Mitolia Nordycka, czyli świat według Wikingów.docx

(36 KB) Pobierz

 

MITOLOGIA NORDYCKA czyli ŚWIAT WEDŁUG WIKINGÓW (1)
 

Bog_Thor

Brązowa statuetka nordyckiego boga Thora, trzymającego swój młot (Aldus Archive)


Najbardziej fantastyczne i niezwykłe przygody Thorgala rozgrywają się w świecie nordyckich mitów                i legend, za pomocą których Wikingowie próbowali na swój sposób tłumaczyć sobie otaczającą ich rzeczywistość, odnaleźć sens życia pełnego cierpień i nie przewidzianych niebezpieczeństw. Warto więc choćby w małym stopniu zapoznać się z bogactwem wyobraźni "Ludzi północy"...  

W mitologii nordyckiej istnieją dwie rasy bogów, wiecznie kłócące się między sobą, zawsze wrogie wobec olbrzymów mrozu i obie nieuchronnie zmierzające ku swej ostatniej godzinie - Ragnarok ("Zmierzch bogów") (patrz: "Giganci"). Te dwie rasy to właśnie Azowie i Wanowie. Wojna                          
WĽŻ  HIDHOGG
z olbrzymami najwidoczniej rozpoczęła się wkrótce po tym, jak zaczął się topić północny lód. Właśnie spod topniejącego lodu wyłonił się olbrzym Imir. Z jego stóp powstały olbrzymy mrozu: spod jego lewej pachy wyszedł Buri, który miał syna Borra. Z małżeństwa Borra z córką Imira, Bestią, zrodzili się pierwsi trzej z rasy Azów - Odyn, Vili i Ve. Właśnie ci trzej młodzi bogowie zabili Imira, którego krew zalała świat. Podczas potopu wszystkie olbrzymy mrozu zginęły, ocalał jedynie Bergelmir (patrz: "Giganci" - jeden z olbrzymów, ofiarujących prezent Heidrun), który zdołał uciec. Dał on początek nowej rasie olbrzymów, po wieki wrogiej rasie Azów.


 

 

 

 

 

 

 

Z ciała Imira Azowie uformowali Midgard (Środkową Ziemię), świat człowieka. Znajduje się ona pomiędzy Muspelheim, południową (wyższą) krainą ognia, oraz Niflheim, północnym (podziemnym) królestwem lodu i ciemności. Morza i jeziora Midgard powstały z krwi Imira, ziemia stworzona została z jego ciała, góry z jego kości, skały i kamienie z jego zębów i szczęk. Z jego brwi Azowie utworzyli mur odgradzający olbrzymy mrozu. Z czaszki powstało sklepienie nieba, podtrzymywane na czterech krańcach przez cztery karły, a także przez drzewo-świat, Igdrasil, którego korzenie oplata wąż Nidhogg i przy którym siedzą trzy norny (nordyckie boginie przeznaczenia), przędąc losy ludzi.


Azowie otoczyli Midgard pierścieniem morza, a potem stworzyli gwiazdy z iskier tryskających                                z Muspelheim. Ze złota pochodzącego z królestwa demona ognia Surtura uformowali powóz słońca, przed którym mknął powóz księżyca. Żaden z nich ani na chwilę nie przystawał, gdyż gonił za nimi wilk Skoll, który w czasie Ragnarok pożerał oba powozy, sprowadzając na świat ciemność; trwała trzy lata, zanim nastąpiło odrodzenie.


http://www.thorgal.pl/img/_artykuly/postac_02.jpg

 Do tego czasu do Azów dołączyli inni bogowie. Ich pochodzenie nie zostało wyjaśnione. Oprócz trzech pierwotnych Azów byli wśród nich również Baldur, Bregi, Hodur, Heimdall, Hermod, Loki (w "Zdradzonej czarodziejce" imię to nosił kot Skadii) , Thor, Tyr oraz Vali wraz z żonami - Frigg, Iduną, Nanną i Sit Wszyscy spotykali się codziennie w cieniu Igdrasila, aby porozmawiać                                        o wszystkim, co robili. Jednak świat ciągle jeszcze pozbawiony był życia. Azowie zbudowali sobie nowy dom, Asgard, połączony                                   z Midgard mostem tęczy, Bifrost. Choć miejsce to było mniej imponujące niż siedziba greckich bogów na Olimpie, i tak robiło duże wrażenie. Właśnie tam bogowie jedli, pili, kochali się                                    i kłócili, podczas gdy wysoko ponad nimi na Lidskialf, Stromej Turni Nieba, siedział Odyn, przyglądając się światu. Na jego ramieniu siedziały dwa oswojone kruki, Hugin i Munin.


Każdego dnia oblatywały one świat, a wieczorami powracały i opowiadały o tym, jaką to zemstę planują olbrzymy. Dlatego Odyn wzniósł wokół Asgard mur strzeżony przez milczącego boga Heimdalla, który w razie ataku olbrzymów miał zadąć w swój wielki róg Gjallarhorn. Jego dźwięk miał być słyszalny we wszystkich światach.


Wkrótce jednak, kiedy ludzie zaczęli uprawiać ziemię, Azowie musieli rozpocząć walkę nie                            z olbrzymami, a z rasą intruzów. Byli to trzej Wanowie, bogowie płodności. Z czasem jednak postanowili zawrzeć pokój z parweniuszami i obie boskie rasy połączyły się. Frejr, Freja i Njord                    z rodu Wanów osiedli w Asgard, zabawiając się w wielkiej sali Odyna, Walhalli. Azowie ciągle się sprzeczali.Mimo iż wszyscy Azowie są bogami, mity podają, że zginą podczas strasznego dnia Ragnarok i dopiero gdy słońce zostanie pożarte na trzy lata, będą się mogli odrodzić... 
 


 

 

 

 

Tekst przygotował: Maciej Matuszak

Źrodło: http://www.thorgal.pl/p/_artykul/clunex_mitologia.htm

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin