Antologia - A.D. XIII - Tom I(1).pdf - Antologie S-f - klon24

A.D. XIII

Tom 1

2007

Wydanie polskie

Data wydania:

2007

Grafika na okładce:

Grzegorz Krysiński

Projekt okładki:

Piotr Cieśliński

Ilustracje:

Dominik Broniek

Wydawca:

Fabryka Słów sp. z o.o.

www.fabryka.pl

e-mail: biuro@fabryka.pl

ISBN: 978-83-60505-62-5

Wydanie elektroniczne:

Trident eBooks

Prywatne życie skrzydlatych

Ostatnio anioły są wszędzie. Otaczają nas, osaczają, machają

skrzydełkami ze sklepowych witryn i dekoracji architektonicznych,

panoszą się w galeriach sztuki i w telewizji. Opanowały rynek biżuterii i

wzornictwa przemysłowego. Siłą wdarły się do świata mody i filmu,

zagarnęły reklamy. Ba, zalęgły się nawet w grach komputerowych i na

kartach książek. Występują też, o zgrozo, na listach tematów maturalnych.

Powstają stowarzyszenia miłośników aniołów czy fora, na których można

się podzielić doświadczeniami ze spotkań i rozmów prowadzonych z tymi

duchowymi istotami. Gdziekolwiek spojrzeć, tam sypią się pióra, a

uśmiechnięte, pulchne putta maszerują pod rękę ze skrzydlatymi

dziewojami o rumianych policzkach i oczach jelonka Bambi.

Jak to osiągnęły? Chyba dzięki pomocy kuzynów reprezentujących siły

nieczyste.

Ten dziwny desant z Nieba na Ziemię zapewne wkrótce się skończy, a

kultura masowa znajdzie nowych idoli, jednak skrzydlatym warto się

przyjrzeć bliżej, bo historia ich gatunku skrywa wiele nieznanych,

intrygujących, a czasem zabawnych faktów.

Dobra, zgoda. Tematyka anielsko-diabelska na pierwszy rzut oka

wydaje się banalna. No bo czym tu się ekscytować? Z jednej strony mamy

świętoszkowatego ciamajdę, w przydługiej nocnej koszuli, zasypującego

człowieka poradami i napomnieniami godnymi wiekowej cioci, a z drugiej

kolesia w kusym fraczku, z wypomadowanym przedziałkiem i czaszką

zwieńczoną rogami, jakich nie powstydziłaby się krowa, który z uporem

przywodzącym na myśl doradcę bankowego, wciskającego nam na siłę

kredyt, wymachuje przed nosem cyrografem i obiecuje złote góry w

zamian za sprzedaż duszy. Tak czy inaczej, raczej nuda z serii: „Znacie?

To posłuchajcie”.

Ale jeśli tylko spojrzeć trochę bardziej wnikliwie, zaraz okazuje się, że

ten prosty obrazek został stworzony przez obie strony pospołu, jako

wygodna propagandówka.

* * *

Opiekuńcze bóstwa, najczęściej obdarzone skrzydłami, opisywane były

już przez najwcześniejsze mitologie świata starożytnego. Ci swoiści stróże

występują w tekstach sumeryjskich, babilońskich, chaldejskich czy

perskich. Grecy i Rzymianie znali je pod postacią daimonów i geniuszy.

Największy jednak wpływ na rozwój angelologii miały wierzenia

judeochrześcijańskie i islamskie, zwłaszcza przekonanie, że między

Bogiem a ludźmi istnieje taka przepaść, że muszą ją wypełnić gatunki

pośrednie.

Słowo „anioł” pochodzi od greckiego „angelos” i łacińskiego

„angelus”, a znaczy to samo co starohebrajskie „malakh” czyli

„posłaniec”. Święty Augustyn uważał nawet, że anioł to nie jakaś

konkretna istota, lecz nazwa zawodu, który uprawiają niebiańskie duchy

powołane przez Boga do przekazywania konkretnej wiedzy czy

informacji. A wcale nie było miło znaleźć się w skórze człowieka, który

miał się czegoś dowiedzieć od takiego boskiego kuriera. Nie bez powodu

najczęściej pierwsze słowa padające z ust anioła, zwracającego się do

śmiertelnika, brzmią: „Nie lękaj się!”. Bo starożytny wizerunek anioła

mało ma wspólnego z miłym młodzieńcem w pastelowej szatce. Biblia

pełna jest opisów dziwacznych potworów o wielu twarzach, mnóstwie

oczu, kół, skrzydeł, nóg, błyskawic i płomieni, a wszystkie one okazują się

przecież aniołami. Co nie znaczy, że na kartach Starego Testamentu nie

pojawiają się mniej okropni boscy posłańcy. Owszem, goszczą u

patriarchy Abrahama, przepychają się z Jakubem w Penuel, czy zawracają

ze złej drogi proroka Baalama, ale trudno ich rozpoznać, ponieważ

wyglądają i zachowują się jak zwykli ludzie. Jedzą, piją, rozmawiają, a

nawet wdają się w bójki.

O tym, że różnica między niektórymi aniołami i człowiekiem nie jest

taka znów ogromna, świadczy hebrajska legenda opisująca miłosne

podboje pewnej grupy skrzydlatych, która zamiast przykładnie pomagać

przy kształtowaniu nowej jeszcze wówczas Ziemi, zabrała się za

uwodzenie pięknych ziemskich kobiet. Bardzo skutecznie zresztą.

Pokolenie gigantów obdarzonych nadprzyrodzoną mocą, które zrodziło się

z tych romansów, udało się wytłuc dopiero za pomocą potopu.

Od tej pory aniołowie żyją w rzeczywistości, która rozciąga się obok

naszej. Wbrew pozorom życie przeciętnego skrzydlatego dalekie jest od

sielanki. Społeczeństwo anielskie cechuje bardzo hierarchiczny, niemal

kastowy system. Wszyscy mieszkańcy Niebios są sklasyfikowani w tak

zwanych chórach. Najniżej stoją zwykli aniołowie opiekujący się Ziemią,

naturalnymi procesami zachodzącymi w przyrodzie, fauną oraz florą,

określani dość pogardliwym mianem „ptactwa niebieskiego”. Nieco wyżej

Antologia - A.D. XIII - Tom I(1).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: