3rok_egzamin_pytania_opr.pdf

(439 KB) Pobierz
54866704 UNPDF
Opracowanie – Patryk Hasior :) milej nauki :)
1.Wymień przyczyny i skutki uszkodzenia komórki
Przyczyny:
niedobór tlenu
czynniki chemiczne
czynniki zakaźne
reakcje immunologiczne
defekty genetyczne
zaburzenia odżywiania
czynniki fizyczne
starzenie się
Na   poziomie   elementów   ultrastrukturalnych 
komórki
katabolizm lizosomalny
heterofagocytoza
autofagocytoza
pobudzenie gładkiego ER
zmiany w obrębie mitochondriów
zaburzenie budowy cytoszkieletu 
białka szoku cieplnego
powstawanie złogów wewnątrzkomórkowych
stłuszczenie
gromadzenie
cholesterolu i jego estrów
białek
glikogenu
barwników
zwapnienia patologiczne
wapnienie dystroficzne
wapnienie przerzutowe
Skutki:
Na poziomie tkanki/komórki
zanik
przerost
rozrost
metaplazja
dysplazja
martwica
apoptoza
2.Wymień i podaj krótką charakterystykę zmian adaptacyjnych komórki na uszkodzenie.
Definicja: gromadzenie się wody w komórkach lub tkankach ­  są to zmiany adaptacyjne  ­ cofają się po ustąpieniu 
czynnika jej wywołującego. 
PRZYĆMIENIE MIĄŻSZOWE (OFFUSCATIO PARENCHYMATOSA) 
Obraz mikroskopowy: 
    • komórka matowa, zmętniała, może być nieco powiększona 
    • słabo widoczne jądro 
        •   w   mikroskopie  świetlnym   widać  bladoróżową  ”kaszkę”   (obrzmiałe   mitochondria,   grzebienie   mitochondrialne 
nieliczne, w postaci kolców), narząd jest obrzmiały, na przekroju blady, słabo ukrwiony 
Przyczyny: 
   1. gorączka 
   2. zakażenia 
   3. trucizny 
   4. oparzenia 
   5. wyniszczenie 
   6. przerost zastępczy 
Głównie dotyczy narządów miąższowych: wątroba, nerki, serce. 
Mechanizm: następuje zakłócenie utleniania komórkowego   upośledzenie procesów energetycznych   zaburzenie 
→ →
Krótkotrwałe ­ odwracalne, długotrwałe ­ uszkodzenie mitochondriów   śmierć komórki. 
ZWYRODNIENIE WODNICZKOWE (DEGENERATIO VACUOLARIS) 
Obraz mikroskopowy: 
    • woda gromadzi się w postaci wodniczek w obrębie ER 
    • w mikroskopie świetlnym ­ puste przestrzenie, w elektronowym ­ wodniczki 
    • dotyczy głównie nabłonka (naskórek, wątroba, nerki) 
Przyczyny: 
   1. zakażenia wirusowe (np. półpasiec, opryszczka wargowa, ospa) 
   2. oparzenia 
   3. ostra WZW (mówimy wtedy o zwyrodnieniu balonowatym) 
   4. niedobory pokarmowe 
   5. działanie CCl4 
bariery wodnej   pęcznienie komórki. 
3,4,5 ­ zmiany w hepatocytach. 
ZWYRODNIENIE WODNICZKOWE NABŁONKA CEWEK NERKOWYCH: 
   1. drobnokropelkowe ­ po podaniu dekstranu/mannitolu 
   2. wielkokropelkowe ­ niedobór K+ 
3. Martwica tkanek – op. mech. śmierci komórkowej oraz podaj hist. typy martwicy 
→ →
    2. Metody histochemiczne ­ 15 min ­ 6 h ­ zaburzenia enzymatyczne (gł. fosforylazy, dehydrogenazy) 
     3. Mikroskopia świetlna ­ po 5 h ­ pojawiają się wakuole, pęcznieje cytoplazma, karioliza,pyknoza (pomniejszenie 
jąder),   karioreksis   (rozpad   jąder),   barwienia   przyżyciowe   ­   czerwienią  obojętną  ­  żywe   komórki   wybarwiają  się 
selektywnie, martwe ­ w sposób rozlany. 
   
4. Gołym okiem ­ po kilkunastu godzinach, tk. martwicza wyraźnie odcina się od tk. otaczających (barwa, konsystencja, 
występuje pas przekrwienno­wybroczynowy na pograniczu między tymi tkankami). 
Zmiany martwicze są wypadkową 2 procesów: 
   1. auto­ i heterolizy tkanek 
   2. denaturacji białek 
Jeśli przewaga procesów litycznych, to mamt do czynienia z M. ROZPŁYWNĄ, jeśli denaturacji ­ M. SKRZEPOWA. 
4. Opisz różnice między apoptoza a martwicą. ­ Robiins str. 29
5. Wyjaśnij pojęcia hamartoma, choristoma, heteroplazja, aplasja, agenesia, hypoplasia
AGENEZJA ­ całkowity brak zawiązków narządów (np. brak nerki, tętnicy, żyły)
APLAZJA ­ brak narządu przy obecności zawiązka
HYPOPLAZJA ­ niedorozwój narządu
HETEROPLAZJA ­ przeniesienie fragmentu narządu w obrębie tego narządu
CHORISTOMA ­ guz powstający z tkanek nietypowych dla danej okolicy
HAMARTOMA ­ guz powstający z nieprawidłowego zestawienia tkanek typowych dla danej okolicy
6. Opisz mechanizmy ostrego zapalenia: odpowiedź naczyniowa i zmiany komórkowe – Robbins str.37
1.3     Fazy procesu zapalnego 
1. Uszkodzenie pierwotne ­ komórek lub tkanek 
2. Zaburzenie w krążeniu 
3. Wzrost przepuszczalności ścian naczyń 
4. Pojawienie się wysięku 
5. Wyrównawczy proces rozplemowy komórek mezenchymalnych i naczyń krwionośnych: 
   1. powstanie ziarniny 
   2. przemiana tk. łącznej luźnej w zbitą 
   3. zanik naczyń krwionośnych 
   4. powstanie blizny 
2     Przebieg procesu zapalnego 
1. Zaburzenia w krążeniu (trwa ok. 4 godz.) 
   1. Adrenalina powoduje skurcz naczyń (bladość po 2­3 min), później rozkurcz (  zaczerwienienie i ocieplenie) 
   2. Skurcz drobnych żył powoduje: 
      1.  przekrwienie bierne 
      2.  zwolnienie przepływu krwi 
          wzrost ciśnienia hydrostatycznego   obrzęki 
      4. Mediatory naczynioruchowe: 
   1. histamina ­ uwalniana przez komórki tuczne i bazofile 
   2. serotonina ­ uwalniana z płytek krwi 
   1,2 ­ powodują rozszerzenie naczyń. 
2. Zwiększona przepuszczalność naczyń (trwa do 24 godziny) 
   1. Wzrost przepuszczalności śródbłonka (spowodowany niedotlenieniem i działaniem mediatorów). 
Definicja: jest to miejscowa, szybka śmierć komórek w obrębie żywego organizmu. 
OBUMIERANIE (NECROBIOSIS) ­ stopniowe obumieranie komórek w wyniku zmian wstecznych. 
Wykrywanie zmian: 
   1. Mikroskopia elektronowa ­ po 2­15 min od śmierci ­ degradacja organelli: rozrzedzenie macierzy mitochondrialnej, 
      rozjaśnienie karioplazmy, uszkodzenie lizosomów   uwolnienie hydrolaz   cytoliza. 
      3. układanie się erytrocytów w rulony   zakrzepy przyścienne 
   2. Leukocyty płynące środkiem naczynia przywierają do śródbłonka. 
   3. Wychodzenie z naczyń: 
      1. neutrocytów i monocytów 
      2. osocza (  obrzęk)   powstawanie wysięku (EXSUDATUM) 
→ →
      3. ciał odpornościowych (lizyny, precypityny, aglutyniny) 
      Mediatory: 
      1. Z osocza: 
          1. kininy ­ przedłużają działanie histaminy i serotoniny 
          2. anafilatoksyny ­ powodują uwalnianie histaminy z komórek tucznych 
      2. Z elementów morfotycznych: 
          1. prostaglandyny ­ wpływają głównie na naczynia włosowate, działają chemotaktycznie na neutrocyty, uczulają 
tkanki na inne mediatory 
      3. Inne: 
          1. dopełniacz 
          2. enzymy (proteazy, hydrolazy, hialuronidaza) 
   4. Powstaje naciek zapalny ­ limfocyty i plazmocyty wypełniające przestrzeń międzykomórkową. 
3.   Po   osłabieniu   czynnika   zapalnego   ­   makrofagi   oczyszczają  ognisko   zapalne,   rozpoczyna   się  proliferacja   naczyń 
włosowatych,   fibroblastów   i   miofibroblastów   ­   powstaje   ziarnina   wypełniająca   ubytek   komórkowy,   z   niej   powstaje 
blizna (bogata we włókna kolagenowe). Przy niewielkim zniszczeniu tkanka powraca do stanu wyjściowego 
ZAPALENIA OSTRE 
Cechy: 
   • występuje wysięk surowiczy 
   • gromadzenie się: 
       1. neutrofili ­ w fazie początkowej 
       2. innych leukocytów 
      •   w   ostrej   fazie   biorą  udział   neutrofile   w   zakażeniach   bakteryjnych   i   wirusowych,   eozynofile   ­   w   reakcjach  
alergicznych 
   • wykładnik: gromadzenie się NEUTROFILI 
7. Opisz rolę chemicznych mediatorów zapalenia­ Robbins str.47
8. Podaj przyczyny zapalen ziarniniakowych oraz wymien różnice między ziarniniakiem a ziarniną zapalną.
Zapalenia rozplemowe ziarniniakowe 
Podział: 
1. z tworzeniem ZIARNINY NIESWOISTEJ ­ jest to ziarnina identyczna z ziarniną gojącej się ranu, nie można na jej 
podstawie 
   ustalić rozpoznania. 
2. z tworzeniem ZIARNINY SWOISTEJ = ZIARNINIAKA ­ jest to ziarnina SWOISTA (można na podstawie jego 
budowy określić przyczynę zapalenia). 
Przebieg: 
1. Faza początkowa: 
      • zapalenie wysiękowe ostre z obecnością neutrofili i makrofagów 
2. Faza późna: 
      •   liczby makrofagów, które przyjmują różny wygląd: 
           1. w tk. tłuszczowej ­ komórki piankowate 
           2. komórki około ciała obcego ­ wielojądrowe = komórki olbrzymie 
Przykłady: 
1. gruźlica 
2. kiła 
3. sarkoidoza 
4. bruceloza 
9. Amyloidoza – patogeneza i metody diagnostyczne
AMYLOID ­ konglomeraty białek o odczynie podobnym do skrobi (z jodem, barwienie czerwienia Kongo, 
barwienie czerwienią Saturna). 
Próba przyżyciowa: 
  • preparat histopatologiczny + barwienie (płyn Lugola, czerwień Kongo) 
  • próba BENHOLDA ­ wstrzykniecie czerwienie Kongo, określenie stężenia, jeśli jest ono stałe ­ brak zwy­ 
    rodnienia 
Struktura amyloidu: białkowe filamenty F i P: 
1. F (95%) 
   1. AL ­ łańcuchy lekkie immunoglobulin oplecione wokół włókien kolagenu 
   2. AA ­ łańcuchy nieimmunoglobulinowe oplecione wokół włókien kolagenu 
2. P ­  ­glikoproteina, odpowiada za metachromazję, gdy jej brak to mamy PARAAMYLOID 
Narząd się powiększa, a jego masa wzrasta niewspółmiernie do stopnia powiększenia. 
Powierzchnia przekroju: sucha i lśniąca. 
Pobieranie preparatów: błona śluzowa DZIĄSEŁ i ODBYTNICY. 
Metachromazja ­ odmienne barwienie amyloidu w porównaniu z tkanką otaczającą. 
Podział: 
1. AMYLOIDOZA PIERWOTNA (AMYLOIDOSIS PRIMARIA) ­ pojawia się bez schorzeń poprzedzających, 
   w narządach leżących POWYŻEJ przepony (m. sercowy, jama ustna, przełyk) 
2. AMYLOIDOZA WTÓRNA (AMYLOIDOSIS SECUNDARIA) ­ masy białkowe odkładają się w narządach 
   leżących PONIŻEJ przepony w przebiegu ch. przewlekłych: 
   1. przewlekłe ropne zapalenie oskrzeli, nerek, szpiku kostnego 
   2. reumatoidalne zapalenie stawów 
   3. w śledzionie: w miazdze czerwonej ­ zmiany SADŁOWATE, w białej ­ SAGOWATE 
      1. OGRANICZONA (A. CIRCUMSCRIPTA) ­ tylko miazga biała 
      2. ROZLEGŁA (A. DIFFUSA) 
   3. w wątrobie (w ścianach dróg żółciowych i w przestrzeniach Dissego) i nadnerczach ­ zmiany SADŁOWATE 
   4. amyloidoza nerkowa (n. włosowate kłębuszków i tk. śródmiąższowa)   utrata białek   śmierć komórki 
→ →
3. AMYLOIDOZA WRODZONA (AMYLOIDOSIS HEREDITARIA) 
   1. rodzinna polineuropatia amyloidowa 
   2. rodzinna gorączka śródziemnomorska 
4. AMYLOIDOZA MIEJSCOWA = narządowa ­ obejmuje gł. układ oddechowy 
5. AMYLOIDOZA STARCZA (A. SENILIS): 
   1. MIEJSCOWA ­ np. Guzy amyloidowe 
   2. ROZLEGŁA ­ złogi w tkance pochodzenia mezodermalnego (np. mm. języka) 
10. Skrobiawica – zmiany narządowe i korelacje kliniczne
β  
obraz rentgenowski, uogólnione lub zlokalizowane narządowo, najczęściej w nerkach, wątrobie, śledzionie.
Złogi charakteryzują się:
Barwieniem na niebiesko po zadziałaniu jodu i rozcieńczonego kwasu siarkowego, stąd nadana przez Virchowa nazwa.
Barwieniem na zielono i podwójnym załamaniem w świetle spolaryzowanym po dodaniu czerwieni Kongo.
w obrazie mikroskopu elektronowego stwierdza się obecność komponentu niewłóknikowego, tzw. składowej P.
Eozynofilii w rozmazie krwi.
W obrazie sekcyjnym narządy zajęte są powiększone, słoninowate, jeżeli zajęta jest śledziona, to skrobiawica może być 
ogniskowa bądź rozlana.
Skrobiawica wywołuje objawy stosownie do miejsca odkładania i ilości patologicznego białka:
W nerkach: zespół nerczycowy, białkomocz, niewydolność nerek.
W sercu: źle rokującą niewydolność serca i zaburzenia przewodzenia prowadzące do rozwoju arytmii.
W obwodowym układzie nerwowym: neuropatie i polineuropatie.
W mózgu chorobę Alzheimera.
w języku, wątrobie, śledzionie odpowiednio makroglosję, hepatomegalię, splenomegalię, rzadziej inne zespoły.
α
Amyloidoza, inaczej skrobiawica lub betafibryloza ­ schorzenie polegające na pozakomórkowym odkładaniu różnych 
rodzajów biologicznie nieaktywnego białka o budowie nierozgałęzionej i konfiguracji  , dającego charakterystyczny
Ze względu na rodzaj białka dzielimy ją na:
Amyloidozę  pierwotną,   związaną  z   gromadzeniem   białka   AL   (łańcuchy   lekkie   immunoglobulin.   Może   występować 
także w szpiczaku.
Amyloidozę  wtórną  ze   złogami   białka   SAA,   może   do   niej   dochodzić  w   przewlekłych   chorobach   zapalnych   i 
niezapalnych, w chłoniakach a także w niektórych zaburzeniach uwarunkowanych genetycznie.
Amyloidozę  dializacyjną,   po   kilkunastu   latach   dializ   2   mikroglobulina   gromadzi   się  najczęściej   w   okolicy   cieśni
 
nadgarstka.
Amyloidozę wrodzoną typu ATTR lub związaną z gelsoliną, także inne, rzadkie amyloidozy.
Rozpoznanie ustala się na podstawie badań biopsyjnych, biochemicznych i genetycznych. Leczenie dotyczy głównie 
choroby będącej przyczyną, poza tym jest objawowe. Rokowanie zależy od postaci choroby, średnie przeżycie waha się 
w granicach 1­15 lat.
11. Przedstaw ogólne typy odpowiedzi zapalnych na zakażenie
Podział ze względu na zmianę dominująca 
1. Uszkadzające 
2. Wysiękowe 
3. Rozplemowe 
 Zapalenia uszkadzające 
Cechy: 
    • w narządach miąższowych (gł. wątroba, serce) 
    • przewaga zmian uszkadzających: przyćmienie miąższowe, zwyrodnienie wodniczkowe, stłuszczenie, martwica 
Przyczyny: 
1. toksyny bakteryjne (błonica) 
2. wirusy (ch. Heinego­Medina, wirusowe zapalenie wątroby) 
3. substancje chemiczne 
Zapalenia wysiękowe 
Cechy: 
    • nienzaczne uszkodzenie powoduje wysięk surowiczy 
    • wieksze uszkodzenie powodują wysięk zawierający włóknik, neutrofile i erytrocyty 
Podział (w zalezności od charakteru wysięku) /6/: 
1. Surowicze 
2. Włóknikowy 
3. Ropne 
4. Krwotoczne 
5. Nieżytowe 
6. Zgorzelinowe 
Zapalenia wysiękowe surowicze 
Cechy: 
    • gromadzenie się wysięku surowiczego 
Lokalizacja: 
1. błony surowicze 
2. błony śluzowe 
3. pęcherzyki płucne 
4. przestrzeń podpajęczynówkowa 
5. w skórze ­ powstaje PĘCHERZ 
Zejście: 
1. resorpcja 
2. pobudzenie tk. łącznej do rozplemu   zrosty (dlatego po operacji np. po usunięciu wyrostka robaczkowego nalezy
Zapalenia wysiękowe włóknikowe 
Cechy: 
    • powstają przy masywnych uszkodzeniach naczyń i wydostaniu się włóknika 
    • włóknik gromadzi się na powierzchni: 
         1. błon surowiczych 
         2. pęcherzyków płucnych 
         3. błon śluzowych 
         4. błon maziowych 
         5. tkanek 
β
 
jak najszybciej uruchomić pacjenta, żeby nie powstały zrosty) 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin