pożegnanie starszaków.doc

SCENARIUSZ ZAKOŃCZENIA ROKU SZKOLNEGO

DLA DZIECI 6-LETNICH

Kart w kalendarzu było niemało,

Codziennie jedną zdejmował czas.

I cóż powiecie? Ot przeleciało,

rok szkolny minął jak z bicza trzasł.

Będziemy teraz już pierwszą klasą,

Może najlepszą ze wszystkich klas.

Żegnaj „zerówko”, żegnaj na zawsze!

Teraz już szkoła zaprasza nas.

Ja już idę do szkoły, jestem mądry i duży,

Dziś żegnam moją „zerówkę” i tak mi ciężko na duszy.

I pomyśleć mi trudno, że maleńkie te stoły,

Pozostaną na miejscu, a ja pójdę do szkoły.

Przez ten rok cały wiele się działo.
W każdym dniu było  coś nowego:
rysowanie, malowanie i lepienie,
granie, śpiewanie, czytanie i taniec,
liczenie a nawet brojenie!

Dzisiaj jest dzień ważny, wszyscy o tym wiemy,
Bo my „sześciolatki” do szkoły pójdziemy.

Żegnamy „zerówkę” i dobre w niej chwile,
Gdy na zabawie dni mijały mile.

Pani na nas smutno patrzy, łzy ociera gdzieś w ukryciu,
Bo to pierwszy wielki zakręt w naszym nowym małym życiu.

Panią Dyrektor serdecznie  prosimy o Jej uśmiech miły.
Niechaj dzisiaj już zapomni  żeśmy czasem coś psociły.

Dziękujemy wszystkim wkoło, że codziennie byli z nami.
Że uczyli czym się najeść, jak się umyć i jak kłaniać, i skakania i biegania.

Paniom w kuchni pracującym za obiadki smaczne, zdrowe.
Naszej Pani intendentce za posiłki kolorowe.

Przykro jest się nam pożegnać z zabawkami tak na stałe.
Nowe dzieci teraz przyjdą, choć są jeszcze takie małe.

Dziękujemy stołom, ławkom, wszystkim kątom i zabawkom.
Wszystkim książkom z obrazkami, że wciąż były razem z nami.
W klasie będzie nowa pani, nowe krzesła nowe ławki.
A na ławkach będą książki co zastąpią nam zabawki.

Żegnajcie wszystkie wózki i lalki. Gromadko nasza wesoła.
My już idziemy do pierwszej klasy, bo zawołała nas szkoła.
Szczęśliwe było nasze dzieciństwo, szczęśliwi będą inni koledzy.
My krok stawiamy naprzód, idziemy do szkoły po wiedzę.
 

Rzecz to wielka niesłychanie, gdy pierwszakiem się zostanie
Wtedy wiele trzeba wiedzieć, pięknie bajkę opowiedzieć,
Narysować, tańczyć, śpiewać, na nikogo się nie gniewać!
Znać zasady zachowania, pilnie uczyć się czytania,
W głowach wiedza zostać musi choć lenistwo człeka kusi!

Czy będzie z nas pociecha to już pokaże czas,

Jak trzeba się uśmiechać wyście uczyli nas.

Więc teraz niech nasz zapał nikogo nie studzi,

My chcemy się zmienić z dzieci w mądrych ludzi.

BĘDĘ UCZYĆ SIĘ WYTRWALE
NIE PRZYNIOSĘ WSTYDU WCALE!
(wszyscy z uniesioną prawą ręką składają ślubowanie)