PRZEPISY GRY W BADMINTONA 2006.pdf

PRZEPISY GRY W BADMINTONA

(od 1 sierpnia 2006)

DEFINICJE

Zawodnik - osoba grająca w badmintona

Mecz - rywalizacja w badmintonie pomiędzy dwiema przeciwnymi stronami – w każdej jeden lub dwóch

zawodników

Gra pojedyncza - mecz, w którym jest po jednym zawodniku z każdej strony

Gra podwójna - mecz, w którym jest po dwóch zawodników z każdej strony

Strona serwująca - strona mająca prawo do serwu

Strona odbierająca - strona przeciwna do strony serwującej

Wymiana - sekwencja uderzeń lotki (jednego lub więcej) rozpoczynająca się serwem i trwająca dopóki lotka nie

przestaje być w grze

Uderzenie - ruch rakietą zawodnika w przód

1. BOISKO I JEGO WYPOSAŻENIE

1.1. Boisko jest prostokątem wyznaczonym liniami o szerokości 40 mm jak na rysunku A.

1.2. Linie wyznaczające boisko są łatwo dostrzegalne najlepiej koloru białego lub żółtego.

1.3. Wszystkie linie należą do obszaru, który tworzą.

1.4. Słupki mają 1,55 m wysokości od powierzchni boiska i stoją pionowo, gdy siatka jest naprężona jak w

przepisie 1.10. Słupki lub ich podpory nie wchodzą do wewnątrz boiska.

1.5. Słupki są ustawione na liniach bocznych do gry podwójnej jak na rysunku A, niezależnie czy rozgrywana jest

gra pojedyncza czy podwójna.

1.6. Siatka jest wykonana z ciemnego sznurka równej grubości o wymiarach oczek nie mniej niż 15 i nie więcej

niż 20 mm.

1.7. Siatka ma 760 mm szerokości i co najmniej 6,1 m długości.

1.8. Górny brzeg siatki jest obszyty z obu stron 75 mm białą taśmą z materiału owiniętą wokół sznurka lub linki.

Taśma ta pozostaje na wierzchu sznurka lub linki.

1.9. Sznurek lub linka jest mocno naprężona równo z wierzchołkami słupków.

1.10. Górny brzeg siatki, mierząc od powierzchni boiska, jest na wysokości 1,524 m nad środkiem boiska i 1,55 m

nad liniami bocznymi do gry podwójnej.

1.11. Nie ma szczelin pomiędzy końcami siatki i słupkami. Jeżeli potrzeba, to końce siatki są przywiązane do

słupków na całej szerokości.

Rysunek A

Uwagi: Długość przekątnej całego boiska = 14,723 m.

Boisko to może być użyte zarówno do gry pojedynczej jak i podwójnej. Nieobowiązkowe znaki testowe

pokazano na rysunku B.

2. LOTKA

2.1. Lotka jest wykonana z materiałów naturalnych i/lub syntetycznych. Charakterystyka lotu lotek wykonanych z

dowolnych materiałów jest ogólnie podobna do lotek wykonanych z naturalnych piór, z korkową podstawą pokrytą

cienką warstwą skóry.

2.2. Lotka piórowa .

2.2.1. Lotka ma 16 piór zamocowanych w podstawie.

2.2.2. Pióra mają jednakową długość od 62 do 70 mm mierząc od koniuszków piór do powierzchni podstawy.

2.2.3. Koniuszki piór są ułożone w okrąg o średnicy od 58 do 68 mm.

2.2.4. Pióra są mocno związane nicią lub innym odpowiednim materiałem.

2.2.5. Podstawa ma średnicę od 25 do 28 mm i jest zaokrąglona na spodzie.

2.2.6. Lotka waży od 4,74 do 5,50 g.

2.3. Lotka niepiórowa.

2.3.1. „Koszyczek”, lub symulacja piór z materiałów syntetycznych zastępuje naturalne pióra.

2.3.2. Podstawa jak w przepisie 2.2.5.

2.3.3. Wymiary i ciężar jak w przepisach 2.2.2., 2.2.3. i 2.2.6. Jednak z powodu różnic w ciężarze właściwym,

innych właściwościach materiałów syntetycznych w porównaniu z piórami dopuszczalna jest różnica do 10%.

2.4. Uwzględniając niezmienność ogólnych właściwości szybkości i lotu modyfikacje powyższych parametrów

lotek mogą zostać przyjęte za zgodą Związku Narodowego, którego to dotyczy tam, gdzie warunki atmosferyczne

spowodowane wysokością lub klimatem powodują, że opisany standard lotki jest nieodpowiedni.

3. SPRAWDZANIE SZYBKOŚCI LOTEK

3.1. Aby sprawdzić szybkość lotki należy uderzyć ją pełną siłą od dołu nad linią tylną. Lotkę odbija się pod kątem

ku górze i równolegle do linii bocznych.

3.2. Lotka o prawidłowej szybkości upada nie bliżej niż 530 i nie dalej niż 990 mm od przeciwległej linii tylnej jak

na rysunku B.

Rysunek B

4. RAKIETA

4.1. Rakieta stanowi ramę nie przekraczającą 680 mm długości i 230 mm szerokości zawierającą główne części

jak w przepisach od 4.1.1. do 4.1.5. i na rysunku C.

4.1.1. Rączka jest częścią rakiety służącą do uchwycenia przez zawodnika.

4.1.2 . Pole naciągu jest częścią rakiety służącą do odbijania lotki przez zawodnika.

4.1.3 . Głowica otacza pole naciągu.

4.1.4. Trzonek łączy rączkę z głowicą (uwzględniając przepis 4.1.5.).

4.1.5. Łącznik (jeżeli istnieje) łączy trzonek z głowicą.

4.2. Pole naciągu:

4.2.1. jest płaskie i składa się ze wzoru skrzyżowanych żyłek przeplecionych albo zawiniętych na

skrzyżowaniach. Wzór naciągu ogólnie jest jednolity, w szczególności tak samo gęsty na środku jak gdzie

indziej; oraz

4.2.2. nie przekracza 280 mm długości i 220 mm szerokości. Naciąg może być jednak przedłużony do

ewentualnego łącznika uwzględniając, że:

4.2.2.1. przedłużony obszar nie przekracza 35 mm szerokości; oraz

4.2.2.2. pole naciągu nie przekracza 330 mm całkowitej długości.

4.3. Rakieta jest pozbawiona:

4.3.1. jakichkolwiek przypiętych przedmiotów i wystających części nie używanych wyłącznie do ograniczenia

albo zapobiegania zużyciu, pęknięciu i wibracji, rozłożenia wagi lub dopasowania rączki przez taśmę do ręki

zawodnika, mających odpowiednią wielkość i właściwych do tych celów; oraz

4.3.2. wszelkich urządzeń umożliwiających zawodnikowi zmianę jej kształtu.

Rysunek C

5. ZGODNOŚĆ WYPOSAŻENIA

Międzynarodowa Federacja Badmintona (IBF) orzeka we wszystkich sprawach, czy rakieta, lotka albo

wyposażenie lub prototyp użyty do gry w badmintona zgadza się ze specyfikacją. Takie orzeczenie

wydaje się z inicjatywy Federacji lub na wniosek dowolnej zainteresowanej strony, w tym zawodników,

sędziów, producentów sprzętu lub Związków Narodowych albo ich członków.

6. LOSOWANIE

6.1. Przed zapowiedzią meczu dokonuje się losowania i strona wygrywająca wybiera jedną z możliwości jak w

przepisie 6.1.1. lub 6.1.2:

6.1.1. pierwsza serwuje lub odbiera;

6.1.2. rozpoczyna mecz na jednej lub drugiej stronie boiska.

6.2. Strona przegrywająca wybiera pozostałą możliwość.

7. PUNKTACJA

7.1. Mecz trwa do dwóch wygranych setów, chyba że ustalono inaczej (załączniki 2 i 3).

7.2. Strona, która pierwsza zdobywa 21 punktów wygrywa seta, oprócz przypadków jak w przepisach 7.4. i 7.5.

7.3. Strona wygrywająca wymianę dodaje punkt do swojego wyniku. Strona wygrywa wymianę, gdy strona

przeciwna popełnia błąd albo lotka przestaje być w grze dotykając podłoża w boisku strony przeciwnej.

7.4. Jeżeli strony osiągną wynik 20:20 to seta wygrywa strona zdobywająca przewagę dwóch punktów.

7.5. Jeżeli strony osiągną wynik 29:29 to seta wygrywa strona zdobywająca trzydziesty punkt.

7.6. Strona wygrywająca seta pierwsza serwuje w następnym secie.

8. ZMIANA STRON BOISKA

8.1. Zawodnicy zmieniają strony boiska:

8.1.1. po zakończeniu pierwszego seta;

8.1.2. po zakończeniu drugiego seta, jeżeli będzie set trzeci; oraz

8.1.3. w trzecim secie, gdy pierwsza ze stron zdobywa 11 punktów.

8.2. Jeżeli nie zmieniono stron boiska jak w przepisie 8.1., dokonuje się tego tak szybko, jak tylko pomyłka

zostaje odkryta i lotka nie jest w grze. Istniejący wynik pozostaje.

9. SERW

9.1. Przy prawidłowym serwie:

9.1.1. żadna ze stron nie stwarza nieuzasadnionego opóźnienia w serwowaniu gdy serwujący i odbierający

są gotowi do serwu. Po wykonaniu ruchu do tyłu głowicą rakiety serwującego każde opóźnienie rozpoczęcia

serwu (przepis 9.2.) jest opóźnieniem nieuzasadnionym;

9.1.2. serwujący i odbierający stoją na przekątnie przeciwległych polach serwisowych (rysunek A), bez

dotykania linii ograniczających te pola;

9.1.3. dowolna część obu stóp serwującego i odbierającego dotyka powierzchni boiska, w pozycji

nieruchomej od początku serwu (przepis 9.2.) do jego wykonania (przepis 9.3.);

9.1.4. rakieta serwującego uderza najpierw w podstawę lotki;

9.1.5. podczas odbicia rakietą serwującego cała lotka jest poniżej jego talii. Talię określa się jako domyślną

linię wokół ciała na poziomie najniższej części dolnego żebra;

9.1.6. trzonek rakiety serwującego podczas odbicia lotki jest skierowany w dół;

9.1.7. ruch rakiety serwującego odbywa się w przód od początku serwu (przepis 9.2.) do jego wykonania

(przepis 9.3.);

9.1.8. tor lotu lotki idzie w górę od rakiety serwującego, przechodzi ponad siatką tak, aby bez przeszkód

upadła na pole serwisowe odbierającego (tzn. na lub wewnątrz linii ograniczających); oraz

9.1.9. próbując zaserwować serwujący nie mija się z lotką.

9.2. Od gotowości zawodników do serwu pierwszy ruch w przód głowicą rakiety serwującego jest początkiem

serwu.

9.3. Rozpoczęty serw (przepis 9.2.) jest wykonany, gdy lotka jest odbita rakietą serwującego lub serwujący

próbując zaserwować mija się z lotką.

9.4. Serwujący nie serwuje dopóki odbierający nie jest gotowy. Jednakże odbierający jest uznany za gotowego,

jeżeli próbuje odebrać zaserwowaną lotkę.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: