Deveraux Jude - Wybawca (Saga rodu Montgomerych 06).pdf
(
1303 KB
)
Pobierz
Microsoft Word - Deveraux Jude - Wybawca _Saga rodu Montgomerych 06_
JUDE DEVERAUX
WYBAWCA
OD AUTORKI
Fikcyjne miasteczko Warbrooke umiejscowiłam na obszarze nale
ŇĢ
cym obecnie do stanu
Maine. W latach sze
Ļę
dziesi
Ģ
tych osiemnastego wieku, kiedy to toczy si
ħ
akcja Wybawcy,
okolice owe wchodziły w skład tzw. Wspólnoty Massachusetts. Cz
ħĻę
tych ziem oderwała si
ħ
pó
Ņ
niej od Massachusetts i jako Maine, dwudziesty trzeci z kolei stan, przył
Ģ
czyła si
ħ
do Unii 15
marca 1820 roku.
1
1766
Alexander Montgomery wyci
Ģ
gn
Ģ
ł długie, smukłe nogi, rozsiadaj
Ģ
c si
ħ
wygodnie w
fotelu w kabinie kapita
ı
skiej statku „Sweet Princess”. Obserwował Nicholasa Ivanovitcha, który
robił awantur
ħ
słu
ŇĢ
cemu. Ten Rosjanin był naprawd
ħ
najbardziej aroganckim człowiekiem,
jakiego znał.
- Zabij
ħ
ci
ħ
, jak mi jeszcze raz gdzie
Ļ
zapodziejesz spinki! - krzyczał Nick ochrypłym
głosem z cudzoziemskim akcentem.
Alex zastanawiał si
ħ
, czy w Rosji ksi
ĢŇħ
ta wci
ĢŇ
maj
Ģ
prawo
Ļ
ci
Ģę
słu
ŇĢ
cego, który im si
ħ
naraził.
- Id
Ņ
sobie! Precz mi z oczu - warkn
Ģ
ł Nick, odprawiaj
Ģ
c przera
Ň
onego sług
ħ
. - Widzisz,
co musz
ħ
znosi
ę
- zwrócił si
ħ
do Alexandra, gdy tylko zostali sami w kabinie.
- W rzeczy samej, to nie do wytrzymania - zgodził si
ħ
Alex.
Unosz
Ģ
c brew, Nicholas obrzucił przyjaciela badawczym spojrzeniem, a nast
ħ
pnie
przeniósł wzrok na rozło
Ň
one na stole mapy.
- Przybijemy około stu pi
ħę
dziesi
ħ
ciu mil na południe od tego twojego Warbrooke.
My
Ļ
lisz,
Ň
e kto
Ļ
ci
ħ
zawiezie na północ?
- Poradz
ħ
sobie - odpowiedział Alexander nonszalancko, opieraj
Ģ
c głow
ħ
na
skrzy
Ň
owanych z tyłu r
ħ
kach i wyci
Ģ
gaj
Ģ
c si
ħ
na cał
Ģ
długo
Ļę
kabiny. Dawno ju
Ň
opanował
umiej
ħ
tno
Ļę
skrywania swych uczu
ę
. Starał si
ħ
by nie wida
ę
było po nim, co prze
Ň
ywa, ale
Nicholas domy
Ļ
lał si
ħ
, co dr
ħ
czy przyjaciela.
Kilka miesi
ħ
cy wcze
Ļ
niej, gdy Alex był we Włoszech, dostał list od swej siostry
Marianny, w którym błagała go o powrót do domu. Napisała w nim o tym, o czym ich ojciec,
Sayer Montgomery, kazał jej nie wspomina
ę
: otó
Ň
wskutek wypadku, po którym nie dawano mu
szans na prze
Ň
ycie, został kalek
Ģ
z pogruchotanymi nogami, przywi
Ģ
zanym do łó
Ň
ka.
Marianna pisała dalej,
Ň
e wyszła za m
ĢŇ
za Anglika, inspektora celnego w Warbrooke,
który… Nie wdawała si
ħ
w szczegóły, wewn
ħ
trznie rozdarta z powodu lojalno
Ļ
ci wobec m
ħŇ
a z
jednej strony i odpowiedzialno
Ļ
ci wobec rodziny i ludzi z miasteczka z drugiej. Alex wyczytał
jednak sporo mi
ħ
dzy wierszami.
Wr
ħ
czyła ten list jednemu z wielu marynarzy w Warbrooke, z nadziej
Ģ
,
Ň
e dotrze do
Alexa, a ten powróci do domu. Alex otrzymał list wkrótce po przybyciu do Włoch. Szkuner, na
którym wypłyn
Ģ
ł z Warbrooke cztery lata temu, poszedł na dno trzy tygodnie wcze
Ļ
niej, a on
mitr
ħŇ
ył czas na słonecznym wybrze
Ň
u i nie spieszno mu było znów si
ħ
zaci
Ģ
gn
Ģę
w roli oficera
marynarki.
We Włoszech poznał Nicholasa Ivanovitcha. Rodzina jego była dosy
ę
blisko
spokrewniona z caryc
Ģ
i Nick oczekiwał,
Ň
e cały
Ļ
wiat traktowa
ę
go b
ħ
dzie z szacunkiem i
słu
Ň
alczo
Ļ
ci
Ģ
, jakie - jego zdaniem - nale
Ň
ne s
Ģ
człowiekowi tak
Ģ
pozycj
Ģ
. Alex uratował
Nickowi
Ň
ycie, gdy napadła go banda szukaj
Ģ
cych zaczepki marynarzy. Wpadł mi
ħ
dzy nich,
rzucił Nickowi swoj
Ģ
szpad
ħ
, a sam walczył za pomoc
Ģ
dwóch no
Ň
y, które wyci
Ģ
gn
Ģ
ł zza pasa.
Wspólnie zmagali si
ħ
z band
Ģ
przez bit
Ģ
godzin
ħ
. Gdy sko
ı
czyli - pokrwawieni, z
ubraniami w strz
ħ
pach - byli ju
Ň
przyjaciółmi. Alexander do
Ļ
wiadczył go
Ļ
cinno
Ļ
ci Rosjanina,
równie nieograniczonej jak jego arogancja. Nick zaprosił Alexa na pokład swego lugra - statku
tak szybkiego,
Ň
e w wielu krajach u
Ň
ywanie go było nielegalne, gdy
Ň
prze
Ļ
cigał wszystko, co
pływało po morzu. Nikt jednak nie
Ļ
miał zaczepi
ę
przedstawiciela rosyjskiej arystokracji,
kieruj
Ģ
cej si
ħ
wył
Ģ
cznie własnymi sprawami.
Alex rozgo
Ļ
cił si
ħ
na statku i przez kilka dni rozkoszował si
ħ
obsług
Ģ
niemal
Ň
e
pełzaj
Ģ
cych przed nim słu
ŇĢ
cych, przywiezionych przez Nicka z Rosji, którzy spełniali - a nawet
uprzedzali - ka
Ň
de jego
Ň
yczenie.
- U nas, w Ameryce, jest inaczej - stwierdził Alex po pi
Ģ
tym kuflu piwa. Mówił o
niezale
Ň
no
Ļ
ci Amerykanów Amerykanów budowaniu kraju na dzikich obszarach. - Walczyli
Ļ
my
z Francuzami, z Indianami, walczyli
Ļ
my z całym
Ļ
wiatem i wygrali
Ļ
my! - Im wi
ħ
cej pił, tym
bardziej wychwalał Ameryk
ħ
.
Gdy opró
Ň
nili ju
Ň
beczułk
ħ
piwa, Nick przyniósł przezroczysty płyn, który nazywał
wódk
Ģ
, i zabrali si
ħ
teraz do niego. Cokolwiek by mówi
ę
o Rosjanach, pomy
Ļ
lał Alex, pi
ę
to oni
umiej
Ģ
.
Nast
ħ
pnego ranka - gdy Alexowi p
ħ
kała głowa, a w ustach czuł taki smak, jakby wylizał
statek do czysta - nadszedł ów list. Nick, oparty o burt
ħ
, wyładowywał wła
Ļ
nie na słu
Ň
bie swoj
Ģ
zło
Ļę
spowodowan
Ģ
dolegliwo
Ļ
ciami
Ň
oł
Ģ
dka, gdy pojawił si
ħ
Elias Downey, prosz
Ģ
c o
pozwolenie wej
Ļ
cia na statek,
Ň
eby porozmawia
ę
z Alexandrem. Nick ju
Ň
si
ħ
wykrzyczał i teraz,
umieraj
Ģ
c z ciekawo
Ļ
ci, co to za wa
Ň
na wiadomo
Ļę
, sam zaprowadził przybysza na dół.
Gdy Nick nalał trzy kieliszki wódki i postawił je na stole, Alex przymkn
Ģ
ł oczy; nie
zwa
Ň
aj
Ģ
c na łomotanie w głowie, słuchał chciwie opowie
Ļ
ci Eliasa o
Ň
yciu w Warbrooke.
Przebiegł wzrokiem list od siostry - czuł,
Ň
e dziewczyna wiele przed nim ukrywa.
- Ten człowiek, za którego wyszła, to dra
ı
. Okrada nas wszystkich - mówił Elias. - Zabrał
statek Josiaha,
Ň
e niby był to przemyt. Wszystko załatwił jak trzeba, urz
ħ
dowo; nikt z nas nie
mógł nic zrobi
ę
. Jakby Josh miał sze
Ļę
dziesi
Ģ
t funtów, to by mógł si
ħ
procesowa
ę
o ten statek z
twoim szwagrem. Ale to było wszystko, co miał, ten statek. A teraz nie ma nawet tego.
- A co zrobił mój ojciec? - spytał Alexander. - Nie rozumiem, jak mógł pozwoli
ę
,
Ň
eby
jego zi
ħę
zabrał komu
Ļ
statek?
Eliasowi pod wpływem wódki Nicka zacz
ħ
ły opada
ę
powieki.
- Sayer nie ma nóg. Tak, jakby nie miał. Le
Ň
y w łó
Ň
ku i nie mo
Ň
e si
ħ
rusza
ę
. Nikt nie
my
Ļ
lał,
Ň
e prze
Ň
yje, ale jako
Ļ
wydobrzał. Tylko co to za
Ň
ycie! Le
Ň
y i prawie nic nie je.
Eleanor Taggert prowadzi dom.
- Taggert! - obruszył si
ħ
Alex. - Taggertowie wci
ĢŇ
mieszkaj
Ģ
w tej chatce na uboczu i
u
Ň
eraj
Ģ
si
ħ
z tymi swoimi wstr
ħ
tnymi dzieciakami?
- Jamek zaton
Ģ
ł na swoim statku dwa lata temu, a lancy umarła przy porodzie tego
najmłodszego. Kilku chłopców gdzie
Ļ
pływa, ale i tak dosy
ę
ich zostało. Eleonor pracuje u
twojego ojca, a Jess ma łód
Ņ
. To im zapewnia jedzenie. Oczywi
Ļ
cie, jak to oni, od nikogo nie
chc
Ģ
nic wzi
Ģę
. Ale ta Jess, to jest dziewczyna! Ona jedna si
ħ
przeciwstawia twojemu szwagrowi.
No, ale Taggertowie nie maj
Ģ
nic do stracenia. Nikt i tak nic by od nich nie chciał.
Alex i Elias wymienili u
Ļ
miechy: Taggertowie byli po
Ļ
miewiskiem całego miasteczka.
Cokolwiek si
ħ
człowiekowi przydarzyło, zawsze mógł porówna
ę
si
ħ
z nimi i stwierdzi
ę
,
Ň
e maj
Ģ
gorzej. Zawsze byli biedniejsi i brudniejsi od innych, ale swoj
Ģ
n
ħ
dz
ħ
nosili z godno
Ļ
ci
Ģ
.
- Czy Jessica wci
ĢŇ
jest taka w gor
Ģ
cej wodzie k
Ģ
pana jak kiedy
Ļ
? - mrukn
Ģ
ł Alex,
u
Ļ
miechaj
Ģ
c si
ħ
na wspomnienie umorusanego chudzielca, który nie wiadomo z jakiego powodu
zwykł mu uprzykrza
ę
Ň
ycie. - musi mie
ę
teraz ze dwadzie
Ļ
cia lat, co?
- Co
Ļ
koło tego. - Elias ju
Ň
prawie zasypiał.
- I nie wyszła za m
ĢŇ
?
- Nikt nie chce tych dzieciaków - sennie wymamrotał Elias. - Widziałe
Ļ
Jess dawno temu.
Zmieniła si
ħ
.
- Jako
Ļ
w to w
Ģ
tpi
ħ
- powiedział Alex.
Eliasowi głowa opadła ju
Ň
na piersi i pogr
ĢŇ
ył si
ħ
we
Ļ
nie. Alex popatrzył na Nicka.
Plik z chomika:
monika.grzesiak5
Inne pliki z tego folderu:
Wolf Joan - Opiekun.pdf
(1314 KB)
Wolf Joan - Zemsta.pdf
(1495 KB)
Thornton Elizabeth - Anons(1).pdf
(1301 KB)
Thornton Elizabeth - Głos.pdf
(1290 KB)
Thornton Elizabeth - Pocałunki (Serena 02).pdf
(1435 KB)
Inne foldery tego chomika:
Happy Feet- Tupot małych stóp 2 - Happy Feet 2 (2011) LEKTOR PL
Najpiękniejsze bajki DISNEYA PONAD 100
! ★ FILMY (Nowości 2012)
► 4. Sezon 4 - format AVI - Lektor
●Filmy Wojenne rmvb pl●
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin