Maeterlinck Maurice - Wiersze.pdf - Maurice Maeterlinck NAGRODA NOBLA 1911 - ChomikKulturalny

1911

MAURICE MAETERLINCK

Maurice Maeterlinck urodził się w 1862 roku w Ganda-

wie. Był Flamandem; właściwe nazwisko: Maurice Bernard

Polydore. Ukończył studia prawnicze, lecz półroczny po-

byt w Paryżu zaraził go bakcylem literackim. Debiutował

na łamach prasy w 1886 roku i szybko zaczął wydawać

(głównie w Paryżu) swoje liczne książki. Jako filozof i pu-

blicysta, dramaturg i eseista osiągnął najwyższe uznanie

i najwyższe zaszczyty. W okresie międzywojennym poświę-

cił się m.in. działalności pacyfistycznej; pod koniec życia

wyjechał do Portugalii, USA, w końcu osiadł we Francji,

gdzie zmarł w 1949 roku.

Maeterlinck jako poeta wpisał się w nurt symbolizmu;

najważniejsze tomy jego wierszy to: Serres chaudes

(1889) i Douze Chansones (1897). Przede wszystkim jed-

nak zapisał się w historii literatury jako dramaturg. Stwo-

rzył własną koncepcję teatru, według której życie jest sce-

ną mroczną i tajemniczą, a błądzący po niej człowiek pro-

wadzony jest ręką niewidzialnego, bezlitosnego Fatum

i nigdy nie będzie w stanie przejrzeć ciemności za kulisa-

mi. Autor często także przedstawiał te treści w konwencji

teatru lalkowego i bajkowego. Do najważniejszych sztuk

Maeterlincka należą: Księżniczka Malena (1890), Śmierć

Tintagila (1894), Siostra Beatryks (1900), Niebieski

ptak (1908). W swych esejach był piewcą stoicyzmu. Roz-

głos przyniosły mu wywiedzione z naturalistycznych ob-

serwacji rozprawki Życie pszczół ( 1901 ) i Życie termitów

(1926), mające filozoficzno-społeczny i polityczny wydź-

więk. Fascynował się także pisarz fenomenem i tajemnicą

śmierci, której poświęcił wiele rozważań, m.in.: Śmierć

(1913), Gość nieznany (1917), Cień skrzydeł (1933),

Przed wielkim milczeniem (1934). Dramat Pelleas iMe-

lisanda stał się podstawą libretta znanej opery Claude'a

Debussy'ego.

Modlitwa

O, bądź mi, Panie, ku pomocy,

Żem nie na progu twoich chęci!

Ma dusza blada jest z niemocy

I z białej trudów niepamięci.

Ma dusza w bezczynności męce,

Ma dusza blada z łez i łkania

Patrzy, jak jej znużone ręce

Nad kwiatem drżą, co bez światania.

A gdy me serce, tchnąc agonią,

Bańki różowych snów rozwiewa,

Dusza ma wiotką z wosku dłonią

Księżyca pełnię mdłą podlewa;

Księżyca pełń, gdzie przezroczeją

Lilje pożółkłe dni jutrzejszych;

Księżyca pełnię, w której mdleją

Cienie mych rąk coraz smutniejszych.

Stanislaw

Korab-Brzozowski

Z Piętnastu

piosenek

Siedem cór Orlamondy,

Gdy wróżkę zabrał skon,

Siedem cór Orlamondy

Szukało bram i bron.

Lamp siedem zapaliły,

Otwarły wieżyc cień,

Otwarły czterysta komnat,

Gdzie im nie błysnął dzień.

Do grot przybyły śpiewnych

I cicho schodząc tam,

Klucz odnajdują złoty

U zatrzaśniętych bram.

Przez szpary widzą morze:

Chwyta je śmierci strach —

I bojąc się otworzyć —

Przy zwartych stoją drzwiach.

Bronisława

Ostrowska

Modlitwa nocna

Śród modlitw, co zmilkają senne

W miękkiej widziadeł omdlałości,

Słyszę bijącą namiętności

I wracających żądz gehennę.

Widzę miesiąca blask bolesny

Śród zniechęcenia nocnych marzeń,

Na jadowitych błoniach zdarzeń

Widzę błądzący szał cielesny.

Czuję, jak pełnią moje szpiki

Żądze zielonych widnokręgów,

Śród wiecznie chmurnych nieba kręgów

Głód straszny cierpię, głód gwiazd dziki.

Czuję, jak w duszy mej potoku

Źródło tkliwości grzesznych tryska;

Widzę zwodnicze trzęsawiska

Na widnokręgu w zaćmień mroku!

I mrę pod gniewu twego mocą!

Litości, Panie, mąk za wiele,

Ukaż choremu leków ziele,

Widziane raz miesięczną nocą.

Czas, Panie, czas już, dnie nastały

I wyciąć trzeba szalej, chwasty!

Widzę, przez żądz mych gąszcz kolczasty,

Księżyc od żmij zielony cały.

Ból snów napływa wciąż surowiej

Z grzechami swymi w oczy moje,

Słucham, jak biją modre zdroje

Ku Absolutu księżycowi.

Miriam

Odbicia

Pod wodą snów, co wzbiera stale,

Duch drży w posępnych trwóg rozterce,

A księżyc świeci mi na serce,

Nad którym szemrzą marzeń fale.

Pod smętną brzeżnych trzcin rozpaczą

Już tylko rzeczy mdłe odbicia,

Palm, lilij, róż dawnego życia,

W głębinach wody jeszcze płaczą.

Maeterlinck Maurice - Wiersze.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: