Deszczowo - jesienne zabawy z mową - konspekt zajęć logopedycznych
(zajęcia otwarte dla rodziców)
Rodzaj zajęcia: logopedyczne – mała grupa (udział dzieci i rodziców)
Cel główny: korygowanie trudnych głosek szeregu szumiącego
Cele operacyjne:
- gimnastyka języka
- utrwalenie właściwego toru oddechowego
- rozwijanie słuchu mownego
- rozwijanie percepcji słuchowej
- rozwijanie słownika
Forma: grupowa
Metody: czynnościowa, oglądowa, słowna, ćw. artykulacyjne, oddechowe, słuchowe, fonacyjne, relaks,
Przebieg zajęcia:
1. Powitanie przez terapeutę dzieci i ich rodziców. „Iskierka” – wspólne powitanie zabawą integracyjną.
2. „Gimnastyka narządów mowy” – terapeuta demonstruje i prosi rodziców i dzieci o wspólne włączenie się do ćwiczeń.
•kropelki deszczu – malowanie kropelek deszczu czubkiem języka na podniebieniu górnym przy otwartych ustach.
•burza – dmuchanie o różnym natężeniu przez słomkę do wody w kubku.
•wiatr – naśladowanie : wietrzyku, wiatru i wichru poprzez wypowiadanie gł. „sz” o różnym natężeniu .
3. Praca z tekstem wierszyka T. Śliwiaka – „Idzie Jesień”. Terapeuta czyta tekst utworu, a następnie rozmawia z dziećmi n.t. wiersza:
•kto idzie pod parasolem ? (jesień)
•jaki kolor parasola miała ? (złocisty)
•którędy szła jesień ? (szła łąką, polem)
•którędy mogła jeszcze iść ? (lasem, parkiem)
•co dzieje się , kiedy jesień zamknie parasol ? (świeci słońce)
•co dzieje się, kiedy jesień otworzy parasol ? (pada deszcz)
I. Przyporządkowanie obrazków do ilustracji jesieni (słońce, deszcz, parasol, las)
II. Przyporządkowanie odpowiednich opisów jesieni (kolorowa, deszczowa, wietrzna, mokra, smutna)
4. „Jesienna skrzynia słów” – terapeuta prosi dzieci aby wylosowały ze skrzyni słowo z trudnymi głoskami języka polskiego (deszcz, mżawka, wicher, burza, szyszka, grzmot, kasztan, żołądź ). Rodzice odczytują wyrazy i próbują z nimi ułożyć proste dwu-, trzyczłonowe zdania, które powtarzają dzieci.
5. „Jeżyk”, n.p. „Rysowane wierszyki” E. Skorek – relaks i rozluźnienie mięśni. Terapeuta czyta tekst wierszyka , a zadaniem rodziców i dzieci jest uważne słuchanie i rysowanie nawzajem palcem na plecach tego co czyta prowadzący. Zabawę można powtórzyć, ale tym razem rysujemy na kartce papieru położonej na plecach i za pomocą ołówka.
Podziękowanie dzieciom i rodzicom za wspólny udział w zabawie.
magda.wer