Granat-obronny-f-2.pdf

Granat obronny F-2

Pierwowzorem granatu F-1 będącego w uzbrojeniu WP jest francuski granat o tej samej nazwie,

wprowadzony do wyposażenia w 1915 r. Rosyjski odpowiednik powstał w 1939 r. i różnił się

przede wszystkim typem zastosowanego zapalnika. Mimo wprowadzenia do uzbrojenia po II

wojnie światowej nowszych konstrukcji granaty F-1 i ich lokalne wersje są używane do dzisiaj

na całym świecie.

Ogólna charakterystyka broni

Przeznaczenie: do rażenia siły żywej przeciwnika (zza ukrycia).

Typ broni: granat ręczny, obronny.

Rodzaj działania rażącego: odłamkowe.

Typ zapalnika: czasowy ze zwłoką pirotechniczną UZRGM.

Dane taktyczno-techniczne broni

Wysokość granatu nieuzbrojonego: 86 mm.

Wysokość granatu uzbrojonego w zapalnik UZRGM: 128 mm.

Średnica granatu: 54 mm.

Masa granatu nieuzbrojonego: 650 g.

Masa granatu uzbrojonego: 700 g.

Masa materiału wybuchowego: 60 g.

Średnia odległość rzutu granatem: 35-45 m.

Skuteczny promień rażenia: 30 m.

Promień bezpieczeństwa: 200 m.

Czas działania zapalnika: 3,2-4,0 s.

Producent: Zakłady Sprzętu Precyzyjnego Niewiadów.

1 / 1