Teoria Piageta. Poznawczy i emocjonalny rozwój dziecka.doc

(28 KB) Pobierz
Wadsworth B

Wadsworth B. H., (1998) Teoria Piageta. Poznawczy i emocjonalny rozwój dziecka. WSiP, Warszawa.

 

Rozwój afektywny: początki odwzajemniania i uczuć moralnych

 

Stadium przedoperacyjne (2-7 r. ż.)

 

Odwzajemnianie uczuć

 

Pierwsze uczucia moralne

 

·                      Piaget uważał, że uczucia moralne są "związane z tym co konieczne, a nie po prostu pożądane czy preferowane" (uczucia normatywne).

·                      Piaget zakłada, że normy moralne mają trzy cechy: a) normy moralne można uogólniać na wszystkie analogiczne sytuacje, nie tylko sytuacje identyczne b) normy moralne wykraczają poza sytuacje oraz warunki, które wywołały c) normy moralne są związane z poczuciem autonomii

 

Pojęcia reguł u dzieci

 

·                      Pamiętacie słynną grę w kulę? Piaget zastosował ją także by zbadać jak dzieci przyswajają reguły. I tak odkrył cztery główne fazy poznawania przez dzieci reguł gry w kule:

              1) FAZA RUCHOWA - dziecko nie jest świadome reguł. Manipuluje kulami według chęci i nawyku. Gra w kule samo ze sobą, nie jest to zachowanie społeczne. Przyjemność wypływa z faktu manipulacji kulami

              2) FAZA EGOCENTRYCZNA -  w wieku 2-5 dzieci zaczynają uświadamiać sobie istnienie reguł gry i zaczynają wykazywać chęć grania z innymi, zwykle ze starszymi dziećmi. Małe dziecko zaczyna naśladować grę starszych, lecz jego egocentryzm poznawczy sprawia, że bawi się samo ze sobą, nie stara się wygrać.

              3) WSPÓŁPRACA - 7-8 lat, dzieci zaczynają rozumieć reguły, a za cel gry zaczynają uważać wygraną

              4) KODYFIKACJA REGUŁ - 11-12 lat, dzieci zaczynają rozumieć, że zasady gry są lub mogą zostać ustanowione przez grupę, że grupa może zmieniać te reguły i że są one niezbędne do tego, by gra była uczciwa

 

Pojęcie przypadku i niezręczności

 

·                      młodsze dzieci nie potrafią oceniać intencji np. jeśli ktoś je niechcący popchnie to dziecko uważa, że winowajca zrobił to celowo i naumyślnie

·                      Pamiętacie te dwie historyjki o chłopcach i filiżankach? Jeden z nich wchodził do pokoju bo mama wołała go na obiad. Za drzwiami stało krzesło na którym były filiżanki. Chłopak niechcący popchnął drzwiami krzesło i rozbił 15 filiżanek. Drugi chłopiec kiedy mama wyszła chciał podpierdzielić trochę konfitury z szafki...kiedy się wspinał by sięgnąć po słoik zahaczył o jedną filiżankę, strącił ją i rozbił. Dzieci w wieku 7-8 uważają, że pierwszy chłopiec postąpił gorzej. W tym wieku dzieci opierają swe sądy na kategoriach ilościowych. Około 8-9 r. ż. zwykle dzieci zaczynają być zdolne do widzenia sytuacji z punktu drugiej osoby i wtedy też mówią, że to drugi chłopiec popełnił gorszy uczynek, bo wiedział, że znajdują się tam filiżanki i że może je rozbić...

 

Dzieci a kłamstwo

 

·                      dzieci poniżej 7-8 r. ż  uważają, że kłamstwo to "brzydkie słowo"

·                      dzieci od 6-10 r. ż. uważają, że kłamstwo to coś, co nie jest prawdą. Fałszywe stwierdzenie jest uważane za kłamstwo bez względu na intencje. Jeśli coś nie jest prawdą, to jest kłamstwem

·                      dopiero ok. 10-11 lat dzieci zaczynają rozumieć kłamstwo jako zamierzony fałsz (nie jest raczej możliwe wykształcenie takiego rozumowania pojęcia kłamstwa przed rozwinięciem się operacji formalnych)

 

Dlaczego nie należy kłamać

 

·                      dzieci poniżej 7 r. ż. zapytane dlaczego nie należy kłamać zwykle mówiły: by nie zostać ukaranym . Jeśli nie ma kary to można kłamać:)

·                      powyżej 9 r. ż. oddzielają pojęcie kary od kłamstwa. Kłamstwo jest złe nawet gdy pozostaje bezkarne

·                      ok. 10-12 r. ż. głównym kryterium oceny kłamstwa stają się intencje

 

Kara i sprawiedliwość

 

·                      pojęcie kary u małych dzieci Piaget nazwał sankcją ekspiacyjną. Jest to kara wymierzona dzieciom przez rodziców lub inne autorytatywne osoby za złamanie reguł. Nie istnieje żaden związek między treścią sankcji a przewinieniem. (np. za nieposprzątany pokój dziecko nie idzie do kina)

·                      Drugi typ kary Piaget nazwał sankcjami przez odwzajemnianie. Polegają na wyjaśnieniu, że łamanie reguł pogwałca umowę społeczną i niszczy więź społeczną. Jeśli to nie wystarczy....można np. dziecko, które nie posprzątało pokoju zabrać te rzeczy, których nie posprzątało. Kary te są "naturalnymi konsekwencjami" nieprzestrzegania zasad.

·                      Dzieci starsze uważają, że kara przez odwzajemnianie jest bardziej sprawiedliwa i często odpowiedniejsza niż sankcja ekspiacyjna

 

 

 

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin