Leki dla ryb.pdf
(
508 KB
)
Pobierz
Microsoft Word - Nowy Dokument programu Microsoft Word _2_
Spis tre
Ļ
ci:
•
Akryflawina
•
Astaksantyna
•
Bł
ħ
kit metylenowy
•
Chloramina
•
Formaldehyd
•
F M C
•
Trichlorfon
•
Kwas fosforowy i jego sole
Kationy miedzi Cu
2+
(siarczan (VI) i chlorek miedzi (II))
•
•
Nadmanganian potasu
•
Rivanol
•
Sól kuchenna
•
Tiosiarczan sodu
•
Wodorow
ħ
glan sodu
•
Ziele
ı
malachitowa
Akryflawina (Trypaflawina)
Z cał
Ģ
pewno
Ļ
ci
Ģ
, jest to jeden z najpopularniejszych, uniwersalny, a zarazem skuteczny,
akrydynowy
Ļ
rodek leczniczy oraz dezynfekcyjny. Znany i stosowany w akwarystyce od wielu
lat na całym
Ļ
wiecie. Zalecany przez ichtiologów do celów dezynfekcyjnych, k
Ģ
pieli krótko- i
długotrwałych, p
ħ
dzlowania ran, regeneracji płetw, ochrony ikry i wyl
ħ
gu przed inwazj
Ģ
szkodliwych mikroorganizmów, w tym grzybów, powoduj
Ģ
cych ple
Ļ
niawk
ħ
.
Jak wspomniałem wcze
Ļ
niej Akryflawina jest to pochodna akrydyny, pełna nazwa to 3,6-
diamino-10-metyloakrydyna. Jest to
Ň
ółtawo-br
Ģ
zowy proszek daj
Ģ
cy zielonkawe roztwory
wodne. Wzór sumaryczny to C
14
H
15
N
3
, a masa molowa 225,29 g/mol.
W
Ļ
rodkach rynkowych jest zmieszana z Proflawin
Ģ
(3,6-diaminoakrydyna) o czym si
ħ
rzadko
mówi. Wzory strukturalne obu zwi
Ģ
zków poni
Ň
ej:
Akrydyna i jej homologi maj
Ģ
własno
Ļ
ci antyseptyczne. Działanie Akryflawiny polega na tym,
Ň
e wnika ona (interkaluje) do DNA (lub RNA) powoduj
Ģ
c deformacj
ħ
podwójnej helisy DNA
przez rozsuni
ħ
cie zasad azotowych, co jest przyczyn
Ģ
bł
ħ
dnej replikacji - Akryflawina jest
mutagenna. Bł
Ģ
d w replikacji polega na delecji lub insercji pojedynczych par nukleotydów, a w
dalszej konsekwencji do mutacji typu zmiany ramki odczytu. Akryflawina mo
Ň
e działa
ę
szkodliwo na drobnoustroje równie
Ň
dlatego,
Ň
e jest inhibitorem mitochondriogenezy.
Mo
Ň
na j
Ģ
kupi
ę
pod nazwami Akryflawina, Trypaflawina, Acriflavin, JEST Składnikiem
preparatów takich jak Mycopur czy Omnipur (sera). Akryflawiny nie nale
Ň
y miesza
ę
z
preparatami wydzielaj
Ģ
cymi aktywny chlor (np. Chloramina) lub tlen (KMnO4, woda
utleniona(perhydrol), dwuchromian potasu). Nie nale
Ň
y jej równie
Ň
stosowa
ę
przy pH powy
Ň
ej
8. Akryflawin
ħ
usuwamy z wody akwariowej poprzez adsorpcj
ħ
na w
ħ
glu aktywnym lub
wymian
ħ
wody.
Astaksantyna
Zacznijmy od chemii, wzór sumaryczny to: C
40
H
52
O
4
, a masa molowa: 596.84 g/mol. Teraz
prawdziwa rze
Ņ
, pełna nazwa chemiczna astaksantyny to : (6S)-6-hydroksy-3-
[(1E,3E,5E,7E,9E,11E,13E,15E,17E)-18-[(4S)-4-hydroksy-2,6,6-trimetylo-3-okso-1-
cycloheksenylo]-3,7,12,16-tetrametylooktadeka-1,3,5,7,9,11,13,15,17-nonaenyl]-2,4,4-
trimetylo-1-cycloheks-2-enon je
Ļ
li
Ň
yjemy po przeczytaniu tego to mog
ħ
przej
Ļę
dalej.
Astaksantyna to barwnik (pigment), a dokładniej karotenoid nale
ŇĢ
cy do du
Ň
ej klasy
fitochemikalii (zwi
Ģ
ków chemicznych pochodzenia ro
Ļ
linnego) zwanych terpenami
(organiczne zwi
Ģ
zki chemiczne o ogólnym wzorze (C
5
H
8
)
n
, ich główny "szkielet" powstał w
wyniku poł
Ģ
czenia pi
ħ
ciow
ħ
glowych jednostek izoprenowych, Astaksantyna to tetraterpen
ķ
zawiera 40 atomów w
ħ
gla). W
Ļ
ród karotenoidów sklasyfikowano j
Ģ
do ksantofili do tej grupy
nale
ŇĢ
te
Ň
luteina i lykopen. Jak znaczna ilo
Ļ
ci karotenoidów wykazuje intensywne zabarwienie
- jest mocno czerwona. Za barw
ħ
astaksantyny odpowiadaj
Ģ
sprz
ħŇ
one wi
Ģ
zania podwójne
C=C. Wzór strukturalny przedstawia rysunek ponizej:
Astaksantyna jest cz
ħ
sto porównywana do beta-karotenu (jej skrócona nazwa chemiczna to
3,3'-dihydroksy-4,4'-diketo-beta-karoten), jednak w strukturze i działaniu antyoksydacyjnym
(przeciwutlenaj
Ģ
cym) znacznie si
ħ
ró
Ň
ni. Działa dziesi
ħę
razy silniej ni
Ň
beta-karoten i ponad
pi
ħę
set razy mocniej ni
Ň
witamina E.
Astaksantyna jest czerwonym barwnikiem nadaj
Ģ
cym barw
ħ
: algom, łososiom, pstr
Ģ
gom,
krewetkom, krylowi oraz flamingom (st
Ģ
d ich charakterystyczna ró
Ň
owo - czerwona barwa).
Przybli
Ň
ona zawarto
Ļę
astaksantyny w wybranych naturalnych
Ņ
ródłach (zawarto
Ļę
w ppm):
Łoso
Ļ
5, Plankton 60, Kryl 120, Krewetki 1200, Dro
Ň
d
Ň
e Phaffia rhodozyma 8000, Algi
Haematococcus pluvialis 40 000.
W zwi
Ģ
zku z tym,
Ň
e nadaje ona barw
ħ
zwierz
ħ
tom, słu
Ň
y akwarystom jako naturalny
Ļ
rodek
wybarwiaj
Ģ
cy i jest dodatkiem do pokarmów wzmacniaj
Ģ
cych ubarwienie ryb akwariowych.
Na koniec kilka ciekawostek o Astaksantynie:
•
Najbogatszym naturalnym
Ņ
ródłem Astaksantyny s
Ģ
algi Haematococcus pluvialis. Algi
te naturalnie akumuluj
Ģ
spore ilo
Ļ
ci tego barwnika (3-4 a nawet wi
ħ
cej procent
masowych ich wagi po wysuszeniu).
•
Tylko organizmy tak proste jak algi i dro
Ň
d
Ň
e mog
Ģ
wytwarza
ę
astaksantyn
ħ
; nie maj
Ģ
tej zdolno
Ļ
ci organizmy wy
Ň
sze. Dostarczaj
Ģ
astaksantyn
ħ
do organizmu wraz z
pokarmem
•
Zwalcza szkodliwe wolne rodniki. Opó
Ņ
nia przemiany oksydacyjne białek co jest
charakterystyczne dla zespołu zmian starczych
•
Astaksantyna w przeciwie
ı
stwie do wielu karotenoidów, nie przekształca si
ħ
w
organizmach
Ň
ywych w witamin
ħ
A (Retinol).
Bł
ħ
kit metylenowy
Bł
ħ
kit metylenowy to barwnik tiazynowy, o nazwie chlorek 3,7-bis(dimetyloamino)feno-5-
tioazynowy. Wzór sumaryczny C
16
H
18
ClN
3
S, masa molowa 319,86 g/mol. Kolejny preparat,
b
ħ
d
Ģ
cy zwi
Ģ
zkiem organicznym, który wykazuje działanie antyseptyczne. Kształt cz
Ģ
steczki
(na rysunku poni
Ň
ej) wskazuje, ze bł
ħ
kit metylenowy ma wła
Ļ
ciwo
Ļ
ci polarne (asymetryczna
budowa i cz
ħĻ
ciowo przemieszczony ładunek elektryczny), a przez to dobrze rozpuszcza si
ħ
w
wodzie, ulegaj
Ģ
c rozpadowi na dodatni jon organiczny i ujemny jon chlorkowy Cl
-
.
W postaci krystalicznej ma barw
ħ
ciemnoniebiesk
Ģ
, roztwory wodne równie
Ň
maj
Ģ
niebieskie
zabarwienie.
U
Ň
ywa si
ħ
go jako zabarwiacza komórek w bakteriologii, w chemii jako wska
Ņ
nika reakcji
utlenianie-redukcja, znalazł te
Ň
zastosowanie w Toksykologii - dział
Ģ
odtruwaj
Ģ
co w razie
zatrucia cyjankami (jonami CN
-
) i tlenkiem w
ħ
gla (czadem, CO). Dział
Ģ
reduku
Ģ
c grup
ħ
hemow
Ģ
z methemoglobiny do hemoglobiny. Blokuje równie
Ň
akumulacj
ħ
cyklicznego
guanozynomonofosforanu (cGMP) poprzez inhibicj
ħ
enzymu - cyklazy guanylowej.
Rezultatem jest redukcja odpowiedzi dla zwi
Ģ
zków methemoglobinotwórczych jakimi s
Ģ
np.
cyjanek pokasu czy tlenek w
ħ
gla.
W weterynarii u
Ň
ywa si
ħ
go jak antyseptyka - zabija grzyby i pierwotniaki. Działanie
antyseptyczne jest
Ļ
ci
Ļ
le zwi
Ģ
zane z negatywnym wpływem bł
ħ
kitu na procesy oddychania
wewn
Ģ
trzkomórkowego patogenów. Bł
ħ
kit metylenowy zabarwia komórk
ħ
i uszkadza jej
metabolizm. Bł
ħ
kit metylenowy potrafi równie
Ň
utleni
ę
enzym lub jak
ĢĻ
inn
Ģ
cz
Ģ
steczk
ħ
patogenu b
ħ
d
Ģę
w tej sytuacji akceptorem wodoru. Utleniaj
Ģ
c sam si
ħ
redukuje, powstaje w ten
sposób biel metylenowa. Enzym po utlenieniu albo traci aktywno
Ļę
albo zmienia wła
Ļ
ciwo
Ļ
ci i
katalizuje inn
Ģ
reakcj
ħ
przez co komórka patogenu ginie.
Bł
ħ
kitu nie mieszamy ze
Ļ
rodkami wydzielaj
Ģ
cymi aktywny chlor lub tlen. Preparat usuwamy
przez adsorpcj
ħ
na w
ħ
glu do którego ma du
Ň
e powinowactwo. Jest tak poniewa
Ň
posiada
boczne ła
ı
cuchy w
ħ
glowodorowe (grupy metylowe -CH3)
Chloramina
Zwi
Ģ
zek nieorganiczny o wzorze NH
2
Cl, b
ħ
d
Ģ
cy znanym
Ļ
rodkiem odka
Ň
aj
Ģ
cym, u
Ň
ywanym w
roztworach wodnych. Dział
Ģ
lepiej od samego chloru, poniewa
Ň
jest trwalsza w roztworach,
ponadto Chloramina ma mniejsz
Ģ
tendencj
ħ
do tworzenia ze ze zwi
Ģ
zkami organicznymi
szkodliwych halogenometanów ( chloroformu CHCl
3
i czterochlorku w
ħ
gla CCl
4
) .
Komponenty te zostały uznane za rakotwórcze w 1979 przez Ameryka
ı
sk
Ģ
Agencj
ħ
Ochrony
ĺ
rodowiska (US EPA, Environmental Protection Agency), teraz jest regulowana ich zawarto
Ļę
w wodzie i ograniczenie stosowania czystego chloru do chlorowania wody. Poza tym, woda
traktowana chloramin
Ģ
wydziela mniej zapachu chloru ni
Ň
ta po u
Ň
yciu gazowego chloru, ma
te
Ň
lepszy smak.
Masa molowa chloraminy to 51.48 g/mol, a wzór strukturalny prezentuje si
ħ
nast
ħ
puj
Ģ
co:
Ponadto nazwa Chloramina stosowana jest jako potoczne, jako ogólne okre
Ļ
lenie zwi
Ģ
zków
organicznych, w których chlor jest zwi
Ģ
zany jest bezpo
Ļ
rednio z azotem z grupy aminowej lub
amidowej, przykładowe chloraminy to:
•
Chloramina B - sól sodowa N-monochlorobenzenosulfamidu,
•
Chloramina DH - N,N-dichloro-2,4,6,2',4',6'-heksachlorodifenylomocznik,
•
Chloramina T - sól sodowa N-monochlorotoluenosulfamidu.
Chloramina B to biały lub
Ň
ółtawy proszek krystaliczny o zapachu chloru. Działa odka
Ň
aj
Ģ
co,
antyseptycznie, odwadniaj
Ģ
co (niweluje inne zapachy).
Chloramina T-Biała substancja krystaliczna, rozpuszczalna w wodzie, to ona jest stosowana w
preparatach akwariowych.
Plik z chomika:
donprego
Inne pliki z tego folderu:
Ślimak Tiger (Neritina Natelensis).pdf
(317 KB)
Nasze Akwarium nr.110.pdf
(8356 KB)
Tropheus jego życie codzienne.pdf
(334 KB)
Rodzaj Tropheus.pdf
(553 KB)
Melanochromis chipokae.pdf
(96 KB)
Inne foldery tego chomika:
Diagnostyka
e-booki
elektronika
fotografia
Peugeot
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin