Wyraźne objawy:- wysoki wzrost- delikatna i cienka skóra- bladość cery
- bardziej kobieca sylwetka- słabo rozwinięte mięśnie- słabe owłosienie: bardzo nikły zarost twarzy, owłosienie łonowe typu kobiecego- małe jądra przy prawidłowo zbudowanym prąciu- powiększone najądrze- brak spermatogenezy w gonadach prowadzi do niepłodności- ginekomastia (typowy dla kobiet rozwój sutka)- kobiecy głos- niedorozwój jąder (osobnik pod względem chromosomalnym jest mężczyzną, ale w jądrach występują także kobiece zawiązki)
Epidemiologia:
Częstość zespołu Klinefeltera ocenia się na 1:500 męskiej populacji, inne aneuploidie (brak lub nadmiar jednego lub kilku chromosomów) chromosomu X są znacznie rzadsze. Warianty o kariotypie 48,XXYY i 49,XXXY stwierdza się, odpowiednio, u 1:17.000 i 1:50.000 noworodków płci męskie.
Leczenie zespołu Klinefeltera:
Leczenie zespołu Klinefeltera polega na dożywotniej substytucji testosteronu, począwszy od 12. roku życia zwiększając stopniowo dawkę. Nie jest możliwe pobudzenie czynności kanalików plemnikotwórczych.
Niepłodność spowodowana zwyrodnieniem kanalików nasiennych jest nieodwracalna. W celu uzyskania korekty budowy ciała, zwiększenia masy mięśni szkieletowych oraz zwiększenia libido stosuje się stopniowalne i permanentne leczenie androgenami.
mpwjs