EFREM
Pieśń o Najświętszej Pannie
Za Twą, Panie, łaską będę śpiewał
wybrane pieśni o Dziewicy, co w cudowny sposób została Matką.
Ona jest Panną i Matką.
Chwała Temu, który Ją wybrał!
Błogosławiony, który się z Panny narodził i zbawił nas.
W hufcu czystych dziewic wiernie stoi, w ciszy nosi macierzyński owoc. Dziewica ma Dziecię -
któż się nie zdumieje?
Nie mają kobiety
wraz z mlekiem dziewictwa.
Gdzie jest mleko, tam nie ma dziewictwa.
Cud stał się w Maryi: zrodziła jako Panna.
Ona jest polem, co nie zna oracza, na nim wyrósł
plon błogosławiony. Bez nasienia
wydała światu owoc.
Ona jest okrętem pełnym wszelkiego dobra, wiozącym dla ubogich dary nieba.
Przez Nią się stali bogami umarli - nosiła bowiem Życie.
W Maryi się chlubią
wszystkie panny, bo jest Dziewicą, czci ostoją.
Z Niej wstało Światło
dla żyjących w ciemnościach.
Przez Maryję podniosła głowę poniżona Ewa.
Maryja zrodziła Dziecię pogromcę węża – liście hańby zamieniły się w chwałę.
Dwie panny ma ludzkość. Jedna była przyczyną życia, druga śmierci.
Przez Ewę śmierć przyszła, przez Maryję życie.
Matkę z upadku podniosła Córka. Pierwsza okryła się liśćmi hańby. Druga dała pierwszej szatę chwały.
Przez Maryję błysła kobietom nadzieja, albowiem zazdrość objęła ich uszy i wstyd ich oblicza.
Maryja przyniosła im wolność i przywróciła niewinność. Błogosławiony, który się z Panny narodził i zbawił nas.
Dziś radują się
wszystkie żony,
bo, jak one, nosiła Maryja owoc, który daje życie
ich synom.
Chwała Temu, który Ją zesłał!
Przez Maryję wstała światłość, co rozprószyła
przez Ewę rozlaną na świat ciemność. Pokryta nią ziemia
przez Maryję
napełniła się światłem.
Pilo