Okręty wojenne nr.6(074).pdf

Japońskie krążowniki ciężkie Furutaka (na pierwszym planie) i Aoba .

mal. Takeshi Yuki

Marynarka Wojenna Republiki Południowej Afryki

Nowy chiński niszczyciel min

Fregata rakietowa Amatola .

fot. SAN

Zaopatrzeniowiec floty Drakensberg .

fot. SAN

Okręt hydrograficzny Protea .

fot. SAN

fot. via Joe Jin-Ho

Drodzy Czytelnicy

Dwumiesięcznik

Vol. XV, Nr 74 (6/2005)

ISSN-1231-014X, Indeks 386138

Czas płynie nieubłaganie i już mamy grudzień, w którym

zamykamy nasz kolejny rok wydawniczy. Staraliśmy się w nim

zaprezentować Wam w naszym magazynie najciekawsze materiały

dotyczące okrętów, ich historii, czy też nieznanych epizodów wojen

morskich. Przed nami kolejny, jak sądzimy obfitszy rok wydawniczy. O wszelkich

nowościach będziemy skwapliwie informować w kolejnych numerach „OW”.

Korzystając z okazji składamy wszystkim Czytelnikom i ich rodzinom życzenia

zdrowych i pogodnych Świąt Bożego Narodzenia oraz pomyślności w nadchodzącym

Nowym Roku.

Redaktor naczelny

Jarosław Malinowski

Kolegium redakcyjne

Rafał Ciechanowski, Michał Jarczyk,

Maciej S. Sobański

Redakcja

Współpracownicy w kraju

Jarosław Cichy, Andrzej Danilewicz,

Przemysław Federowicz, Maciej K. Franz,

Michał Glock, Tadeusz Górski,Tomasz Grotnik,

Krzysztof Hanuszek, Jerzy Lewandowski,

Andrzej Nitka, Grzegorz Nowak,

Grzegorz Ochmiński, Jarosław Palasek,

Jan Radziemski, Marcin Schiele, Maciej Szopa,

Marek Supłat, Tomasz Walczyk

W NUMERZE

Maciej S. Sobański

Z życia flot

Współpracownicy zagraniczni

BELGIA

Leo van Ginderen, Jasper van Raemdonck,

CZECHY

René Greger, Ota Janeček

FRANCJA

Gérard Garier, Jean Guiglini, Pierre Hervieux

HISZPANIA

Alejandro Anca Alamillo

IZRAEL

Aryeh Wetherhorn

LITWA

Aleksandr Mitrofanov

MALTA

Joseph Caruana

NIEMCY

Siegfried Breyer, Richard Dybko, Hartmut Ehlers,

Jürgen Eichardt, Zvonimir Freivogel, Reinhard Kramer

ROSJA

Siergiej Bałakin, Nikołaj W. Mitiuckow,

Konstantin B. Strelbickij

STANY ZJEDNOCZONE. A.P.

Arthur D. Baker III

UKRAINA

Anatolij N. Odajnik, Władymir P. Zabłockij

WIELKA BRYTANIA

Ralph Edwards

WŁOCHY

Maurizio Brescia, Achille Rastelli

Hartmut Ehlers

Monitor rzeczny Parnaiba . Ostatni okręt

tego typu w Brazylii

Maciej K. Franz

Lotniskowiec Eagle

– koń roboczy Royal Navy

Maciej S. Sobański

Japońskie krążowniki ciężkie typu

Furutaka i Aoba , część III

Przemysław Federowicz

Opercja „Ostfront”,

część II

Jarosław Palasek

Amerykańskie okręty dowodzenia,

część IVb

Tadeusz Górski

Adres redakcji

Wydawnictwo „Okręty Wojenne”

Krzywoustego 16, 42-605 Tarnowskie Góry

Polska/Poland tel: +48 032 384-48-61

www.okretywojenne.pl

e-mail: okrety@ka.home.pl

Niszczyciele flot Morza Bałtyckiego

w latach 50. XX wieku

Maciej S. Sobański

Narodziny chińskich sił podwodnych

Skład, druk i oprawa:

DRUKPOL sp. j.

Kochanowskiego 27, 42-600 Tarnowskie Góry

tel. 032 285-40-35, www.drukujemy.pl

Zvonimir Freivogel

Typ Wespe i Seelöwe , część II

Przedruk i kopiowanie jedynie za zgodą

wydawnictwa. Redakcja zastrzega sobie prawo

skracania i adjustacji tekstów. Materiałów nie

zamówionych nie zwracamy.

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść

publikowanych artykułów, które prezentują

wyłącznie opinie i punkt widzenia ich autorów.

Aleksandr Mitrofanov

Marynarka Wojenna Republiki

Południowej Afryki

Jarosław Malinowski

Nakład: 1500 egz.

Nowy chiński niszczyciel min

Na okład ce:

Polski niszczyciel Błyskawica jako okręt-

muzeum w 2004 roku. Weteran II wojny

światowej, jak i Układu Warszawskiego.

Recenzje

fot. Jarosław Ciślak

Z życia flot

Bułgarska fregata Drazki (eks-belgijski Wandelaar ) po przybyciu

do Warny

fot. Internet

34 mln USD stary amerykański okręt de-

santowy-dok Trenton (LPD-14 ). Należąca

do typu SCB187B Austin jednostka zo-

stała zbudowana w latach 1966-1971

w stoczni Lockheed SB w Seattle.

Wyporność standardowa 8883 t, a peł-

na odpowiednio 16 590 t przy długości

całkowitej kadłuba 173,4 m, szerokości

25,6 m i zanurzeniu 7,2 m. Napęd sta-

nowią 2 turbiny parowe typu de Laval

o łącznej mocy 24 000 KM, które zapew-

niają maksymalną prędkość 21 węzłów.

Zasięg wynosi 7700 Mm/20 węzłach.

Uzbrojenie jednostki obejmuje 2 ze-

stawy artyleryjskie plot. kal. 20 mm Mk

15 „ Phalanx” CIWS, 2 pojedyncze dzia-

ła plot. kal. 25 mm L/75 Mk 38 Mod 0

„Bushmaster” oraz 8 pojedynczych

wkm-ów kal. 12,7 mm M2. Okręt posia-

da niezbędne różnorodne wyposażenie

elektroniczne.

Załoga jednostki liczy 402 ludzi, w tym

29 oficerów, zaś na jego pokładzie można

transportować desant w sile 835 żołnie-

rzy, w tym 79 oficerów. W doku znajduje

się 1 LCAC, 1 LCU i 4 LCM(8) względnie

28 LVT, zaś na pokładzie lotniczym mie-

ści się do 6 śmigłowców, z tym jednak,

że w niewielkim teleskopowym hangarze

można parkować tylko jeden z nich.

Trenton, który nadal pozostawał

w służbie, przed przekazaniem stronie in-

dyjskiej zostanie poddany drobnemu re-

montowi.

wyporność standardowa 7700 t, a pełna

odpowiednio ponad 10 000 t, przy czym

nie są znane dokładne wymiary okrętu,

należy jednak sądzić, że niewiele różnią

się od gabarytów wcześniejszych nisz-

czycieli rakietowych typu Kongo (161 x

21 x 6,2 m). Napęd stanowią 4 turbiny

gazowe IHI GE LM-2500 o łącznej mocy

około 100 000 KM, które pracując na

2 śruby zapewniają maksymalną pręd-

kość 30 węzłów.

Uzbrojenie obejmuje pionowe, kadłu-

bowe wyrzutnie Mk 41 VLS z pociskami

„Standard” SM-2 Block III, ESSM „Sea

Sparrow” oraz ASROC do zwalczania ce-

lów podwodnych (ogółem 96 prowadnic

– 32 na pokładzie dziobowym przed nad-

budówką i 64 na hangarze), 8 wyrzut-

ni (2 x IV) pocisków SSM-1B, 1 działo

kal. 127 mm L/54 OTOBreda oraz 2 ze-

stawy plot. kal. 20 mm Mk 15 Mod 12

Block I „Phalanx” CIWS, 2 potrójne wy-

rzutnie torpedowe pop kal. 324 mm Typ

68 z torpedami Typ 73 lub Mk 46 Mod

5 oraz 2 śmigłowce pokładowe SH-60J

„Seahawk”.

W skład bogatego wyposażenia elek-

tronicznego wchodzą radary nawigacyj-

ne, trójwspółrzędny radar dozoru po-

wietrznego Lockheed Martin SPY-1D (V)

Aegis 3-D , 2 radary Raytheon SPG-62

do kierowania ogniem rakietowym, radar

kierowania ogniem artyleryjskim FCS-

2-23, 2 radary General Dynamics Mk

90 Phalanx oraz sonary, dziobowy NEC

OQS-102 i Oki OQR-2.

Po wodowaniu Atago przejdzie do

bazy w Maizuru, gdzie do wiosny 2007

będzie przedmiotem prac wykończenio-

wych, obejmujących montaż uzbrojenia

i wyposażenia. Wejście do służby nowe-

go niszczyciela rakietowego, którego za-

danie będzie obrona zespołów floty przed

pociskami balistycznymi, jest przewidzia-

na na koniec 2007 roku. Seria jednostek

typu Kongo-Kei ma obejmować 2 okręty,

dla drugiego przewidziano znak taktycz-

Dania

Nowe patrolowce

W dniu 20 grudnia 2004 roku do-

wództwo marynarki wojennej Danii pod-

pisało kontrakt ze stocznią Karstensens

Skibsvaerft A/S w Skagen na budowę

2 okrętów inspekcyjnych przeznaczonych

do działania na wodach Wysp Owczych

i Grenlandii, które mają zastąpić znajdujące

większości wizualizacji i rzutów nowych

jednostek inspekcyjnych. Na rufie znajdo-

wać się będzie lądowisko dla śmigłowca,

zaś poniżej specjalna komora dokowa

pozwoli na transportowanie gotowej do

akcji motorówki inspekcyjnej klasy LCP.

Podstawą wyposażenia elektronicznego

stanowić ma radar SCANTER 4100 o za-

sięgu do 160 km. W czasie pokoju zało-

Wizja komputerowa nowego patrolowca duńskiego. fot. Internet

Japonia

Wodowanie nowego Atago

W dniu 24 sierpnia 2005 roku

w stoczni Mitsubishi Heavy Industries

Ltd w Nagasaki wodowano prototypowy

niszczyciel rakietowy Atago (DDG 117),

typu Kongo-Kei, stanowiącego zmoder-

nizowaną wersję typu Kongo, którego

budowę przerwano w 1998 po ukończe-

niu czwartej jednostki serii – Chokai.

Podstawowe dane taktyczno-tech-

niczne nowego niszczyciela rakietowego:

się w służbie od 1974 jednostki typu Agdlek

(wyp. 300 t, 31,4 x 7,7 x 3,3 m, 800 KM,

prędkość 12 węzłów, załoga 15 ludzi).

Pierwszy z okrętów ma zostać ukoń-

czony w roku 2007, a w 2008 rozpocząć

służbę.

Według wstępnych i bardzo niepeł-

nych informacji, wyporność nowych jed-

nostek inspekcyjnych ma wynieść 1720

t przy długości kadłuba 61,9 m, szeroko-

ści 14,6 m i zanurzeniu 4,95 m. Napęd

stanowić mają 2 silniki wysokopręż-

ne, każdy o mocy 3000 kW, które za-

pewnią prędkość maksymalną 17 wę-

złów. Zasięg okrętów ma sięgać 3000

Mm. Moc elektrowni pokładowej 580 kW

(480 kW agregat podstawowy +100

kW agregat pomocniczy), zaś manewro-

wanie ułatwi aktywny dziobowy ster stru-

mieniowy. W czasie pokoju symboliczne

uzbrojenie stanowić będą 2 pojedyncze

wkm-y kal. 12,7 mm, ale dzięki zastoso-

waniu koncepcji modułowej FLEX, w ra-

zie potrzeby na pokładzie dziobowym

może zostać zamontowane działo kal. 76

mm L/62 Oto Melara, które widnieje na

ga jednostki liczyć będzie 18 marynarzy

i oficerów, którą w razie potrzeby moż-

na zwiększyć, wykorzystując 43 miejsca

mieszkalne, jakimi dysponuje okręt.

Indie

Okręt z USA

Wg „Strategy Page” Indie miały zaku-

pić dla swej marynarki wojennej za kwotę

Nowy japoński niszczyciel rakietowy Atago po wodowaniu.

fot. Mitsubishi

Nr 74 (6/2005) • OKRĘTY WOJENNE

Z życia flot

ny DDG 178. Koszt budowy pojedyncze-

go niszczyciela rakietowego określono

wstępnie na około 1,13 mld USD.

stocznia FLW, zaś nr 3 NSWE, co możli-

we będzie właśnie dzięki przyjęciu modu-

łowej koncepcji budowy korwet.

Rosja

Kaspijska „kanonierka”

W dniu 7 października 2005 roku

w stoczni OAO „Ałmaz” w Sankt

Petersburgu odbyło się uroczyste wo-

dowanie małego okrętu artyleryjskie-

go Astrachań, prototypu serii 5 jedno-

stek projektu „Bujak”, które do roku 2007

zasilić mają rosyjską Flotyllę Kaspijską.

Stępkę pod budowę okrętu, jak zauwa-

żył Jurij Goriew, szef wydziału zamó-

wień okrętowych Ministerstwa Obrony

Rosji, pierwszego zaprojektowanego już

w XXI wieku, położono 30 kwietnia 2004,

zaś same prace stoczniowe przebiega-

ły zgodnie z planem, co stanowi swoisty

fenomen w warunkach rosyjskich (i nie

tylko !) i dobry prognostyk na przyszłość

dla stoczni.

Wyporność pełna jednostki wynosi

poniżej 600 t przy zanurzeniu około 2 m,

co pozwala na operowanie w strefie przy-

brzeżnej, w delcie Wołgi i na otwartych

wodach Morza Kaspijskiego. Prędkość

maksymalna 28 węzłów, zasięg 1500

Mm, a autonomiczność 10 dób. Okręt

dysponuje uniwersalnym uzbrojeniem

artyleryjsko-rakietowym, jest również

przystosowany do prowadzenia dzia-

łań antydywersyjnych oraz prowadze-

nia walki radioelektronicznej. Uzbrojenie

główne składa się z armaty kal. 100 mm,

dwóch działek AK-630 kal. 30 mm, wy-

rzutni rakiet przeciwlotniczych „Igła (2

x IV) oraz wyrzutni niekierowanych po-

cisków rakietowym UMS-73 „Grad-M”

(2 x XX) kal. 122 mm.

Astrachań, którego głównym zada-

niem będzie ochrona 200 milowej strefy

ekonomicznej Rosji na Morzu Kaspijskim,

objęła załoga dowodzona przez kpt-lt

Siergieja Babskowa. Wejście jednostki

po zakończeniu cyklu prób stoczniowych

(na uwięzi i morskich) oraz odbiorczych

prób państwowych, przewidziano na lato

2006 roku.

Niemcy

Budowa pierwszej korwety

Trwają prace montażowe prototypo-

wej niemieckiej korwety Braunschweig,

nowego typu K 130 , która w lutym

2006 ma zostać wodowana, tak by

po zakończeniu wszystkich prób zasi-

lić latem 2007 skład Deutsche Marine.

Przypomnijmy pokrótce podstawowe

parametry taktyczno-techniczne nowego

okrętu. Wyporność 1690 t przy długości

całkowitej 88,75 m i szerokości 13,25

m. Silniki o łącznej mocy 19.850 KM za-

pewnić mają maksymalną prędkość 26

węzłów. Zasięg ma wynieść 4100 Mm

przy 15 węzłach, a autonomiczność 21

dób. Uzbrojenie obejmie 8 szwedzkich

przeciwokrętowych pocisków rakieto-

Pakistan

Fregaty z USA?

W dniu 31 sierpnia 2005 r. w cza-

sie promocji książki na Uniwersytecie

Bahria, adm. Shahid Karimullah, do-

wódca marynarki wojennej Pakistanu,

poinformował dziennikarzy, że Stany

Zjednoczone zaoferowały flocie jego

kraju 2 fregaty rakietowe typu Oliver

Hazard Perry (identyczne z 2 znajdu-

jącymi się w składzie PMW). Zdaniem

admirała „... Fregaty typu Oliver Hazard

Perry są nie tylko lepiej wyposażone od

chińskich jednostek typu F-22P, ale są

również większe od nich, co oznacza, że

na ich pokładach możliwa będzie insta-

lacja większej liczby elementów uzbro-

jenia i wyposażenia...” Równocześnie

Kadłub portugalskiego

patrolowca Viana do Castelo

fot. Marinha do Portugal

wyporność 1790 t przy długości całko-

witej kadłuba 83,10 m, szerokości 12,95

m i zanurzeniu 3,69 m. Napęd zapewnia-

ją 2 silniki wysokoprężne, każdy o mocy

3900 kW, które pozwalają na osiągnięcie

prędkości maksymalnej do 20 węzłów.

Zasięg około 4850 Mm przy prędkości

ekonomicznej 15 węzłów. Patrolowiec

posiada symboliczne uzbrojenie w po-

staci 1 działa plot. kal. 40 mm L/70

Bofors na pokładzie dziobowym, na ru-

fie natomiast znajduje się lądowisko dla

śmigłowca. Jednostki mają otrzymać

bogate wyposażenie nawigacyjne, zin-

tegrowany system informacyjny oraz

łączności, pracujący w zakresie często-

tliwości MF, HF, VHF i UHF łącznie z termi-

nalem INMARSAT. Załoga ma liczyć 35

ludzi, w tym 5 oficerów, lecz w razie po-

trzeby można ją powiększyć o dalsze 32

osoby, w tym 4 oficerów, wykorzystując

w pełni pomieszczenia mieszkalne patro-

lowca.

Podstawowym zadaniem okrętów

typu Viana do Castelo będzie ochro-

na portugalskiej Strefy Wyłączności

Ekonomicznej, zwalczanie i likwidacja

zanieczyszczeń oraz działania ratowni-

cze SAR.

Gotowa do wydokowania dziobowa część niemieckiej korwety

Braunschweig .

fot. „Strategie und Technik”

wych RBS-15 Mk 3, które mogą być

również stosowane do rażenia celów lą-

dowych, na śródokręciu, 2 wyrzutnie 21-

-prowadnicowe Mk 49 RAM z pociska-

mi plot. RIM-116 Block IA, 1 uniwersalne

działo 76 mm L/62 OTOBREDA na dzio-

bie i 2 działa plot. kal. 27 mm Mauser

MLG 27 oraz śmigłowiec pokładowy na

rufie. Załoga korwet ma liczyć 50 mary-

narzy i oficerów (maksymalnie 76 miejsc

mieszkalnych)

Przewidywany wstępnie koszt poje-

dynczej korwety szacowany jest na oko-

ło 186 mln. USD, co wydaje się raczej

kwotą zdecydowanie zbyt niską.

Do budowy korwet typ K 130 bazują-

cych na rozwinięciu koncepcji MEKO 100

autorstwa Blohm & Voss, powołano kon-

sorcjum ARGE K 130, obejmujące stocz-

nie Blohm + Voss (B+V), Fr. Lürssen

(FLW) i Nordseewerke (NSWE). Przyjęty

w toku realizacji zlecenia podział pracy

przewiduje, że część dziobowa wszyst-

kich jednostek powstanie w stoczni FLW,

a rufowa w NSWE, natomiast B+V za-

pewni nadbudówki i moduł masztów dla

całej serii 5 korwet. Prace wykończe-

niowe jednostek nr 1 i nr 4 przeprowa-

dzi stocznia B+V, nr 2 i nr 5 odpowiednio

adm. Shahid Karimullah oznajmił, że

trwają aktualnie próby z pakistańskimi

rakietowymi pociskami samosterują-

cymi, choć minie jeszcze zapewne tro-

chę czasu nim będzie można odpalać

je z pokładów fregat. Podobnie, zdaniem

admirała, rzecz się ma z okrętami pod-

wodnymi o napędzie atomowym „.. mu-

simy rozwijać je sami, nie oglądając się,

ani nie oczekując niczego od innych, tak

by pewnego dnia móc zaspokoić swoje

potrzeby w tym względzie...”.

Rosyjski kuter artyleryjski Astrachań po wodowaniu. fot. Ałmaz

Portugalia

Nowy patrolowiec

W portugalskiej stoczni ENVC

(Estalieros Navais Viana do Castelo)

trwają prace przy budowie 2 pierw-

szych patrolowców oceanicznych pro-

jektu NPO-2000. Prototyp noszący na-

zwę Viana do Castelo (P-360) ma wejść

do służby w kwietniu 2006.

Nowe patrolowce oceaniczne, bu-

dowane przy finansowej pomocy Unii

Europejskiej, mają docelowo zastąpić

okręty patrolowe typów João Coutinho

i Baptiste De Andrade. Podstawowe

dane taktyczno-techniczne jednostek

określanych jako typ Viana do Castelo to:

Nr 74 (6/2005) • OKRĘTY WOJENNE

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: