Propozycja dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb ucznia kl. VI szkoły podstawowej w świetle diagnozy psychologiczno – pedagogicznej:
Diagnoza (skrócona )
Dysleksja, dysortografia. Zaburzenia myślenia operacyjnego wymagającego wyobrażeniowego , przestrzennego przekształcania danych spostrzeganych wzrokowo.
Znacznie obniżona percepcja i pamięć wzrokowa. Deficyt analizy i syntezy słuchowej słowa oraz pamięci fonologicznej. Obniżona samoocena i motywacja do wysiłku umysłowego.
- trudności w wykonywaniu zadań wymagających oderwania od konkretu, dostrzeżenia i wyobrażenia sobie układu przestrzennego,
- trudności z prawidłowym spostrzeganiem i różnicowaniem elementów graficznych
- trudności z dokonywaniem syntezy skomplikowanych układów na podstawie danych elementów, ograniczenie rozumienia zagadnień z arytmetyki, geometrii, geografii (czytania mapy), języka polskiego (w aspekcie rozumienia złożonych zagadnień gramatycznych, skomplikowanych semantycznie konstrukcji językowych), historii – trudności z przypominaniem sobie chronologii zdarzeń, dat, nazwisk,
- wolne tempo czytania, zniekształcenia wyrazów
- trudności w werbalizowaniu myśli i sądów , poprawnym budowaniu zdań i zwrotów, trudności w rozumieniu złożonych poleceń słownych i dłuższych ustnych wypowiedzi
- błędy w pisaniu typu wzrokowego i słuchowego
Sposoby dostosowania:
- nie wymagać głośnego czytania w obecności klasy
- dawać więcej czasu na czytanie poleceń słownych, zadań z treścią zarówno podczas lekcji jak i w czasie prac kontrolnych (egzaminacyjnych)
- czytanie lektur szkolnych lub innych opracowań rozłożyć w czasie lub pozwolić na korzystanie z książek mówionych
- w trakcie rozwiązywania zadań tekstowych z matematyki (fizyki, chemii), sprawdzać czy uczeń zdążył przeczytać tekst zadania i prawidłowo zrozumiał treść
- w trakcie sprawdzianów zwiększać ilość czasu potrzebnego na rozwiązanie zadania, można dać podobne, przykładowe zadania do rozwiązania w domu
- częściej sprawdzać zeszyty szkolne ucznia, zaznaczać ilość błędów , mobilizować do wnikliwej poprawy przez ucznia
- dawać czas na przygotowanie się do pisania dyktanda przez podanie mu do opracowania trudniejszych wyrazów, a nawet zdań, które występują w dyktandzie
- można też stosować teksty z lukami
- nie należy obniżać ocen za poprawność ortograficzną prac pisemnych ze wszystkich przedmiotów nauczania
- pozostawiać więcej czasu na wypowiedź ustną, nie wyrywać ucznia do natychmiastowej odpowiedzi (dać mu nawet krótki czas na zastanowienie), gdyż może on mieć trudności z szybkim przypominaniem sobie dat, nazw, reguł, definicji, wzorów, tekstu wiersza, nazw przypadków, nazw części mowy i zdania, a także słówek i zwrotów z języka obcego, dat, nazwisk – z historii (można dyskretnie ukierunkować w myśleniu)
- przy trudnościach w analizie zadań o skomplikowanej strukturze graficznej, wymagających wyobrażeń układów przestrzennych rozkładać materiał na prostsze elementy i udzielać dokładnych instrukcji słownych
- uwzględniając ewentualne trudności w arytmetyce, geometrii, geografii, stwarzać możliwość większej ilości ćwiczeń i praktycznych doświadczeń
- przy trudnościach z przyswajaniem pisowni słówek z języka obcego stosować techniki ułatwiające np. pisanie ze zróżnicowaniem kolorystycznym liter, sylab, utrwalanie obrazów wzrokowych wyrazów poprzez wyobrażenia wzrokowe (czytanie literami w przód i w tył, pisanie palcem w powietrzu, na biurku).
- dostrzegać i podkreślać na forum klasy najmniejsze postępy ucznia w nauce
- zapewnić chłopcu udział w zajęciach korekcyjno – kompensacyjnych na terenie szkoły.
dzianina007