Polisacharydy.doc

(3589 KB) Pobierz
Celuloza (C6H10O5)n - nierozgałęziony biopolimer, polisacharyd, o cząsteczkach złożonych z kilkunastu do kilkuset tysięcy jednostek glukozy połączonych wiązaniami β-1,4-glikozydowymi

Skrobia

 

 

 

 

Ziarna skrobi

 

Ziarna skrobi

Skrobia - węglowodan, polisacharyd roślinny, składający się wyłącznie z merów glukozy, pełniący w roślinach rolę magazynu energii.

 

 

metabolicznej.

http://www.rsc.org/images/starch-ugr1_tcm18-61800.jpg      Obrazek "http://www.pslc.ws/macrog/kidsmac/images/amylose.gif" nie może zostać wyświetlony, ponieważ zawiera błędy.

 

Czysta skrobia jest białą, bezpostaciową (nie jest krystaliczna), amorficzną substancją bez smaku i zapachu, nierozpuszczalną w zimnej wodzie. Skrobia hydrolizuje wyłącznie na α-D-glukozę, lecz nie jest jednorodnym chemicznie związkiem - składa się w rzeczywistości z dwóch różnych polisacharydów:

nierozgałęzionej amylozy łatwiej rozpuszczalnej w wodzie (ok. 20% naturalnej skrobi)Jest wielocukrem - jej cząsteczki składają się z wielu reszt glukozowych połączonych ze sobą atomami tlenu.

 

Amyloza

·         Amyloza

 

rozgałęzionej amylopektyny, nierozpuszczalnej w wodzie (ok. 80% naturalnej skrobi); rozgałęzienia powstają dzięki wiązaniom α-1,6-glikozydowym.

(AmylopektynaAmylopektyna

C6H10O5)n n=300-360

·          

Skrobia tworzy roztwory koloidowe. Jednoprocentowy roztwór wodny skrobi jest używany do wykrywania jodu cząsteczkowego, z którym tworzy zabarwienie niebieskie w wyniku wiązania jodu przez amylozę.

W trakcie hydrolizy kwasowej skrobia rozpada się na coraz krótsze łańcuchy polisacharydowe tworząc kolejno:

·         amylodekstryny (barwiące się z I2 na niebiesko),

·         erytrodekstryny (barwiące się z I2 na czerwono),

·         achrodekstryny (niebarwiące się z I2) i

·         maltozę i glukozę.

Skrobię można wykryć za pomocą płynu Lugola,

Pod wpływem jodu skrobia przyjmuje niebiesko-fioletowe zabarwienie.

Skrobia jest najważniejszym polisacharydem zapasowym u roślin, które magazynują go w owocach, nasionach, korzeniach w formie ziaren w liściach, bulwach, rdzeniu łodygi i kłączach. Szczególnie bogate w skrobię są ziarna zbóż i bulwy ziemniaka.

Odkłada się w komórkach roślin w postaci ziaren lub granulek, których wielkość i kształt są charakterystyczne dla poszczególnych gatunków roślin. Ziarna skrobi mają średnicę 2-120 µm, zależnie od pochodzenia mają różne właściwości i wygląd. Rozróżnia się skrobię ziemniaczaną, pszenną, kukurydzianą itp.

Skrobia i niektóre jej pochodne (np. estry, produkty degradacji, utlenienia i częściowej hydrolizy) mają zastosowanie w przemyśle włókienniczym, farmaceutycznym, kosmetycznym, papierniczym, tekstylnym oraz do produkcji klejów.

DEKSTRYNY (substancje rozcieńczające proszki, kleje),

CYKLODEKSTRYNY

                   http://astrobiology.berkeley.edu/Mars101/pix/cyclod1.jpgObrazek "http://csi.chemie.tu-darmstadt.de/ak/immel/misc/index.jpg" nie może zostać wyświetlony, ponieważ zawiera błędy.

 

Celuloza (C6H10O5)n

- nierozgałęziony biopolimer, polisacharyd, o cząsteczkach złożonych z kilkunastu do kilkuset tysięcy jednostek glukozy połączonych wiązaniami β-1,4-glikozydowymi.

 

 

http://www.greenspirit.org.uk/Resources/cellulose.gif

 

Obrazek "http://www.doitpoms.ac.uk/tlplib/wood/figures/cellulose.png" nie może zostać wyświetlony, ponieważ zawiera błędy.  http://www.emc.maricopa.edu/faculty/farabee/BIOBK/cellulose.gif

 

Nie rozpuszcza się w wodzie.

Celuloza jest podstawowym składnikiem ścian komórkowych roślin.

Właściwości

Celuloza jest nierozpuszczalna w wodzie, kwasach, alkilach. W środowisku wodnym rozpuszcza się w odczynniku Schweizera - [Cu(NH3)4](OH)2.

Łatwo się estryfikuje tworząc mi. triazotan celulozy (koloksylina – kolodium) oraz trioctan celulozy (jedwab octanowy).

Występowanie:

źdźbła traw,pnie drzew,

łodygi krzewów, korzenie, liście, inne części roślin

niemal czystą celulozę zawiera len, bawełna, konopie

W szczątkach roślin średnia zawartość celulozy wynosi 45%, przy czym może być dużo wyższa (90% w nasionach topoli).

Jest nierozpuszczalna w wodzie, bez smaku i zapachu. Z celulozy produkuje się papier, lakiery, bawełnę strzelniczą, sztuczny jedwab, oraz błony fotograficzne.

W warunkach tlenowych rozkładana jest przez wiele gatunków grzybów oraz bakterie celulolityczne (cytofagi i sporocytofagi) z wytworzeniem wody i dwutlenku węgla. Beztlenowy rozkład celulozy przeprowadzają bakterie z rodzaju Clostridium znajdujące się w żwaczu przeżuwaczy z wytworzeniem metanu, natomiast bakterie z rodzaju Cellulomonas hydrolizują celulozę na krótsze łańcuchy, do glukozy włącznie. Ssaki nieposiadające w przewodzie pokarmowym bakterii trawiących celulozę nie mogą wykorzystywać jej jako źródła energii, a jedynie jako składnik objętościowy pożywienia.

Celuloza jest bardzo ważnym składnikiem w naszej diecie, gdyż ułatwia właściwe funkcjonowanie przewodu pokarmowego:

·         wspomaga pracę jelit (poprawia ich perystaltykę)

·         ułatwia przesuwanie treści pokarmowej,

·         obniża poziom cholesterolu LDL,

·         zapobiega powstawaniu żylaków (w tym hemoroidów),

·         pomaga w zwalczaniu otyłości.

 

 

Hemicelulozy

 

Hemicelulozy - niejednorodna grupa polimerów cukrów prostych (lub ich pochodnych) połączonych wiązaniami β-glikozydowymi tworzących rozgałęzione łańcuchy. Są one jednym z głównych składników ściany komórkowej roślin: mogą stanowić ok. 20% suchej masy ściany pierwotnej, oraz ok. 30% suchej masy ściany wtórnej. Wchodzą w skład m.in. drewna, słomy, nasion i otrąb. Ich nazwa wywodzi się stąd, że chemicznie i strukturalnie bliskie są celulozie.

W zależności od funkcji spełnianych w ścianie komórki roślinnej wyróżnić można następujące grupy hemiceluloz:

·         stanowiące materiał wypełniający ścianę (czyli wchodzące w skład tzw. matrix ściany). Grupa ta zbudowana jest z reszt kwasu glukuronowego (C6H10O7) lub metylowanej pochodnej tego kwasu i arabinozy oraz ksylozy.

·         spełniające rolę materiałów zapasowych występujących w ścianach. W tym wypadku są one polimerów heksoz (np. glukozy, galaktozy, mannozy) lub pentoz (np. ksylozy). W zależności od rodzaju cukru, który w przeważającej części buduje dany łańcuch hemicelulozy, wyróżniamy następujące hemicelulozy zapasowe (określane wspólnym mianem celulozany):

o        ksylany - zbudowane z ksylozy, mannany - zbudowane z mannozy, galaktany - zbudowane z galaktozy,

o        W porównaniu z celulozą, hemicelulozy są łatwiej rozpuszczalne w wodzie. Stopień polimeryzacji hemicelulozy jest również niższy niż celulozy - wynosi ok. kilkuset reszt glukozowych.

 

POLISACHARYDY GRZYBOWE (b-glukany 1-3, 1-4, 1-6); Lentinan, PKS Crestin, Schizophyllan, Tylopilan,

http://www.schrotundkorn.de/bilder/200509/pilze5.jpg               http://www.kigusuri.com/images/supplement/image6-05.gif

 

 

CHITYNA

 

Wzór strukturalny chityny

 

Chityna (C8H13O5N...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin