ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE II.doc

(90 KB) Pobierz
ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE II

ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE II

 

Paradoks strategiczny – jest to sytuacja, w której dwa wykluczające się wzajemnie czynniki są konieczne do rozważenia w tym samym czasie.

 

Natura paradoksu strategicznego – polega na tym, że jeden czynnik jest realny i czynnik przeciwstawny jest również realny.

Natura paradoksu strategicznego jest dualna, co implikuje dwa oblicza tego samego problemu.

 

Firmowi stratedzy (jeśli zaakceptowali istnienie paradoksu strategicznego), poszukują najlepszego rozwiązania problemu (koncepcyjnie) i starają się je skutecznie wprowadzić w życie.

 

L.p.

POZIOM

ISTOTA PARADOKSU

PERSPEKTYWA ANALIZY

1.

myślenie strategiczne

strateg musi myśleć standardowo i niestandardowo (jednocześnie)

myślenie liniowe i myślenie lateralne (kreatywen)

2.

sposób formułowania strategii

formułowanie strategii w sposób planistyczny, na drugim biegunie strategie ewolucyjne (podejście planistyczne czy ewolucyjne)

planowanie kontra inkrementalizm

3.

zmiana strategiczna

z jednej strony zmiana ewolucyjna, z drugiej rewolucyjna

zmiany skokowe (rewolucja)

zmiany liniowe (ewolucja)

4.

strategiczna jednostka gospodarcza (na poziomie danego biznesu)

nieograniczony rynek z jednej strony, z drugiej ograniczone zasoby

- podejście od wewnątrz na zewnątrz

- podejście z zewnątrz do wewnątrz

5.

korporacja

autonomia kontra synergia

- analiza portfelowa

- podejście kluczowych kompetencji (jak zmultiplikować biznesy na podstawie zdobytych kluczowych kompetencji)

6.

otoczenie konkurencyjne lub na poziomie sieci

paradoks współpracy i konkurencji

- przedsiębiorstwo sieciowe

- przedsiębiorstwo dyskretne (atomistyczne) – osamotnione w swoich działaniach

7.

kontekst sektorowy

konieczność dostosowania się kontra możliwość wyboru

- kreowanie sektora (tworzenie) poprzez główne firmy innowacyjne

- ewolucja sektora (dostosowanie do lidera)

8.

kontekst organizacyjny

kontrola kontra chaos

- silne przywództwo

- dynamika organizacji

9.

kontekst międzynarodowy

globalizacja kontra lokalizacja

- globalna konwergencja (upodabnianie się produktów – identyczne na wszystkich rynkach świata)

- międzynarodowa różnorodność (specyfika)

10.

cele organizacji

zysk kontra odpowiedzialność

- shareholders (akcjonariusze)

- stakeholders (klienci)

 

 

Myślenie liniowe a myślenie lateralne

 

Aspekt analizy

Myślenie liniowe

Myślenie lateralne

położenie nacisku na

standardowe myślenie

kreatywność (myślenie z góry na dół i wszerz)

styl kognitywny (poznania świata)

analityczny

intuicyjny

skoncentrowanie uwagi na

tradycji i rygorze

wizji i zaprzeczaniu dogmatom

natura rozumowania

rozumowanie konceptualne

rozumowanie imaginacyjne

sposób rozumowania

pionowy

lateralny (horyzontalny, poziomy, można zacząć od końca)

założenia odnośnie rzeczywistości

obiektywna – możliwa do poznania

subiektywna – dająca się kształtować

decyzje opierają się na:

kalkulacji

osądzie

stosowana metafora

strategia jako nauka

strategia jako sztuka

 

 

Podejście planistyczne a ewolucyjne

 

Główne założenia szkoły planistycznej  - organizacje dzięki budowaniu planów strategicznych mogą i powinny swoją przyszłość kształtować w racjonalny i uporządkowany sposób.

 

W tworzeniu strategii najbardziej znacząca jest perspektywa prezesa firmy.

 

Badanie strategii jest zdyscyplinowanym, formalnym procesem.

 

Efektem procesu planowania powinna być gotowa do wdrożenia strategia – dokument, który mówi co, kto i jak ma robić.

 

 

 

Etapy w sformalizowanym planowaniu strategicznym

 

 



1.ustalenie celów strategicznych

 









2.identyfikacja aktualnych celów i strategii

 



3.analiza otoczenia                                                                           4. analiza zasobów strategicznych











5.określenie strategicznych kierunków działania







6.analiza luki strategicznej i określenie zmian



7.podjęcie decyzji strategicznych



8.implementacje strategii

(wdrożenie w życie)



9.pomiar postępów i kontrola

 

 

 

Główne założenia szkoły ewolucyjnej

 

Długookresowe planowanie strategiczne nie ma większego sensu z trzech powodów:

1/ nie jesteśmy w stanie przewidzieć wszystkich czynników w otoczeniu mających wpływ na zachowania strategiczne organizacji

2/ zmienność siły oddziaływania poszczególnych czynników jest mało przewidywalna

3/ nie jesteśmy w stanie przewidzieć precyzyjnie dynamiki wnętrza organizacji

 

Strategię organizacji należy budować w stosunkowo krótkim horyzoncie czasu, na zasadzie „małych kroczków”.

 

Rzeczywista strategia organizacji powstaje na styku zamierzeń strategicznych i w małym stopniu przewidywalnych wydarzeń w otoczeniu firmy.

 

Cztery typy strategii:

 

1/ ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin