Pielęgnowanie chorego ze stomią .pdf

Pielħgnowanie chorego ze stomiĢ jelitowĢ

Stomia jest to poþĢczenie Ļwiatþa jelita grubego ( kolostomia), cienkiego (ileostomia) lub

moczowodu (urostomia) ze skrĢ. Somie jelitowa wykonuje siħ najczħĻciej w przypadku

nowotworu jelita grubego ( okrħŇnicy, odbytnicy), przewlekþych schorzeı jelita grubego (np.

wrzodziejĢce zapalenie jelita grubego), w przypadku polipowatoĻci rodzinnej jelita grubego

lub w nastħpstwie urazw okrħŇnicy i /lub odbytnicy.

• Stomie czasowe - wyþaniane na okreĻlony czas potrzebny do zagojenia jelita,

np.wyþoniona stomia po urazie jamy brzusznej przebiegajĢcym z rozerwaniem

jelita grubego.

• Stomie staþe Î wyþaniane docelowo

• Stomie jednolufowe Î bez poþĢczenia z odbytem

• Stomie dwulufowe Î posiadajĢce komunikacjħ z odbytem

Jednym z gþwnych kierunkw wspþczesnej chirurgii jelita grubego jest dĢŇenie

do zachowania zwieraczy odbytu i fizjologicznej drogi wyprŇnieı, a wiħc unikanie

wytworzenia sztucznego odbytu (stomii). Nie zawsze jednak moŇna ten cel osiĢgnĢę,

stomia staje siħ koniecznoĻciĢ, a jej wytworzenie zabiegiem ratujĢcym Ňycie. Wytworzenie

sztucznego odbytu doprowadza do znacznego upoĻledzenia jakoĻci i aktywnoĻci Ňycia

czþowieka. ZwiĢzane jest to przede wszystkim ze zmianĢ obrazu ciaþa, ale takŇe z utratĢ

kontroli nad wydalaniem, jednej z zasadniczych funkcji organizmu. Proces pooperacyjnej

adaptacji chorego do nowych warunkw Ňycia jest trudny i zaleŇy od wielu czynnikw.

Do najwaŇniejszych moŇna zaliczyę: kondycjħ psychofizycznĢ chorego, umiejħtnoĻę radzenia

sobie w sytuacji trudnej, zasb wiedzy i umiejħtnoĻci w zakresie pielħgnacji stomii,

prawidþowe wyþonienie stomii, a takŇe otrzymane wsparcie od rodziny, poradni stomijnych

i grup samopomocy. Opieka nad chorym jest procesem, ktry musi rozpoczĢę siħ juŇ w chwili

podjħcia decyzji o planowanym zabiegu wytworzenia stomii. Jej celem jest zapewnienie

wsparcia oraz praktycznej pomocy w uzyskaniu przez chorego lub jego rodzinħ bezpiecznej

i niezaleŇnej pielħgnacji stomii w Ňyciu codziennym oraz umoŇliwienie mu peþnej integracji

spoþecznej. W ten sposb moŇliwa staje siħ wymierna poprawa jakoĻci Ňycia, najwaŇniejszy

cel rehabilitacji.

zzzzzz

przedoperacyjny (okres diagnozowania chorego i przygotowania go do zabiegu

operacyjnego),

II.

Ļrdoperacyjny (wyþonienie sztucznego odbytu i zaopatrzenie na stole operacyjnym

w sprzħt stomijny),

III.

pooperacyjny (przygotowanie chorego do samoopieki

1. Udzielenie choremu wsparcia emocjonalnego i merytorycznego, ktre powinno byę

poprzedzone: a) ocenĢ wiedzy i doĻwiadczenia; b) poznaniem obaw i wĢtpliwoĻci; c)

ustaleniem wsplnie z chorym planu opieki; d) wyjaĻnieniem celu i zasad

przygotowania przewodu pokarmowego do zabiegu operacyjnego; e) przekazaniem

materiaþw informacyjnych na temat pielħgnacji i zaopatrzenia stomii; f) nauczeniem

chorego wykonywania ęwiczeı oddechowych, izometrycznych i odkasþywania

(zmniejszenie ryzyka powikþaı w okresie pooperacyjnym, tj. choroby zakrzepowo-

zatorowej, zapalenia pþuc).

2. Wykonanie badaı, wyrwnanie zaburzeı wodno-elektrolitowych i/lub Ňywieniowych.

3. Wyznaczenie miejsc do wyþonienia stomii.

4. Oczyszczenie przewodu pokarmowego z mas kaþowych wedþug przyjħtego schematu

w danym szpitalu (uwzglħdnienie wieku, chorb ukþadu krĢŇenia).

5. Ocena stanu psychicznego chorego z uwzglħdnieniem reakcji na fakt wyþonienia

stomii (lħk, agresja, zaprzeczenie).

6. Ocena moŇliwego udziaþu rodziny w pielħgnacji chorego w okresie pooperacyjnym.

1. wprowadzenie chorego w znieczulenie;

2. wyþonienie stomii;

3. bezpieczne przeprowadzenie zabiegu operacyjnego (monitorowanie parametrw

Ňyciowych, wyrwnanie wodno-elektrolitowe);

4. zaopatrzenie chorego w sprzħt stomijny na stole operacyjnym (zaþoŇenie pþytki

akordeonowej zmniejszajĢcej dolegliwoĻci blowe chorego podczas zakþadania pþytki

i przeŅroczystego worka, ktry umoŇliwia ocenħ stomii w okresie pooperacyjnym).

1. Zapewnienie bezpiecznego przebiegu okresu pooperacyjnego i/lub wczesne

rozpoznanie moŇliwych powikþaı: a) ocena wydolnoĻci ukþadu oddechowego,

krĢŇenia (monitorowanie parametrw Ňyciowych); b) kontrola diurezy; c) kontrola

opatrunku i drenaŇu; d) ocena stanu nawodnienia; e) ocena ŇywotnoĻci stomii (kolor,

wielkoĻę, wydzielina).

2. Walka z blem (podawanie lekw przeciwblowych, uþoŇenie zmniejszajĢce napiħcie

miħĻni brzusznych).

3. Adaptacjħ chorego do stomii, ktra obejmuje:

a) ocenħ reakcji na stomiħ; b) wspieranie i zachħcanie do: patrzenia na stomiħ,

dotykania stomii, obserwacji przy zaopatrzeniu stomii; c) ukazywanie i wzmacnianie

pozytywnych stron chorego i Ňycia ze stomiĢ; d) pomoc w odreagowaniu.

4. Przygotowanie chorego do samoopieki obejmuje:

a) Ocenħ jego moŇliwoĻci w zakresie sprawowania samoopieki z uwzglħdnieniem:

o wieku;

o zainteresowania swoim stanem zdrowia;

o sprawnoĻci zmysþw (sþuch, wzrok);

o nastawienia do stomii;

o chħci wspþpracy z zespoþem lekarsko-pielħgniarskim;

o zasobu wiedzy i umiejħtnoĻci;

o zaufania do lekarza i pielħgniarki;

o stanu somatycznego i psychicznego.

b) Ustalenie planu opieki z uwzglħdnieniem:

o moŇliwoĻci psychofizycznych chorego;

o zasad nauczania;

o kontroli i oceny.

c) Uzupeþnienie wiedzy chorego w zakresie:

o oceny funkcjonowania stomii (kolor, ksztaþt, wielkoĻę) i moŇliwych kþopotw

(krwawienia, biegunka, zaparcia);

o doboru sprzħtu;

o zasad refundacji sprzħtu;

o zasad w codziennym funkcjonowaniu ze stomiĢ (dieta, samokontrola, kontrola

lekarska);

o moŇliwoĻci uzyskania pomocy (poradnie, grupy wsparcia).

d) Opanowanie umiejħtnoĻci chorego w zakresie:

o pielħgnacji stomii, dobr i zmiana sprzħtu;

o samokontroli funkcjonowania przewodu pokarmowego;

o oceny stomii (kolor, wielkoĻę, wydzielina);

o wykonywania ęwiczeı wzmacniajĢcych miħĻnie brzucha;

o irygacji (u osb z kolostomiĢ).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: