Staff L., Wiersze.pdf

LEPOLD STAFF:

" Deszcz jesienny ": obraz smutnego jesiennego dnia, oglądanego zza zroszonych kroplami

deszczu okien.Pogoda jest szara, niewyraźna, smutna. Zamazanay świat i stukające krople

deszczu są powodem pogłębiającego się przygnębienia podmiotu lirycznego. Człowieka

zza szyby ogarnia melancholia i przygnębienie, przypomina sobie niespełnione marzenia.

Uświadamia sobie swoją samotność, czuje się opuszczony i niekochany. Nie jest tylko

zapatrzony w siebie, lecz potrafi też dostrzec cierpienie innych ludzi z jego otoczenia.

W końcowej części utworu przewija się motyw szczęśliwego ogrodu, do którego wszedł

szatan i zniszczył jego piękno. Lecz kiedy dostrzegł ogrom zniszczeń, przeraził się tym co

zrobił.

" Przedśpiew ": zawiera szereg przemyśleń dotyczących życia i spraw z życia każdego

człowieka. Myślą przewodnią tych rozważań są słowa Tercjusza 'człowiekiem jestem i nic

co ludzkie nie jest mi obce'. Podmiot liryczny jest człowiekiem doświadczonym przez

życie, doznał i szczęścia i cierpienia lecz nie poddaje się losowi, a wręcz przeciwnie

coraz bardzej cieszy się życiem. W utworze wyraźna jest postawa stoicka polegająca na

zachowaniu równowagi duchowej nie zakłóconej ani radością ani smutkiem. Wiersz jest

optymistyczny i pogodny.

" Kowal ": wiersz jest zachętą do zerwania z dekadentyzmem. Poeta postuluje konieczność

świadomego tworzenia własnej świadomości, odrzucenia smutków i znużenia. Chce

stworzyć człowieka mocnego, zdolnego przeciwstawiać się losowi. Każdy powinien sam

kształtować własną obobowość, charakter. Tytułowy kowal to człowiek uparcie zmierzający

do upragnionego celu, do doskonałości. Utwór jest niezgodą na słabość, zwątpienie czy

pesymizm.

" Sonet szalony ": zerwanie z dekadencką nastrojowością, wzywa do odrzucenia smutku,

melancholii, przygnębienia. Pl. pragnie żyć pełnią życia, chce być radosny i wolny.

Portret artysty, który jawi się w utworze, przedstawia człowieka niezależnego, wszędzie

czującego się dobrze i bezpiecznie. Jego domem jest cały świat, a przyroda dostarcza mu

pożywienia i tematów do tworzenia poezji. W wierszu przejawia się umiłowanie człowieka,

przyrody.

" Cerriculum vitae ": tzn. życiorys, przebieg życia. Jest on swoistym życiorysem poetycki

L. Staffa, rozliczeniem się z nastrojami dekadenckimi, atmosferą niemocy, przygnębienia.

Młodość poety upłynęła pod znakiem jesieni, pory smutnej - co znalazło odzwierciedlenie

w jego twórczości. Po zerwaniu z tymi nastrojami zaczynatworzyć poezję radosną, głosi

chwałę życia, świata i natury.