cywilizacj materialistyczn#, „skrajny" kapitalizm, „pewne formy

wspóczesnego «imperializmu»", pewne decyzje „gospodarcze i polityczne", za

którymi kryj# si „formy istnego bawochwalstwa w stosunku do pieni#dza,

ideologii, klasy lub technologii", skoro jego wasny Ko*ció jest gboko

uwikany w to wszystko i ci#gnie z tego olbrzymie zyski? Co to pomo4e, gdy

papie4 do „znamiennych sposobów dziaania i zachowania, pozostaj#cych w

sprzeczno*ci z wol# Boga i dobrem bliRniego" wyraRnie zalicza dwa takie jak

chciwo*F i 4#dza wadzy: „z jednej strony wy#czna /.dza zysku, a z drugiej

strony pragnienie w*adzy w zamiarze narzucania swej woli innym", skoro to

wa*nie, co najmniej od pocz#tków IV stulecia, jak nic innego, jest

charakterystyczne wa*nie dla historii Ko*cioa? 48 .

Papie4 oskar4a, ale w ogóle nie przyczynia si do rzeczywistego polepszenia

caej tej okropno*ci. Wprost przeciwnie! Jego wasny Ko*ció uczestniczy w

wysysaniu. Jest udowodnione, 4e potrzebuje dla siebie, dla swego wasnego

aparatu, wielokrotnie wicej, ni4 daje innym. Po4era ze skór# i ko*Fmi. Z

duszami. 9#da caego czowieka, caej wadzy. Nie ulega w#tpliwo*ci, 4e

status quo wychodzi mu na dobre. Dlatego skargi papie4a s# pozorne. Pogr#4a

si w hipokryzji. We wszystkich swych encyklikach, w setkach i tysi#cach

przemówieP i wyja*nieP pomija szczegóy, konkretnie niczego nie wskazuje

palcem, cakowicie brak im wzorców gospodarczych, spoecznych,

politycznych. Dla niego, polityka ko*cielnego, rzeczywista ndza to nie zgubna

sytuacja polityczna, gospodarcza, tylko upadek moralny i religijny. Ndza ta

wynika z „konstrukcji grzechu", jest „owocem licznych grzechów". Wmawia,

4e jego (katolicka) istota mo4e uzdrowiF *wiat. Gosi „mio*F Boga i

bliRniego" albo, jak Pawe VI, „cywilizacj mio*ci". Ale czy4 nie suchamy

tego w kóko od dwóch tysicy lat? I co z tego wyniko? Jakie skutki

przynioso nawet i zwaszcza w czasach, kiedy Ko*ció by niemal4e

wszechmog#cy? 49 .

Pocz#wszy od synnych rzezi, w których tyle milionów Indian tak okrutnie

zgino z r#k katolickich Hiszpanów i Portugalczyków, ko*cioy i klasztory

wci#4 grabiy Ameryk aciPsk#, stulecie po stuleciu. I gdy kler tam równie4

sta si niemal wszechmocny i niebywale bogaty, masy drobnych wie*niaków,

pracowników rolnych, robotników i bezrobotnych giny w brudzie i ndzy; do

dnia dzisiejszego kwitn# tam ciemnota, analfabetyzm, chroniczne

niedo4ywienie i bezdomno*F 50 .

Przez wiksz# cz*F XX wieku Ko*ció katolicki na tym subkontynencie

su4y te4 jako ideologiczna podpora panuj#cemu systemowi wyzysku i

kolonialnej oligarchii, z któr# zrós si na zasadzie symbiozy. Dopiero od

niedawna co* jakby si zmienia, pocz#wszy od II Plenum aciPsko-

AmerykaPskiej Konferencji Biskupów 1968 roku w Medellin. Praaci odcili

si wówczas od tradycyjnej bierno*ci, od fatalistycznej orientacji na 4ycie

po*miertne. Pitnowali „napicia klasowe i wewntrzny kolonializm", mówili

o zinstytucjonalizowanej przemocy, o podstawowym amaniu praw czowieka,

o niezno*nych warunkach 4ycia i o*wiadczyli: „Ndza panuj#ca w naszych

krajach to niesprawiedliwo*F, która woa o pomst do nieba". 51

Oczywi*cie my*leli tak nie wszyscy w tamtejszym Ko*ciele, istniay

równie4 tendencje antagonistyczne, oprócz ksi4y anga4uj#cych si

socjalistycznie, czy nastawionych wrcz rewolucyjnie, nie brakowao te4

ko*cielnych reakcjonistów, którzy o krzycz#cej do nieba nierówno*ci mówili,

4e jest „legalna i w istocie konieczna". Krgi prawicowe, i tak nadaj#ce ton w

kierownictwie CELAM (aciPsko-AmerykaPskiej Rady Episkopatu),

skrzykny si, naciskay na reinterpretacj lub rewizj postanowieP z Me-

dellin, zwalczay „rosn#ce tendencje marksistowskie" i przede wszystkim

J. Grzesik - Bestia Rzymska w proroctwach.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: