b-laktamy.doc

(203 KB) Pobierz
Cefalosporyny

1

 

Cefalosporyny

 

 

Pierwsza generacja

 

Cefadroxil

 

kaps.: (0,5 g) 12 szt.; SL 12 szt.

kaps.: (0,5 g) 20 szt.; SL 12 szt.

tabl. powl.: (1,0 g) 12 szt.; SL 12 szt.

tabl. powl.: (1,0 g) 20 szt.; SL 12 szt.

granulat do przyg. zawiesiny: (0,125 g/5 ml) flakon 60 ml

granulat do przyg. zawiesiny: (0,125 g/5 ml) flakon 100 ml

granulat do przyg. zawiesiny: (0,25 g/5 ml) flakon 60 ml

granulat do przyg. zawiesiny: (0,25 g/5 ml) flakon 100 ml

granulat do przyg. zawiesiny: (0,5 g/5 ml) flakon 60 ml

granulat do przyg. zawiesiny: (0,5 g/5 ml) flakon 100 ml

 

Działanie

Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna I generacji do podawania doustnego. Działa bakteriobójczo na Streptococcus spp., Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów opornych na meticylinę; ponadto wykazuje zmienną aktywność wobec szczepów wytwarzających b-laktamazę), Escherichia coli, Proteus mirabilis, Klebsiella spp., Moraxella catarrhalis oraz niektóre bakterie beztlenowe. Niemal całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego; obecność pokarmu nie wpływa na jego wchłanianie. Wiązanie z białkami osocza wynosi 15-20%. T0,5 we krwi wynosi 1,2-1,5 h. Stężenia terapeutyczne w tkankach utrzymują się 8-12 h. Przenika m.in. do migdałków podniebiennych, płuc, kości, żółci, przez łożysko i do mleka matki. Nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Jest wydalany się z moczem w postaci nie zmienionej (w 90%), utrzymując w nim bardzo długo stężenia terapeutyczne (po podaniu dawki 1,0 g stężenia przekraczające MIC utrzymują się przez 20-22 h).

 

Wskazania

Zakażenia górnych dróg oddechowych (zwłaszcza paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków podniebiennych), niepowikłane zakażenia dróg moczowych, gronkowcowe i paciorkowcowe zakażenia skóry i tkanek miękkich.

 

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na cefalosporyny. Okres karmienia piersią. Ostrożnie podawać pacjentom z nadwrażliwością na penicyliny, niewydolnością nerek, przebytymi chorobami przewodu pokarmowego (zwłaszcza zapaleniem okrężnicy) oraz w ciąży.

 

Dawkowanie

Dorośli i dzieci o m.c. powyżej 40 kg doustnie zazwyczaj 1-2 g/24 h w 1-2 dawkach przez 7-10 dni (w razie potrzeby dawkę można zwiększyć). W paciorkowcowym zapaleniu gardła i migdałków podniebiennych 1 g dziennie w 1-2 dawkach przez co najmniej 10 dni; w zakażeniach układu moczowego 1 g co 12 h przez 7-10 dni; w zakażeniach kości i stawów 1 g co 6 h przez 3-5 tyg. Dzieci o m.c. do 30 kg zazwyczaj 25-50 mg/kg m.c./24 h w 1-2 dawkach (maksymalnie 100 mg/kg m.c./24 h); dzieci o m.c. 30-40 kg 1 g raz dziennie lub 500 mg co 12 h. W paciorkowcowym zapaleniu gardła i migdałków podniebiennych: 30 mg/kg m.c./24 h w 1-2 dawkach; w zakażeniu kości i stawów: od 50 mg/kg m.c./24 h w 2-4 dawkach. Uwaga. W niewydolności nerek pacjentom z klirensem kreatyniny 40-80 ml/min podaje się nie zmienioną dawkę co 12 h; przy klirensie 20-40 ml/min - co 24 h; a przy klirensie poniżej 20 ml/min - co 48 h.

 

Cefalexin

 

kaps.: (0,25 g) 16 szt.; SL 16 szt.

kaps.: (0,5 g) 16 szt.; SL 16 szt.

 

Działanie

Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna I generacji do podawania doustnego. Aktywna w zakażeniach wywołanych przez Streptococcus spp., Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów opornych na metycylinę; wykazuje zmienną aktywność wobec szczepów wytwarzających b-laktamazę), Escherichia coli, Proteus mirabilis, Klebsiella pneumoniae, Neisseria spp. oraz na niektóre bakterie beztlenowe, m.in. Bacteroides spp. (z wyjątkiem Bacteroides fragilis). Nie działa na Haemophilus influenzae, Enterococcus spp., Proteus indolo-dodatni, Serratia marcescens, Pseudomonas aeruginosa. Po podaniu doustnym prawie całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego (obecność pokarmu przedłuża czas wchłaniania). Wiązanie z białkami osocza wynosi 6-15%. T0,5 we krwi wynosi około 1 h. Przenika m.in. do kości, płuc, płynu maziowego, przez łożysko i do mleka matki. Nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Wydala się z moczem.

 

Wskazania

Zakażenia górnych dróg oddechowych, skóry, tkanek miękkich, układu moczowo-płciowego, w tym ostre zakażenia gruczołu krokowego.

 

Dawkowanie

Dorośli doustnie: 0,25-0,5 g co 6 h. Dzieci doustnie 25-50 mg/kg m.c./dobę w 2 dawkach podzielonych. W ciężkich zakażeniach dawki można podwoić. Uwaga: W niewydolności nerek pzry klirensie kreatyniny poniżej 10 ml/min dawki podaje się co 12 h.

 

Cefazolin sodium

 

inj.: (1,0 g) 1 fiolka z s.subst.

 

Działanie

Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna I generacji. Działa bakteriobójczo na Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów opornych na metycylinę), Streptococcus spp., niektóre bakterie beztlenowe i pałeczki Enterobacteriaceae (Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Salmonella spp.). Nie działa na Enterococcus spp., Pseudomonas aeruginosa, Bacteroides fragilis, Enterobacter spp., Serratia spp. Wrażliwy na działanie b-laktamazy. Stężenia we krwi utrzymują się przez 8-10 h. Wiązanie z białkami osocza wynosi 75-90%. T0,5 we krwi wynosi 1,5-2 h. Łatwo przenika m.in. do kości, żółci, płynu maziowego, opłucnowego, przez łożysko i do mleka matki. Nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Wydala się z moczem.

 

Wskazania

Zakażenia układu oddechowego, moczowego, skóry, tkanek miękkich, kości i stawów, dróg żółciowych, zapalenie wsierdzia oraz profilaktycznie w położnictwie, ginekologii i chirurgii w okresie okołooperacyjnym.

 

Dawkowanie

Dorośli domięśniowo lub dożylnie 0,5-1 g co 8-12 h. W zapaleniu wsierdzia i innych ciężkich zakażeniach 1-2 g co 6 h; w zapaleniu płuc 0,5 g co 12 h; w niepowikłanych zakażeniach dróg moczowych 1 g co 12 h; profilaktycznie 1-2 g przed zabiegiem chirurgicznym oraz co 8-12 h w ciągu 24 h od jego zakończenia (lub 3-5 dni w kardiochirurgii). Dzieci od 2 m.ż. dożylnie 25-50 mg/kg m.c. na 24 h w 3-4 dawkach (domięśniowo od 2 r.ż.); w ciężkich zakażeniach do 100 mg/kg m.c. na 24 h. Uwaga. W niewydolności nerek po podaniu dawki wstępnej 0,5 g lek podaje się w zależności od klirensu kreatyniny.

 

Cefradine

 

kaps.: (0,5 g) 12 szt.; SL 12 szt.

 

Działanie

Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna pierwszej generacji. Działa umiarkowanie bakteriobójczo na Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów opornych na metycylinę), Streptococcus spp., Neisseria gonorrhoeae i słabo na niektóre pałeczki Enterobacteriaceae. Nie działa na Haemophilus influenzae, Enterococcus spp., Bacteroides fragilis, Pseudomonas aeruginosa, Enterobacter spp., Serratia marcescens. Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając większe stężenia we krwi i tkankach niż po podaniu domięśniowym. Obecność pokarmu przedłuża wchłanianie. Wiązanie z białkami osocza wynosi 8-12%. T0,5 we krwi wynosi 0,8-1 h. Przenika m.in. do płuc, kości, przez łożysko i do mleka matki. Wydala się szybko z moczem.

 

Wskazania

Zakażenia dróg oddechowych (zwłaszcza górnych), ucha środkowego, kości, skóry i tkanek miękkich oraz dróg moczowych.

 

Dawkowanie

Dorośli doustnie 1-2 g na 24 h w 2-4 dawkach; w cięższych zakażeniach maksymalnie do 4 g na 24 h. Dzieci doustnie 25-50 mg/kg m.c. na 24 h w 2-4 dawkach; w zapaleniu ucha środkowego 75-100 mg/kg m.c. na 24 h w 2-4 dawkach (maksymalnie do 4 g na 24 h).

 

Druga generacja

 

Cefuroxime sodium

 

inj.: (0,75 g) 1 fiolka; SL 1 fiol.

inj.: (1,5 g) 1 fiolka; SL 1 fiol.

 

Działanie

Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna II generacji o szerokim zakresie działania bakteriobójczego, obejmującym także bakterie wytwarzające b-laktamazy. Działa silnie na Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów opornych na meticylinę), Streptococcus spp., Haemophilus influenzae, większość pałeczek Enterobacteriaceae (zwłaszcza Proteus mirabilis, Escherichia coli, Klebsiella spp.), Neisseria spp., Moraxella catarrhalis. Nie działa na Pseudomonas aeruginosa, Enterococcus spp., Bacteroides fragilis, Serratia spp., Listeria monocytogenes. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 50%. T0,5 we krwi wynosi około 1,2 h. Przenika m.in. do kości, żółci, plwociny, płynu opłucnowego, maziowego, ucha środkowego, a także przez barierę łożyska i do mleka matki. Osiąga zmienne stężenia w płynie mózgowo-rdzeniowym. Jest wydalany z moczem.

 

Wskazania

Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, dróg moczowych, kości, stawów, tkanek miękkich, zakażenia ginekologiczno-położnicze, posocznica, rzeżączka, profilaktyka okołooperacyjna (m.in. w ortopedii, kardio- i torakochirurgii). Może być stosowany w skojarzeniu m.in. z antybiotykami aminoglikozydowymi lub metronidazolem.

 

Dawkowanie

Dorośli dożylnie lub domięśniowo 0,75 g co 8 h; w ciężkich zakażeniach dożylnie 1,5 g co 6-8 h. W rzeżączce domięśniowo 1,5 g jednorazowo w 2 wstrzyknięciach po 0,75 g w każdy pośladek. Profilaktycznie 1,5 g dożylnie w momencie rozpoczęcia znieczulenia, a następnie 0,75 g po 8 i 16 h. Dzieci: noworodki dożylnie 30-100 mg/kg m.c./dobę w 2-3 dawkach; od 2 m.ż. dożylnie lub domięśniowo 30-100 mg/kg m.c./dobę w 3-4 dawkach (zazwyczaj podaje się 50-60 mg/kg m.c./dobę; maksymalna dawka dobowa wynosi 4 g). W niewydolności nerek przy klirensie kreatyniny 10-20 ml/min podaje się 0,75 g co 12 h; poniżej 10 ml/min 0,75 g co 24 h.

 

Cefuroxime axetil

 

tabl. powl.: (0,125 g) 10 szt.; SL 10 szt.

tabl. powl.: (0,25 g) 10 szt.; SL 10 szt.

tabl. powl.: (0,5 g) 10 szt.; SL 10 szt.

 

Działanie

Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna II generacji w postaci nieaktywnego estru cefuroksymu, który wskutek hydrolizy w błonie śluzowej uwalnia cefuroksym. Cefuroksym działa bakteriobójczo na bakterie Gram-dodatnie (m.in. Streptococcus spp., Staphylococcus spp. - z wyjątkiem szczepów opornych na meticylinę), oraz Gram-ujemne (m.in. Haemophilus influenzae i H. parainfluenzae, Moraxella catarrhalis, Neisseria spp., Proteus mirabilis, Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter spp., Citrobacter spp. Nie działa na Enterococcus spp., Pseudomonas aeruginosa, Bacteroides fragilis, Serratia spp., Acinetobacter calcoaceticus, Listeria monocytogenes. Obecność pokarmu zwiększa biodostępność preparatu; wchłanianie jest największe, jeśli lek podaje się bezpośrednio po posiłku. Stężenie maksymalne występuje po 2-3 h od podania. Wiązanie z białkami osocza wynosi 30-50%. T0,5 we krwi wynosi 1-2 h. Cefuroksym przenika m.in. do oskrzeli, płynu ucha środkowego, opłucnowego, przez łożysko i do mleka matki. Jest wydalany w postaci czynnej z moczem.

 

Wskazania

Zakażenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli i płuc), zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie ucha środkowego, nosa, gardła, zatok), zakażenia układu moczowo-płciowego (odmiedniczkowe zapalenie nerek, pęcherza i cewki moczowej, rzeżączka, niepowikłane rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej i szyjki macicy).

 

Dawkowanie

Doustnie (bezpośrednio po posiłku). Dorośli w większości zakażeń - 250 mg co 12 h; w zapaleniu oskrzeli i płuc - 500 mg co 12 h; w rzeżączce - 1 g jednorazowo. Dzieci od 5 r.ż. - 250 mg co 12 h. Uwaga. Tabletek nie należy kruszyć.

 

 

Cefaclor

 

kaps.: (0,25 g) 15 szt.; SL 15 szt.

kaps.: (0,5 g) 15 szt.; SL 15 szt.

granulat do przyg. zawiesiny: (0,125 g/5 ml) flakon 75 ml

granulat do przyg. zawiesiny: (0,25 g/5 ml) flakon 75 ml

granulat do przyg. zawiesiny: (0,375 g/5 ml) flakon 75 ml

granulat do przyg. zawiesiny: (0,125 g) 15 saszetek

granulat do przyg. zawiesiny: (0,25 g) 15 saszetek

 

Działanie

Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna II generacji do podawania doustnego. Działa bakteriobójczo na Haemophilus influenzae (także szczepy oporne na ampicylinę), niektóre pałeczki Enterobacteriaceae (głównie Klebsiella pneumoniae i Proteus mirabilis), Neisseria gonorrhoeae, Moraxella (Branhamella) catarrhalis; nieco słabiej na Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów opornych na metycylinę) i Streptococcus spp. Nie działa na Pseudomonas aeruginosa, Enterococcus spp., Bacteroides fragilis, Serratia spp., Proteus indolo-dodatni. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, ale wchłanianie jest większe po podaniu leku na czczo. Wiązanie z białkami osocza wynosi 25%. T0,5 we krwi wynosi 35-55 min. Przenika m.in. do błony śluzowej oskrzeli, płynu ucha środkowego, żółci, przez łożysko i do mleka matki. Nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Wydala się z moczem.

 

Wskazania

Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, zakażenia dróg moczowych, skóry, tkanek miękkich, rzeżączka.

 

Dawkowanie

Dorośli i dzieci powyżej 6 r.ż. doustnie 0,25 g co 8 h, w cięższych przypadkach zapalenia płuc lub w zakażeniach wywołanych przez mniej wrażliwe bakterie 0,5 g co 8 h (nie przekraczać dobowej dawki dla dorosłych - 4 g); w rzeżączce jednorazowo 3 g + 1 g probenecydu. Dzieci doustnie od 2 m.ż. 20 mg/kg m.c. na 24 h w 3 dawkach; tj. zazwyczaj 2-6 r.ż. 0,125 g co 8 h. W zapaleniu ucha środkowego i cięższych przypadkach 40 mg/kg m.c. na 24 h. W zapaleniu ucha środkowego i gardła lek można podawać co 12 h. Uwaga. W niewydolności nerek przy klirensie kreatyniny 10-40 ml/min podaje się 30-50% dawki; poniżej 10 ml/min - 25% dawki.

 

Cefprozil

 

tabl. powl.: (0,25 g) 10 szt.

tabl. powl.: (0,25 g) 20 szt.

tabl. powl.: (0,5 g) 10 szt.

tabl. powl.: (0,5 g) 20 szt.

granulat do przyg. zawiesiny: (0,125 g/5 ml) flakon 60 ml

granulat do przyg. zawiesiny: (0,25 g/5 ml) flakon 60 ml

 

Działanie

Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna II generacji do podawania doustnego. Działa bakteriobójczo na bakterie Gram-dodatnie, głównie na Streptococcus spp. i Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów opornych na meticylinę). Działa także na bakterie Gram-ujemne, m.in. Haemophilus influenzae i Moraxella catarrhalis (łącznie ze szczepami wytwarzającymi b-laktamazy), niektóre pałeczki Enterobacteriaceae (m.in. Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis), Neisseria gonorrhoeae (łącznie ze szczepami wytwarzającymi b-laktamazy), Nie działa na Enterococcus spp., Listeria monocytogenes, Bacteroides fragilis, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter spp., Serratia spp., Proteus vulgaris. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego; wchłanianie jest niezależne od pokarmu. Wiązanie z białkami osocza wynosi 36%. T0,5 we krwi wynosi 1,3 h. Dobrze przenika do płynu ucha środkowego i migdałków podniebiennych. Nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Jest wydalany z moczem w postaci nie zmienionej (około 60%).

 

Wskazania

Zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie ucha środkowego, zatok, migdałków podniebiennych i gardła), zakażenia dolnych dróg oddechowych (ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie płuc), zakażenia skóry i tkanek miękkich, niepowikłane zakażenia dolnych dróg moczowych (m.in. ostre zapalenie pęcherza moczowego).

 

Dawkowanie

Dorośli i dzieci powyżej 12 r.ż. doustnie: w zapaleniu płuc i oskrzeli 500 mg co 12 h, w zapaleniu zatok 250-500 mg co 12 h; w zapaleniu gardła i migdałków podniebiennych, zakażeniach skóry i tkanek miękkich oraz w niepowikłanych zakażeniach dróg moczowych 500 mg raz na dobę. Dzieci doustnie od 7 m.ż.: w zapaleniu ucha środkowego 30-40 mg/kg m.c./24 h w 2 dawkach; w zapaleniu zatok 15-30 mg/kg m.c./24 h w 2 dawkach; w zapaleniu gardła i migdałków podniebiennych oraz w zakażeniach skóry i tkanek miękkich 20 mg/kg m.c./24 h w jednej dawce. Uwaga. W niewydolności nerek przy klirensie kreatyniny <30 ml/min podaje się pierwszą dawkę nie zmienioną, a następne dawki zmniejsza o połowę.

 

Cefamandole nafate

 

inj.: (0,5 g) 1 fiolka

inj.: (1,0 g) 1 fiolka

 

Działanie

Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna II generacji. Oporny na działanie b-laktamazy. Działa bakteriobójczo na Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów opornych na metycylinę), Streptococcus spp., Haemophilus influenzae, Enterobacteriaceae, niektóre bakterie beztlenowe. Nie działa na Enterococcus spp., Pseudomonas aeruginosa, Bacteroides fragilis. Wiązanie z białkami osocza wynosi 65-85%. T0,5 we krwi wynosi 0,5-1 h. Przenika m.in. do kości, płynu maziowego, opłucnowego, żółci, przez łożysko i do mleka matki. Nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Wydala się głównie z moczem.

 

Wskazania

Zakażenia dróg oddechowych, moczowych, żółciowych, kości, stawów, skóry, tkanek miękkich, posocznica gronkowcowa, profilaktyka zakażeń chirurgicznych w okresie okołooperacyjnym.

 

Dawkowanie

Dorośli domięśniowo lub dożylnie w niepowikłanym zapaleniu płuc, zakażeniach skóry i tkanek miękkich 0,5-1 g co 6-8 h; w zakażeniach dróg moczowych 0,5-1 g co 8 h. W cięższych zakażeniach 1 g co 4-6 h; w zakażeniach zagrażających życiu do 2 g co 4 h. Zapobiegawczo 1-2 g przed zabiegiem chirurgicznym, a następnie 1-2 g co 6-8 h w ciągu 24-72 h. Dzieci od 4 m.ż. domięśniowo lub dożylnie 50-100 mg/kg m.c. na 24 h w 3-6 dawkach; w ciężkich zakażeniach maksymalnie do 150 mg/kg m.c. na 24 h. Uwaga. W czasie leczenia należy kontrolować czynność nerek i wątroby. W niewydolności nerek po podaniu dawki wstępnej 1-2 g podaje się przy klirensie kreatyniny 2-10 ml/min: 0,5-0,75 g co 12 h; poniżej 2 ml/min: 0,25-0,5 g co 12 h.

 

Trzecia generacja

 

Cefotaxime sodium

 

inj.: (1,0 g) 1 fiolka

inj. doż.: (1,0 g) 1 fiolka

 

Działanie

Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna III generacji o szerokim zakresie działania bakteriobójczego. Oporny na działanie b-laktamaz. Działa silnie na Enterobacteriaceae (m.in. Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus spp.), Haemophilus influenzae, Neisseria spp., Streptococcus spp. Nieco słabiej działa na Staphylococcus spp. Nie działa na Enterococcus spp., szczepy Staphylococcus spp. oporne na meticylinę, Listeria monocytogenes. Wiązanie z białkami osocza wynosi 20-40%. T0,5 we krwi wynosi około 1 h. Przenika m.in. do oskrzeli, płuc, żółci, przez łożysko i do mleka matki. W zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych szybko przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Jest częściowo metabolizowany w wątrobie do deacetylocefotaksymu, który w wyniku synergizmu z antybiotykiem macierzystym nasila i przedłuża jego działanie. Jest wydalany z moczem i częściowo (20%) z kałem.

 

Wskazania

Ciężkie zakażenia układu oddechowego, moczowego, posocznica, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zakażenia skóry, kości, stawów, zakażenia w obrębie jamy brzusznej i miednicy mniejszej, rzeżączka, profilaktyka okołooperacyjna. Może być stosowany w skojarzeniu m.in. z antybiotykami aminoglikozydowymi, metronidazolem, wankomycyną, ampicyliną.

 

Dawkowanie domięśniowe

Dorośli i dzieci powyżej 12 r.ż. domięśniowo lub dożylnie 1-2 g co 8-12 h; w ciężkich zakażeniach do 12 g na dobę w 3-4 dawkach; w zakażeniach zagrażających życiu 2 g co 4 h. W posocznicy 1-2 g co 6-8 h; w zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych 6 g na dobę; w ciężkim zapaleniu płuc 3-4 g na dobę; w zakażeniu dróg moczowych (np. odmiedniczkowym zapaleniu nerek) 1 g co 12 h; w rzeżączce domięśniowo 1 g jednorazowo. Profilaktycznie 1 g na 30-90 min przed zabiegiem chirurgicznym; w zależności od wskazań (np. podczas zabiegu cesarskiego cięcia) dawkę można powtórzyć po 6 i 12 h. Dzieci: wcześniaki i noworodki poniżej 7 dni ż. dożylnie 50-100 mg/kg m.c. na 24 h w 2 dawkach; noworodki powyżej 7 dni ż. dożylnie 75-150 mg/kg m.c. na 24 h w 3 dawkach; dzieci od 2 m.ż. do 12 r.ż. domięśniowo lub dożylnie 50-100 mg/kg m.c./dobę w 4 dawkach. W zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych niemowlętom i dzieciom podaje się dwukrotnie większe dawki. W niewydolności nerek przy klirensie kreatyniny 5-20 ml/min zaleca się zmniejszyć dawki o połowę; poniżej 5 ml/min podaje się 0,5 g co 12 h. Uwaga. Nie podawać domięśniowo z lidokainą dzieciom do 2,5 r.ż.

 

Dawkowanie dożylne

Dorośli i dzieci powyżej 12 r.ż. dożylnie 1-2 g co 8-12 h; w ciężkich zakażeniach do 6 g na 24 h w 3 dawkach; w zakażeniach zagrażających życiu 2 g co 4 h. W posocznicy 1-2 g co 6-8 h; w zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych 6 g na 24 h; w ciężkim zapaleniu płuc 3-4 g na 24 h; w zakażeniu dróg moczowych (np. odmiedniczkowym zapaleniu nerek) 1 g co 12 h. Profilaktycznie 1 g na 30-90 min przed zabiegiem chirurgicznym, 1 g 30-120 min później i 1 g po 2 h od zakończenia zabiegu. Dzieci dożylnie: wcześniaki i noworodki poniżej 7 dni życia 50-100 mg/kg m.c. na 24 h w 2 dawkach; noworodki powyżej 7 dni życia 75-150 mg/kg m.c. na 24 h w 3 dawkach; 2 m.ż.-12 r.ż. 50-100 mg/kg m.c. na 24 h w 3-4 dawkach. W zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych podaje się dwukrotnie większe dawki.

 

Cefoperazone sodium

 

inj.: (1,0 g) 1 fiolka z s.subst.

inj.: (2,0 g) 1 fiolka z s.subst.

 

Działanie

Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna III generacji. Działa bakteriobójczo na Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów opornych na meticylinę), Streptococcus spp., Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae, N. meningitidis, Enterobacteriaceae (m.in. Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus mirabilis), Pseudomonas aeruginosa i niektóre bakterie beztlenowe. Nie działa na Enterococcus spp., Listeria monocytogenes, Bacteroides fragilis. Wiąże się z białkami osocza w 82-93%. T0,5 we krwi wynosi około 2 h. ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin