4. Analiza areometryczna.doc

CEL ĆWICZENIA

Celem ćwiczenia jest ustalenie rodzaju gruntu i jego składu granulometrycznego na podstawie prędkości opadania cząstek mineralnych w zawiesinie wodnej. Badanie to przeprowadza się metodami sedymentacyjnymi.

GŁÓWNE ZAGADNIENIA

W analizie areometrycznej oznacza się pomiar zmian gęstości odnośnej zawiesiny za pomocą aerometru. Oznaczone zawartości dotyczą cząstek kulistych sedymentujących z tą samą prędkością co rzeczywiste cząstki gruntowe. Ich średnice nazywamy średnicami zastępczymi.

Przyrządy:

ü       sito tkane o wymiarach boków oczek kwadratowych 0,071 lub 0,063 mm

ü       areometr

ü       waga laboratoryjna

ü       kolby stożkowe

ü       cylindry pomiarowe

ü       termometr

ü       mieszadełko

 Przed rozpoczęciem analizy należy wycechować aerometr.

Procentową zawartość cząstek oblicza się biorąc za podstawę pomiary gęstości zawiesiny po określonym czasie T za pomocą areometru. Procentowa zawartość cząstek dana jest wzorem:

Gdzie:                 ZT – procentowa zawartość cząstek

   ρs – gęstość właściwa szkieletu gruntowego [g/cm3]

   ρw – gęstość wody [g/cm3]

   ms – masa gruntu użytego do danej analizy [g]

   RT – skrócony wskaźnik odczytu dla czasu opadania T (po uwzględnieniu poprawek)

Gdzie:                 ∆R - poprawka na podziałkę areometru

   a - poprawka na temperaturę

   c - poprawka na menisk

WYNIKI BADAŃ I WNIOSKI

Dla każdego odczytu:

-        temperatura (t) = const = 23 ˚C

-        poprawka na temperaturę (a) = const = 0,5

A.            Tabela