Zwyczaje ludowe
Cała społeczność wiejska zawsze z wielką radością uczestniczyła w tradycyjnych obrzędach i zwyczajach świątecznych, np.: bożonarodzeniowych czy wielkanocnych. Kultywowane zgodnie z kalendarzem, podkreślają specyfikę i charakter wsi polskiej.
WIOSNA
· śmigus - dyngus
W drugi dzień świąt wielkanocnych, młodzi ludzie od niepamiętnych czasów obchodzą tzw. lany poniedziałek lub śmigus dyngus. Ostatnio, w naszym regionie, w drugi dzień świąt wielkanocnych watahy chłopców z wiadrami i butelkami wypełnionymi wodą, gonią nieznane im dziewczęta i kobiety idące do kościoła i wylewają na nie duże ilości wody.
LATO
· sobótka
W wigilię dnia św. Jana młodzież z okolic Nowego Korczyna tak jak dawniej zbiera się pod lasem, nad rzeką, pali ogniska, przez które skaczą chłopcy. W przeszłości dziewczęta rzucały na wodę wianki lub pęczki ziół i wróżyły sobie o przyszłym zamążpójściu, obserwując dokąd wianki popłynęły. Często chłopcy czekali na wianki. Jeśli któremuś wianek udało mu się wyłowić, jego właścicielkę miał pojąć za żonę.
W sobótkową noc Kupały na świętokrzyskiej górze, Łysicy, odbywa się sabat. Czarownice i diabły przybywają za wszech stron, by świętować wśród wspólnych tańców i zabaw. Jednak gdy północ wybija, wiedźmy przemieniają się w cudne dziewczęta. Te, niegdyś zaklęte w czarownice, mają możliwość raz jeszcze powrócić do swojej wcześniejszej postaci. Dziewice pląsają w tańcach związanych z magią palenia ziół, przywołują w swych pieśniach świętego Jana i Kupałę, puszczają wianki na wodzie. Chciałyby zatrzymać czas... Lecz kur pieje, bezlitośnie oznajmiając koniec nocy świętojańskiej. Wtedy już nie dziewice, a czarownice odlatują z sabatowej góry.
· dożynki
Dożynki, święto dostatku, święto plonów, organizowane są po zakończeniu żniw. Z kłosów robi się wieniec, który następnie zanosi się do kościoła. Dożynkom często towarzyszy konkurs wieńców, zabawy, występy zespołów folklorystycznych.
Z dojrzałych kłosów ręce dziewcząt
Uplotły żniwny wieniec.
Bierz gospodarzu,
Symbol dobrych plonów
i dożynkowej uciechy.
Owies w wieńcu
Pomnoży twój dobytek,
Zasuszony kwiat
Serce rozweseli.
Niechaj co roku
dożynkowy wieniec obfite kończy zbiory.
JESIEŃ
· Andrzejki
W przeddzień imienin św. Andrzeja, panny spotykały się, aby przepowiadać przyszłość na najbliższy rok. Jedną z najpopularniejszych współcześnie wróżb andrzejkowych jest lanie na wodę przez dziurkę od klucza roztopionego wosku, kiedyś ołowiu. Z cieni rzucanych na ścianę przez zastygłe figurki odczytuje się przyszłość. Znaków od przeznaczenia doszukuje się też w ukrytych pod talerzykami: listkiem, koronką i czepkiem. Wyciągnięcie jednego z przedmiotów oznacza odpowiednio: staropanieństwo, życie w zakonie lub zamążpójście.
ZIMA
· Wigilia
Gdy na niebie zabłyśnie pierwsza gwiazdka, zapalamy pierwszą świeczkę i zaczyna się kolacja wigilijna. Kiedy choinka jest już ubrana siadamy wokół niej i śpiewamy kolędy. O godzinie 24 wszyscy udają się na Pasterkę.
· Kolędowanie
Kolędowaniem nazywano odgrywanie scen, które upamiętniają czasy panowania Heroda i historię narodzenia Jezusa. Głównym jednak celem było składanie życzeń gospodarzom odwiedzanych domów. Choć przedstawienie jest wszystkim bardzo dobrze znane, to co roku publiczność oczekuje na nie z niecierpliwością. Kolędowanie trwa od Wigilii aż do końca karnawału. Współcześni kolędnicy to często dzieci, które chodzą w przebraniu od domu do domu i śpiewają kolędy. Tylko na niektórych wsiach pozostał zwyczaj odgrywania większych scen.
viktus