metodologia_sciaga(1)(1).doc

(55 KB) Pobierz

nauki eksperymentalne - stawiają tezy, które są sprawdzalne.

 

Archeometria – analiza materialnej strony materiału źródłowego (ceramologia)

 

Arch.kult-hist. – typologie, klasyfikacje, artefakt do określonej fazy, bez badania zmian. Przypisywanie zabytków, ich zespołów do kultur archeo.

 

Arch.proces. – badanie przemiany kult. jako zjawiska

 

Arch.behaw. – relacja między człowiekiem a artefaktem

 

Gender studies – rola kobiet w społeczności, feminizm

 

Teoria – system uzasadnionych naukowo praw powiązanych w spójną całość głównie pod względem logicznym, który tłumaczy jakąś dziedzine zjawisk, w sposób zwarty i logicznie umotywowany

Etapy działania metodologii: 1. Opis, zdefiniowanie metod naukowych stosowanych w badaniu 2.analiza poprawności logicznej i zgodności z przyjętymi założeniami teoretycznymi (zgodne z teorią nauki ) 3. Analiza rygorów, zasad praktycznych, aby rozumowanie było zgodne z założeniami teoretycznymi. Metodologia ocenia efektywność, skuteczność metod badawczych. Racjonalność działania i skuteczność najważniejsze. Sposób postępowania badawczego w szczeblu ogólnym, zbiór zasad wspólnych dla wszystkich nauk

 

Metodyka – zestaw dostępnych środków badawczych

 

Metoda naukowa stosowany systematycznie układ procedur, czynności, który zwiększa skuteczność i ekonomię działania badawczego. Etapy postępowania: 1. Zdefiniowanie problemu 2. Rozwiązanie problemu 3. Usystematyzowanie wyników.

 

Etnoarcheologia – wykorzystanie wiedzy o kulturze materialnej ludów współczesnych na tym samym poziomie co badane, do badania kultur przeszłych

 

Naukoznawswo – określenie tendencji w rozwoju nauk

 

Logiczna teoria nauki – badania natury poznania naukowego

 

Filozofia nauki – sens badania naukowego jako próby poznania rzeczywistości

 

Nauki nomotetyczne- dążą do formowania praw, drogą obserwacji i eksperymentów tworzą ogólne prawa

Nauki idiograficzne – opisowe (archeologia)

 

Nauki dedukcyjne – rozumowanie oparte o zgodność z wcześniej przyjętymi aksjomatami (nauki aprioryczne)

 

Nauki indukcyjne – doświadczenie, obserwacje w wyniku której stawia się tezę, którą weryfikują głównie eksperymentalnie

 

Falsyfikacjonizm – karl popper, zaprzeczenie jednego członu rozumowania obala całą tezę, dowód wtedy gdy go nie możemy zanegować, gromadzenie wiedzy poprzez zawężanie pola twierdzeń

 

Wnioskowanie – udowadnianie prawdziwości sądów

Karl Hempel – wyjaśnianie zjawiska polega na przedstawieniu logicznego rozumowania, którego wnioskiem jest explanandum – wyjaśnienie (weryfikacjonizm)

 

Semiotyka – określa rolę pomiędzy przedmiotem badań, a językiem jakim go opisujemy

 

Denotacja właściwości użycia danej nazwy, nadawanie nazw, ich prawdziwość

 

Predykat – pojedynczy wyraz

 

Proces depozycyjny – przejście z kontekstu kulturowego użytkowania do kontekstu archeo.

 

Migracjonizm – świadectwo nadejścia nowego elementu etniczego, idee wędrują wraz z ludźmi

 

Dyfuzjonizm – wędrowanie ideii, ich rozprzestrzenianie się wśród różnych kultur

 

Prawa nauki (nomos) – należycie uzasadnione i dostatecznie stwierdzone zdania nauki są wyrazem konieczności przyrodniczej, przybliżonym odzwierciedleniem prawidłowości

 

Wyjaśnianie (2etapy):1. Redukcja – szukanie racji inferencyjnej 2. Dedukcja – wyprowadzanie wniosków na zasadzie wynikania.

Wyjaśnianie (rodzaje) – 1. Szczegółowe – jak najwięcej cech indywidulanych 2. Historyczne – zrozumienie zjawiska na podstawie jego historii 3. Psychologiczno-intencjonalne – Collin Wood – aby zrozumieć fakt należy się dowiedzieć o procesie myślowym autora 4. Idealistyczne – historia jako historia idei 5. Hipotetyczno-dedukcujne – formowanie kolejnych hipotez i ich wyjaśnianie bez celu formowania teorii

 

Indukcjonizm -wywodzenie ogólnych praw natury z jednostkowych spostrzeżeń, obserwacji i eksperymentów.

 

Dedukcjonizm - logiczne rozważanie teorii naukowych oraz wypływających z nich wniosków dających się obserwować eksperymentalnie

 

Arystoteles koncepcja prawdy –stwierdzenie, że dane zdanie jest prawdziwe/zgodne z rzeczywistością

 

Metodologia nauk historycznych: 1. Wybór dziedziny badań 2. Pytania szczegółowe 3. Podstawa źródłowa badania 4. Krytyka wewnętrzna i zewnętrzna źródła 5. Opis bazy źródłowej i zadanych pytań – wnioski jako konfrontacja źródeł z pytaniami 6. Proces wyjaśniania 7. Formułowanie ogólnych prawideł 8. Synteza (też pytania, których nie zadaliśmy)

 

2 modele źródeł archeo wg. Zalewskiej: 1.paleontologiczny (fizyczny) – źródło wiedzy obiektywnej (skamielina), odbicie określonych cech, które trzeba umieścić jako ogniwo w procesie ewolucji 2. Znaczeniowy (tekstualny) – jako tekst zwierający opis dawnych cech, pojęć, symboli, które powinny zostać zrozumiane i zdefiniowane w realiach kultury badacza

 

Df. Stan. Archeo – 1. Miejsca występowania pozostałości materialnych dawnych społeczeństw. 2. Ang. Miejsce lub zespół miejsc w sensie geogr. Fizycznej, na których zachowały się widoczne dla nas ślady działalności człowieka (każdy ślad niezależnie od formy, który jest ograniczony w przestrzeni) 3. Wycinek przestrzeni, w którym zgrupowane są źródła archeologiczne wraz z objaśniającym je kontekstem, oddzielone wyraźnie od innych wycinków przestrzeni przestrzenią pozbawioną źródeł archeologicznych

 

Michael Sheefer – w formowaniu się stanowisk należy wyróżnić elementy naturalne i kulturowe współistniejące i nakładające się na siebie; procesy depozycji naturalnej to integralna część stanowisk

 

Tafonomia – nauka zajmująca się zmianami zachądzącymi we wszystkich organizmach żywych pomiędzy śmiercią, a początkiem badań, kilka stadiów: 1. Zmiany tanatyczne – w momencie śmierci, gł. Tkanki miękkie 2. Etap pośmiertny – rozkład pomiędzy śmiercią a pochówkiem 3. Zmiany po pogrzebie lub zagrzebaniu w ziemi.

 

Julian Steward – jako pierwszy stwierdził, że archeologia ma służyć odkryciu warunków naturalnych w przeszłości

 

Osiedla rzemieślnicze – niewielkie osady, których mieszkańcy nie utrzymują się w głównej mierze z rolnictwa, położone koło miejsc wydobycia surowców

 

Miasto – większość ludzi utrzymuje się z działalności pozarolniczej, elementy budownictwa monumentalnego

 

Winfred Christaller – teoria miejsca centralnego – miejsce centralne dominuje nad drugorzędnymi, a wszystkie mają jeszcze trzeciorzędne ośrodki (teoria tylko do płaskiego terenu). Zastąpiona wielobokami/poligonami Thiessena – próba rekonstrukcji hierarchii punktów osadniczych i ich zależności. Punkty łączymy kreskami, które w połowie potem przecinamy liniami poprzecznymi. Pozwala też ustalić zaplecze stanowiska. Zastąpiona systemem modelowania matematycznego XTENT – zrównoważone poligony Thiessena – wielkość ośrodka przekłada się na jego wpływy polityczne i gospodarcze. Jeżeli inne stanowisko zachodzi na ten obszar wpływów należy założyć, że jest podporządkowane.

 

Metody datowania fizykochemicznego: 1. Enumeratywne – wyliczające (iły, dendro) 2. Dozymetryczne – pomiar czasu apropo wystawienia na radiację (termoluminescencyjna) 3. Radiometryczne – rozkład izotopów 4. Chemiczne – czas w jakim zachodzi określony proces chemiczny (hydracja szkła)

 

Seriacja –opis wybranych grup artefaktów; seriacja kontekstowa podstawy: 1. Artefakty używane przez daną społeczność zmieniają się w czasie (głownie zmieniają się przedmioty zdobione, użytkowe po osiągnięciu najlepszej funkcjonalności już się nie zmieniają) 2. Podobne jest współczesne podobnemu – podobieństwo form oraz zdobnictwa; Seriacja frekfencyjna – bada się częstotliwość występowania

Periodyzacje – narzędzie porządkowania czasu, charakter generalizująco-arbitralny, służy do klasyfikacji materiału

 

Stratyfikacja – układ warstw

Stratygrafia – plastyczne odwzorowanie układu warstw, nauka o stratyfikacji

 

Charles Lyell :1. Zasada superpozycji warstw 2. Zasada pierwotnej ciągłości warstw 3. Zasada pierwotnej horyzontalności warstw

 

Wykopaliska stratygraficzne to tylko szerokopłaszczyznowe, gdzie każdą warstwę eksploruje się osobno od stopu do spągu

 

Lak profile – przyklejone do płótna zdjęte fragmenty rzeczywistej stratyfikacji

 

John Lubbock  (Prehistoric Times) – po raz pierwszy podzielił epokę kamienia na paleolit, archeolit i neolit, też koncepcja ciągłego jednoliniowego rozwoju cywilizacji

 

Montelius – ex oriente lux – cywilizacja europejska pochodzi z bliskiego wschodu

 

Ewolucjonizm (różne podejścia) – idea postępu i dokonywaniu wynalazków, dyfuzjonizm – wynalazek odkrywany tylko raz a potem rozprzestrzenia się (patent na wynalazki idee rasistowskie)

 

Franz Boas – nie ma jednego standardu rozwoju cywilizacji, każda kultura rozwija się osobno, może akceptować wynalazki, jeśli są jej potrzebne albo nie musi – relatywizm kulturowy

 

Elliot Smith – stwierdził, że cywilizacje i cała technologia wywodzi się z Egiptu i zamiast badać początki cywilizacji trzeba badać kontakty międzykulturowe

 

Gordon Childe – wprowadził terminy – rewolucja neolityczna, urbanistyczna, przemysłowa

 

Typy: 1. Realne – konkretny przedmiot uznawany za wzorcowy 2. Idealne – idealny wzorzec niemający odbicia w rzeczywistości, ale traktowany jako punkt odniesienia, przedmiot wzorcowy

 

Onomatofor – nośnik nazwy

 

Holotyp – wzór zachowany w przestrzeni w pełni (całkowicie zadkokumentowany)

 

Klasyfikacja (wg. Minty-Tworzowskiej) – dla wyciągania uogólnień, ujawnienia regularności, powinna służyć realizacji określonego celu

 

Raport konserwatorski – szczegółowa dokumentacja techniczna

 

Raport wstępny – rodzaj informacji wstępnej dla środowiska, że badania są, wstępne odkrycia itd.

 

Publikacja finalna – wszystkie informacje uzyskane w toku badań (dodatkowo ma też interpretacje czy próbę rekonstrukcji)

 

Publikacje chronocentyczne – ich główne zadanie to wydatowanie stanowiska i jego części składowych

 

Model publikacji: 1. Raport ze stanowiska 2.opisowy raport (to co zostało znalezione) 3. Synteza (jak klasyfikowałem) 4. Konserwacje 5 metodologia (jak robiłem) 6. Rekonstrukcje i zachowanie stanowiska 7. Teoria (dlaczego prowadzi się badania) 8. Podejście hipotetyczno-dedukcyjne

 

Clark Davies – artefakt posiada nieskończoną ilość cech, które wiążą się ze sobą

 

Styl – zespół cech, które pozwalają na datowanie typologiczne, styl w sztuce służy do klasyfikacji zjawisk artystycznych, porządkując dzieła w grupy na zasadzie podobieństw formalnych; Minta-Tworzowska – sposób robienia ,,czegoś” nie uwarunkowany funkcją, może identyfikować przynależność twórców do jednej grupy

 

Obiekty – artefakty nieruchome/niedające się przenieść – negatywowe(jamy, fosy, rowy) warstwy deponują się w środku; pozytywowe (budynki, mury) warstwy deponują się na nich i obok nich

 

Cechy archeo procesualnej:

John Graham Desmond Clark – tworzył rozległe schematy obrazujące relacje człowieka z przyrodą (np. baza-podstwa gospodarcza; habitat- obszar bezpośrednio przez człowieka zamieszkany;bioma-środowisko; kultura-system, wszystkie wyuczone przejawy działalności człowieka) , wskazał jak dalece człowiek jest uzależniony od środowiska. Żeby ustalić zmiany w społeczeństwie, musimy ustalić w jakim środowisko ono żyło i jakie zmiany zachodziły w tym środowisku – podstawowe założenie archeologii procesualnej.

 

Przesłanka pompejańska – każdy depozyt, obiekt z dużą ilością materiałów, informacji możemy interpretować jako część systemu i zrekonstruować działanie całego społeczeństwa

 

Rozszerzenie pola informacji – nie tylko samo stanowisko, ale też jak wykorzystywało bliższe lub dalsze otoczenie; side catchment (eksploatacja otoczenia) – skąd surowce, ile robol miał na pole; ustalanie obszaru bezpośrednio użytkowanego

 

Off site archeology, ślady człowieka pomiędzy stanowiskami, siatka osadnicza

 

Narracja długookresowa – np. model wielkich zmian w kulturze, schematy ukazujące wielki cykl rozwojowy

 


 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin