[PL] AD&D 2 - Podręcznik Gracza.pdf - D&D - tomasz.ibm

Advanced Dungeons & Dragons®

2 nd Edition

Podręcznik Gracza

Dla Gry AD&D®.

Skład i częściowe tłumaczenie:

Sir_Yaro 2001

TSR, Inc.

TSR Ltd.

201 Sheridan Springs Rd.

120 Church End,

Lake Geneva,

Cherry Hinton

WI 53147

Cambridge CB1 3LB

USA

United Kingdom

Dungeons & Dragons, Advanced Dungeons & Dragons, AD&D, Dungeon Master, Dragon, Dragonlance, Forgotten Realms,

and Ravenloft are registered trademarks of TSR, Inc. Dungeon Master, DM, and the TSR Logo are trademarks owned by

TSR, Inc.

This book is protected under the copyright laws of the United States of America. Any reproduction or other unauthorized use

of the material or artwork contained herein is prohibited without the express written permission of TSR, Inc.

Random House and its affiliate companies have worldwide distribution rights in the book trade for English language products

of TSR, Inc. Distributed to the book and hobby trade in the United Kingdom by TSR Ltd. Distributed to the toy and hobby

trade by regional distributors.

Witajcie w Drugiej Edycji gry AD&D!

Książka, którą właśnie czytasz, jest kluczem do najbardziej ekscytującego hobby na świecie - gier

fabularnych. Te kilka stron tekstu ma na celu zapoznanie Cię z Drugą Edycją najpopularniejszej z

kiedykolwiek opublikowanych gier. Jeśli jesteś nowym graczem, powinieneś koniecznie przeczytać

rozdział zatytułowany Podstawy. Kiedy już zrozumiesz, czym są gry fabularne (a w szczególności

AD&D), wróć w to miejsce i przeczytaj resztę wstępu. Jeśli masz już doświadczenie w grach

fabularnych, możesz ominąć Podstawy.

Dlaczego Druga Edycja?

Zanim odpowiemy na to pytanie, powiedzmy jasno czym jest, a czym nie jest Druga Edycja AD&D.

Druga Edycja zasadniczo różni się od pierwotnej wersji. Przede wszystkim cała gra została

przedstawiona w sposób bardziej przejrzysty. Przepisy są teraz jaśniejsze i lepiej uporządkowane.

Zasady, które się nie sprawdziły, zostały usunięte, te zaś, które się sprawdziły, pozostawiono bez

zmian.

Druga Edycja w żadnym wypadku nie jest wyrazem poglądów jakiejkolwiek pojedynczej osoby na

to, czym powinna być gra. Jest to rezultat ponad trzech lat dyskusji, przemyśleń, rozmów i testów.

Teraz możemy już przejść do kwestii pytania - Po co Druga Edycja? AD&D rozwijała się przez 16

lat. W tym czasie, podczas wielu sesji, gra rozrosła się w nieprawdopodobny sposób. Dokonano

wielu zmian i ulepszeń (jak również popełniono kilka pomyłek). Cały ten materiał był publikowany

w kolejnych podręcznikach. W 1988 roku gra obejmowała 12 podręczników wydanych w twardych

oprawach. Posługiwanie się nimi było niewygodne ze względu na ich nieporęczność, zarówno

dosłowną, jak i intelektualną (aczkolwiek i tak była to świetna zabawa). Doszliśmy do wniosku, że

nadszedł już czas na reorganizację tych wszystkich informacji i na umieszczenie ich w dwóch

podręcznikach. Tym właśnie jest Druga Edycja..

Jak są zorganizowane podręczniki

Podręczniki AD&D mają przede wszystkim służyć informacją. Zorganizowano je w taki sposób,

aby szybko i łatwo można było znaleźć każdy przepis w trakcie gry.

Wszystko, co powinien wiedzieć gracz, znajduje się w Podręczniku Gracza. Pamiętaj, nie

znajdziesz tu wszystkich przepisów, lecz tylko te, które są potrzebne graczowi.

Kilka przepisów zostało zarezerwowanych dla Mistrza Podziemi - umieszczono je w Podręczniku

Mistrza Podziemi. Dotyczą one nietypowych, rzadko występujących sytuacji, jak również zasad,

których gracze nie powinni znać. Cała reszta tego podręcznika to przepisy potrzebne tylko

Mistrzowi Podziemi (MP). MP może je ujawnić graczom, jeśli uważa, że powinni oni znać jakieś

zasady opisane w Podręczniku Mistrza Podziemi. Drugim podręcznikiem zastrzeżonym dla

Mistrza Podziemi jest Bestiariusz, zawierający dokładne opisy potworów, ludzi i innych istot

zamieszkujących świat AD&D. Niektórzy Mistrzowie Podziemi nie mają nic przeciwko temu, aby

gracze poznali te informacje, ale gra staje się bardziej interesująca, jeśli gracze nie znają swoich

przeciwników - da im to poczucie odkrywania nowych rzeczy i stworzy atmosferę zagrożenia,

strachu przed nieznanym.

Poznawanie Podziemi

Jeśli znasz pierwsze wydanie AD&D, wiesz już wszystko (prawie) co jest potrzebne, aby grać w

Drugą Edycję. Radzimy ci przeczytać cały Podręcznik Gracza, ale największe zmiany znajdziesz

w następujących rozdziałach: Klasy Postaci, Walka i Doświadczenie. Zanim siądziesz do gry,

musisz przeczytać przynajmniej te trzy rozdziały.

Jeśli napotkasz określenie, którego nie znasz, zajrzyj do Słownika.

Jeśli jeszcze nigdy nie grałeś w AD&D, najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest znalezienie

grupy doświadczonych graczy i przyłączenie się do nich. Wciągną cię od razu do gry i wyjaśnią

przepisy, które musisz znać. W tej sytuacji nie musisz czytać od razu całego podręcznika. Prawdę

mówiąc, najlepiej byłoby, gdybyś do niego zajrzał dopiero po kilku godzinach takiej gry. Jedną z

najwspanialszych rzeczy w grach fabularnych jest to, że nawet najtrudniejsza do opisania zasada

jest dziecinnie prosta do wyjaśnienia w praktyce.

Jeśli nie możesz znaleźć nikogo, kto gra w AD&D, możesz sam nauczyć się jej zasad. Przeczytaj

Podręcznik Gracza i stwórz kilka postaci. Staraj się wykorzystać jak najwięcej różnych klas.

Następnie wybierz jakąś opublikowaną przygodę przeznaczoną dla postaci niskich poziomów,

zbierz kilku przyjaciół i ... ZACZYNAJ! Na początku będziecie pewnie robić całą masę błędów i

zastanawiać się, czy cokolwiek robicie prawidłowo. Nie przejmujcie się tym - gra AD&D jest

bardzo obszerna, ale w końcu uda się Wam nad nią zapanować.

Inne produkty Drugiego Wydania AD&D

Z grą AD&D związanych jest wiele książek i innych produktów. Jako gracz potrzebujesz tylko

jednej książki - Podręcznika Gracza. Każdy gracz, jak również Mistrz Podziemi, powinien

dysponować jedną kopią tego podręcznika. Cała reszta jest opcjonalna lub przeznaczona

wyłącznie dla oczu Mistrza Podziemi.

Podręcznik Mistrza Podziemi jest podstawową pozycją dla Mistrza Podziemi. Gracze, którzy nie

są Mistrzami Podziemi, nie mają powodu, aby zaglądać do tej książki.

Bestiariusz to już nie jedna książka, ale kilka pozycji. Kolejne kompendia są rozszerzeniami wersji

bazowej. Najważniejszy dla gry jest podstawowy zestaw potworów. Znajdziecie tu najczęściej

spotykane potwory, mityczne bestie i stworzenia rodem z legend. Dodatkowe zestawy rozszerzają

listę potworów i pozwalają na większe zróżnicowanie spotkań w czasie gry. Polecamy szczególnie

Bestiariusze związane z konkretnymi światami - na przykład Greyhawk, Forgotten Realms, Kara-

Tur itd.

Podręczniki rozszerzające klasy postaci - Podręcznik Wojownika, Podręcznik Złodzieja i tak dalej -

podają dużo nowych szczegółów o tych klasach, o wiele więcej niż Podręcznik Gracza. Te

podręczniki są całkowicie opcjonalne. Są one przeznaczone dla tych graczy, którzy naprawdę

chcą rozwinąć swoje postaci.

Moduły z przygodami to książeczki z pełnymi opisami przygód, w które możesz grać. Szczególnie

są one przydatne Mistrzom Podziemi, którzy jeszcze nie wiedzą, jak pisać własne przygody, a

także tym MP, którzy natychmiast potrzebują przygody i nie mają czasu na napisanie własnej.

Kilka słów o zaimkach

We wszystkich podręcznikach Drugiego Wydania AD&D używa się zaimków rodzajowych męskich

(on, jego itd.) Mamy nadzieję, że nie zostanie to uznane przez kogokolwiek za próbę wykluczenia

kobiet z gry lub za sugerowanie takiego wykluczenia. Rodzaj męski jest używany w tekstach

pisanych od dawna - zapewnia jasność i spójność. I tylko o to nam chodziło.

Tworzenie postaci

Aby stworzyć postać zgodnie z zasadami AD&D, przejść kolejno przez rozdziały od 1-szego do 6-

tego. Znajdziesz w nich instrukcje, jak tworzyć cechy postaci, jej rasę, klasę, wybrać charakter i

umiejętności, zakupić ekwipunek. Kiedy przejdziesz te kroki, Twoja postać będzie gotowa stawić

czoła przygodzie.

Podstawy

Ten rozdział przeznaczony jest dla początkujących graczy. Jeśli grałeś już wcześniej w jakieś gry

fabularne, nie zdziw się, jeśli to co tu znajdziesz, zabrzmi znajomo.

Istnieje wiele typów gier: planszowe, karciane, oparte na słowach, obrazkach czy figurkach. Nawet

w ramach tego podziału możemy wyróżnić bardziej szczegółowe kategorie. Gry planszowe

możemy na przykład podzielić na takie, w których naszym celem jest przejście jakiejś ścieżki, gry,

w których wcielamy się w biznesmenów, symulacje wojskowe, gry strategiczne i wiele innych.

W całej tej masie gier, gry fabularne są absolutnie unikalne. Stanowią one same w sobie osobną

kategorię i nie pokrywają się z innymi rodzajami gier.

Właśnie dlatego gry fabularne trudno jest opisać. Nie możemy posłużyć się porównaniami, bo nie

istnieje nic, z czym moglibyśmy je porównać. Jest to niemożliwe bez wysilania wyobraźni ponad

normalny-, codzienny poziom.

Z drugiej jednak strony, gry fabularne polegają właśnie na wysilaniu wyobraźni. Spróbujmy więc

posłużyć się analogią.

Wyobraź sobie, że grasz w prostą grę planszową. Zwaną _Węże i Drabinki+. Twoim celem jest

przejście z dolnej części planszy na jej górną krawędź. Na swojej drodze napotkasz pułapki, które

mogą cię odesłać z powrotem na pole startowe. Znajdziesz też drabiny, po których możesz

wdrapać się wyżej, bliżej celu. Jak widzisz, gra jest prosta i dość typowa.

A teraz zmieńmy parę rzeczy. Zamiast płaskiej planszy ze ścieżką wiodącą z jednej strony na

drugą, wyobraźmy sobie labirynt. Stoisz przy jego wejściu i wiesz, że gdzieś jest wyjście. Ale

gdzie? Musisz je znaleźć.

Zamiast pułapek i drabin możesz napotkać ukryte drzwi i tajne przejścia. Nie rzucaj kostką, aby

zobaczyć, o ile pól możesz się przesunąć - możesz pójść tak daleko, jak zechcesz. Idź korytarzem

aż do skrzyżowania. Możesz pójść na prawo lub na lewo. Możesz dalej iść do przodu lub cofnąć

się tam skąd przyszedłeś. Możesz też poszukać ukrytych drzwi. Może jakieś znajdziesz, a za nimi

nowy odcinek korytarza. Może on prowadzić prosto do wyjścia lub kończyć się ślepą uliczką.

Jedynym sposobem by to sprawdzić, to wejść i iść do przodu.

Oczywiście dysponując odpowiednim czasem w końcu znajdziesz wyjście. Aby gra była cały czas

interesująca, umieśćmy w labiryncie parę rzeczy, na które możesz się natknąć. Paskudnych

rzeczy... Nietoperze wampiry, hobgobliny, zombi i ogry. Oczywiście damy ci miecz i tarczę, tak, że

gdy napotkasz jakiegoś przeciwnika, będziesz mógł się bronić. Umiesz chyba używać miecza,

prawda?

W labiryncie są też inni gracze. Oni również mają miecze i tarcze. Jak sądzisz, jak zareaguje inny

gracz, jeśli się spotkacie? Może zaatakować, ale może też zaoferować abyście poszli dalej razem.

W końcu nawet ogr poważnie się zastanowi, zanim zaatakuje dwóch ludzi niosących ostre miecze

i solidne tarcze.

Na koniec przesuńmy planszę gdzieś na bok, tak abyś nie mógł jej widzieć. Dajmy ją jednemu z

graczy i ustalmy, że będzie on sędzią. Zamiast patrzyć na planszę, będziesz słuchał sędziego,

który powie ci, co widzisz z miejsca, w którym się znajdujesz. Ty będziesz mówił sędziemu, co

chcesz zrobić, a on będzie przesuwał figurkę twojej postaci zgodnie z tym, co powiesz. Gdy

sędzia będzie opisywał twoje otoczenie, staraj się je sobie wyobrazić. Zamknij oczy i wyobraź

sobie mury, które cię otaczają. Przywołaj wizerunek hobgoblina, który zgodnie z tym, co mówi

sędzia, biegnie w twoim kierunku, wrzeszcząc i podskakując. Wyobraź sobie, jak zareagujesz w

takiej sytuacji i powiedz sędziemu, co masz zamiar teraz zrobić.

Właśnie stworzyliśmy prostą grę fabularną. Nie jest ona skomplikowana, ale zawiera wszystkie

elementy tworzące każdą grę fabularną: gracz znajduje się w nieznanym i niebezpiecznym

miejscu stworzonym przez sędziego i musi dotrzeć do wyjścia.

I to jest samo sedno gry fabularnej. Gracz wciela się w postać i prowadzi tę postać przez całą

przygodę. Gracz podejmuje decyzje, kontaktuje się z innymi graczami, w zasadzie _udaje-, że jest

swoją postacią przez czas gry. Nie oznacza to, że gracz ma podskakiwać, wymachiwać mieczem i

zachowywać się jak swoja postać. Oznacza to, że kiedykolwiek postać musi coś zrobić lub podjąć

decyzję, gracz wczuwa się w zaistniałą sytuację i wybiera odpowiednie dla niej działanie.

W rzeczywistości gracze i sędzia (Mistrz Podziemi) siedzą wygodnie wokół stołu, z MP na

honorowym miejscu. Gracze potrzebują dużo miejsca na notatki, ołówki, kości, podręczniki,

napoje i przekąski. Sędzia potrzebuje dodatkowej przestrzeni na swoje mapy, kości, podręczniki i

wybrane notatki.

Cel gry

Kolejną dużą różnicą pomiędzy grami fabularnymi, a resztą gier, jest ostateczny cel. Powszechnie

uważa się, że gra musi mieć początek i koniec, przy czym koniec to moment, w którym ktoś

wygrywa. To nie jest prawdą przy grach fabularnych, ponieważ nikt w nich nie wygrywa. Ich celem

nie jest zwycięstwo lecz zabawa i obcowanie z innymi.

Zazwyczaj przygoda ma jakiś cel: ochrona wieśniaków przed potworami, ocalenie zaginionej

księżniczki, zbadanie starożytnych ruin. Ten cel najczęściej może być osiągnięty w rozsądnym

czasie: przeciętnie czterech do ośmiu godzin. Być może gracze będą musieli się spotykać na

dwóch lub trzech kolejnych sesjach, aby osiągnąć cel i skończyć przygodę.

Gra jednak nie kończy się wraz z końcem przygody. Te same postacie mogą wybrać się na

poszukiwanie nowych przygód. Taką serię przygód nazywamy kampanią.

Pamiętaj, że celem przygody nie jest zwycięstwo, ale świetna zabawa połączona z działaniem

wiodącym do wspólnego celu. Jednakże długość konkretnej przygody nie musi narzucać

sztucznego limitu długości całej gry. AD&D daje wystarczająco dużo możliwości, aby zająć graczy

na całe lata.

Wymagane materiały

Oprócz kopii Podręcznika Gracza, którą właśnie czytasz, do grania w AD&D potrzeba niewiele

więcej.

Będziesz potrzebował jakiejś karty do opisania swojej postaci. TSR opublikował poręczne i łatwe

w użyciu karty postaci, ale wystarczy zwykła kartka papieru. Może on być w kratkę, w linie lub

czysty. Idealna będzie złożona na pół kartka formatu A4. Do opisywania swojej postaci używaj

ołówka, cechy będą się bowiem zmieniać w trakcie gry. Konieczna będzie też dobra gumka.

Kolejną niezbędną rzeczą jest zestaw wielościennych kości. Pełny zestaw składa się z kości 4-, 6-

, 8-, 10-, 12- i 20-ściennej. Kilka dodatkowych kości 6- i 10-ściennych może ułatwić grę. Kości

powinieneś móc kupić w miejscu, gdzie kupiłeś tą książkę.

We wszystkich podręcznikach AD&D kości są oznaczane w następujący sposób: ilość kości,

następnie litera "k", a następnie rodzaj kości. Innymi słowy, jeśli masz rzucić jedną kością 6-

ścienną, to w podręczniku zobaczysz "1k6". Pięć kości 12-ściennych oznacza się jako "5k12" (jeśli

nie masz pięciu 12-ściennych kości, rzuć jedną pięć razy i dodaj wyniki.)

Kiedy przepisy mówią, abyś "rzucił na procenty", musisz wylosować liczbę od 1 do 100. Jednym

ze sposobów jest rzut dwoma różnokolorowymi kośćmi 10-ściennymi. Przed rzutem ustal, która

kość będzie opisywała dziesiątki, a która jedności. Pozwoli ci to na wylosowanie liczby od 1 do

100 (zera na obu kościach to 100.) Na przykład, jeśli na niebieskiej kości (reprezentującej

dziesiątki) wypadnie 8, a na czerwonej (reprezentującej jedności) wypadnie 5, to wynik wynosi 85.

Innym, droższym, sposobem wygenerowania liczby od 1 do 100 jest zakup kości mającej 100

ścianek.

Co najmniej jeden gracz powinien mieć papier w kratkę do robienia map terenu, w którym porusza

się grupa. Przydatne są też małe kartki papieru do robienia szybkich notatek, wysyłania tajnych

przesłań do innych graczy lub MP i notowania informacji, którymi nie chcesz zaśmiecać karty

swojej postaci.

Figurki są bardzo przydatne do rozgrywania sytuacji, w których panuje zamieszanie, np. Walk.

Figurki mogą być bardzo proste lub skomplikowane, zależnie od twoich upodobań. Niektórzy

gracze używają ołowianych figurek przedstawiających ich postacie. Inni używają plastykowych

żołnierzyków, figur szachowych, pionków od gier planszowych, kostek lub nawet kawałków

papieru.

Przykład gry

Aby jeszcze lepiej wyjaśnić, o co chodzi podczas gry w AD&D przeczytaj poniższy przykład. Jest

to opis typowej sytuacji, która zachodzi w trakcie sesji gry.

Na chwilę przed początkiem poniższego przykładu, trzy postacie graczy wdało się w krótką

potyczkę ze szczurołakiem (istota podobna do wilkołaka, ale zamieniająca się nie w wilka, lecz w

[PL] AD&D 2 - Podręcznik Gracza.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: