Język obcy w nauczaniu zintegrowanym - korelacja z edukacją artystyczną
W ostatnich latach można zauważyć ogromny wzrost zainteresowania wczesnym nauczaniem języków obcych. Coraz więcej dzieci rozpoczyna naukę języka niemieckiego, angielskiego, czy francuskiego już w przedszkolu lub w I klasie szkoły podstawowej. Wówczas pojawia się pierwsze rozczarowanie rodziców. Nie zauważają oni widocznych, dynamicznych postępów.
Zajęcia językowe dla dzieci prowadzone są najczęściej przez specjalistów przedmiotowych (filologów), dobrze znających język, ale nie posiadających wystarczającego przygotowania metodycznego do uczenia dzieci w wieku przedszkolnym lub młodszym szkolnym. Uczenie języka na tym poziomie wymaga od nauczyciela specjalnego przygotowania pedagogicznego, językowego i metodycznego. Znajomość psychologii rozwojowej, pedagogiki wczesnoszkolnej jest niezbędna dla prawidłowego i efektywnego przebiegu procesu nauczania-uczenia się. Wiedza na temat możliwości poznawczych, emocjonalnych i społecznych dziecka pozwala na optymalizację całego procesu nauczania języka obcego. Jej brak jest przyczyną niepowodzeń szkolnych dzieci, a także zniechęcania do nauki i zaniku motywacji.
Badania wykazują, że wczesny start językowy gwarantuje doskonałe opanowanie języka obcego na poziomie fonetyki, morfologii i składni. Ucząc języka niemieckiego na poziomie wczesnoszkolnym staram się dostosowywać zajęcia do możliwości dziecka w wieku 7-10 lat. Na tym poziomie rozwoju trudno ujmować naukę języka obcego w tradycyjnym tego słowa znaczeniu. Mówić można raczej o uwrażliwianiu uczniów na nowy język.
Młodszy wiek szkolny to etap zwiększonej wrażliwości na bodźce akustyczne. Ich organy artykulacyjne są jeszcze bardzo plastyczne. Dlatego też dzieci osiągają bardzo dobre rezultaty w zakresie rozpoznawania i produkcji dźwięków. Myślę, że tę zdolność warto wykorzystać we wczesnoszkolnym nauczaniu języka obcego.
W sytuacji, gdy wprowadzenie języka obcego przewiduje się dopiero w drugim etapie edukacyjnym, można zastosować metodę pośrednią w nauczaniu zintegrowanym - połączyć wybrane treści z edukacji plastycznej, muzycznej z językiem obcym. Metoda łączna pozwala na połączenie działalności artystycznej z językiem obcym w zakresie treści i metod.
Zauważyłam, że dzieci, mając możliwość swobodnej ekspresji, stają się otwarte i spontaniczne, chętnie uczestniczą w zajęciach. Integracja języka obcego, muzyki i plastyki pozwala na wykorzystanie nowego języka do szkolnej komunikacji. Jest to o wiele bliższe dziecku, niż abstrakcyjne dla niego zasady gramatyczne, czy składniowe. Nowy język staje się narzędziem do osiągnięcia konkretnych celów - wygranej w zawodach sprawnościowych, namalowania ulubionego zwierzątka, udziału w teatrzyku. Dzięki rozwijaniu sfery artystycznej dzieci chcą odkrywać to, co nowe, chcą eksperymentować. Plastyka, muzyka i związane z nimi formy zabaw uwrażliwiają na język obcy - zwiększają atrakcyjność i efektywność zajęć.
Emocjonalno-motywacyjny charakter muzyki i plastyki sprawia, że poznanie staje się łatwiejsze, a uczenie przyjemniejsze. Wykorzystanie zabaw, ćwiczeń muzycznych i plastycznych jako środka pobudzającego do nauki języka obcego, wpływa pozytywnie na efekty nauczania.
agnieszka1087