KIT WYKŁAD 3
Współrzędne geograficzne i geodezyjne, odwzorowania kartograficzne, określanie współrzędnych na mapie, georeferencja mapy
Kształt Ziemi
Kula – model Ziemi stosowany do odwzorowań w małych skalach do około 1: 2 000 000 (mapy atlasowe)
Elipsoida obrotowa – bryła powstała w wyniku obrotu elipsy dookoła małej osi model Ziemi stosowany do opracowania map topograficznych
Siatka geograficzna – układ południków i równoleżników na kuli ziemskiej (globusie)
Siatka kartograficzna – układ południków i równoleżników na mapie (płaszczyźnie)
Zniekształcenia obrazu Ziemi na płaszczyźnie
Przy transformacji sfery na płaszczyznę poprzez odwzorowanie kartograficzne, tzn. przeniesienie punktów węzłowych (punkty przecięcia się południków i równoleżników) zachodzą zniekształcenia obrazu Ziemi
Cechy odwzorowań kartograficznych:
Ø Równopolowe – zachowanie równości pól odpowiednich figur na sferze (globusie) i mapie – (mapy kuli ziemskiej w atlasach szkolnych)
Ø Równokątne– zachowanie niezmienności kątów (kształtów) – mapy topograficzne
Ø Równoodległościowe – zachowanie bez zniekształcenia długości niektórych linii, np. południków i równika
Na mapie nie mogą być zachowane wszystkie trzy warunki !
Odwzorowanie kartograficzne
Umowny, określony matematycznie sposób przyporządkowania
punktom powierzchni kuli (elipsoidy) punktów na płaszczyźnie
Teoria zniekształceń Nicolasa Tissota (1824-1890) matematyczna analiza zniekształceń odwzorowań kartograficznych
Twierdzenie Tissota: Niezależnie od rodzaju odwzorowania, w każdym punkcie na powierzchni kuli można znaleźć co najmniej jedną parę kierunków prostopadłych, które zachowują prostopadłość również w odwzorowaniu, mimo że inne kąty w tym punkcie mogą zostać zmienione
Koło elementarne na sferze o promieniu jednostkowym re = 1 zostaje odwzorowane na płaszczyźnie na nieskończenie mały okrąg: wskaźnica zniekształceń (elipsa zniekształceń) o półosi dużej a i półosi małej b
Skala główna i skala miejscowa (lokalna) mapy
Skala mapy – stosunek liczbowy określający wielokrotność zmniejszenia odległości liniowych przedstawionych na mapie do rzeczywistych w terenie
Skala główna mapy – zachowana na mapie tylko w punktach zerowych zniekształceń odwzorowawczych
Skala miejscowa mapy – zmienna dla różnych części mapy, zależna od zniekształceń charakterystycznych dla danego odwzorowania
Kształty i wielkości elips zniekształceń
Warunek równopolowości ab=1Siatka równopolowa walcowa Lamberta
Loksodroma – (skośnobieżna) linia stałego kierunku (azymutu) – przecina wszystkie południki pod tym samym kątem
Ortodroma – (prostobieżna) łuk koła wielkiego wyznaczająca najkrótszą odległość między punktami
Układy współrzędnych na mapach topograficznych
• Powierzchnie odniesienia
• Odwzorowania kartograficzne
• Systemy współrzędnych na mapach topograficznych
• Siatka topograficzna
• Siatka meldunkowa
Układ odniesienia – matematyczny model Ziemi, stosowany do opracowania map topograficznych i obliczania współrzędnych w systemach pomiarowych
Powierzchnia odniesienia – powierzchnia (figury) przedstawiające w przybliżeniu Ziemię
Do opracowania map topograficznych stosuje się elipsoidę obrotową jako model Ziemi
Geograficzna szerokość geodezyjna B – kąt między normalną do powierzchni elipsoidy a płaszczyzną równika
Geograficzna długość geodezyjna L – kąt dwuścienny między płaszczyznami południka miejscowego i południka Greenwich
Wysokość topograficzna i elipsoidalna
Systemy współrzędnych na mapach topograficznych
Położenie punktów na płaszczyźnie na płaszczyźnie można
Jednoznacznie określić w układzie współrzędnych biegunowych lub w układzie współrzędnych prostokątnych - stosowanych na mapach topograficznych
Określanie współrzędnych punktu na mapach topograficznych
Georeferencja – proces geometrycznego przekształcenia wewnętrznego (rastrowego układu wierszy i kolumn lub wektorowego) układu współrzędnych do układu współrzędnych mapy
Piramida rastra - Przyspiesza szybkość wyświetlania rastra, zwiększa ilość miejsca zajmowanego na dysku
gienia-1709