choroba Alzheimera.pdf

(883 KB) Pobierz
Otêpienna ukladanka
uk¸adanka
Nie¸atwo rozwiza biochemiczn ¸amig¸wk«
obrazujc chorob« Alzheimera,
ale fragmenty, ktre jeszcze 10 lat
temu przypisywano innej uk¸adance,
teraz zaczynaj pasowa
Peter H. St George-Hyslop
si« ca¸kowicie niesprawnym intelektualnie star-
szym cz¸onkiem rodziny, ktry jeszcze kilka lat
temu by¸ pe¸en energii Ð zajmowa¸ si« wnukami, uprawia¸
hobby i cieszy¸ si« ýyciem. Problem zaczyna si« zwykle od
pozornie niewinnego roztargnienia: kilkakrotnego powta-
rzania pytaÄ. Choremu trudno zrozumie skomplikowa-
n dyskusj« lub uczestniczy w bardziej z¸oýonych formach
rozrywki. Rodzina pocztkowo k¸adzie to na karb zm«cze-
nia lub podesz¸ego wieku. Ale dziadek lub babcia s coraz
bardziej zapominalscy. Niektrzy nie potrafi wrci do
domu z niedalekiego sklepu, a nawet rozpozna twarzy
swych bliskich. W koÄcu dotd samodzielna osoba potrze-
buje pomocy w codziennym ýyciu: podczas mycia, ubiera-
nia si«, jedzenia i wychodzenia na spacer.
W ten sposb objawia si« kilka schorzeÄ zwanych ot«-
pieniami Ð pewne cz«æci mzgu przestaj wwczas praco-
wa. Prowadzi to do zaburzeÄ pami«ci, oceny, rozumowa-
nia i emocjonalnych. Objawy te nie s niczym nowym: ich
opisy moýna znale w literaturze starogreckiej i ærednio-
wiecznej. Wi«kszoæ ot«pieÄ najcz«æciej dotyka ludzi star-
szych, dlatego choroby te stanowi powaýny problem
w krajach, w ktrych znacznie wyd¸uýy¸a si« ærednia d¸u-
goæ ýycia. Oko¸o 15% osb powyýej 65 roku ýycia zapada
na jakiæ rodzaj choroby ot«piennej, zaæ wærd tych, ktrzy
doýywaj 85 lat Ð co najmniej 35%.
Spoærd wszystkich typw ot«pieÄ najpowszechniejsza
jest choroba Alzheimera. Obecnie cierpi na ni 4 mln Ame-
rykanw, a wed¸ug ocen ekspertw do roku 2025 na ca¸ym
æwiecie b«dzie 22 mln chorych. Jeszcze do niedawna nie
rozumiano przyczyn tej choroby; nadal teý nie wiadomo, jak
j leczy oraz jej zapobiega. Odkrycia w epidemiologii,
genetyce, biologii molekularnej i komrkowej oraz innych
CHOROBA ALZHEIMERA
to problem milionw ludzi
oraz ich rodzin. Jest to jedno
z wielu wywo¸anych zwyro-
dnieniem mzgu ot«pieÄ, kt-
rego cz«stoæ wyst«powania
gwa¸townie roænie w miar«
starzenia si« ludnoæci æwiata.
56 å WIAT N AUKI Luty 2001
N a wiele osb spad¸ ogromny ci«ýar opiekowania
109974551.005.png 109974551.006.png
å WIAT N AUKI Luty 2001 57
109974551.007.png
Powstawanie blaszki amyloidowej
DENDRYTY
dyscyplinach wiedzy uk¸adaj si« teraz
w pewn ca¸oæ, pozwalajc badaczom
na zidentyfikowanie chociaý cz«æci me-
chanizmw leýcych u jej pod¸oýa.
Wydaje si«, ýe choroba Alzheimera
powstaje w wyniku niezwykle silnych
zaburzeÄ w procesie przetwarzania nie-
ktrych bia¸ek, co prowadzi do zaæmie-
cenia komrek mzgowych i przestrzeni
mi«dzy nimi toksycznymi fragmentami
bia¸kowymi. Co ciekawe, wiadomo juý,
ýe wiele innych spowodowanych zwy-
rodnieniem mzgu zaburzeÄ, wærd
nich ot«pienie czo¸owo-skroniowe, cho-
roba Parkinsona i CreutzfeldtaÐJakoba,
rwnieý charakteryzuje si« zaburzenia-
mi metabolizmu bia¸kowego. Dzi«ki tym
spostrzeýeniom by moýe uda si« opra-
cowa nowe sposoby leczenia choroby
Alzheimera i innych ot«pieÄ Ð na przy-
k¸ad szczepionkami, ktre pobudzi¸yby
organizm do pozbycia si« przynajmniej
cz«æci owych toksycznych fragmentw
bia¸kowych.
HIPOKAMP
NEURON
APP)
moýe ulega rozk¸adowi w rýny spo-
sb. Jest ci«te przez enzymy alfa-
i gamma-sekretaz« (wwczas po-
wstaje nieszkodliwy fragment p3)
bd przez beta- i gamma-sekreta-
z«. Jednym z produktw koÄcowych
tych procesw jest nieszkodliwy pep-
tyd
b
-amyloidu (
b
b
APP
g
g
b
g
b
42
Odczytywanie mzgu
a
40
p3
-amyloidu z¸oýony z 40 amino-
kwasw lub jego toksyczna wersja
z 42 aminokwasami.
b
Obecna wiedza o chorobie Alzheime-
ra to efekt badania mzgw zmar¸ych
pacjentw. Wykryto ubytki komrek
nerwowych w pewnych rejonach m-
zgu, takich jak odpowiedzialny za pro-
cesy pami«ciowe hipokamp i kora m-
zgowa, ktra uczestniczy w mechani-
zmach rozumowania, zapami«tywania,
mowy i innych waýnych procesach
myælowych.
Od roku 1970 naukowcy wiedz, ýe
cz«æ z obumierajcych neuronw to
neurony cholinergiczne, przesy¸ajce in-
formacje za poærednictwem acetylocho-
liny, neuroprzekanika rozk¸adanego
nast«pnie przez enzym acetylocholine-
steraz«. Leki wprowadzone na rynek
w ostatnim dziesi«cioleciu, takie jak ta-
kryna czy donepezil, uniemoýliwiaj je-
go funkcjonowanie. Chronic acetylo-
cholin«, opniaj rozwj choroby
Alzheimera w jej wczesnych stadiach.
Niestety, staj si« bezuýyteczne w mo-
mencie ca¸kowitego zwyrodnienia neu-
ronw cholinergicznych.
Innym objawem tej choroby s z¸ogi
bia¸ek odk¸adajce si« zarwno w sa-
mych komrkach mzgowych, jak i po-
mi«dzy nimi. Wyst«pujce wewntrz
komrek zwane s zwyrodnieniami neu-
rofibrylarnymi (albo nerwowo-w¸kien-
kowymi) i przypominaj dwie splecio-
ne ze sob i tworzce spiral« nici. W la-
tach osiemdziesitych stwierdzono, ýe
sploty te sk¸adaj si« z bia¸ka tau. Ma
ono istotne znaczenie, poniewaý wi-
ýe si« z bia¸kiem tubulin, ktre z kolei
tworzy bardzo waýne struktury zwane
mikrotubulami. Jak filary i legary pod-
APOE
e
4
-amyloidu
gromadz si« wok¸ komrki. Przy-
czyn tego bywa niekiedy to, ýe for-
ma
b
4 apolipoproteiny E (APOE) jest
wybirczo usuwana z przestrzeni
mi«dzykomrkowej kosztem trans-
portu
e
-amyloidu, ktrego nadmiar
wyrzdza szkody.
b
b
- AMYLOID 42
AKSON
ZüOGI
b
-AMYLOIDU
-amyloidu tworz si« blaszki, kt-
re mog zaburza gospodark« wap-
niow, co powoduje powstawanie
szkodliwych wolnych rodnikw, lub
wywo¸a agregacj« komrek od-
pornoæciowych, takich jak mikroglej
Ð prowadzi to do odczynu zapal-
nego i nasilenia wczeæniejszych
uszkodzeÄ.
b
MIKROGLEJ
BLASZKA
AMYLOIDOWA
USZKODZONE
DENDRYTY
Bia¸ko prekursora
Czsteczki toksycznego
Z
109974551.008.png
BLASZKI BETA-AMYLOIDOWE to jeden z najwczeæniejszych objaww choroby Alz-
heimera, aczkolwiek ich zag«szczenie nie ma æcis¸ego zwizku z nasileniem ot«pienia.
Na obrazie uzyskanym za pomoc mikroskopu optycznego, przedstawiajcym kor« m-
zgow osoby chorej, blaszki wida jako ciemne plamy. Powstawanie szkodliwego
b
prowadzonych w latach osiemdziesi-
tych wycigni«to wniosek, ýe cz¸on-
kowie pewnych rodzin zapadaj na ni
cz«æciej. Znaleziono takie, w ktrych
choroba przekazywana jest z pokolenia
na pokolenie po¸owie potomstwa oboj-
ga p¸ci. Wskazywa¸o to, ýe podatnoæ
na chorob« zwizana jest z dziedzicze-
niem wadliwego genu na chromosomie
autosomalnym (niep¸ciowym) oraz ýe
zmutowany gen chorego rodzica jest
dominujcy.
Epidemiolodzy natrafili rwnieý na
osoby z chorob Alzheimera w rodzi-
nach nie obciýonych dziedzicznie, co
æwiadczy, ýe to schorzenie ma pod¸oýe
nie tylko genetyczne. Czynniki wywo-
¸ujce chorob« s wi«c najwyraniej z¸o-
ýone i zrýnicowane Ð dziedziczenie od-
grywa zapewne rol« w znacznej cz«æci
przypadkw (szacunkowo od 1 do 40%).
Prby zidentyfikowania czynnikw
ærodowiskowych, ktre mog¸yby dzia-
¸a ¸cznie lub niezaleýnie od czynni-
kw dziedzicznych, nie przynios¸y jed-
noznacznych rezultatw. Nieliczne
dotd zidentyfikowane intryguj, ale
wciý nie wyjaæniaj przyczyn choroby.
Wydaje si«, ýe wi«ksze zagroýenie jest
zwizane z niskim poziomem edukacji
we wczesnym dzieciÄstwie, powaýnym
urazem g¸owy oraz Ð chociaý w sposb
mniej znaczcy Ð kontaktem z alumi-
nium w wodzie pitnej.
Korelacje te nie oznaczaj jednak
zwizkw przyczynowych i moýe si«
-amyloidu i prowadzi do uszkodzenia komrki
nerwowej (ilustracja na ssiedniej stronie) , a w efekcie do choroby ot«piennej.
trzymuj budynek, tak one przenika-
jc komrk«, utrzymuj jej kszta¸t. S
rwnieý kana¸ami, ktrymi krý w ko-
mrce jej sk¸adniki, takie jak mitochon-
dria, oraz substancje odýywcze i inne
czsteczki.
Sploty bia¸ka tau nie s jednak cha-
rakterystyczne wy¸cznie dla choroby
Alzheimera. Pomimo ýe u dotkni«tych
ni osb typowe jest duýe zag«szczenie
zwyrodnieÄ neurofibrylarnych silnie
korelujce ze stopniem ot«pienia, wielu
badaczy nie uwaýa¸o, ýe zaburzenia
spowodowane przez bia¸ko tau s tak
istotne, jak wywo¸ane przez drugi ro-
dzaj depozytw bia¸kowych stwierdza-
nych w chorobie Alzheimera, czyli bla-
szek amyloidowych, zwanych takýe
blaszkami starczymi. (Niedawno bia¸-
ko tau wzbudzi¸o nieco wi«ksze zainte-
resowanie, ale o tym pniej.)
Gromadz si« one w przestrzeniach
mi«dzykomrkowych, a towarzysz im
zazwyczaj (b«dce cz«æci uk¸adu odpor-
noæciowego mzgu) komrki reakcji
zapalnej zwane mikroglejem, ktre pr-
buj zapewne roz¸oýy i usun uszko-
dzone neurony, a by moýe same blaszki.
Nie jest jasne, czy otoczone nimi lub znaj-
dujce si« obok nich komrki nerwowe
Ð cz«sto sprawiajce wraýenie nabrzmia-
¸ych i zdeformowanych Ð funkcjonuj
normalnie, poniewaý nasilenie ot«pienia
s¸abo wiýe si« z zag«szczeniem blaszek
amyloidowych. Wyst«puj one wpraw-
dzie u wi«kszoæci starszych osb, nie-
mniej ich obfitoæ w hipokampie i korze
mzgowej jest zjawiskiem swoistym u pa-
cjentw z chorob Alzheimera, a poja-
wiaj si« one na d¸ugo przed powsta-
niem zwyrodnieÄ neurofibrylarnych.
Naukowcy, biorc pod uwag« duýe
zag«szczenie i wczesne pojawianie si«
tych blaszek, od dawna byli przekona-
ni, ýe poznanie procesu ich powstawa-
nia moýe dostarczy wskazwek co do
przyczyn choroby. W 1984 roku George
G. Glenner z University of California
Zidentyfikowane czynniki ryzyka intryguj,
ale wciý nie wyjaæniaj przyczyn choroby.
w San Diego odkry¸, ýe g¸wnym sk¸ad-
nikiem blaszek jest peptyd sk¸adajcy
si« z 40 albo z 42 aminokwasw. Wkrt-
ce potem zsekwencjonowano gen ko-
dujcy bia¸ko prekursora
b
-amyloidu,
okaza, ýe powyýsze czynniki wskazu-
j w gruncie rzeczy na dzia¸anie innych
czynnikw lub bodcw. Na przyk¸ad
uraz g¸owy moýe po prostu spowodo-
wa zmniejszenie liczby neuronw,
wskutek czego objawy choroby Alz-
heimera pojawi si« wczeæniej.
Wykazanie istnienia pod¸oýa gene-
tycznego da¸o jednak pocztek inte-
resujcym badaniom, poniewaý kaýde
takie odkrycie ma znaczenie dla wszyst-
kich przypadkw choroby. Zaburzenia
kliniczne, neuropatologiczne i bioche-
miczne s przecieý takie same, niezaleý-
nie od tego, czy choroba jest uwarun-
kowana genetycznie, czy teý spora-
dyczna (jak nazywa si« inn posta tego
schorzenia).
Szybko ustalono, ýe gen kodujcy
-Amyloid Precursor Prote-
in). Te biochemiczne odkrycia doskona-
le pasowa¸y do informacji dostarcza-
nych jednoczeænie przez genetykw.
b
APP (
b
Czynniki dziedziczne
Od czasu gdy w roku 1907 niemiecki
neurolog Alois Alzheimer zidentyfi-
kowa¸ chorob« nazwan pniej jego
imieniem, epidemiolodzy starali si«
okreæli i zrozumie sposb jej rozprze-
strzeniania. Prbowali na przyk¸ad
stwierdzi, czy jest przekazywana w ro-
dzinie, a zatem zdeterminowana gene-
tycznie, czy teý wyzwalaj j jakieæ czyn-
niki ærodowiskowe. Z wynikw badaÄ
APP znajduje si« na chromosomie 21.
Mniej wi«cej w tym samym czasie oka-
za¸o si«, iý w niektrych rodzinach
å WIAT N AUKI Luty 2001 59
-amy-
loidu wchodzcego w sk¸ad tych blaszek rozpoczyna si« od nieprawid¸owego przetwa-
rzania czsteczki bia¸ka prekursora
b
czyli
b
109974551.001.png 109974551.002.png
SPLOTY BIAüKA TAU pojawiaj si« w pnych stadiach choroby, a ich zag«szczenie ma wyrany zwizek z nasileniem ot«pienia. Wy-
gldaj jak ciemne trjkty (zdj«cie spod mikroskopu optycznego z lewej) i jak po¸czone parami spiralne w¸kna (zdj«cie spod mikrosko-
pu elektronowego z prawej) . Zaburzaj mikrotubularn struktur« neuronu, spychajc mikrotubule na jedn stron« komrki, co utrudnia
zarwno transport substancji odýywczych, jak i przekazywanie sygna¸w nerwowych (ilustracja na ssiedniej stronie) .
obciýonych chorob Alzheimera chro-
mosom ten moýe by uszkodzony.
Skdind wiedziano, ýe u osb z zespo-
¸em Downa (majcych trzy zamiast
dwch kopii chromosomu 21) prawie
zawsze wyst«puj pewne objawy cho-
roby Alzheimera oko¸o 40 roku ýycia.
Fakty te æwiadczy¸y, ýe gen prekursora
b
APP jest rozcinany dwoma sposoba-
mi; w jednym z procesw nast«puje to
wskutek dzia¸ania enzymu zwanego al-
fa-sekretaz. (Badacze zajmujcy si« cho-
rob Alzheimera zazwyczaj okreælaj
ten enzym przymiotnikiem ãdomnie-
manyÓ, poniewaý zak¸adamy, ýe istnie-
je i mamy na to dowody, ale nie uda¸o
si« jeszcze go wyizolowa.) Kolejnego
ci«cia dokonuje inny domniemany en-
zym Ð gamma-sekretaza. W wyniku
tych ci« powstaje nieszkodliwy frag-
ment peptydowy zwany p3.
aminokwasami uszkadza neurony.
Ze wst«pnych prac wynika, ýe docho-
dzi do tego w rýny sposb. Peptyd
prawdopodobnie zaburza mechanizm
regulacji poziomu wapnia, co niekiedy
prowadzi do æmierci komrki, oraz
uszkadza mitochondria, powodujc
uwalnianie wolnych rodnikw tleno-
wych; te zaæ uszkadzaj bia¸ka, lipidy
oraz DNA. Moýe takýe powodowa Ð
o czym juý wspominaliæmy Ð uwalnia-
nie sk¸adnikw komrki na zewntrz.
To z kolei zwabia komrki odpornoæcio-
we i powstaje reakcja zapalna, wskutek
ktrej nasilaj si« zapewne inne uszko-
dzenia spowodowane przez peptyd. Su-
gerowane mechanizmy wprawdzie in-
tryguj, ale ich znaczenie w rozwoju
ot«pienia pozostaje, przynajmniej na ra-
zie, przedmiotem sporw.
Genetycy wykryli tymczasem kilka
mutacji odpowiedzialnych za podsta-
wianie innych aminokwasw dok¸ad-
nie w tych miejscach ¸aÄcucha
-amyloidu moýe by miejscem muta-
cji odpowiedzialnej za niektre przy-
padki choroby Alzheimera.
Przewidywania te potwierdzono na
pocztku lat dziewi«dziesitych, kie-
dy grupa badaczy Ð wærd nich Blas
Frangione i Efrat Levy z New York Me-
dical Center, Alison M. Goate z Wa-
shington University School of Medi-
cine, Michael Mullan z University of
Southern Florida, Lydia Hendriks i Chri-
stine Van Broeckhoven z Uniwersytetu
w Antwerpii oraz Harry Karlinsky i moi
wsp¸pracownicy z University of To-
ronto Ð zidentyfikowa¸a tego typu mu-
tacje u osb dotkni«tych dziedziczn
postaci choroby Alzheimera. (Ponie-
waý geny zawieraj instrukcje o synte-
zie bia¸ek, mutacja w obr«bie genu mo-
ýe oznacza, ýe kodowane przez niego
bia¸ko b«dzie nieprawid¸owo zbudowa-
ne, a zatem b«dzie wadliwie funkcjono-
wa w organizmie.) Podj«to wi«c wy-
si¸ki, aby ustali, w jaki sposb peptyd
b
Niefortunne ci«cie
APP ulega rozk¸adowi takýe pod-
czas innego dwustopniowego procesu,
nie zawsze jednak nieszkodliwego. Naj-
pierw enzym zwany beta-sekretaz,
ktry wyizolowa¸ Martin Citron i jego
wsp¸pracownicy z Amgen, rozcina
bia¸ko. Jeden z powsta¸ych kawa¸kw,
zwany fragmentem C99-
APP,
w ktrych dokonuj ci« alfa-, beta-
i gamma-sekretaza. W wyniku tych mu-
tacji dochodzi do zwi«kszenia iloæci obu
form
b
APP (ponie-
waý sk¸ada si« z 99 aminokwasw), jest
nast«pnie ci«ty przez gamma-sekreta-
z«, co prowadzi do powstania peptydu
b
b
-amyloidu lub nasilenia produk-
cji jego d¸uýszej, toksycznej wersji.
Koncepcja, ýe podstawowe znaczenie
w powstawaniu choroby Alzheimera
maj zmiany w metabolizmie
-amyloidu.
W normalnych warunkach wi«kszoæ
¸aÄcuchw
-amyloidu liczy 40 amino-
kwasw. Natomiast poniýej 10% za-
wiera dwa dodatkowe aminokwasy. Pe-
ter T. Lansbury i Bruce Yankner z
Harvard University, a takýe Paul E. Fra-
ser i Joanne McLaurin z University of
Toronto oraz inni naukowcy wykazali,
ýe w¸aænie ta nieco d¸uýsza forma jest
odpowiedzialna za powstawanie bla-
szek i dzia¸a toksycznie na komrki
nerwowe.
Prowadzone s obecnie badania ma-
jce wyjaæni, w jaki sposb wersja z 42
b
APP, zy-
ska¸a dodatkowe wsparcie, gdy naukow-
cy odkryli mutacje w zespole genw
zaburzajce proces rozcinania
b
APP.
Wprawdzie jego rola biologiczna
pozostaje niejasna, wiadomo jednak, ýe
produkowane jest w wielu tkankach
i komrkach, a moýe sk¸ada si« z
695Ð770 aminokwasw. Bia¸ko to tkwi w
b¸onie komrkowej w taki sposb, ýe je-
go krtki koniec znajduje si« wewntrz
komrki, a d¸uýszy w przestrzeni mi«-
dzykomrkowej. Peptyd
b
APP.
W 1995 roku wraz z moimi wsp¸pra-
cownikami sklonowaliæmy dwa geny
zwane presenilin 1 i presenilin 2 Ð zloka-
lizowane odpowiednio na chromosomie
14 i 1 Ð ktrych mutacje s odpowiedzial-
ne za bardzo agresywn posta choro-
by Alzheimera o wczesnym pocztku.
(Obserwuje si« j u 10Ð60% pacjentw
b
-amyloidu
wycinany jest z fragmentu bia¸ka znaj-
60 å WIAT N AUKI Luty 2001
dujcego si« w b¸onie. Stwierdzono, ýe
b
b
b
-amyloidu powstaje z bia¸ka
b
109974551.003.png 109974551.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin