69. Reforma systemu wyborczego w RP – podstawowe założenia Kodeksu Wyborczego
Uchwalony 5 stycznia 2011r, wchodzi w życie 1 sierpnia 2011r.
Jeden akt prawny, uchyli do tej pory wszystkie ordynacje wyborcze, poza regulacjami dotyczącymi uchwały, uprawnień w referendum ogólnokrajowym i lokalnym. Opisuje wybory do Sejmu i Senatu, na Prezydenta RP, do organów samorządowych, na wójtów, burmistrzów, prezydentów miast oraz do Parlamentu Europejskiego.
Obecnie ustawa jest w Trybunale Konstytucyjnym. Jeżeli okazałaby się nieważna, wybory i tak będą legalne (domniemanie legalności).
Ponad 500 artykułów.
Najważniejsze zmiany Kodeksu:
- możliwość głosowania korespondencyjnego w stałych obwodach utworzonych dla obywateli polskich przebywających poza granicami kraju (do Sejmu, Senatu, na Prezydenta RP, do Parlamentu Europejskiego),
-wybory w ciągu dwóch dni,
-możliwość udziału w wyborach międzynarodowych obserwatorów wyborów zaproszonych przez Komisję Wyborczą po porozumieniu z Ministrem do Spraw Zagranicznych,
-głosowanie przez pełnomocnika, którego może ustanowić osoba o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności w rozumieniu ustawy z 1997r. „O rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych”, a także wyborca, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 75 lat,
-wprowadzenie parytetów wyborczych (określona liczba kandydatów kobiet lub mężczyzn). Na liście nie może być mniejsza niż 35% liczby wszystkich kandydatów na liście – w wyborach do Sejmu, do Parlamentu Europejskiego, do organów samorządowych,
-zakaz rozpowszechniania odpłatnie ogłoszeń wyborczych w programach publicznych i niepublicznych (czyli w środkach radiowych i telewizji),
-Senat – okręgi jednomandatowe (łączna liczba - 100),
-zachowane progi wyborcze,
-Sejm – ciągle okręgi wielomandatowe
weronia155