Hymny Rigwedy.pdf

HYMNY RIGWEDY

Przekład Franciszka Michalskiego

wybór

(wg wydania Ossolineum 1971)

MANDALA 1

Hymn 1 | Do Agni

Przyzywam Agni purohitę,

Jako boskiego ofiarnika,

Hotara, który skarby daje.

Agni przez dawnych wieszczów czczony

I teraźniejszych godny chwały,

Niechaj nam bogów tu przywiedzie.

Przez Agni abyśmy posiedli

Skarby, pomyślność dnia każdego,

Sławną, synami przebogatą.

Każda ofiara lub obiata,

Którą ogarniasz naokoło,

Do bogów zaraz idzie, Agni!

Bóg Agni, hotar, wieszcz nad wieszcze,

Prawdziwy, jasnej sławy pełen,

Razem z bogami niechaj przyjdzie.

A kiedy swemu czcicielowi

Łaskę okażesz, Angirasie,

To będzie prawdą twoją, Agni!

Do ciebie, Agni, dnia każdego

Zbliżamy się, o światło nocy,

Cześć ci oddając w myślach naszych.

Królującemu pośród ofiar,

Jaśniejącemu, praw stróżowi,

We własnym domu rosnącemu.

Jako dla syna ojciec, Agni,

Tak samo dla nas bądź dostępny

I prowadź nas ku pomyślności!

Hymn 89 l Do wszystkich bogów

Niech do nas siły zbawcze ze wszystkich stron przyjdą,

Zwycięskie, niemylne, w triumfy bogate,

Aby wszyscy bogowie byli nam łaskawi,

Opiekunami byli dzień w dzień troskliwymi.

Niechaj łaska zbawienna bogów, praw strzegących,

I bogów dary piękne znów powrócą do nas,

Przyjaźni trwałej bogów zawsześmy pragnęli,

Niechaj wiek nasz bogowie przywrócą ku życiu.

Podług wskazań pradawnych wołamy dziś wszystkich:

Bhagę , Mitrę, Aditi, Dakszę niemylnego,

Arjamana, Warunę, Somę i Aświnów,

Saraswati radość niech nam da, szczęśliwa!

Niechaj Wata przywieje nam ten lek ożywczy,

Również Prithiwi-matka i nasz ojciec Djaus,

I kamienie życzliwe, sok cieknący somy,

A wy nas, Aświnowie, wysłuchajcie, szczodrzy!

Jego, władcę wszystkiego, co stoi, co chodzi,

Błagamy dziś o pomoc - myśli budzącego!

Oby Puszan bogactwa nasze ciągle mnożył,

Nasz obrońca niezmienny, opiekun - dla szczęścia.

Szczęście niech Indra da nam wielkosławny,

Szczęście niech Puszan da, dzierżący skarby,

Szczęście niech Tarkszja da, z kołem niełomnym,

Szczęściem obdarzy niech nas Brihaspati!

Niech Maruty pstrokonne, Priśni potomkowie,

W jasnym blasku jeżdżący, do celu spieszący,

Niechaj Manu synowie słońcooczni przyjdą,

Ogniojęzyczni, razem z bogami na pomoc!

Niechaj radość słyszymy, bogowie, uszami,

Niech na radość patrzymy oczyma, o wzniośli,

Czcząc was, niechaj z mocnymi członkami, ciałami,

Wiek osiągniemy długi, przez bogów wskazany.

Setka jesieni przed nami, bogowie,

Tu kres stawiacie dla ciał naszych wieku,

Wtedy synowie stają się ojcami,

Lecz w środku drogi nie łamcie nam życia.

Nieskończoność to niebo, nieskończoność to przestrzeń,

Nieskończoność - to matka i ojciec, i syn,

Wszyscy bogowie, pięć ras - nieskończoność

Nieskończoność była, nieskończoność przyjdzie!

MANDALA 2

Hymn 12 | Do Indry

Ten mędrzec-bóg, co się najpierw urodził,

Co bogów swoją ogarnął potęgą,

Przed którym w lęku drżą obydwa światy,

Ta groźna wielkość, o ludzie, to Indra!

Kto ziemię chwiejną na wieki utrwalił

I błędne góry umocnił na stałe,

Ten, kto olbrzymiość wymierzy przestrzeni,

I niebo podparł, o ludzie, to Indra!

Kto smoka zabił i siedem rzek puścił,

Kto krowy uwiódł z kryjówki Walemu

I w dwóch krzemieniach kto ogień narodził,

W bitwach zdobywca, o ludzie, to Indra!

Kto tych dokonał wszystkich przeobrażeń,

Kto w głąb pogrążył złe demonów plemię,

Kto skarby wrogom zabiera, jak stawki

Gracz, co zwycięża - o ludzie, to Indra!

Jedni pytają - "gdzie jest?" - ten straszliwy,

"Nie ma go wcale", mówią znowu inni,

A on, jak stawki, skarby wrogów zmniejsza,

Ach, wierzcie w niego, o ludzie, to Indra!

Kto opiekuje się niemocnym, nędznym,

Brahmanem, piewcą, co o pomoc błaga,

Co sok wyciska, sprzęgając kamienie,

Ten pięknowargi, o ludzie, to Indra!

Komu podległe są konie i krowy,

Komu gromady i wozy stajenne ,

Ten, kto iutrzenkę, kto narodził słońce,

Wody prowadzi, o ludzie, to Indra!

Kogo wołają w starciu dwa szeregi,

Z jednej i z drugiej strony, wrogie sobie,

Kogo wołają, jak z jednego wozu,

Różnymi głosy, o ludzie, to Indra!

Bez kogo człowiek nie może zwyciężyć,

O czyją pomoc wołają walczący,

Kto przeciwwagą jest całemu światu,

Moce łamiący, o ludzie, to Indra!

Kto wszystkich tych, co wielkie zbrodnie knują,

Nim się spostrzegą, już strzałami razi,

Kto nie przebacza hardemu krnąbrności,

Dąsów pogromca, o ludzie, to Indra!

Ten, kto Sambarę, co w górach bobrował,

Znalazł, gdy jesień nastała czterdziesta,

Kto zabił smoka o sile straszliwej,

Danu w swym gnieździe, o ludzie, to Indra!

Ten byk potężny z siedmioma cuglami,

Co siedem nurtów puścił, by płynęły,

Piorunoręki, co starł Rauhinę ,

Gdy niebo targał, o ludzie, to Indra!

Przed nim się chyli nawet ziemia, niebo,

I góry nawet drżą przed jego grozą,

Piorunoręki, on, co somę pije,

Piorunodłonny, o ludzie, to Indra!

Kto pomoc daje temu, co gotuje,

Co sok wyciska, co śpiewa, co działa,

Ten, kogo soma i Brahman wywyższa,

Oraz te dary, o ludzie, to Indra!

Gotującemu i sok cisnącemu

Otwierasz skarby, gwałtowny, prawdziwy,

Spraw więc , o Indro, byśmy mili tobie

Z wielu synami rej wiedli w gromadzie!

MANDALA 4

Hymn 42 | Indra i Waruna

WARUNA

Moje królestwo jest wszelkiego wieku,

Gdyż wszyscy wśród nas nieśmiertelni,

Bogowie idą za wolą Waruny,

Ja władam ludem najświetniejszej rasy!

Jam król Waruna. To dla mnie pierwszego

Te moce boskie były przeznaczone.

Bogowie idą za wolą Waruny,

Ja władam ludem najświetniejszej rasy!

Jestem Waruna Indrą. W mojej mocy

Te trwałe szerokie, głębokie przestrzenie.

Znając, jak Twasztar, wszystko, co istnieje,

Wysnułem i dzierżę obydwa te światy.

Wezbrałem chmury deszczem spływające,

W siedzibie prawa utrwaliłem niebo:

Praźródło prawa, syn Nieskończoności,

Trójkształtnie ziemię rozsnuł własnym prawem.

INDRA

Mnie bystrokonni mężowie w zawodach wołają,

I ci, których w bitwie wrogowie otoczą.

Jam szczodry Indra, stwarzam dla nich walkę,

Kurz wzbijam w górę - ma moc nieodparta!

Jam wszystko zdziałał i żadna moc boska

Mej nie powstrzyma siły niezwalczonej,

Kiedy mnie soma i śpiewy odurzą,

Zadrżą dwie w ręku bezbrzeżne przestrzenie!

WIESZCZ

Wszystkie stworzenia wiedzą o twych czynach,

O których mówisz, mędrcze, do Waruny,

Słyniesz szeroko, że wrogów uśmiercasz,

Tyś, Indro, rzeki wypuścił zamknięte!

Tam było siedmiu wieszczów, naszych ojców,

Gdy przywiązano sznurem Daurgahę,

Ci wymodlili dla niej Trasadasju,

Króla półboga, co Writrę pokona!

Obdarowani ze skarbów się cieszmy,

Jak krowy trawą, bogowie ofiarą,

Taką nam krowę dajcie, Indro i Waruno,

Aby dojona, nie biła kopytem!

MANDALA 5

Hymn 63 | Mitra i Waruna

Na wóz wstępują stróżowie praw wiecznych,

Porządku dawcy na najwyższym niebie,

Komuście chętni, Mitro i Waruno,

Dla tego niebo słodkim deszczem spływa.

Wielcy królowie, władacie tym światem,

Na ludzkie gromady patrząc okiem słońca,

O deszcz błagamy i o nieśmiertelność -

Grzmiący już chodzą po niebie i ziemi!

Mocarze groźni, buhaje, królowie

Nieba i ziemi, o Mitro, Waruno!

W błyszczących chmurach idziecie ku grzmotom,

Przez swą moc boską deszcz spuszczacie z nieba!

Do nieba sięga wasza moc czarowna:

Słońce się zjawia, światło, oręż barwny!

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: