Howard Linda - Raintree 01-Piekło.pdf - Ebooki - magia i fantazja - halina21

P IEKŁO

Tytu ł orygina ł u:

Raintree: Inferno

PROLOG

Po ś ród nas zawsze ż yli ludzie o nadprzyrodzonych mocach. Najpierw by ł o ich

niewielu i ż yli w pojedynk ę , ale swój zawsze szuka swego i tak by ł o od pocz ą tku, od

zarania dziejów, gdy pierwsi ludzie chronili si ę przy ogniu w jaskiniach. Czasem,

kierowani strachem, przep ę dzali odmie ń ców, gro żą c im pi ęś ciami i maczugami.

Czasami obcy odchodzili sami, poszukuj ą c istot podobnych do siebie. A chocia ż

by ł o ich tak niewielu, to mimo ż e ziemia jest ogromna, potrafili si ę odnale źć , jakby

przyci ą ga ł y ich ku sobie te same niewidzialne moce, instynkt oraz wiedza, które u

samego pocz ą tku istnienia rozrzuci ł y ich po ś wiecie. Kierowa ł a nimi wola

przetrwania, gdy ż tylko ż ycie w grupie zapewnia ł o bezpiecze ń stwo.

Z czasem ich liczba wzros ł a i zacz ął si ę otwarty konflikt mi ę dzy tymi, którzy

chcieli u ż ywa ć swoich mocy, swojej odmienno ś ci, by manipulowa ć i wykorzystywa ć

do w ł asnych celów s ł abych ludzi, a tymi, którzy chcieli ż y ć w zgodzie z

Nieutalentowanymi.

Wreszcie, ponad siedem tysi ę cy lat temu, podzielili si ę na dwa klany, dwa

królestwa: Raintree i Ansara.

Królestwa te zwar ł y si ę w odwiecznej wojnie, a ca ł a ziemia, jak d ł uga i szeroka,

sta ł a si ę jednym wielkim polem bitwy.

Tak by ł o i tak jest.

ROZDZIA Ł PIERWSZY

Niedziela

Dante Raintree sta ł z ramionami skrzy ż owanymi na piersiach i nie odrywa ł

wzroku od kobiety na monitorze. Czarno-bia ł y obraz u ł atwia ł dostrze ż enie

szczegó ł ów - kolory tylko rozpraszaj ą i utrudniaj ą percepcj ę . Skoncentrowa ł si ę na

jej d ł oniach, chc ą c zarejestrowa ć najdrobniejszy gest, ale tym, co naprawd ę

przyku ł o jego uwag ę , by ł jej nienaturalny bezruch. Nie kr ę ci ł a si ę , nie bawi ł a

ż etonami i nie rzuca ł a ukradkowych spojrze ń na innych graczy. Spojrza ł a jeden

jedyny raz na pierwsz ą trzyman ą w r ę ku kart ę , potem ju ż jej nie dotyka ł a,

sygnalizowa ł a tylko ch ęć dobrania kolejnej karty, stukaj ą c palcem w stó ł . Pozornie

nie zwraca ł a uwagi na innych graczy, jednak b łę dne by ł oby prze ś wiadczenie, ż e

kobieta rzeczywi ś cie nie wie, co si ę wokó ł niej dzieje.

- Jak si ę nazywa? - zapyta ł . - Lorna Clay - odrzek ł szef ochrony, Al Rayburn.

- To prawdziwe nazwisko? - Owszem. Dante by ł by rozczarowany, gdyby si ę

okaza ł o, ż e Al

jeszcze nie przeprowadzi ł dochodzenia na jej temat. P ł aci ł mu wysok ą pensj ę , a

w zamian oczekiwa ł profesjonalizmu i dociekliwo ś ci.

- Na pocz ą tku my ś la ł em, ż e liczy karty - doda ł Al - ale ona chyba nie zwraca

uwagi na otoczenie.

- Jest skoncentrowana i czujna - mrukn ął Dante. - Po prostu nie daje tego po

sobie pozna ć .

Ludzie, którzy licz ą karty, musz ą zapami ę tywa ć ka ż d ą ju ż wy ł o ż on ą . Uwa ż ano,

ż e w du ż ych kasynach jest za du ż o sto ł ów, by da ł o si ę gra ć tak ą metod ą , ale ż adne

kasyno nie patrzy przychylnym okiem na zawodowego gracza. Od czasu do czasu

zdarzaj ą si ę ludzie o tak unikalnych zdolno ś ciach, ż e niczym komputery potrafi ą

b ł yskawicznie przeprowadza ć w g ł owie skomplikowane obliczenia i szacowa ć

prawdopodobie ń stwo kolejnej sekwencji kart, nawet przy grze na wielu stolach.

- By ł em tego samego zdania - odpar ł Al - ale spójrz na to nagranie.

Podchodzi do niej jaki ś znajomy, ona rozgl ą da si ę i podejmuje rozmow ę . Niemo ż liwe,

ż eby zauwa ż y ł a, co dostali ludzie siedz ą cy po jej lewej stronie. Kiedy przychodzi

pora na ni ą , nie zastanawia si ę ani przez moment - po prostu stuka palcem. I, do

diab ł a, znowu wygrywa!

Dante obejrza ł ta ś m ę do ko ń ca, cofn ął i obejrza ł j ą ponownie. Musia ł co ś

przegapi ć , bo nie uda ł o mu si ę odkry ć ani jednego dowodu na to, ż e kobieta

szachruje.

- Je ś li jest oszustk ą - stwierdzi ł Al z odcieniem szacunku w g ł osie - to

najlepsz ą , jak ą w ż yciu widzia ł em.

- Co ci podpowiada twój nos? - Dante mia ł zaufanie do swojego szefa ochrony.

Al od trzydziestu lat pracowa ł w kasynach i niektórzy uwa ż ali, ż e potrafi wyw ę szy ć

szulera,

gdy ten staje w drzwiach. Skoro Al uwa ż a, ż e kobieta oszukuje, nale ż a ł oby

wyci ą gn ąć z tego konsekwencje.

Al w zamy ś leniu podrapa ł si ę po brodzie. By ł wielki i zwalisty, ale nikt, kto mu

si ę lepiej przyjrza ł , nie opisa ł by go jako powolnego - zarówno fizycznie, jak i

umys ł owo.

- Je ś li nie oszukuje, jest najwi ę ksz ą szcz ęś ciar ą pod s ł o ń cem. Wygrywa. Tydzie ń

po tygodniu. Nigdy nie s ą to wysokie kwoty, ale kasuje nas na pi ęć tysi ę cy

tygodniowo. Niech to diabli, szefie, ale widzia ł em jak, wychodz ą c z kasyna,

zatrzyma ł a si ę przy jednor ę kim bandycie, wrzuci ł a dolara, a odesz ł a z pi ęć dziesi ą tk ą .

Za ka ż dym razem jest to inny automat. Kaza ł em j ą obserwowa ć , ś ledzi ć ,

sprawdza ł em nawet, czy nie ma wspólników w ś ród go ś ci, czy na nagraniach nie

powtarzaj ą si ę jakie ś twarze, ale nie uda ł o mi si ę znale źć ani jednej wskazówki.

- - -

Jest w tej chwili w sali? Pojawi ł a si ę pó ł godziny temu. Gra w blackjacka.

Przyprowad ź mi tu t ę kobiet ę - poleci ł Dante, podejmuj ą c decyzj ę . - Tylko

zadbaj o dyskrecj ę .

- W porz ą dku. - Al odwróci ł si ę na pi ę cie i opu ś ci ł centrum ochrony, gdzie na

dziesi ą tkach monitorów mo ż na by ł o obserwowa ć ka ż dy zakamarek kasyna.

Dante tak ż e wyszed ł i skierowa ł si ę do swojego biura. Na jego twarzy nie

malowa ł y si ę ż adne emocje. Zazwyczaj to Al rozprawia ł si ę z oszustami, ale tym

razem Dante by ł zaintrygowany. W jaki sposób ona to robi? By ł o wielu kiepskich

szulerów, kilku naprawd ę dobrych, ale rzadko zdarza ł si ę kto ś , o kim pó ź niej

opowiadano legendy: oszust, który by ł w stanie przechytrzy ć wszystkie systemy

zabezpiecze ń , który nie da ł si ę przy ł apa ć na gor ą cym uczynku, cho ć obs ł uga

kasyna zosta ł a zaalarmowana, a kamery obserwowa ł y ka ż dy jego ruch.

Zdarza ł o si ę , ż e ludzie po prostu mieli szcz ęś cie - w potocznym rozumieniu

tego s ł owa. Ś lepy traf mo ż e odmieni ć przyzwyczajonego do przegranej pechowca w

szcz ęś ciarza, który w ł a ś nie zdoby ł najwy ż sz ą wygran ą . Kasyna od pocz ą tku swego

istnienia ż erowa ł y na tej ludzkiej nadziei. Ale szcz ęś cie nie ma w zwyczaju

powtarza ć si ę regularnie. Dante dobrze wiedzia ł , ż e co ś , co wygl ą da na u ś miech

losu, cz ę sto jest zwyk ł ym oszustwem. Istnieje oczywi ś cie zupe ł nie inny rodzaj

szcz ęś cia: takie, które on sam posiada, niezale ż ne od przypadku, ale od tego, kim i

czym jest - szcz ęś cie zwi ą zane ze szczególnymi talentami i mocami, a nie z

u ś miechem kapry ś nej fortuny. Niewiele spotka ł osób obdarowanych podobn ą

nadludzk ą moc ą , tote ż z du żą doz ą prawdopodobie ń stwa móg ł za ł o ż y ć , ż e kobieta,

któr ą obserwowa ł , jest po prostu bardzo sprytn ą oszustk ą .

Jej umiej ę tno ś ci mog ł yby stanowi ć niez ł e ź ród ł o dochodu, pomy ś la ł . Pi ęć

tysi ę cy dolarów tygodniowo oznacza dwie ś cie sze ść dziesi ą t tysi ę cy dolarów rocznie, a

to tylko przychód z jednego kasyna. Z pewno ś ci ą kobieta odwiedza je wszystkie po

kolei, pilnuj ą c, by nie wygrywa ć zbyt du ż o i nie zwraca ć na siebie uwagi.

Zastanawia ł si ę , od jak dawna go naci ą ga, jak d ł ugo uprawia swój proceder.

Zas ł ony w jego gabinecie by ł y rozsuni ę te i ods ł ania ł y przeszklon ą ś cian ę .

Cz ł owiek, który wchodzi ł tam po raz

pierwszy, mia ł wra ż enie, ż e znalaz ł si ę na os ł oni ę tym dachem tarasie.

Ogromne okno wychodzi ł o na zachód, by Dante móg ł obserwowa ć zachody s ł o ń ca w

ca ł ej ich wspania ł o ś ci. S ł o ń ce opad ł o ju ż nisko, a niebo by ł o przesycone

intensywnymi odcieniami z ł ota i fioletu.

W jego domu w górach wi ę kszo ść okien wychodzi ł a na wschód, dzi ę ki czemu

codziennie rano patrzy ł na s ł o ń ce wynurzaj ą ce si ę zza horyzontu. Potrzebowa ł do

ż ycia rytua ł u witania i ż egnania si ę ze s ł o ń cem. Ś wiat ł o s ł oneczne zawsze go

poci ą ga ł o, mo ż e dlatego, ż e ogie ń by ł jego ż ywio ł em - móg ł go przyzywa ć i

kontrolowa ć .

Wewn ę trzny zegar podpowiedzia ł mu, ż e za cztery minuty s ł o ń ce zajdzie. Nie

musia ł tego nigdzie sprawdza ć , by wiedzie ć co do sekundy, o której godzinie skryje

si ę ono za pasmem gór na horyzoncie. Nie mia ł budzika ani zegarka. Jego organizm

by ł tak dobrze zestrojony ze s ł o ń cem, ż e wystarcza ł mu moment koncentracji, by

ustali ć , która jest godzina. Nale ż a ł do tych osób, które mówi ą sobie, ż e musz ą si ę

obudzi ć o okre ś lonej porze, i zrywaj ą si ę z dok ł adno ś ci ą co do minuty. Ta szczególna

cecha nie wynika ł a z przynale ż no ś ci do klanu Raintree, wi ę c nie musia ł jej ukrywa ć ;

mia ł o j ą wielu najzwyklejszych ludzi.

By ł y wszak ż e inne talenty, zdolno ś ci i moce, które musia ł skrywa ć przed

otoczeniem. D ł ugie letnie dni przepe ł nia ł y go niezwyk łą energi ą , niemal erotycznym

podekscytowaniem, i odnosi ł wtedy wra ż enie, ż e skoncentrowana moc wibruje tu ż

pod jego skór ą . Musia ł si ę dwakro ć bardziej kontrolowa ć , aby sam ą swoj ą

obecno ś ci ą nie sprawia ć , by ś wiece zapala ł y si ę jasnym p ł omieniem, lub

spojrzeniem nie roznieca ć po ż arów w suchej jak pieprz ś ció ł ce le ś nej. Kocha ł Reno i

nie zamierza ł spali ć miasta. By ł po prostu tak bardzo przepe ł niony rado ś ci ą ż ycia i

energi ą , czerpan ą ze s ł onecznego ś wiat ł a, ż e chcia ł by emanowa ć nimi, zamiast

szczelnie zamyka ć je w sobie.

Pewnie to samo odczuwa ł jego brat, Gideon, gdy ś ci ą ga ł do siebie b ł yskawice:

przez jego ż y ł y i mi ęś nie p ł yn ęł a niepohamowana pal ą ca si ł a. To w ł a ś nie ich łą czy ł o -

zwi ą zek z nieposkromion ą pot ę g ą natury. Wszyscy z rozga łę zionego klanu Raintree

mieli jakie ś moce, jakie ś zdolno ś ci rozwini ę te ponad zwyk łą miar ę , ale tylko

cz ł onkowie rodziny królewskiej mogli kanalizowa ć i kontrolowa ć si ł y natury.

Dante nie by ł jednym z wielu; by ł dranirem, przywódc ą ca ł ego klanu. S ł owo

„dranir” oznacza „króla”, ale myli ł by si ę ten, kto by uzna ł jego pozycj ę za funkcj ę

ceremonialn ą ; by ł a ona zwi ą zana z rzeczywist ą pot ę g ą i w ł adz ą . By ł najstarszym

synem poprzedniego dranira, jednak samo pierworództwo nie zapewni ł oby mu

sukcesji, gdyby nie odziedziczy ł tak ż e jego mocy.

Gideon ust ę powa ł mu nieznacznie; to on zosta ł by dranirem, gdyby Dantemu

przydarzy ł o si ę co ś z ł ego, gdyby umar ł , nie pozostawiwszy po sobie dziecka

obdarzonego podobnymi zdolno ś ciami. Perspektywa odziedziczenia w ł adzy tak

bardzo przera ż a ł a jego brata, ż e przy ka ż dej okazji obdarowywa ł go talizmanami

wzmagaj ą cymi p ł odno ść , jak ten ostatni, który le ż a ł na jego biurku.

Otrzyma ł go w porannej poczcie. Gideon przysy ł a ł je regularnie, cz ęś ciowo dla

ż artu, ale te ż z silnym przekonaniem, ż e dzi ę ki ich dzia ł aniu sprowokuje swego

brata do sp ł odzenia potomka - a tym samym zmniejszy prawdopodobie ń stwo, ż e to

on stanie si ę sukcesorem i kolejnym dranirem. Po ka ż dym spotkaniu z Gideonem

Dante starannie przeszukiwa ł wszystkie k ą ty swego mieszkania, jak te ż wszystkie

kieszenie i fa ł dy ubrania, by si ę upewni ć , ż e brat nie zostawi ł gdzie ś przemy ś lnie

ukrytego talizmanu.

Teraz pomy ś la ł z rozbawieniem, ż e Gideon wyra ź nie nabra ł wprawy w

wytwarzaniu amuletów. Ale praktyka czyni mistrza, a Bóg ś wiadkiem, Gideon

wyprodukowa ł ich wiele w ci ą gu ostatnich kilku lat. Nie tylko by ł y coraz bardziej

pot ęż ne, ale sta ł y si ę coraz bardziej wymy ś lne. Cz ęść z nich stanowi ł y srebrne

wisiorki, które nale ż a ł o nosi ć na szyi - cho ć Dante nie nale ż a ł do m ęż czyzn

nosz ą cych ś wiecide ł ka. Inne by ł y male ń kie, przezornie zakamuflowane, jak ten

drobia ż d ż ek zdobi ą cy najnowsz ą wizytówk ę , któr ą brat przys ł a ł , s ł usznie mniemaj ą c,

ż e Dante wsadzi j ą do kieszeni.

Pope ł ni ł tylko jeden b łą d - energia wydzielana przez talizman zdradzi ł a jego

prawdziw ą funkcj ę ; Dante wyczu ł jej wibracje, cho ć wiele czasu zaj ęł o mu ustalenie

prawdziwego ź ród ł a energii.

Za plecami us ł ysza ł zdecydowane pukanie do drzwi; oznacza to, ż e Al

powróci ł . Sekretariat by ł ju ż pusty - asystentka sko ń czy ł a prac ę par ę godzin

wcze ś niej.

- Prosz ę ! - zawo ł a ł , nie odrywaj ą c wzroku od zachodz ą cego s ł o ń ca.

- Panie Raintree, przyprowadzi ł em pani ą Lorn ę Clay - oznajmi ł Al.

Dante odwróci ł si ę i uwa ż nie zmierzy ł kobiet ę wzrokiem. Pierwsz ą rzecz ą , która

rzuci ł a mu si ę w oczy, by ł intensywny kolor jej w ł osów - pi ę kna g łę boka czerwie ń ,

która obejmowa ł a wiele odcieni od miedzianego po ciemnokasztanowy. Ciep ł e

bursztynowe ś wiat ł o ta ń czy ł o w lokach, a jego ogarn ęł o gwa ł towne, nieopanowane

po żą danie. Patrzenie na jej w ł osy by ł o porównywalne tylko z patrzeniem w ogie ń , i

jego reakcja by ł a taka sama.

Drug ą rzecz ą , któr ą zauwa ż y ł , by ł o to, ż e kobieta trz ę sie si ę ze z ł o ś ci.

ROZDZIA Ł DRUGI

Kilka rzeczy zdarzy ł o si ę niemal jednocze ś nie; trudno by ł oby ustali ć , w jakiej

precyzyjnie kolejno ś ci. Nag ł y przyp ł yw po żą dania wzmocniony przez instynktown ą

reakcj ę Dantego na ogie ń stanowi ł dodatkow ą stymulacj ę dla wszystkich jego

zmys ł ów, pobudzonych dzi ę ki energii s ł onecznej. To uruchomi ł o lawinow ą reakcj ę

jego neuronów, zbyt pot ęż n ą , by zdo ł a ł nad ni ą zapanowa ć . Zobaczy ł tylko jej skutki:

w ca ł ym pokoju nagle zapali ł y si ę ś wiece, a ich knoty p ł on ęł y tak szybko i dziko, ż e

p ł omyki zata ń czy ł y du ż o wy ż ej i za ś wieci ł y du ż o ja ś niej, ni ż powinny. Le żą cy na

Howard Linda - Raintree 01-Piekło.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: