biuletyn_3.pdf
(
1022 KB
)
Pobierz
Layout 1
aaaba
egldmed
terpiipedgogicznej
kutecznoterapiigwarantujgwnieodpowiedniodobranedorodzajuusprawnianychfunkcjiido
wiekuuczniwmetodyterapeutyczneajbardziejefektywnejestoddziaywaniepolisensoryczneczyli
jednoczesneangaowaniewieluzmysw
erpipedgogiczn
Termin terapia zosta zaczerpnity z medycyny.
Oznacza dziaania majce na celu przywrcenie
zdrowia (z jzyka greckiego therapeia lecze-
nie).Okrelenie to przyjte zostao na gruncie peda-
gogiki specjalnej, ktrej jeden z dziaw zajmuje si
parcjalnymi zaburzeniami rozwoju.(I. Czajkowska,
K. Herda 1996). W oglnym rozumieniu tego poj-
cia przyjmuje si, e terapia jest dziaaniem maj-
cym na celu usunicie przyczyn i objaww trudnoci
w uczeniu si i eliminowanie niepowodze szkol-
nych. Jej konsekwencj powinna by zmiana po-
stawy ucznia wobec trudnoci w uczeniu si oraz
wzrost motywacji do nauki, a przede wszystkim opa-
nowanie umiejtnoci poprawnego pisania i czytania
oraz wyeliminowanie bdw.
Dziaania zmierzajce do poprawy funkcjonowa-
nia ucznia w nauce czytania i pisania okrelao si
rnymi terminami. Wczeniej uywano okrelenia
reedukacja. Reedukowa to inaczej przywraca utra-
cone umiejtnoci. W przypadku uczniw z dyslek-
sj trudno mwi o przywracaniu umiejtnoci
czytania czy pisania, gdy wczeniej ich nie posiedli.
Specjalistyczn pomoc udzielan uczniom ze spe-
cyficznymi trudnociami w nauce czytania i pisania
okrela si wic mianem
terapiapedagogiczna
.
Istot oddziaywania terapeutycznego jest organizo-
wanie aktywnoci ucznia w taki sposb, aby przez
zaspokojenie jego specjalnych potrzeb rozwojowych
i edukacyjnych wywoa zmian motywacji do nauki,
a nastpnie usprawni i korygowa zaburzone pro-
cesy poznawcze oraz niewyksztacone lub znie-
ksztacone umiejtnoci szkolne typu czytanie
i pisanie.
Terapiapedagogiczna
nie zostaa jednoznacz-
nie zdefiniowana, mona wic dowolnie wybiera za-
kres treci tego pojcia po to, by kierowa si nim
podczas udzielania pomocy psychopedagogicznej
uczniom jej potrzebujcym. Jedn z wielu definicji
podaj W. Brejnak i K. J. Zabocki (1999 - w opar-
ciu o pogldy M. Bogdanowicz, I. Czajowskiej
iK. Herdy, J. Jastrzb, B. Kaji, M. Szurmiak): jest to
system zintegrowanych dziaa stymulujco-
usprawniajcych i korekcyjno-kompensacyjnych
realizowanych przez nauczyciela terapeut przy
wsppracy z nauczycielami i rodzicami dziecka.
iuletynolskiegoowrzystwysleksj i
13
Przez terapi pedagogiczn rozumie si zatem sys-
tem oddziaywa dydaktycznych i wychowawczych,
ktrych celem jest stymulacja oglnego rozwoju
dziecka, usprawnianie funkcji percepcyjno-motorycz-
nych, wiczenie koncentracji uwagi. Ma doprowadzi
do wytworzenia w uczniu wiadomoci jego mocnych
stron, eliminowania sabych, hamujcych czy utrud-
niajcych procesy uczenia si. Jest to system zinte-
growanych dziaa stymulujco-usprawniajcych
i korekcyjno-kompensacyjnych realizowanych przez
nauczyciela terapeut przy wsp-
pracy z nauczycielami i rodzicami
dziecka.
Z treci tej, jak wielu innych de-
finicji (zob. J. Jastrzb, B. Za-
krzewska, i inni), wynika, e zada-
niem terapii jest kompensowanie
brakw w zakresie poszczeglnych
funkcji w oparciu o mocne strony
ucznia i umoliwienie mu wszech-
stronnego rozwoju. Praca terapeu-
tyczna ma korekcyjno-kompensacyjny charakter, gdy
zajmuje si nauczeniem poprawnego czytania i pi-
sania, a rwnoczenie zapobieganiem powstawaniu
zaburze emocjonalnych, ewentualne ich niwelowa-
niem oraz wypracowaniem waciwej motywacji do
nauki. Realizacj dziaa terapeutycznych okrelaj
zasady postpowania, ktrymi powinien kierowa si
terapeuta. Jego twrcza postawa i perfekcyjna zna-
jomo warsztatu pracy decyduj o efektywnoci te-
rapii. Serdeczna, przyjazna atmosfera, jaka powinna
panowa na zajciach, wyzwala w uczniach zaufanie,
poczucie bezpieczestwa i przyczynia si do aktyw-
nej pracy.
O skutecznoci terapii decyduj gwnie stoso-
wane przez nauczyciela terapeut pedagogicznego
metody terapeutyczne. Najbardziej efektywne jest od-
dziaywanie polisensoryczne, czyli jednoczesne an-
gaowanie wielu zmysw. O doborze metod tera-
peutycznych decyduj rodzaj usprawnianych funkcji
oraz wiek uczniw.
Zadaniem terapii jest kom-
pensowanie brakw
w zakresie poszczeglnych
funkcji w oparciu
o mocne strony ucznia
i umoliwienie mu wszech-
stronnego rozwoju.
rzegldniektrychmetodstoso
wnychw terpiipedgogicznej
W literaturze przedmiotu dydaktyka istnieje wiele
rnorodnych metod nauczania i uczenia si. Mog
by zastosowane w terapii w rny sposb i w rnym
zakresie. To terapeuta dokonuje wyboru, decyduje
o tym, ktra z nich najlepiej pomoe zrealizowa kon-
kretne zadania terapeutyczne. Opie-
rajc si na osobistym dowiad-
czeniu w tym wzgldzie, proponuj
kompilacyjne zestawienie tych
metod, ktre moim zdaniem
sprawdzaj si w praktyce terapeu-
tycznej, a s jednoczenie bliskie
dydaktyce szkolnej. Posu si tu
midzy innymi propozycjami
W. Okonia (1998) i Z. Zaczy-
skiego (1967).
Metodyasymilacjiwiedzy
s oparte na aktyw-
noci poznawczej. Do tej grupy zaliczamy pogadank,
dyskusj, wykad, prac z ksik. Sdz, e te me-
tody nie wymagaj szczegowego opisu. S znane
i stosowane od wielu lat.
Metodywaloryzacyjnezwaneteeksponuj
cymi
stymuluj aktywno emocjonalno-artystyczn
ucznia. Polegaj na stwarzaniu sytuacji, w ktrych
uczniowie poznaj systemy wartoci spoecznych,
moralnych, estetycznych czy naukowych. Angauj
ucznia emocjonalnie i ucz wyraania odczu.
Metodypraktyczne
cechuje aktywno. Zmie-
niajc rzeczywisto, wykorzystujc posiadan wie-
dz, ucze zmienia samego siebie. Ksztatuje swj
stosunek do pracy, swoje przekonania i postawy,
swoj osobowo. Metody praktyczne dziel si na
dwie grupy. Pierwsza obejmuje wiczenia, druga suy
realizacji zada wytwrczych.
14
iuletynolskiegoowrzystwysleksj i
wiczenie
jest wielokrotnym wykonywaniem
okrelonej czynnoci dla uzyskania wprawy intelek-
tualnej i praktycznej. wiczenia maj wyksztaci
umiejtnoci i nawyki niezbdne przy wykonywaniu
rnych zada, co atwo wykorzystywa w terapii do
usprawniania funkcji percepcyjno-motorycznych. Pa-
mita jednak naley, aby nie ogranicza si jedynie
do powtarzania czynnoci. W trakcie wykonywania
wicze wane jest, aby ucze by wiadom celu, ja-
kiemu maj one suy.
Realizacjzadawytwrczych
cechuje prze-
waga aktywnoci praktycznej, majcej na celu uwia-
domienie, czemu wiczenie ma suy, oraz uwiado-
mienie regu dziaania i kolejnoci ich wykonania. Za-
dania wytwrcze znakomicie mona wykorzysta
w wiczeniach usprawniajcych motoryk rk.
Metodyaktywizujce
rozwijaj zainteresowania,
ksztatuj umiejtno pracy w zespole, pobudzaj
mylenie twrcze, wzbogacaj sownik ucznia. Spraw-
dzaj si szczeglnie w pracy z uczniami dyslektycz-
nymi. Atrakcyjna i urozmaicona forma wicze
zachca ucznia do pracy nad problemem. Wdraa go
do samodzielnoci. W tej grupie s specjalne metody
terapeutyczne, ktre wymieniam wraz ze wskazaniem
rda w literaturze. Stosowane s najczciej metody
sowne, pogldowe, praktycznego dziaania, czyli pi-
sanie, rysowanie, czytanie, wiczenia pamici. Po-
nadto wielu terapeutw stosuje elementy kinezjologii
edukacyjnej, wizualizacj, sowa haki, metod zaka-
dek, muzykoterapi, arteterapi, dram, elementy my-
lenia twrczego, mandale, elementy pedagogiki
zabawy.
MetodaRuchuRozwajcego
Weroniki Sherborne
(metoda psychomotoryczna);M. Bogdanowicz, D. Okrze-
sik,
Opis i planowanie zaj wedug Metody Ruchu
Rozwijajcego Weroniki Sherborne
, Gdask 2005.
MetodaDobregoStartu
Marty Bogdanowicz
(metoda psychomotoryczna); M. Bogdanowicz,
Me-
toda Dobrego Startu
, Warszawa 1999.
Metoda„Rytmicznyruch”
Kerstin Linde i Ha-
rald Blomberg (metoda psychomotoryczna);
J. Krzyewska,
ktywizujce metody i techniki w edu-
kacji wczesnoszkolnej
, Suwaki 1998-2000; I. Ma-
kowska,
Kreowanie rozwoju dziecka
, Gdynia 2005.
Metodaintegracjisensorycznej
Violet Maas
(metoda polisensoryczna); V. F. Maas,
Uczenie si
przez zmysy
, Warszawa 1998.
Kinezjologiaedukacyjna
Paula i Gail Denni-
son (metoda wspomagajca naturalny rozwj czo-
wieka); P. Dennison, G. Dennison, Brain Gym
EduKinesthetics, Inc., 1994;
Twrcza kinezjologia
w praktyce
,(praca zbiorowa), Warszawa 2002;
I. Makowska,
Kreowanie rozwoju dziecka
, Gdynia
2005.
Logorytmika
(metoda psychomotoryczna);
J. Tokarczyk,
Wykorzystanie wicze logorytmicz-
nych w terapii dzieci z zaburzeniami mowy i wsp-
wystpujcymi nieprawidowociami w rozwoju
psychomotorycznym
, Supsk 1997.
Gryi zabawyw terapiipedagogicznej
(me-
toda psychomotoryczna); J. Jastrzb,
Gry i zabawy
w terapii pedagogicznej
, Warszawa 2005.
Usprawnianie funkcji percepcyjnomoto
rycznychudziecidyslektycznych
(program psy-
chokorektywny); J. Jastrzb,
Usprawnianie funkcji
percepcyjno-motorycznych u dzieci dyslektycznych
,
Warszawa 2005.
Metodastrukturwyrazowych
Ewy Kujawy
i Marii Kurzyny (nauka czytania i pisania); E. Ku-
jawa, M. Kurzyna,
Reedukacja dzieci z trudnociami
w czytaniu i pisaniu metod 1 struktur wyrazowych
,
Warszawa 1994.
Metodasylabowaw czytaniui pisaniu
i pro-
gram wicze (metoda alternatywa wobec metod
konwencjonalnych); K. Grabaowska, J. Jastrzb,
J. Mickiewicz, M. Wojak,
wiczenia w czytaniu i pi-
saniu. Poradnik metodyczny do terapii dzieci dyslek-
tycznych
, Toru 1995.
iuletynolskiegoowrzystwysleksj i
15
ProgramEdukacyjnoTerapeutycznyORTO
GRAFFITI
(nauka czytania i pisania i techniki wi-
cze psychomotorycznych); J. Studnicka,
Ortograffiti
dla uczniw gimnazjum i szk ponadgimnazjalnych
,
Gdynia 2003; D. Chwastniewska, R. Czabaj,
Czytam,
rozumiem, pisz. Ortograffiti dla kl. IV-V
, Gdynia
2006; R. Czabaj, A. Piechnik-Kaszuba,
Czytam, rozu-
miem, pisz. Ortograffiti dla kl.V-VI
, Gdynia 2006.
Metodysupernauczania
(metoda twrczego roz-
wizywania problemw); S. Ostrander, L. Schroeder,
Superlearning 2000 podrcznik
, Warszawa 1999.
Metoda mapy pojciowej
(notatka nieli-
nearna); T. Buzan,
Mapy twoich myli
, d
1999; T. Buzan,
Podrcznik szybkiego czytania
,
d 2002; T. Buzan,
Rusz gow
, d 1999.
Metodakolorowejortograi
Lesawa Furmagi;
L. Furmaga,
Ortofrajda gawda i teoria. Przewodnik
,
Wejherowo 2007; R. Janiec,
Ortofrajda. Nauka
ortografii zupenie inaczej
, „Biuletyn Owiatowy“
nr 12/2002.
Drama
K. Pankowska,
Edukacja przez dram.
Przewodnik metodyczny
, Warszawa 1997.
Ekspresjaartystyczna
I. Makowska,
Kreowa-
nie rozwoju dziecka
, Gdynia 2005.
Programymultimedialne
Oferta jest cigle
poszerzana. Zachcam do poszukiwania na stronach
internetowych.
Autorami wymienionych metod s znani pedago-
dzy, psycholodzy, logopedzi i terapeuci. Trzeba pa-
mita, e nie s to metody uniwersalne, jednakowo
skuteczne dla wszystkich. Adresowane s do dzieci
i uczniw w rnym wieku, znajdujcych si na r-
nych etapach rozwoju. Dowiadczony terapeuta wie,
jak wykorzysta dan metod i ktre wiczenia bd
stymuloway okrelone funkcje percepcyjno-moto-
ryczne. Nie ma szybkiego sposobu na przezwycie-
nie specyficznych trudnoci w nauce. Tylko dobrze
zorganizowana systematyczna praca terapeutyczna,
poczona z duym zaangaowaniem si ucznia, ro-
dzicw i nauczycieli moe przynie efekty.
Bibliograa
M. Bogdanowicz, A. Adryjanek,
Ucze z dysleksj w szkole
, Gdynia 2005.
W. Brejnak, K. J. Zabocki,
Dysleksja w teorii i praktyce
, Warszawa 1999.
Z. Brzekiewicz,
Superczytanie
, Warszawa 1996.
I. Czajkowska, K. Herda,
Zajcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole
, Warszawa 1996.
K. Gozdek-Michaelis,
Supermoliwoci twojego umysu
, Warszawa 1995
Z. Hanzel,
Dyktanda graficzne
, Gdask 2003.
J. Jastrzb (red.),
Edukacja terapeutyczna
, Toru 2002.
J. Jastrzb,
Przegld programw terapeutycznych dla dzieci dyslektycznych
, „Wychowanie na co dzie” nr 3-5/2003.
G. Krasowicz,
Jzyk, czyt anie i dysleksja
, Lublin 1997.
H. Lorayne,
Sekrety superpamici
, d 1998.
E. Maek,
Dziecice Hip-Hop. Zabawy stymulujce psychomotoryczny rozwj dziecka
, Krakw 2000.
W. Oko,
Wprowadzenie do dydaktyki oglnej
, Warszawa 1998.
Z. Sadu,
Jak pomc uczniowi w nauce ortografii
, Opole 2003.
B. Sawa,
Jeeli dziecko le czyta i pisze
, Warszawa 1980.
L. Szyndler,
Pomyl zapamitaj zapisz
, Krakw 2006.
W. Turewicz (red.),
Jak pomc dziecku z dysortografi
, Zielona Gra 2002.
W. Zaczyski,
Rozwj metody eksperymentalnej i jej zastosowanie w dydaktyce
, Warszawa 1967.
16
iuletynolskiegoowrzystwysleksj i
Plik z chomika:
grudzien33
Inne pliki z tego folderu:
Rozporzadzenie_nowe_2010.pdf
(317 KB)
Prezentacja multimedialna.pdf
(400 KB)
PDW.xls
(43 KB)
KIPU.pdf
(75 KB)
Instukcja PDW.pdf
(91 KB)
Inne foldery tego chomika:
! 1- Do segregacji
! 3 LATKI
! 4-latki
! 5-latki
! Plany pracy
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin