06 - Odwzorowanie zewnętrznego i wewnętrznego zarysu przedmiotu.pdf

(519 KB) Pobierz

Maszyny leśne

1. Wprowadzenie

1. Wprowadzenie

Najogólniej rzecz ujmując, rzuty prostokątne dzieli się na trzy kategorie

(PN-ISO128):widoki,przekrojeikłady.

Kład— jest tozarys figurypowstałejwwynikuprzecięciaprzedmiotu tylko

jedną płaszczyznąprzekrojubezuwidocznieniazarysów i krawędziprzed-

miotuleżącychzatą płaszczyznąprzekroju(z wyjątkiem krawędzi otworów

walcowychistożkowych, których ośznajdujesięwpłaszczyźnieprzekroju.

Widok— jest torzut prostokątny przedstawiający widoczną część rysunku,

atakżewmiarępotrzebyjegozarysyniewidoczne.

Grafika inżynierska

6. Odwzorowanie zewnętrznego

i wewnętrznego zarysu przedmiotu

Przekrój— jest torzutprzedmiotupouprzednimwyobrażalnymprzecięciugo

płaszczyzną(płaszczyznami)przekroju;narysunkuprzekrojusąuwidocznio-

ne zarysy figury powstałej wwyniku przecięcia przedmiotu płaszczyzną

przekrojuorazwszystkiewidocznezarysyi krawędzieprzedmiotuleżąceza

tąpłaszczyzną.

Przekrój— jest torzutprzedmiotupouprzednimwyobrażalnymprzecięciugo

płaszczyzną(płaszczyznami)przekroju;narysunkuprzekrojusąuwidocznio-

ne zarysy figury powstałej wwyniku przecięcia przedmiotu płaszczyzną

przekrojuorazwszystkiewidocznezarysyi krawędzieprzedmiotuleżąceza

tąpłaszczyzną.

2. Widoki

Wzależności odpotrzeb i kształtów rysowanychprzedmiotów wpraktyce

rysunkowejstosujesięnastępującerodzajewidoków (PN-ISO128):

1.Widoki całkowite przedstawiają widoczną część przedmiotuwcałości.

Wszczególnychprzypadkach,gdyniezmniejszytoczytelności rysunku,

wobrębiewidokumożna również przedstawićprostezarysywewnętrzne

liniąkreskową cienką.

2. Widoki

2.Widoki cząstkowe obrazują tylko częśćprzedmiotu(fragment) i sąwyko-

rzystywanewróżnychsytuacjachrysunkowegoprzedstawianiajako:

a)widoki cząstkowe części przedmiotu;

obrazują tylkowybranyfragmentprzed-

miotu;miejsce urwaniana tychwido-

kach należy ograniczać linią cienką

odręcznąlubzygzakową;

b)widoki cząstkowe przedmiotów symetrycznych; wprzypadku dużych

obiektówsymetrycznychmożnaprzedstawiać tylkoichpołowę lubjedną

czwartą (wcelu zaoszczędzenia miejsca na powierzchni rysunku);

widoki takienależy identyfikowaćnaliniisymetriidwiemakrótkimi, rów-

noległymikreskami,prostopadłymidoosisymetrii; jeżelisymetriaobej-

mujedwieosie lubpłaszczyzny, toidentyfikatorynależy rysować rów-

nieżnadrugiejosi;

2. Widoki

2.Widoki cząstkowe obrazują tylkoczęśćprzedmiotu(fragment) i sąwyko-

rzystywanewróżnychsytuacjachrysunkowegoprzedstawianiajako:

c)widokicząstkowewzwiększonejpodziałce;sątorzutyobrazującedrob-

ne szczegółyprzedmiotu, których nie można dokładnie zwymiarować

wprzyjętej podziałce rysunku; szczegółytenależy otoczyć linią ciągłą

cienką oraz zidentyfikować wielką literą; nad dodatkowym rzutem

(wzwiększonej podziałce), należy wpisać literę identyfikującą,azanią

podziałkę—wnawiasach;

2. Widoki

2.Widoki cząstkowe obrazują tylkoczęśćprzedmiotu(fragment) i sąwyko-

rzystywanewróżnychsytuacjachrysunkowegoprzedstawianiajako:

e)dwajednakowewidokicząstkowe;możesięzdarzyć,żezlewej iprawej

stronyprzedmiotusymetrycznego występują tesame szczegóły kon-

strukcyjne; wówczas można rysować tylko jedenrzut (aby ograniczyć

liczbę rzutów);widoktakimusi być identyfikowanyzapomocą strzałek

iwielkich liter lubcyfr,albowielkichliter icyfr;

2. Widoki

4.Widoki rozwinięte torzutyprzedmiotu wygiętego (np. zblachy, drutu),

przedstawionegoprzedzagięciem.

d)widoki cząstkowe rzutowanemetodą trzeciegokąta; stosuje się jedo

przedstawianiadrobnych szczegółówprzedmiotu i tylkowówczas,gdy

niezachodziobawafałszywej interpretacji rysunku;widoki obrazujące

szczegółyprzedmiotunależyrysowaćliniąciągłągrubą ipołączyćzwi-

dokiempodstawowymlinią cienkązdługąkreską ikropką;

3.Dwa jednakowewidoki całkowite.Przedmiotyo jednakowychwidokach,

np.z lewej iprawejstrony, możnaprzedstawiać tylkozapomocą jednego

rzutu (widoku), wcelu ograniczenia liczby rzutów.Widok taki należy

identyfikowaćpodobniejakdwajednakowewidoki cząstkowe.

5.Widokispecjalniepołożone.Widoki leżącewpłaszczyźnie nierównoległej

dorzutninależyrzutowaćzgodniezkierunkiemrzutowania,któryoznacza

się strzałką identyfikacyjną z wielką literą powtórzonąnadwidokiem.Ta-

kimwidokommożnanadaćspecjalnepołożenie,przesuwając je iobraca-

jąc oodpowiedni kąt. Kierunekobrotuwidoku należy określić strzałką

ozarysiełuku.

1

273624941.073.png

273624941.084.png

273624941.095.png

273624941.106.png

273624941.001.png

273624941.012.png

273624941.023.png

273624941.026.png

273624941.027.png

273624941.028.png

273624941.029.png

273624941.030.png

273624941.031.png

273624941.032.png

273624941.033.png

273624941.034.png

273624941.035.png

273624941.036.png

273624941.037.png

273624941.038.png

273624941.039.png

273624941.040.png

273624941.041.png

273624941.042.png

273624941.043.png

273624941.044.png

3. Przekroje i kłady

Kształty i zarysywewnętrzne przedmiotów można odzwierciedlaćdwojako:

metodąliniikreskowej lubmetodąprzekrojów/kładów.Metodaliniikreskowej

polegana tym, że na tlewidoku, linią kreskową cienką, rysuje się zarys

wewnętrznyprzedmiotuutworzonyprzez różne otwory i wnęki. Wadą tej

metodyjestnieczytelność rzutuprzydużejliczbiekrawędzi wewnętrznych.

3. Przekroje i kłady

Metodaprzekroju jestpozbawionatejwady.Metodatapoleganawyobra-

żalnym przecięciu przedmiotu umowną płaszczyzną, odrzuceniu (również

umownym) tej częściprzedmiotu, która leżyprzed płaszczyzną przekroju,

orazodwzorowaniuwrzucieprostokątnym tej częściprzedmiotu, która leży

wpłaszczyźnieprzekrojuizatąpłaszczyzną.Takotrzymanyrzut,naktórym

uwidocznionowewnętrzny kształtprzedmiotu,nazywasięprzekrojem.

3. Przekroje i kłady

Metodaprzekroju jestpozbawionatejwady.Metodatapoleganawyobra-

żalnym przecięciu przedmiotu umowną płaszczyzną, odrzuceniu (również

umownym) tej częściprzedmiotu, która leżyprzed płaszczyzną przekroju,

orazodwzorowaniuwrzucieprostokątnym tej częściprzedmiotu, która leży

wpłaszczyźnieprzekrojuizatąpłaszczyzną.Takotrzymanyrzut,naktórym

uwidocznionowewnętrzny kształtprzedmiotu,nazywasięprzekrojem.

3. Przekroje i kłady

Charakterystycznymszczegółemgraficznymprzekrojów i kładów sązakres-

kowanepola.Odpowiadająonetymobszarom,wktórychpłaszczyznaprze-

krojuprzecinamateriał rysowanegoprzedmiotu.ZgodniezPN-ISO128-50

poleprzekroju lubkładupowinno być kreskowane, niezależnieodrodzaju

materiału.Kierunekkreskowaniapowierzchniprzekrojutegosamegoprzed-

miotupowinienbyć jednakowy.

3. Przekroje i kłady

Zalecanymkątem linii kreskowania jest 45 .Liniekreskowania muszą być

względemsiebierównoległe inachylonewlewo lubwprawodocharakte-

rystycznychkrawędziprzedmiotuorazliniisymetrii jegoprzekrojów ikładów.

Odległośćmiędzyliniamikreskowanianależydobieraćwzależnościodwiel-

kościpolaprzekrojuikładu(najczęściejproporcjonalnie).

4. Oznaczanie przekrojów i kładów

Każdy przekrój i kładpowinien byćna rysunku jednoznacznieoznaczony.

Informacjaidentyfikująca przekrój/kład składasięztrzechelementów:

 oznaczeniapołożeniapłaszczyznyprze-

kroju,

 strzałekidentyfikujących,

 oznaczeńliterowych.

Położenie płaszczyzny (płaszczyzn)prze-

kroju (linii przekroju) powinno być ozna-

czonelinią grubąz długą kreską i kropką

tylko na końcach linii przekroju. Jeżeli

płaszczyzna przekroju zmienia kierunek,

tomiejsce te należy pogrubić. Wcelu

zwiększenia czytelności rysunku linię

przekroju można zaznaczyć na całej

długościliniącienkązdługąkreską ikrop-

ką.

Powierzchnieprzekrojówikładówczęści,któresięstykająnależykreskować

naprzemian— wlewo iwprawo— lubzmieniać odległości między liniami

kreskowania.

Przekroje i kłady, których szerokośćnarysunku jest niewielka, można za-

czerniać,ajeśli sięstykają— należymiędzynimi zostawićprześwit.

4. Oznaczanie przekrojów i kładów

Strzałki identyfikujące związane z przekrojem lub kładem, wskazujące

kierunekrzutowania,należyumieszczaćnakońcach liniiprzekrojuirysować

zgodniezponiższym rysunkiem.

5. Przekroje

5. Przekroje

b)przedmiotówsymetrycznych;podobniedowidokówprzekrojetenależy

taksamoidentyfikowaćnaosiachsymetrii;

Przyobrazowaniu przedmiotów,wzależności odstopnia złożonościwew-

nętrznej budowy przedmiotu można wykorzystać następujące rodzaje

przekrojów(PN-ISO128):

1.Przekrojecałkowitetorzutyprzedstawiająceprzedmiotwjednymlubkliku

przekrojach.

Oznaczenie literowepłaszczyznyprzekroju/kładu składa sięzdwóch takich

samychwielkichliter, powtórzonychnadprzekrojem/kładem. Jeżeli tensam

przedmiotprzecinawięcej niż jednapłaszczyznaprzekroju, tokażdąznich

identyfikują inneoznaczenialiterowe.

c)wzwiększonejpodziałce;sątorzutyopodobnymsposobieprzdstawia-

nia,zastosowaniaorazidentyfikowania, jakodpowiadające imwidoki.

2.Przekrojecząstkowe przedstawiają tylkofragmentyprzedmiotówwprze-

krojachimogąwystępować jakoprzekroje:

a)częściprzedmiotu(rys.b);

2

273624941.045.png

273624941.046.png

273624941.047.png

273624941.048.png

273624941.049.png

273624941.050.png

273624941.051.png

273624941.052.png

273624941.053.png

273624941.054.png

273624941.055.png

273624941.056.png

273624941.057.png

273624941.058.png

273624941.059.png

273624941.060.png

273624941.061.png

273624941.062.png

273624941.063.png

273624941.064.png

273624941.065.png

273624941.066.png

273624941.067.png

5. Przekroje

5. Przekroje

5. Przekroje

3.Przekroje rozwinięte torzutyprzedstawiające

wewnętrzne zarysy przedmiotów wygiętych,

rysuje się je wstaniewyprostowanym (roz-

winiętym), bezzniekształcaniaprzedmiotu.

5.Przekroje części syme-

trycznych służądoprzed-

stawiania części syme-

trycznych przynajmniej

względem jednej osi

(płaszczyzny) symetrii.

Wtych rzutachpo jednej

stronie osi (płaszczyzny)

symetrii przedmiot jest

przedstawianywprzekro-

ju,apodrugiejwwidoku.

6.Przekroje części obrotowych oregularnierozmieszczonychszczegółach

konstrukcyjnych,np. ściankach,otworachitp., którenieleżąwpłaszczyź-

nieprzekroju, należy sprowadzaćdo płaszczyznyprzekrojupodwarun-

kiem, żenieutrudni toodczytaniarysunku.Przekrojetakieniemuszą być

identyfikowane.

4.Przekrojespecjalnie położone torzutyleżącewpłaszczyźnie nierówno-

ległej do płaszczyzny rzutu; zasady ichprzedstawiania, identyfikowania

orazoznaczaniasątakiesame, jakwidokówspecjalniepołożonych.

Granicą między przekro-

jemawidokiemmusi być

linia symetrii na całej

długościprzedmiotu.Jeże-

li wosi symetrii znajduje

się krawędź zwidoku lub

przekrojutotakiprzedmiot

należyrysowaćwprzekro-

jumiejscowym(rys.e).

5. Przekroje

5. Przekroje

5. Przekroje

7.Przekrojemiejscowerysujesięnatlewidoków,wmiejscachwystępowania

szczegółówbudowywewnętrznej.Przekrojemiejscowenależyograniczać

linią cienką odręczną lub zygzakową;niepowinnaonanakładać się na

żadne innelinieprzedstawianegoobiektu.Przekrojemiejscowepołożone

bliskosiebienależyrysowaćwpołączeniu,jakojedenprzekrój.

7.Przekrojemiejscowerysujesięnatlewidoków,wmiejscachwystępowania

szczegółówbudowywewnętrznej.Przekrojemiejscowenależyograniczać

linią cienką odręczną lub zygzakową;niepowinnaonanakładać się na

żadne innelinieprzedstawianegoobiektu.Przekrojemiejscowepołożone

bliskosiebienależyrysowaćwpołączeniu,jakojedenprzekrój.

8.Przekroje jedną płaszczyzną przekroju są rzutami obrazującymi najbar-

dziejcharakterystyczneszczegółybudowywewnętrznejprzedmiotu.

5. Przekroje

5. Przekroje

5. Przekroje

9.Przekrojedwiema płaszczyznami równoległymi są rzutami obrazującymi

szczegółybudowyprzedmiotu, którenieleżąwjednejpłaszczyźnie.Dwie

równoległe płaszczyzny— i — odsłaniają budowę wewnętrznąprzed-

miotu.

10.Przekrojedwiemaprzecinającymi się płaszczyznami są rzutami prosto-

kątnymi, wktórych jedna płaszczyzna przekroju zostaje obrócona do

płaszczyzny rzutowania. Na rysunku poglądowym taką funkcję pełni

płaszczyzna2.

11.Przekrojetrzemaprzecinającymisiępłaszczyznami sąrzutamiprostokąt-

nymi,wktórychpłaszczyznyprzekrojutworzą linię łamanąokątachroz-

wartych.Jakpoprzednio, również itenależysprowadzićdojednejpłasz-

czyznyrzutuiodpowiedniozidentyfikować.

3

273624941.068.png

273624941.069.png

273624941.070.png

273624941.071.png

273624941.072.png

273624941.074.png

273624941.075.png

273624941.076.png

273624941.077.png

273624941.078.png

273624941.079.png

273624941.080.png

273624941.081.png

273624941.082.png

273624941.083.png

273624941.085.png

273624941.086.png

273624941.087.png

273624941.088.png

273624941.089.png

273624941.090.png

273624941.091.png

5. Przekroje

6. Kłady

KładywgPN-ISO128-40 toprzedstawienia rysunkowe pokazujące tylko

zarysyprzedmiotu, leżącewjednej lubkilkupłaszczyznachprzekroju. Miały

onedotychczaszastosowanieprzedewszystkimdozobrazowaniapoprzecz-

negoprzekrojuprzedmiotu. Przekrójpokazanynarys.a, może byćnaryso-

wany bezpośrednio nawidoku, gdyż nie występują zanim inne zarysy.

Otrzymanywten sposób rzut nazywa się kładem obróconym nawidoku.

Kłady takienależy rysować linią ciągłą cienką,a ichidentyfikacja jest zbęd-

na.

6. Kłady

Kłady można przesuwać względemwidoku.Umieszczasię jeobokwidoku

i wiąże znimlinią cienką z długą kreską i kropką.Zarysykładówprzesu-

niętychwzględemwidokunależyrysować linią ciągłągrubą.

12.Przekrojepłaszczyznączęściowopołożonąnazewnątrzprzedmiotu.Taki

sposób łączeniawidoku i przekrojuwprowadzanormaPN-ISO128-44.

Ograniczatoliczbęrzutów,cowrysunkutechnicznymjestzawszepożą-

dane.

6. Kłady

Większą liczbękładówlubprzekrojów możnarozmieszczać tak, jaktopoka-

zanonaponiższym rysunku.

7. Ograniczenia dotyczące zastosowań przekrojów i kładów

Ograniczeniawstosunkudoprzekrojów wynikają między innymi z:

 błędnegowyborupołożenia płaszczyznyprzekroju;wsytuacjachpokaza-

nychna rysunkach błąd polegana tym, że płaszczyzna przekroju jest

prostopadła,anierównoległadoosiotworu(kołowego);wrzucieprosto-

kątnym sąwidoczneprzekrojeorazotwory,aleniejest jasne,czysąone

przelotowe.

7. Ograniczenia dotyczące zastosowań przekrojów i kładów

Ograniczeniawstosunkudoprzekrojów wynikają między innymi z:

 błędnego założenia, że każdyprzedmiot można przedstawićwprzekroju

zapomocądowolnej liczbyrównoległych płaszczyznprzekroju;

7. Ograniczenia dotyczące zastosowań przekrojów i kładów

Ograniczeniawstosunkudoprzekrojów wynikają między innymi z:

 przedstawianiawprzekrojachprzedmio-

tów,wktórychniewystępujążadnezary-

sywewnętrzne;możetonastąpićprzyry-

sowaniu różnego rodzaju łączników, ta-

kich jak: nity, śruby, kołki, wkręty,kliny,

wpusty itp. oraz połączeń, wktórych te

łącznikiwystępują.

8. Ogólne zasady przedstawiania rzutów prostokątnych

Liczbarzutów. Liczbę rzutów należy ograniczaćdoniezbędnegominimum.

Zamała, podobnie jakza duża liczba rzutów, jest błędem.Wpierwszym

przypadkunieodczytasię jednoznaczniebudowyprzedmiotu,wdrugim—

pewneelementybędą się powtarzać.Najmniejszaliczbarzutów tojeden—

musinimbyćrzutgłówny.

8. Ogólne zasady przedstawiania rzutów prostokątnych

Symetriaprzedmiotów.Symetrięprzedmiotów należyzaznaczyć liniącienką

z długą kreską i kropką; linię należyminimalnie przeciągnąć poza zarys

przedmiotu. Niezależnieodsymetrii całegoprzedmiotunależy również za-

znaczyćsymetriędrobnychelementów,np.otworów. Okrągmazawszedwie

osiesymetrii, prostopadłewzględemsiebie.

4

273624941.092.png

273624941.093.png

273624941.094.png

273624941.096.png

273624941.097.png

273624941.098.png

273624941.099.png

273624941.100.png

273624941.101.png

273624941.102.png

273624941.103.png

273624941.104.png

273624941.105.png

273624941.107.png

273624941.108.png

273624941.109.png

273624941.110.png

273624941.111.png

273624941.112.png

273624941.113.png

273624941.114.png

8. Ogólne zasady przedstawiania rzutów prostokątnych

Niewielkiepochylenia.Niewielkiepochylenialubwygięcia,zbyt małedopo-

kazania na rzucie przedmiotu, należy przedstawiać linią odpowiadającą

mniejszemuwymiarowielementuzpochyleniemlubmniejszej średnicypod-

stawystożka.

8. Ogólne zasady przedstawiania rzutów prostokątnych

Linie przenikania. Linie rzeczy-

wistegoprzenikanianależy ryso-

wać liniamiciągłymigrubymi,gdy

są widoczne, i liniami cienkimi

kreskowymi,gdysąniewidoczne.

Uproszczone linie przenikania

mogą występować między dwo-

mawalcami jako linieciągłegru-

beproste(b)orazmiędzywalcem

a prostopadłościanem (c), gdzie

przesunięcie linii przenikania

można pominąć (c 1 ). Wyobrażal-

nelinieprzenikania(zaokrąglone

przejścia między dwiema po-

wierzchniami) należy rysować

jakoliniecienkieciągłe,którenie

dotykajązarysówprzedmiotu.

8. Ogólne zasady przedstawiania rzutów prostokątnych

Zakończenia kwadratowe.Wceluograniczenia liczbyrzutów, zakończenia

kwadratowelubkwadratowezbieżneorazpowierzchniepłaskiewotoczeniu

powierzchniwalcowychnależyzaznaczyćprzekątnymi,któresą liniamicien-

kimiciągłymi.

Alternatywne i skrajne położenia.Na rysunku złożeniowym, alternatywne

i skrajnepołożenia części ruchomych należy rysować linią cienką z długą

kreskąidwiemakropkami.

Wzór powierzchni.Powierzchnie radełkowane,moletowane, pofałdowane,

żłobkowane,ziarnistelubkratkowanenależyprzestawiaćwsposóbuprosz-

czonyliniami ciągłymicienkiminacałejpowierzchni lubnajej części.

8. Ogólne zasady przedstawiania rzutów prostokątnych

Częścigotoweipółwyroby.Kształt częścigotowej wewnątrzrysunkupółwy-

robu lub kształt półwyrobu wewnątrz części gotowej należy rysować linią

cienkązdługąkreską idwiemakropkami.

8. Ogólne zasady przedstawiania rzutów prostokątnych

Przedmioty przezroczyste. Wszystkie przedmioty wykonane z materiału

przezroczystegonależy przedstawiać tak, jakbybyłynieprzezroczyste.Na

rysunkach złożeniowych, części położone zaelementami przezroczystymi

możnarysować jakowidoczne.

8. Ogólne zasady przedstawiania rzutów prostokątnych

Elementypowtarzające się.Jednakoweelementypowtarzające się regular-

nienależyprzedstawiaćrysując tylkojedenznichorazichpołożenie.Liczbę

i rodzaj elementów należy określaćwymiarowaniem. Położenie elementów

symetrycznierozłożonychprzedstawiasię liniącienkązdługąkreską ikrop-

ką. Położenie innych elementów identyfikuje się za pomocą linii cienkiej

ciągłej.

Zarysypierwotne. Jeżelizachodzipotrzebaprzedstawieniazarysupierwot-

negoprzedkształtowaniem,tozarystennależyoznaczyć linią cienkązdłu-

gąkreską idwiemakropkami.

8. Ogólne zasady przedstawiania rzutów prostokątnych

Rzutyprzerwane.Rzutyprzedmiotów długichwolnoskracać pomijając ich

częśćśrodkową, jeżeliniezawieraonażadnychszczegółów wymagających

przedstawienia.Graniceprzerwanychczęści należy rysować linią odręczną

lubzygzakową.

8. Ogólne zasady przedstawiania rzutów prostokątnych

Części przyległe i zarysy. Części przyległedoprzedmiotunależy rysować

linią cienką z długą kreską idwiemakropkami. Część przyległa nie może

zasłaniać części głównej.Wprzekroju lubkładzieniewolno jej kreskować

(aib).Zarysy,którychobszarniejest lubdopuszczasię,abyniebył wyraź-

nieokreślony,przypuszczalny,należyrysowaćliniązdługąkreską idwiema

kropkami(c).

8. Ogólne zasady przedstawiania rzutów prostokątnych

Zakończenia rzutów cząstkowych. Zakończenia rzutów przerwanych lub

cząstkowych należy rysować linią odręczną lubcienką zygzakową,wycho-

dzącąpozazarysprzedmiotu.

Liniegięcia.Liniegięcianarzucierozwiniętym należy rysować liniamicien-

kimiciągłymi.

5

273624941.115.png

273624941.116.png

273624941.002.png

273624941.003.png

273624941.004.png

273624941.005.png

273624941.006.png

273624941.007.png

273624941.008.png

273624941.009.png

273624941.010.png

273624941.011.png

273624941.013.png

273624941.014.png

273624941.015.png

273624941.016.png

273624941.017.png

273624941.018.png

273624941.019.png

273624941.020.png

273624941.021.png

273624941.022.png

273624941.024.png

273624941.025.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

09 - Tolerancje wymiarów liniowych.pdf (871 KB)
12 - Rysunek części klasy wałek.pdf (1241 KB)
11 - Rysowanie i wymiarowanie gwintów.pdf (1129 KB)
21 - Rysunek złożeniowy.pdf (918 KB)
Grafika inżynierska-Informatyka.pdf (221 KB)

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin