Śruba.pdf

Śruba

W dzisiejszych czasach prawie wszystko mocowane jest za pomocą śrub. Rozejrzyj

się po domu, a ujrzysz śruby spajające najróżniejsze przedmioty, począwszy od

mebli, a na mechanicznych urządzeniach kuchennych skończywszy. Śrubę

wynaleziono ponad 2000 lat temu. Używana jest jednak do łączenia przedmiotów nie

dłużej niż 500 lat. Pierwszym człowiekiem, który opisał śrubę, był grecki naukowiec -

Archimedes (około 287-212 p.n.e.). Śruba Archimedesa to duża spirala,

umieszczona w drewnianym cylindrze. Stosowana była do podnoszenia poziomu

wody używanej do nawadniania pól uprawnych. Najprawdopodobniej Archimedes nie

wymyślił jej sam. Uważa się, że opisał istniejący już przyrząd. Mógł on np. zostać

skonstruowany przez inżynierów starożytnego Egiptu i służyć do nawadniania

gruntów położonych w pobliżu Nilu. W całym antycznym świecie śruba Archimedesa

używana była do podnoszenia poziomu wody. Nikt jednak nie wpadł na pomysł

zastosowania jej do łączenia rozmaitych elementów. Średniowieczni stolarze i cieśle

do spajania części mebli i budynków o drewnianym szkielecie używali drewnianych

kołków i metalowych gwoździ. W XVI wieku pojawiły się specjalne zakrzywione

gwoździe, które trzymały lepiej niż proste. Od tego typu gwoździa do śruby

prowadziła już niedługa droga. Śruby stały się popularne w końcu XVIII wieku, kiedy

to wynaleziono tanie metody ich wytwarzania.

Pierwsze śrubokręty pojawiły się w Londynie około roku 1780. Stolarze odkryli, że

uzyskają lepsze rezultaty, wkręcając śruby, za pomocą wkrętaka (czyli śrubokręta),

niż wbijając je młotkiem.

Śruba Archimedesa była powszechnie stosowana do podnoszenia poziomu wody.

Starożytni Rzymianie używali jej np. do wypompowywania wody z kopalń.

Źródło: Polski Serwis Naukowy - Servis.pl :: 1999 - 2009