METODYKA NAUCZANIA

1.              Instruktor omawiający na planszy znaczenie znaków drogowych opiera się na myśleniu :

         A – obrazowo – ruchowym ,

         B – abstrakcyjnym ,

         C – hipotetyczno – dedukcyjnym.

2.              Istotą nauczania wielostronnego jest :

         A – nauczanie tokiem problemowym,

         B – nauczanie tokiem podającym,

         C – nauczanie tokiem poprzez działanie i przeżywanie

3.              Właściwa realizacja zasady wiązania teorii z praktyką w nauczaniu ma na celu :

         A – dostarczenie słuchaczowi jak najwięcej ilości wiedzy,

         B – poznanie rzeczywistości i możliwości jej przekształcenia,

         C – weryfikowanie teorii w praktycznym działaniu.

4.              Dobór metod nauczania zależy od :

         A – wieku słuchaczy,

         B – celów nauczania,

         C – zadań dydaktycznych.

5.              Do grupy metod słownych nauczania należą:

         A – dyskusja,

         B – praca z książką,

         C – wykład.

6.              Środki nauczania są to:

         A – normy postępowania nauczyciela - instruktora,

         B – przedmioty które dostarczają słuchaczowi bodźców sensorycznych,

         C – pomoce naukowe.

7.              Metoda uczenia się to:

         A - forma badań naukowych,

         B - wynik dochodzenia do prawdy,

         C - sposób dochodzenia do prawdy.

8.              Do podstawowych metod słownych zaliczamy:

         A - wykład,

         B - opis,

         C - dyskusję.

9.              Czas trwania instruktażu wstępnego w trakcie zajęć praktycznych utrwalających nie powinien przekraczać:

         A - 35 min,

         B - 15 min,

         C - 25 min.

10.              W trakcie prowadzenia zajęć teoretycznych metodą oglądową stosujemy między innymi pokaz:

         A - modeli zespołów i podzespołów,

         B - projekcję filmu,

         C - ćwiczenie.

11.           Rozkład materiału nauczania (program uczenia) nauczyciel

         przygotowuje w układzie:

         A - liniowym: nie powtarza się żaden temat, każdy następny temat

               opiera się na poprzedzającym,

         B - piętrowym: tematy realizowane wybiórczo,

         C - cyklicznym: niektóre tematy powracają w nauczaniu w układach

               odmiennych i odmiennych powiązaniach.

12.              Systematyczność w nauczaniu to stosowanie pewnych reguł między innymi:

         A - ujmowanie materiału nauczania we właściwej i określonej kolejności,

         B - stałe nawiązywanie do materiału opanowanego,

         C - właściwy podział materiału nauczania na odpowiednie „porcje”.

13.              Programy nauczania poszczególnych przedmiotów określają:

         A - treści programowe, które instruktor zobowiązany jest realizować,

         B - dobór form i metod pracy dydaktycznej,

         C - niezbędne wiadomości i umiejętności jakie powinien osiągnąć

               absolwent kursu.

14.              Konspekt do zajęć dydaktycznych to inaczej:

         A -ogólny plan lekcji,

         B - tylko rejestr metod i środków dydaktycznych,

         C - szczegółowe rozwinięcie planu lekcji, stosowanych metod i pomocy

               dydaktycznych.

15.              Metoda nauczania to:

         A - stosowany sposób postępowania prowadzący do osiągnięcia

               założonego wyniku,

         B - czynności myślowe i praktyczne mające na celu osiągnięcie

               założonego wyniku,

         C - uczenie zgodnie z możliwościami ucznia.

16.              W nauczaniu teoretycznym stosuje się aktywizujące metody do których należą:

         A - wykład, praca z podręcznikiem,

         B - pogadanka, dyskusja problemowa,

         C - tylko wykład.

17.              Istotą dyskusji jako metody nauczania jest :

         A - wymiana informacji na określony temat i konfrontacja opinii,

         B - niekontrolowana wymiana poglądów,

         C - ustalenie odpowiedzi lub rozwiązanie jakiegoś problemu

               wynikającego z programu kursu.

18.              W instruktażu wstępnym najczęściej stosuje się metody:

         A - pokazu,

         B - pogadanki, objaśnienia,

         C - ćwiczenia.

                                                 PSYCHOLOGIA

1.              Psychologia ogólna jako nauka zajmuje się:

         A – rozwojem fizycznym człowieka,

         B – zjawiskami psychicznymi,

         C – zaburzeniami w zachowaniu.

2.              Które z wymienionych składników mają Pana zdaniem wpływ na rozwój psychofizyczny człowieka :

         A – środowisko,

         B – wychowanie,

         C -- kształcenie.

3.              Które z określeń typu temperamentu jest właściwe?

         A - sangwinik: typ silny, zrównoważony, ruchliwy,

         B - flegmatyk: typ słaby, zrównoważony, powolny,

         C - choleryk: typ silny, niezrównoważony.

4.              Zespół cech psychicznych zwanych nastawieniami czynnościowymi, w których wyraża się stosunek jednostki do rzeczywistości to:

         A - emocje,

         B - charakter,

         C - instynkt.

5.              Instruktor w czasie prowadzenia nauki jazdy powinien :

         A - ciągle zwracać uwagę kursantowi,

         B - zachować spokój i opanowanie oraz pozostawić całkowitą swobodę

               kursantowi,

         C - udzielać krótkich, korygujących uwag i omówić je szczegółowo po

               zatrzymaniu pojazdu.