04. Dzisiejsza Brukselska Unia Europejska.pdf

Rozdział 4

DZISIEJSZA BRUKSELSKA

UNIA EUROPEJSKA:

Co kartel naftowo-

farmaceutyczny

i jego polityczni

poplecznicy chcieliby

przed Tobą ukryć?

Rozdział 4

Traktaty Unijne – próby umocnienia

władzy politycznej nad Europą

podejmowane przez kartel naftowo-

farmaceutyczny

Na arenie politycznej lata 90. XX w. i pierwszego dziesięciolecia

wieku XXI można zaobserwować podejmowanie przez kartel na-

ftowo-farmaceutyczny coraz śmielszych kroków, zmierzających do

umocnienia władzy politycznej nad Europą. Kamieniem milowym w

tym procesie było utworzenie globalnego politbiura w celu obrony

przed naturalnymi metodami ochrony zdrowia i utrzymania ogól-

noświatowego monopolu kartelu na leki opatentowane. Do naj-

ważniejszych posunięć zmierzających w tym kierunku było

podpisanie w roku 1992 Traktatu z Maastricht, w roku 1997 Trak-

tatu Amsterdamskiego, w 2001 Traktatu z Nicei, a w końcu Traktatu

Lizbońskiego, który wszedł w życie w grudniu 2009 r.

Należy zauważyć, że w przypadku każdego z tych traktatów abso-

lutna większość ludności Europy nie miała szansy przejąć ani odrzu-

cić decyzji własnych rządów o oddaniu ich praw i swobód. Gdyby

Unia Europejska była prawdziwie demokratyczna, to przecież

wszyscy jej obywatele mieliby wcześniej prawo wyrazić swoją wolę

w publicznym referendum i najprawdopodobniej tych traktatów

nigdy by nie ratyfikowano.

Traktat z Maastricht:

• Zmienił strukturę Unii Europejskiej i otworzył drogę do integracji

politycznej, co sprawiło, że kartel uzyskał większą kontrolę po-

lityczną nad wszystkimi krajami Unii Europejskiej.

• Wprowadził unię gospodarczą i walutową, co sprawiło, że kartel

zdobył większą kontrolę ekonomiczną nad krajami Unii Euro-

pejskiej.

178

Co kartel naftowo-farmaceutyczny i jego polityczni poplecznicy chcieliby przed Tobą ukryć?

• Wprowadził wspólną politykę zagraniczną i politykę bezpie-

czeństwa, co sprawiło, że kartel zdobył większą kontrolę nad

działaniami krajów Unii Europejskiej na szczeblu międzynaro-

dowym.

• Wprowadził politykę

„ochrony konsumenta”, co

umożliwiło kartelowi ko-

rzystanie z niej jako przy-

krywki, pod którą forsuje

on własne interesy. Tak

zwana dyrektywa o suple-

mentach diety, przyjęta w

roku 2002, jest tego kla-

sycznym przykładem. Dy-

rektywa ta nakłada w całej

Europie ograniczenia na

sprzedaż witamin i suple-

mentów mineralnych właś-

nie ze względu na

potrzebę „zapewnienia

wysokiego poziomu

ochrony konsumentów”.

Oczywiście, tak naprawdę

ograniczenia zostały wpro-

wadzone po to, aby chro-

nić wartą wiele miliardów euro sprzedaż leków syntetycznych

wytwarzanych przez przemysł farmaceuty, któremu, ze

względu na odkrycie związku pomiedzy szkorbutem i chorobą

serca, zaczęło zagrażać coraz powszechniejsze odchodzenie od

leków opatentowanych na rzecz nieopatentowanych metod le-

czenia, na przykład terapii witaminowej.

Dalsze informacje: GB3MT347

179

Podpisanie Traktatu z Maastricht

7 lutego 1992 r.

Rozdział 4

Traktat Amsterdamski

• Oddał sprawy związane ze swobodnym przemieszczaniem się

osób pod kontrolę prawną Unii Europejskiej. To oznaczało ko-

nieczność utworzenia ogólnoeuropejskich systemów informa-

tycznych, przez co kartel zyskał większe możliwości zakłócania

życia prywatnego obywateli.

• Uchwalił program rozwoju działalności Europolu (europej-

skiego Urzędu Policji), co umożliwiło zwiększenie międzynaro-

dowej kontroli nad swobodami obywateli na całym terytorium

wspólnoty.

• Rozpoczął wdrażanie wspólnej polityki bezpieczeństwa w celu

stopniowego formułowania wspólnej polityki obronnej, co dało

kartelowi środki do zdobycia ostatecznej kontroli wojskowej na

szczeblu globalnym.

Przywódcy europejscy zebrani w celu ratyfikacji Traktatu Amsterdam-

skiego

Dalsze informacje: GB3AT833

180

Co kartel naftowo-farmaceutyczny i jego polityczni poplecznicy chcieliby przed Tobą ukryć?

Wpływ kartelu naftowo-farmaceutycznego na treść Traktatu

Amsterdamskiego i na system oceny ryzyka

W styczniu 2010 r. uczeni z uniwersytetów w Bath i Edynburgu w

Wielkiej Brytanii opublikowali dowody na to, że producenci ropy,

leków, środków chemicznych, żywności i tytoniu w połowie lat 90.

wspólnie lobbowali na rzecz korzystnego dla nich kształtu polityki

Europejskiej. Długotrwały lobbing przyniósł oczekiwany sukces.

Według analizy opublikowanej w czasopiśmie „Public Library of

Science Medicine” (Publiczna biblioteka medycyny naukowej) i

streszczonej na stronie http://euobserver.com, duże korporacje, w

tym Shell, Bayer, Zeneca, SmithKline Beecham, Unilever, Tesco i Bri-

tish American Tobacco, przeprowadziły długoletnią kampanię lob-

bingową, której celem było takie ukształtowanie systemu oceny

oddziaływania, aby faworyzował interesy przedsiębiorstw kosztem

zdrowia ludzi.

Forma oceny oddziaływania, jaką forsowały te międzynarodowe

korporacje, została w końcu przyjęta przez Unię Europejską w ra-

mach ratyfikacji Traktatu Amsterdamskiego.

Z tego powodu obowiązująca od roku 2002 dyrektywa w sprawie

suplementów diety opiera się na mechanizmie oceny ryzyka, aby

nakładać ogólnoeuropejskie ograniczenia sprzedaży suplementów

diety zawierających witaminy i minerały w celu ochrony wysokiej

sprzedaży opatentowanych leków syntetycznych, produkowanych

przez koncerny farmaceutyczne.

Traktat z Nicei

• Wprowadził w Radzie Europy system głosowania na zasadzie

większości kwalifikowanej co znów zmniejszyło możliwość wy-

rażenia sprzeciwu wobec interesów kartelu przez pojedyncze

państwa członkowskie. W wyniku tej zmiany trzy główne kraje

wspierające kartel – Niemcy, Francja i Wielka Brytania, a także

Włochy, mogą teraz skutecznie utrzymywać równowagę sił w

Radzie Europy.

Dalsze informacje: GB3NT972

181

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: