Ściąga dla średniozaawansowanych.docx

(33 KB) Pobierz

Definicja Bezpieczeństwa: (subiektywne- nasze własne poczucie i obiektywne)

Ryzyko- prawdopodobieństwo, że coś się wydarzy.

Rodzaje bezpieczeństwa: Podmiotowe, przedmiotowe, przestrzenne, Sposobu organizowania się, czasowe.

Akty prawne: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, Ustawa o samorządzie gminnym, powiatowym o samorządzie województwa, o działach administracji państwowej

Bezpieczeństwo zewnętrzne: suwerenność, niepodległość, nienaruszalność terytorialna

Bezpieczeństwo wewnętrzne: publiczne, społeczne, ład konstytucyjno prawny, ochrona ludności i majątku narodowego przed zagrożeniami i skutkami klęsk żywiołowych, jakość życia

Definicja bezpieczeństwo społeczne:

- ogół środków i realizacji interesów społeczeństwa i państwa w sferze społecznej i socjalnej

- rozwój socjalnej struktury i stosunków w społeczeństwie systemów zapewniania życia i socjalizacji ludzi

- bezpieczeństwo obywateli spokój społeczny czy praworządność

Bezpieczeństwo społeczne zależy od:

                       Państwa- pomoc społecznego

                       Rynku – praca zarobkowa

                       Rodziny

Dziedziny działalności państwa: Dyplomatyczna, Edukacyjna, Gospodarcza, Naukowa, Ekologiczna, kulturowa, Społeczna, inne

Edukacja- kultura bezpieczeństwa

                       wynik indywidualnych i grupowych wartości, podstaw, postrzegania, nawyków, kompetencji i wzorów zachowań

                       wynik stylu i jakości zarządzania bezpieczeństwem w każdej organizacji.

Elementy kultury bezpieczeństwa:

                       wiedza - rozumienie natury zagrożenia  ryzyka ich wystąpienia

                       sprawność – podstawy w trakcie rozumienia różnego rodzaju czynności

                       postawy- działania w odniesieniu do wymagań bezpieczeństwa

                       zachowania- uwzględnienie zagrożeń i ryzyka w bieżącej działalności oraz potrzeba świadczeń na rzecz poprawy bezpieczeństwa i właściwego zachowania się w sytuacjach kryzysowych

                       przyzwyczajenia- zmiana zapatrywania z filozofii rozumowania „ może zdarzyć się innym” na filozofię „Może zdarzyć się mnie”

                       Motywacja- wykształcenie chęci do bezpiecznego postępowania, rozumienia konieczności pro bezpiecznych zachowań

                       orientacja- znajomość funkcjonowania administracji, instytucji i organizacji odpowiedzialność za bezpieczeństwo

 

Polityka Społeczna:

                       oznacza politykę rządów dotyczącą  działania mającego bezpośrednio wpływ na dobrobyt obywateli przez dostarczanie im usług lub dochodu

                       jako nauka teoretyczna zajmuje się formułowaniem i weryfikowaniem twierdzeń dotyczących związków między celową działalnością grup społecznych oraz ciał publicznych a zmianami struktury społecznej

                       jako nauka praktyczna docieka jak w oparciu o te twierdzenia uzyskać zamierzone zmiany społeczne zgodne z dobrem człowieka.

W 2000 roku odbył się szczyt Lizboński, gdzie określono cele polityki społecznej dla Unii Europejskiej.

Istota:

1.                     wzrost znaczenia samorządów lokalnych i sektora obywatelskiego

2.                     dowartościowanie wolontariatu

3.                     wzrost roli edukacji

4.                     wzrost roli rodziny i więzi społecznych

Modele polityki społecznej

1.                     model liberalny- potrzeby społeczne realizowane są w ramach rynku prywatnego i w rodzinie, polityka społeczna to działania selektywne, świadczenia są z reguły selektywne

2.                     model redystrybucyjny- odpowiedzialność za niebezpieczeństwo socjalne jednostki ponosi społeczeństwo, polityka społeczna dokonuje redystrybucji dochodów, świadczenia z reguły powszechne

3.                     model motywacyjny- programy socjalne nie powinny zakłócać procesów gospodarki rynkowej, polityka społeczna wykorzystuje m.in. lokalny potencjał społeczny, świadczenia z reguły zależą od statusu jednostki na rynku pracy.

Polityka socjalna a społeczna

Pomoc społeczna- instytucja polityki społecznej państwa, mająca na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

Świadczenia społeczne:

Wszelkie środki pieniężne, dobra materialne i usługi które służą zaspokojeniu potrzeb jednostek i rodzin uzyskiwane bez ekwiwalentnie czyli nie będące bezpośrednim wynagrodzeniem za pracę, finansowane ze środków publicznych, gromadzenia i wydatkowanie środków na ten cel odbywa się z udziałem instytucji państwa lub pod ich nadzorem.

Usługi społeczne- wszystkie działania i administracje, które zajmują się społecznymi potrzebami obywateli, czyli transfery pieniężne, usługi opieki zdrowotnej, edukacja, osobiste usługi społeczne, usługi opiekuńcze, usługi mieszkaniowe, usługi zatrudnieniowe i wyspecjalizowane usługi dla różnych grup docelowych (dzieci nadużywający substancji psychoaktywnych, ludzie z problemami psychospołecznymi etc)

Zabezpieczenie społeczne: Ubezpieczenie społeczne, Świadczenia zaopatrzeniowe, Świadczenia opiekuńcze

Cechy usług społecznych

                       zaspokojenie potrzeb poprzez dobra materialne

                       zapewnienie stabilnego funkcjonowania zbiorowości społecznych

                       źródło: instytucje publiczne i prywatne (organizacje pozarządowe)

                       mogą być bez ekwiwalentne, odpłatne lub nieodpłatne.

Główne problemy polityki społecznej

Polityka społeczna- narzędzie kształtowania ładu społecznego, łagodzi skutki intensywnych przemian ekonomicznych

Podział aktów prawnych w zakresie bezpieczeństwa:

1.                     Ustawy określające ustrój państwa podział władzy, uprawnienia i zadania

2.                     Ustawy ukierunkowane na przeciwdziałanie zagrożeniom( ustawy kompetencyjne dotyczące organów władzy i administracji w zakresie bezpieczeństwa, Akty prawne regulujące problematykę przeciwdziałania poszczególnym rodzajom zagrożeń, ochrona przeciwpożarowa, przeciwpowodziowa)

3.                     Akty wykonawcze obejmujące wytyczne, dyrektywy rządowe oraz plany działania

 

Podstawowe organizacje wykonawcze:

 

                       obszar rządowy: Policja, Państwowa Straż Pożarna, Straż Graniczna, Państwowe Ratownictwo Medyczne

                       Obszar samorządowy: Straż gminna

                       Obszar komercyjny: firmy ubezpieczeniowe, firmy detektywistyczne, firmy ochrony osób i mienia.

Zespolenie Administracyjne

To budowa aparatu państwowego. Może mieć dwie formy: zwierzchnictwa osobowego lub służbowego.

Zwierzchnictwo osobowe: służby, inspekcje i straże są wcielone do struktury Urzędu

Zwierzchnictwo służbowe: jeżeli kompetencyjnie podlegają pod Urzędy

Administracja zespolona: Policja, PSP, Inspekcja sanitarna, Budowlana, weterynaryjna, handlowa, Służba Ochrony Zabytków, Inspekcja Skupu                  i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, Inspekcja Ochrony Środowiska, Inspekcja Farmaceutyczna, Inspekcja Ochrony Roślin, Inspekcja Nasienna).

Administracja niezespolona: Sztaby Wojskowe, Izby Skarbowe, Urzędy Skarbowe, Urzędu Górnicze, Urzędy Miar, Urzędy Probiernicze, Dyrekcje Lasów Państwowych, Zarządy Gospodarki Wodnej, Urzędy Celne, Inspektorzy Celni, Urzędy Statystyczne, Dozór Techniczny Żeglugi Morskiej, Inspektorzy Żeglugi Śródlądowej,  Straż Graniczna, Agencja Rynku Rolnego

ZAGROŻENIA SPOŁECZNE

Bezrobocie: liczba osób zdolnych i poszukujących pracy a nie znajdujących zatrudnienia

Czynniki wywołujące bezrobocie: Ekonomiczne, Demograficzne  i Społeczno prawne.

Bezrobotny Wg Ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu uznaje się osobę która spełnia warunki:

Mierniki bezrobocia

Ogólna liczba bezrobotnych (Lb) wg stanu w określonym dniu lub stanu przeciętnego w dłuższym okresie

                       Stopa bezrobocia:

1.formuła ogólna – liczba osób bezrobotnych (Lb) do ogólnej liczby osób aktywnych zawodowo (La)

a) Stopa bezrobocia I- liczba bezrobotnych w stosunku do osób aktywnych w sektorze cywilnym

b) Stopa bezrobocia II- liczba bezrobotnych do liczby osób pracujących poza rolnictwem indywidualnym.

Rodzaje bezrobocia:

rejestrowane ( jawne) i ukryte ( utajone)

frykcyjne jest to minimalny poziom bezrobocia obejmuje osoby które do pracy są niezdolne lub właśnie są w trakcie zmiany pracy

                       strukturalne - w zależności od regionu

                       koniunkturalne – zależy od podaży pracy

                       technologiczne – zależy od zamiany pracy ludzi na pracę maszyn

                       sezonowe – zależy od pory roku, zbiory owoców, obsługa letnich kurortów

                       typu keynesowskiego – niskie stawki zarobkowe, za mały popyt na pracę

                       klasyczne – zamrożenie płac

krótkookresowe- do 3 miesięcy

                       średniookresowe- od 3 miesięcy do 12

                       długookresowe powyżej 12 miesięcy

Fazy bezrobocia:

1.                     antycypacja bezrobocia

2.                     szok po utracie pracy

3.                     wchodzenie w sytuację bezrobocia i optymizm

4.                     pesymizm i rezygnacja

5.                     fatalizm i apatia

Zagrożeni bezrobociem długotrwałym:

 

-  ok 30% ogółu bezrobotnych

- ludzie źle przygotowani do pracy: brak prawa jazdy, brak telefonu komórkowego, nieumiejętność nawiązywania kontaktów, nadużywanie alkoholu, zła samoocena.

Indywidualne skutki bezrobocia:

                       pogorszenie standardu życia, ubóstwa

                       problemy z zagospodarowaniem wolnego czasu

                       poczucie obniżenia statusu

                       ograniczenie lub zaniechanie uczestnictwa w życiu społecznym

                       objawy depresyjne (smutek, przygnębienie, zniechęcenie, zobojętnienie)

                       zaburzenia zdrowia psychicznego (lęk, depresja, dolegliwości psychosomatycznej)

                       reakcje emocjonalne – negatywne napięcia i emocje, niższy poziom poczucia szczęścia zadowolenia z życia poczucia bezsilności.

Społeczne skutki bezrobocia:

 

                       duże koszty świadczeń socjalnych

                       podwyższone podatki i składki ubezpieczeniowe

                       niewykorzystany potencjał ludzkiej pracy

                       spadek dochodu rodzin, rozszerzenie się społecznych kręgów ubóstwa

                       degradacja psychiczna i moralna osób pozostających bez pracy( poczucie beznadziejności, pesymizm, uczucie społecznej bezużyteczności)

                       poczucia zagrożenia bezrobociem ludzi zatrudnionych

                       nasilenie się społecznej patologii ( np. agresja, rozpad tradycyjnych więzi rodzinnych)

Sposoby walki z bezrobociem – samorządy

 

                       wsparcie małych i średnich przedsiębiorstw

                       współpraca z lokalnymi przedsiębiorcami

                       walka z odpływem ludzi za granicę

                       przyciąganie kapitału zagranicznego

                       korzystanie z unijnych dotacji

                       uruchomienie robót publicznych

Działania bezrobotnych

                       większa elastyczność

                       podwyższanie swoich kwalifikacji

                       nauka nowego zawodu

BIEDA

Bieda- to sytuacja niezaspokojenia lub zaspokojenia na niskim poziomie potrzeb człowieka jeśli spełniony jest przynajmniej jeden czynnik:

                       brak lub niedostateczna ilość i jakość środków do zaspokajania potrzeb

                       brak lub istotne ograniczenie zdolności/możliwości legalnego i szybkiego zdobycia odpowiednich środków

                       brak lub istotne ograniczenie zdolności/możliwości zaspokajania potrzeb posiadanymi środkami

     &...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin