1
W KIELCACH
1. Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia był pomiar twardości czterech próbek (stalowej znormalizowanej , stalowej chartowanej, aluminiowej oraz mosiężnej) za pomocą twardościomierzy: Vikersa ,Brinella, Rockwella oraz analiza ich twardości udokumentowana odpowiednimi wnioskami.
2. Przebieg ćwiczenia:
a) próba twardości metodą Vickersa
Wyróżniamy w tej metodzie trzy skale twardości:
- mikrotwardość do 200 [G]
- twardość 200 [G] – 1 (3) [kG]
- makrotwardość 1 – 3 [kG]
Twardość wg tej metody obliczamy:
gdzie:
(-pole pow. bocznej ostrosłupa)
gdzie: a –przekątna
Stosowane obciążenia P=5, 10, 20, 30, 50, 100 [kG].
Jako wgłębników używa się tutaj stożków diamentowych o kącie rozwarcia a=136°.
Do tego ćwiczenia zastosowaliśmy obciążenie stałe P=30 [kG] przy którym poddaliśmy badaniu wszystkie cztery nasze próbki. Po zwolnieniu obciążenia na ekranie twardościomierza odczytaliśmy wartość przekątnej odcisku, a następnie z Polskich Norm dla danej średnicy i danego obciążenia odczytaliśmy twardość badanego materiału. Wyniki pomiarów są następujące:
Odcisku
0.467
255
0.532
196.6
MOSIĄDZ
0.689
117.2
ALUMINIUM
1.022
53.3
b) próba twardości metodą Brinella
Pomiar twardości za pomocą tej metody polega na wgniataniu pod obciążeniem P kG stalowej kulki hartowanej o średnicy D (2, 2.5, 5, 10 [mm]) w badany przedmiot. Średnica odcisku d [mm] mierzona po odciążeniu służy do obliczenia twardości.
Twardość oblicz się wg wzoru:
HB – twardość wg Brinella
P – siła obciążająca
– powierzchnia odbitej czaszy kulistej
Należy dobrać taką średnicę kulki, aby była spełniona następująca zależność:
Siłę obciążającą wgłębnik (kulkę) dobieramy wg zależności:
2 gdzie:
K – współczynnik twardości przewidywanej
D – średnica kulki
Z najbardziej ogólnych i ważnych rzeczy dotyczących badania twardości metodą Brinella należałoby przedstawić jeszcze zależność siły obciążającej do średnicy odcisku. Wyraża się ona wzorem Kicka:
d – średnica odcisku
c – stała doświadczalna
Do naszego ćwiczenia użyliśmy następujących parametrów:
P=250 [kG]
D=5 [mm]
Próbki – ze stali, , z mosiądzu, z aluminium
Jak wyżej wspomniano poddaliśmy próbki obciążeniu P=250 [kG] przez 15 sekund. Następnie zwolniliśmy obciążenie i za pomocą małego optycznego mikroskopu laboratoryjnego odczytaliśmy średnicę odcisku. Wartość twardości dla danej średnicy i obciążenia odczytaliśmy z Polskich Norm. Przedstawiam wyniki pomiarów:
STAL
c) próba twardości metodą Rockwella
W tej metodzie stosuje się dwa rodzaje wgłębników (kulka i stożek) i kilka skal twardości:
B – kulka o średnicy 1/16, obciążenie 100 [kG ] (materiały o twardości 35-100 HRB)
C – stożek, obciążenie 150 [kG] (materiały o twardości 20-67 HRC)
A – stożek, obciążenie 60[kG] (cienkie taśmy stalowe i spieki)
F – kulka o średnicy 1/16, obciążenie 60 [kG] (materiały o twardości poniżej 35 HRB)
Twardość tą metodą oblicza wg wzoru:
K – stała (dla kulki 130, dla stożka 100)
Wgłębnik stożkowy wykonany jest jako stożek o kącie rozwarcia i zaokrąglonym wierzchołku promieniem r=0.2 [mm].
Stosuje się obciążenia stałe P=60, 100, 130 [kG].
W naszym ćwiczeniu użyliśmy wgłębnika stożkowego. Poddaliśmy go stałemu obciążeniu, a następnie po zwolnieniu obciążenia odczytaliśmy na skali czujnika zegarowego twardościomierza bezpośrednią wartość twardości. Oto wyniki pomiarów.
Badany
SUB