Trzy randki.pdf

Trzy randki

- 1 -

ROZDZIA Ł PIERWSZY

Edward Cullen pchn ął ci ęż kie drzwi do przypadkowo mijanego budynku i

zamkn ął je za sob ą . Otoczy ł a go atramentowa ciemno ść , która

najdzielniejszemu ch ł opakowi skojarzy ł aby si ę z czyhaj ą cym pod ł ó ż kiem

potworem.

Edward dawno wyrós ł z wieku ch ł opi ę cego i ju ż wiedzia ł , ż e ludzie

k ł ami ą . Odkry ł bowiem, ż e potwora wymy ś lili jego starsi bracia.

Niewielkie okienko dziel ą ce go od zimowego s ł o ń ca Brisbane ukazywa ł o

wyra ź nie zarysowane wybrze ż e. Czu ł zak ł opotanie, przywieraj ą c czo ł em

do zimnej szyby. Za ż adne skarby nie chcia ł , by zobaczy ł a go m ł odsza

siostra Alice, która w ogrodzie botanicznym pi ł a z kole ż ankami kaw ę . Nie

chcia ł si ę z ni ą teraz spotka ć . Powinien by ć w t ę tni ą cym ż yciem mie ś cie,

za ł atwia ć interesy.

Gdyby Alice widzia ł a, jak w ł óczy si ę po ogrodzie botanicznym, ogl ą da

lilie wodne i kaktusy zamiast studiowa ć projekty, pozwolenia i finansowa ć

wielomilionowe budowy drapaczy chmur, zmusi ł aby go do wyznania

przyczyn takiego zachowania. A on, cz ł owiek

zazwyczaj rozs ą dny, ukrywa ł si ę przed ni ą . Prawda sprawi ł aby jej ból. I

cho ć dawno uznano go za czarn ą owc ę rodu Cullen, to nigdy z rozmys ł em

nie zrani ł by nikogo bliskiego.

Przybli ż y ł zegarek ku ś wiat ł u i z niezadowoleniem stwierdzi ł , ż e dochodzi

dziewi ą ta.

Hamish i Bruce, architekt i inspektor budowy, czekali na niego ju ż od

godziny, ż eby zaakceptowa ł ostateczne plany pi ęć dziesi ą tego czwartego

pi ę tra. Ogromna praca

zbli ż a ł a si ę ku ko ń cowi, ale jak na z ł o ść dwaj m ęż czy ź ni si ę pok ł ócili.

Zamierza ł wyj ść , ale pomy ś la ł o Alice, jedynej osobie, której nigdy nie

umia ł oszukiwa ć , i cofn ął r ę k ę . Zreszt ą nie mia ł ch ę ci odgrywa ć roli

mediatora w sporze. Niech ch ł opaki my ś l ą , ż e specjalnie przychodzi z

opó ź nieniem, by podkre ś li ć swoj ą pozycj ę .

Nie dba ł , co o nim s ą dz ą . W ko ń cu jest z rodu Cullen, a nazwisko co ś

znaczy.

- Jeste ś my zamkni ę ci - zabrzmia ł za plecami g ł os.

Obróci ł si ę na pi ę cie, w ł osy stan ęł y mu d ę ba. Cho ć nie boksowa ł od czasu

uko ń czenia szko ł y, podniós ł odruchowo zaci ś ni ę te pi ęś ci i poczu ł ból w

- 2 -

ramionach. Chyba spacer na ś wie ż ym powietrzu nie ul ż y ł jego

sko ł atanemu umys ł owi.

Rozejrza ł si ę po wielkiej pustej przestrzeni, ale nic nie widzia ł poza

o ś lepiaj ą cym ś wiat ł em padaj ą cym z okna.

- Bardzo przepraszam - zabrzmia ł g ł os. - Chyba troch ę pana

przestraszy ł am.

To by ł g ł os damski, chropowaty, zarazem ł agodny, a mi ę kkie tony p ł yn ą ce

ku niemu w ciemno ś ciach kry ł y odrobin ę sarkazmu, co by ł o dziwne, bo

przecie ż kobieta nie wiedzia ł a, z kim ma do czynienia.

- Nie przestraszy ł a mnie pani - odpar ł .

- To prosz ę opu ś ci ć pi ęś ci.

Edward opu ś ci ł r ę ce i obci ą gn ął marynark ę .

- Lubi ę entuzjastów, ale pokaz zaczyna si ę dopiero za pó ł godziny, mo ż e

wi ę c zaczeka pan na zewn ą trz - ci ą gn ął kpi ą cy g ł os.

Pokaz? Wzrok Edwarda oswoi ł si ę ze ś wiat ł em, a raczej z jego brakiem.

Rozró ż nia ł nierówny zarys rz ę dów krzese ł ustawionych jak w audytorium.

By ł y przechylone do ty ł u, by widownia mog ł a spogl ą da ć w gór ę nie

nadwer ęż aj ą c szyi, pokaz bowiem nie odbywa ł si ę na scenie, ale na

ogromnej kopule nieba. Przypadkiem znalaz ł si ę w planetarium.

By ł tu ostatni raz jako dziecko. Mia ł wra ż enie, ż e plastikowe krzes ł a i

wyk ł adzina na pod ł odze nie zmieni ł y si ę . Podniós ł g ł ow ę . Jako in ż ynier

budownictwa zastanawia ł si ę nad technicznymi rozwi ą zaniami

podtrzymuj ą cymi wysoki sufit, natomiast ch ł opiec w jego wn ę trzu, który

niegdy ś wierzy ł w potwory pod ł ó ż kiem, po prostu zachwyca ł si ę

g łę bok ą niesko ń czon ą czerni ą .

- Poczekam tutaj, je ś li pani pozwoli - powiedzia ł .

- Nie.

- Dlaczego?

- Przepisy. Bezpiecze ń stwo i higiena pracy. Zasady przeciwpo ż arowe.

Dzisiaj jest wtorek. Ma pan z ł e buty.

Opu ś ci ł g ł ow ę i popatrzy ł na swoje ledwie widoczne obuwie. Znów

spojrza ł w ciemno ść , ale nie by ł w stanie nikogo dostrzec. Kim ona jest?

Pracownikiem ochrony gotowym wyrzuci ć go za ł eb? Intruzem broni ą cym

swojego znaleziska? Iluzj ą zrodzon ą z potrzeby pozbycia si ę my ś li, która

dr ę czy ł a go, odk ą d obejrza ł poranne wiadomo ś ci z rynku finansowego?

- Prosz ę teraz wyj ść , a ja zarezerwuj ę panu miejsce - zaproponowa ł s ł odki

g ł os.

A zatem zarz ą dza tym miejscem. Dziwne rozczarowanie.

- 3 -

- Osobi ś cie znajd ę panu dobre krzes ł o - mówi ł a. - W samym ś rodku,

stabilne, które nie b ę dzie trzeszcze ć przy ka ż dym okrzyku zdumienia. Co

pan na to?

Milcza ł . Poczu ł lekki podmuch powietrza z lewej strony, szelest materia ł u

ocieraj ą cego si ę o cia ł o i zapach wanilii, co znaczy ł o, ż e zbli ż y ł a si ę do

niego. By ł g ł odny.

Zapomnia ł zje ść ś niadania. Zakl ął cicho, kiedy przypomnia ł sobie

dlaczego. W dzienniku telewizyjnym, w doniesieniach z rynków

finansowych, pojawi ł si ę cz ł owiek, przez którego wiele lat temu sta ł si ę

czarn ą owc ą . Carlise Cullen, jego ojciec, bezwstydnie reklamowa ł

rodzinn ą dzia ł alno ść biznesow ą , Cullen Investment Group, czyli ClnG,

jak nazywano przedsi ę biorstwo.

Ojciec by ł przyk ł adem australijskiego snu o pot ę dze. Przyby ł w m ł odo ś ci

do Australii jako emigrant bez grosza przy duszy i stworzy ł od zera

imperium finansowe. Jego rodzina zawsze budzi ł a zainteresowanie

mediów. Ten m ęż czyzna, wysoki, przystojny, czaruj ą cy, zachowywa ł si ę ,

jakby by ł nie ś miertelny, a ś wiat mu wierzy ł , bo mia ł udzia ł y w wi ę kszo ś ci

licz ą cych si ę przedsi ę wzi ęć finansowych.

Edward zda ł sobie spraw ę , ż e dot ą d sam wierzy ł w nie ś miertelno ść tego

cz ł owieka.

Ale dzi ś spostrzeg ł w jego twarzy co ś , czego nie kry ł makija ż : zapadni ę te

policzki, mniej bystry wzrok. Zobaczy ł ojca po d ł ugiej przerwie i to

pozwoli ł o mu dostrzec zmiany.

Pewnie rodzina nie zauwa ż y ł a, ż e co ś z ł ego dzieje si ę z Carlisem.

Wszystkich Cullenów łą czy ł y tak bliskie wi ę zy, ż e umyka ł y ich uwadze

drobne zmiany w wygl ą dzie.

Wiele godzin przekonywa ł sam siebie, ż e si ę myli. Nieoczekiwanie poczu ł

trosk ę o ojca, który na to nie zas ł ugiwa ł . Dlaczego obchodzi go cz ł owiek,

który bez skrupu ł ów uratowa ł w ł asn ą skór ę , k ł ad ą c w ten sposób kres

naiwnej wierze Edwarda w lojalno ść i wierno ść ? A sta ł o si ę to w wieku,

w którym nie móg ł sam podejmowa ć decyzji.

By ł poranek, a Edward pragn ął , ż eby ten dzie ń si ę sko ń czy ł .

- Drzwi s ą za pana plecami - powiedzia ł g ł os.

Edward wyprostowa ł si ę , jakby zrzuca ł z barków niepokoje.

- Mi ł o mi, ż e chce pani wybra ć dla mnie krzes ł o, ale nie przyjd ę na pokaz.

- Nie musi si ę pan wstydzi ć . - Jej kpi ą cy g ł os poprawi ł mu nastrój. -

Nawet tacy duzi ch ł opcy jak pan znajduj ą pocieszenie w tym, ż e w

kosmosie mo ż e istnie ć co ś wi ę kszego i wspanialszego od nich, co b ę dzie

jasno ś wieci ć jeszcze d ł ugo po ukazaniu si ę ich nekrologu.

- 4 -

Ku swojemu zdziwieniu roze ś mia ł si ę g ł o ś no. Ludzie rzadko o ś mielali si ę

z niego ż artowa ć . By ł cz ł owiekiem sukcesu, a jego nazwisko kojarzy ł o si ę

z d ąż eniem do wygranej za wszelk ą cen ę . Mo ż e dlatego je lubi ł .

- Prosz ę sobie darowa ć uwagi o du ż ych ch ł opcach - powiedzia ł . -

Widzia ł em ten pokaz wiele lat temu, kiedy by ł em w szkole.

- Wiele lat temu? Ma pan szcz ęś cie. Astronomowie du ż o pó ź niej

dochodz ą do wniosku, ż e odkryli ju ż tyle gwiazd, ż e wystarczy dla wielu

pokole ń i mog ą sobie odpu ś ci ć .

Znów si ę roze ś mia ł . Pierwszy raz od wielu godzin poczu ł rozlu ź nienie

mi ęś ni karku.

Nie mia ł poj ę cia, czy kobieta ma osiemna ś cie czy osiemdziesi ą t lat, jest

m ęż atk ą czy pann ą , a nawet czy pochodzi z tej planety. Ale by ł o to

przyjemne.

Zrobi ł krok. Nie widzia ł pod stopami pod ł ogi. Czu ł wyzwolenie, jakby

wychodzi ł z otch ł ani.

Uderzy ł si ę w palec u nogi i dotar ł o do niego, ż e jest w ciemno ś ci w

nieznanym budynku.

Co ś si ę poruszy ł o. Edward zwróci ł g ł ow ę w lewo i w ko ń cu j ą zobaczy ł :

ciemna plama w mroku. Je ż eli stoj ą na tym samym poziomie, to kobieta

jest wysoka. Chyba ma d ł ugie w ł osy i wysmuk ł e kszta ł ty rysuj ą ce si ę pod

sukienk ą si ę gaj ą c ą do po ł owy ł ydki.

Kiedy wyda ł o mu si ę , ż e widzi na jej nogach ci ęż kie buty, uzna ł , ż e nie

mo ż e ufa ć oczom.

Ale zawsze mia ł zaufanie do swojej intuicji. Szuka ł w ogrodzie

botanicznym sposobu na akceptacj ę trudnej prawdy, a odnalaz ł g ł os, który

by ł rzeczywisty i wci ą ga ł go w coraz g łę bsz ą ciemno ść .

- Czy mo ż e pani zapali ć ś wiat ł o? - zapyta ł . - Mogliby ś my co ś wtedy

ustali ć .

- Oszcz ę dzam pr ą d.

Po tonie g ł osu zgadywa ł , ż e nie mówi powa ż nie. U ś miechn ął si ę i

napi ę cie mi ęś ni w ramionach ca ł kowicie znikn ęł o. Zrobi ł jeszcze jeden

krok. Wiedzia ł , ż e kobieta ż artuje z niego. Kpi z cz ł onka rodziny Cullen.

- Nie wierz ę - powiedzia ł niskim g ł osem.

Bella trzyma ł a si ę od niego na odleg ł o ść .

Nie obawia ł a si ę intruza, zna ł a jak w ł asn ą kiesze ń wszystkie zakamarki w

tym pomieszczeniu, a po po ł owie ż ycia sp ę dzonego na obserwacji gwiazd

widzia ł a w ciemno ś ciach jak kot. Z nonszalancji, z jak ą zaciska ł pi ęś ci,

jakby instynktownie czu ł , ż e nikt nie o ś mieli si ę go zaatakowa ć ,

podejrzewa ł a, ż e móg ł by uderzy ć .

- 5 -

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: