Marakuja Marakuja.pdf

Mało znany owoc

M A R A K U J A

Siedemnastowieczni hiszpańscy konkwistadorzy

odkryli w lasach Południowej Ameryki pnącze

o pięknych kwiatach, które przypominały im

symbole męki Chrystusa. Nadali więc rośli-

nie nazwę męczennica (łac. Passilora od

wyrazów passto – cierpienie i los

– kwiat). Botanicy opisali blisko 400

gatunków męczennic. Większość ro-

śnie w Ameryce Południowej, ale też

w tropikalnej streie Azji, Nowej Zelan-

dii, południowej części Ameryki Północ-

nej, Kenii i na Madagaskarze. Męczen-

nice mają nie tylko efektowne kwiaty, ale

– niektóre, na przykład marakuja, zwana też

granadillą ( Passilora edulis ) – również jadalne

owoce. Jej rośliny osiągają do 80 m długości.

Pod twardą skorupką koloru zielonego, żółtego,

brunatnego lub purpurowego znajduje się aromatyczna

galaretowata masa. Składa się z drobnych nasion, otoczonych

soczystymi, żółtymi lub purpurowymi osnówkami. Skorupkę należy rozłamać i łyżeczką wyjeść zawartość

łącznie z pestkami. W Australii do miąższu marakui dodaje się trochę soku pomarańczowego i serwuje z kre-

mem. W Indonezji jada się ten miąższ z cukrem i lodami.

Marakuja jest bogata w potas (350 mg), fosfor (54 mg) i wapń (16 mg ) oraz w witaminy A, B 1 , B 2 i C.

Owocowy deser

Składniki : Marakuja, papaja, ananas (może być

z puszki), banan, cytryna, cukier

Sposób przyrządzania : Miąższ marakui połączyć

z plastrami papai, ananasa i banana. Polać

sokiem z cytryny, po czym ugotować

z cukrem. Można jeść od razu jako deser

albo zrobić przetwory.

www.swiatkonsumenta.pl

świat konsumenta | maj 2008 47