Lab_mater_3.doc

(57 KB) Pobierz
1

1

 

 

POLITECHNIKA  ŚWIĘTOKRZYSKA

W  KIELCACH

Laboratorium z   Materiałoznawstwa

Temat ćwiczenia:    Badanie twardości metali i stopów

Grupa:

 

 

Imię Nazwisko:

 

 

 

Data wykonania:

 

 

Ocena:

Podpis:

 

 

 

                                

 

1. Cel  ćwiczenia:

 

Celem ćwiczenia był pomiar twardości  czterech próbek (stalowej znormalizowanej , stalowej chartowanej, aluminiowej oraz mosiężnej) za pomocą twardościomierzy: Vikersa ,Brinella, Rockwella oraz analiza ich twardości udokumentowana odpowiednimi wnioskami.

 

2.  Przebieg  ćwiczenia:

   

a)  próba twardości metodą Vickersa

 

Wyróżniamy w tej metodzie trzy skale twardości:

-         mikrotwardość   do 200 [G]

-         twardość    200 [G] – 1 (3) [kG]

-         makrotwardość   1 – 3 [kG]

 

Twardość wg tej metody obliczamy:

 

                                                                         gdzie:

                                         

                                              (-pole pow. bocznej ostrosłupa)

 

                                                 gdzie:         a –przekątna

 

Stosowane obciążenia P=5, 10, 20, 30, 50, 100 [kG].

Jako wgłębników używa się tutaj stożków diamentowych o kącie rozwarcia a=136°.

 

Do tego ćwiczenia zastosowaliśmy obciążenie stałe P=30 [kG] przy którym poddaliśmy badaniu wszystkie cztery nasze próbki. Po zwolnieniu obciążenia na ekranie twardościomierza odczytaliśmy wartość przekątnej odcisku, a następnie z Polskich Norm dla danej średnicy i danego obciążenia odczytaliśmy twardość badanego materiału. Wyniki pomiarów są następujące:

 

Badany

Materiał

Przekątna

Odcisku

Twardość

STAL

0.467

255

BRĄZ

0.532

196.6

MOSIĄDZ

0.689

117.2

ALUMINIUM

1.022

53.3

 

b)  próba twardości metodą Brinella

 

Pomiar twardości za pomocą tej metody polega na wgniataniu pod obciążeniem P kG stalowej kulki hartowanej o średnicy D (2, 2.5, 5, 10 [mm]) w badany przedmiot. Średnica odcisku d [mm] mierzona po odciążeniu służy do obliczenia twardości.

Twardość oblicz się wg wzoru:

 

HB= 

             

              HB – twardość wg Brinella

              P – siła obciążająca

          – powierzchnia odbitej czaszy kulistej

 

Należy dobrać taką średnicę kulki, aby była spełniona następująca zależność:

 

                           

 

Siłę obciążającą wgłębnik (kulkę) dobieramy wg zależności:

             

           2            gdzie:

                                                                     

                                                             K – współczynnik twardości przewidywanej

                                                                 D – średnica kulki

 

Z najbardziej ogólnych i ważnych rzeczy dotyczących badania twardości metodą Brinella należałoby przedstawić jeszcze zależność siły obciążającej do średnicy odcisku. Wyraża się ona wzorem Kicka:

                           

                            gdzie:

                                                       

                                                                      P – siła obciążająca

                                                                      d – średnica odcisku

                                                                      c – stała doświadczalna

 

Do naszego ćwiczenia użyliśmy następujących parametrów:

 

                            P=250 [kG]

                            D=5 [mm]

                            Próbki – ze stali, , z mosiądzu, z aluminium

 

Jak  wyżej wspomniano poddaliśmy próbki obciążeniu P=250 [kG] przez 15 sekund. Następnie zwolniliśmy obciążenie i za pomocą małego optycznego mikroskopu laboratoryjnego odczytaliśmy średnicę odcisku. Wartość twardości dla danej średnicy i obciążenia odczytaliśmy z Polskich Norm. Przedstawiam wyniki pomiarów:

 

Badany

Materiał

D

HB

STAL

1.3

185

MOSIĄDZ

1.5

138

 

 

 

ALUMINIUM

2.35

54.3

 

 

  c)  próba twardości metodą Rockwella

 

W tej metodzie stosuje się dwa rodzaje wgłębników  (kulka i stożek) i kilka skal twardości:

 

B – kulka o średnicy 1/16, obciążenie 100 [kG ] (materiały o twardości 35-100 HRB)

C – stożek, obciążenie 150 [kG] (materiały o twardości 20-67 HRC)

A – stożek, obciążenie 60[kG] (cienkie taśmy stalowe i spieki)

F – kulka o średnicy 1/16, obciążenie 60 [kG] (materiały o twardości poniżej 35  HRB)

 

Twardość tą metodą oblicza wg wzoru:

 

                                         

                               gdzie:

 

                                                                                    K – stała (dla kulki 130, dla stożka 100)

                                                                                   

Wgłębnik stożkowy wykonany jest jako stożek o kącie rozwarcia i zaokrąglonym wierzchołku promieniem r=0.2 [mm].

Stosuje się obciążenia stałe P=60, 100, 130 [kG].

 

W naszym ćwiczeniu użyliśmy wgłębnika stożkowego. Poddaliśmy go stałemu obciążeniu, a następnie po zwolnieniu obciążenia odczytaliśmy na skali czujnika zegarowego twardościomierza bezpośrednią wartość twardości. Oto wyniki pomiarów.

 

 

                                                                                                                                        

Badany

Materiał

HRC

STAL

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin