1996-01. Wiosenne fantazje 1. Dixie Browning - Zgodnie z prawem.pdf - Wiosenne fantazje - lid7op.pl

Zgodnie z prawem

Dixie Browning

Tytuł oryginału: GRACE AND THE LAW

WIOSENNE FANTAZJE

Rozdział pierwszy

Przyjechała na ten pogrzeb, by wziąć do siebie Chada,

swojego siostrzeńca. Właściwie od początku powinna by-

ła go mieć pod swą opieką. I byłoby tak, gdyby nie...

Grace zamyśliła się. Śpiewny głos młodego księdza

działał na nią usypiająco.

- Nasz bliski odszedł na wieki... - słyszała jak przez

mgłę.

Z lekkim poczuciem winy, że na pewien czas pozwoliła

swoim myślom powędrować gdzieś daleko, spróbowała

skoncentrować się na bliskim, który odszedł na wieki.

- Thomas Chancellor był wspania-a-łym... - zainto-

nował pastor.

Grace słabo znała Toma, swojego szwagra. Jeśli zaś

chodzi o siostrę, to nie łączyło je nic od czasu, kiedy

ich matka wyprowadziła się z domu, zabierając ze sobą

pięcioletnią Coral. Grace miała wtedy dziesięć lat. Mo-

głaby na palcach policzyć, ile razy od tamtej pory wi-

działa się z Coral albo z matką, Irene.

Nieoczekiwanie osobą, z którą czuła się najbardziej

związana w całej rodzinie był Chad. Jej siostrzeniec, je-

dyne dziecko Toma i Coral, miał teraz jakieś osiem lat.

Grace widziała go w swoim życiu zaledwie trzy razy.

Raz, kiedy miał sześć tygodni, raz - w wieku trzech lat,

i raz - kiedy skończył pięć. Ostatnim razem spędziła

z nim siedem cudownych dni. Coral i Tom krótko po

ślubie przenieśli się z Virginia Beach do Palm Springs

i któregoś dnia, wybierając się do Nowego Jorku, a po-

tem do Paryża, zadzwonili do niej. Okazało się, że niania

dziecka w ostatniej chwili dostała zapalenia wyrostka

robaczkowego, podróży nie można było odłożyć, a w tak

krótkim czasie nie zdołali znaleźć innej opiekunki.

Grace nie dała się długo prosić. Zgodziła się spotkać

z nimi na lotnisku w Norfolk, jakieś trzy godziny drogi

od domu, odebrać Chada i zając się nim do czasu, gdy

rodzice odbiorą go w drodze powrotnej. Bardzo się de-

nerwowała, ale Coral z łatwością rozwiała jej niepokoje.

- Najwyższy czas, skarbie, żebyś poznała swojego

siostrzeńca - powiedziała radośnie. - Poza tym chyba

potrzebujesz kogoś, kto mógłby cię rozweselić. W końcu

mieszkasz sama.

Istotnie, ich ojciec, Bartram O’Donald, zmarł kilka

miesięcy wcześniej. Coral, z powodów, których Grace

nigdy do końca nie zrozumiała, nie mogła przylecieć na

pogrzeb. Ale miała rację co do jednego - Grace potrze-

bowała towarzystwa kogoś, kto wypełniłby pustkę, która

ostatnio ją otaczała.

Te siedem dni, które spędziła wówczas z Chadem, by-

ło dla niej cudownym przeżyciem. Do tej pory nie miała

zielonego pojęcia o tym, jak opiekować się dziećmi,

Chad był jednak spokojny, posłuszny i nie sprawiał wię-

kszych kłopotów. Dogadywali się wspaniale, spacerowali

razem po plaży, obserwowali mewy, rybaków i turystów,

a także rozmawiali; głównie o zmarłym dziadku, którego

chłopiec widział tylko raz, kiedy był jeszcze za mały,

żeby cokolwiek pamiętać.

Chada zafascynowało rybołówstwo. Chciał koniecznie

dowiedzieć się jak najwięcej o pracy rybaków, więc Gra-

ce cierpliwie tłumaczyła mu, jakie stosuje się sieci, jak

się je zastawia i jak wyciąga. W krótkim czasie, który

z nią spędził, zmienił się z bladego, poważnego dziecka,

nieco zbyt grzecznego i lękliwego jak na swój wiek,

w opalonego, niesfornego chłopca, niestrudzenie gania-

jącego mewy po plaży i marzącego o hodowaniu w do-

mu kraba.

Przed przyjazdem Toma i Coral Chad zaplanował już

sobie całe życie. Zamierzał szybko skończyć przedszkole,

a potem przenieść się do domu dziadka i łowić ryby

z ciocią Grace.

Coral nie była zachwycona, kiedy syn poinformował

ją o swoich planach. Tom natomiast po prostu uniósł jed-

ną ze swych cienkich, jasnych brwi i się roześmiał.

- Cofasz się w rozwoju, Chadwick. W zeszłym tygo-

dniu chciałeś być strażakiem, dwa tygodnie temu kow-

bojem, a teraz... Chyba jednak powinniśmy pomyśleć

o wysłaniu cię w przyszłym roku do szkoły, zanim przyj-

dą ci do głowy jeszcze bardziej szalone pomysły. Ukłoń

się teraz ładnie pannie O'Donald i podziękuj jej za opie-

kę. Jestem pewien, że ma ważniejsze rzeczy na głowie

niż zajmowanie się tobą.

To powiedziawszy, Tom odwrócił się do Grace i usi-

1996-01. Wiosenne fantazje 1. Dixie Browning - Zgodnie z prawem.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: