2.doc

(96 KB) Pobierz
NACZELNE ZASADY PROCESU

NACZELNE ZASADY PROCESU



PRAWDY MATERIALNEJ

(prawnie zdefiniowana / konstytucyjna)

ustalenia faktyczne – stwierdzenia faktów dokonywane w procesie, mające znaczenie dla decyzji procesowych

                                  

poznawanie prawdy w procesie (dokonywanie ustaleń faktycznych) odznacza się cechami:

- charakter probabilistyczny

- jest materialne ( to udowodnienie: konfrontacja ustaleń z dowodami ;     warunek obiektywny i subiektywny)

- ma sens, gdy jest prawnie relewantne (w granicach poznania i w stopniu dokładności wyznaczonym przez przedmiot

   procesu) ;

 

 

PODSTAWĘ wszelkich ROZSTRZYGNIĘĆ powinny stanowić

USTALENIA FAKTYCZNE  zgodne z RZECZYWISTOŚCIĄ  (art. 2 § 2)

 

1)       organy procesowe obowiązane są do podejmowania wszelkich starań , aby ich ustalenia faktyczne były  zgodne z prawdą

2)       organ sprawujący kontrolę judykacyjną zobowiązany jest do sprawdzenia, czy organ  wcześniejszy poczynił prawdziwe ustalenia faktyczne (vide art. 438 pkt.3)

 

realizuje ją całokształt przepisów kpk, ale fundamentalnymi gwarancjami są m.in.:

- obowiązek inicjatywy dowodowy organów proces.

- kontradyktoryjność (patrz niżej!  tam m.in. możliwość zadawania dodatkowych pytań przez członków składu)

- koncentracja czasowa i miejscowa procesu

- kontrola sądowa postępowania przygotowawczego

- kolegialność sądów i udział czynnika społecznego (ławników)

-system środków zaskarżania

 

poznawanie prawdy mat. ulega natomiast ograniczeniom (z powodu ochrony innych dóbr):

- prawomocność orzeczeń

- humanitaryzm procesu

- zakazy dowodowe

- immunitety procesowe

- zakaz reformationis in peius

 









OBIEKTYWIZMU

(prawnie zdefiniowana / w konstytucji część. :bezstronny i niezawisły sąd)

polega na (m.in. bezstronności, a więc pojęcie szersze to obiektywizm):

 

       BEZSTRONNYM stosunku do stron i innych uczestników procesu    NEUTRALNOŚĆ organu proces.

       NIE powinien KIERUNKOWO nastawiać się do samej sprawy            (+ także zdolność psychiczna do zmiany

                                                                                                                         hipotetycznego obrazu czynu)

 

dotyczy sędziów (ławników), jak i innych uczestników, którzy powinni budzić zaufanie stron (oskarżyciel publiczny, biegły, protokolant, stenograf, zawodowy kurator sąd., specjalista)

 

1.szeroko pojmowana NIEZAWISŁOŚĆ sądu

   - iudex inhabilis

- iudex suspectus

2. sąd powinien wziąć pod uwagę CAŁY MATERIAŁ DOWODOWY(przemawiający na korzyść każdej ze stron i

    wysłuchać ARGUMENTACJI wszystkich stron procesowych;

3. minimalizacja działania czynników IRRACJONALNYCH na podejmowane decyzje ( m.in. poprzez doświadczenie

    życiowe i charakter oraz wiedzę sędziego(„osobowość”), a także kolektywność orzekania

 

 

WSPÓŁDZIAŁANIA

ZE SPOŁECZEŃSTWEM

I INSTYTUCJAMI

w ściganiu przestępstw

(prawnie zdefiniowana)

 

1. SPOŁECZNY OBOWIĄZEK powiadomienia prokuratora / Policji każdego, kto dowiedział się o popełnieniu p. ściganego z urzędu (art..304§1 kpk) → ze względu na charakter społeczny brak sankcji, ale wyjątki:

·     obowiązek ujawnienia dowodów niewinności osoby podejrzanej (zatajenie to występek z art.236 kk)

·     obowiązek niezwłocznego zawiadomienia organu ścigania o posiadaniu wiarygodnej wiadomości o karalnym przygotowaniu /usiłowaniu /popełnieniu określ. czynów                    np. z art.148kk (niedopełnienie to przestępstwo z art. 240 kpk)

 

2. OCHRONA OSÓB (dwustopniowa):

·     zastrzeżenia danych o miejscu zamieszkania świadka wył. do wiadomości sądu/ prokuratora, jeżeli jest uzasadniona obawa użycia przemocy lub groźby wobec niego lub osoby najbliższej

·     świadek incognito – powoduje zatajenie danych osobowych, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla życia / zdrowia /wolności albo mienia w znacznych rozmiarach świadka lub osoby najbliższej (wówczas przesłuchuje go sąd orzekający lub prokurator)

 

3. obowiązek udzielania pomocy organom prowadzącym postępowanie przez wszystkie  INSTYTUCJE PAŃSTWOWE , SAMORZĄDOWE i SPOŁECZNE (art. 15§2)   oraz

obowiązek powiadomienia przez  inst. PAŃSTWOWE /SAMORZĄDOWE (tylko!) o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu (art. 304§2 kpk) – na kierowniku

+ udział przedstawiciela społecznego (w ramach org. społecznych)

 

4. udział ŁAWNIKÓW (jako czynnika społecznego – art. 182 Konst. i art. 3 kpk):

-           niezawiśli

-           pozycja niemal identyczna do sędziów. tyle, że nie mogą przewodniczyć rozprawie/ naradzie, ani wykonywać czynności sędziego poza rozprawą

-           tylko w postępowaniu głównym

 

 

DOMNIEMANIE NIEWINNOŚCI

(pawnie zdefiniowana / konstytucyjna)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

IN DUBIO PRO REO

(prawnie zdefiniowana /konstytucyjna)

 

Każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie

-      stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu (art. 42.3 Konstytucji)

-      udowodniona i stwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu (art.5 §1 kpk)

 

jest to domniemanie:

- od strony pozytywnej (nie zakaz dom. winy)

- prawnie wzruszalne (iuris tantum), poprzez                            prawomocny wyrok skazujący

  „udowodnienie winy”

                                                                                                  prawomocne orzeczenie o warunkowym umorzeniu

                                                                                                   (były wątpliwości, ale dla wydania takiego orzeczenia

                                                                                                    okoliczności popełnienia p-a nie budzą wątpliwości,

                                                                                                    a więc wina musi być udowodniona ! (SN), np. :

                                                                                                    jednoczesne nakładanie obowiązków, nadzór etc.) 

 

3 ujęcia „traktowania oskarżonego jak niewinnego” : subiektywistyczne ( zakładanie n. przez organ ), obiektywistyczne(organ uznaje n. na podstawie nakazu ustawodawcy) , humanistycznego sceptycyzmu;  

zakres obowiązywania zasady (w 2 aspektach):

procesowym : we wszystkich 3 stadiach i wobec wszystkich organów

pozaprocesowym : skierowana d o społeczeństwa – osób fizycznych, organy administracji organizacji społecznych,

                                 przedsiębiorstw

 

 



nie dające się usunąć wątpliwości , rozstrzyga się na korzyść oskarżonego

 

                                 zarówno FAKTYCZNE,  jak i PRAWNE

 

zakaz tzw. ustaleń alternatywnych !

 

ciężar dowodu (onus probandi)    [≠ obowiązek udowodnienia: to powinność ze względu na cudzy interes prawny



                                                                                                     klienta-adwokat, Państwa-oskarżyciel publiczny ]

                                                       

w kpk w tzw. znaczeniu MATERIALNYM (następstwem jest obciążenie; obojętnie kto) – spoczywa na oskarżycielu         

i  powodzie cywilnym,  (ale może też sąd lub kto inny zwolnić samemu udowadniając)

oraz PRAKSEOLOGICZNYM (spoczywa na każdym kto coś twierdzi, w przeciwnym przypadku wzmacnia twierdzenia

przeciwnika)

 

nie można przerzucić dowodu prawdy (w zn. materialnym) na oskarżonego [wyjątek- ciężar „dowodu prawdy” przy pomówieniu z art. 212 kk, 3 zakresy dowodzenia] 

 





SWOBODNEJ OCENY DOWODÓW

(prawnie zdefiniowana)

 

 

 

 

ORGANY postępowania kształtują swe przekonanie

na podstawie WSZYSTKICH przeprowadzonych DOWODÓW

Ocenianych SWOBODNIE, ale z uwzględnieniem :

- zasad PRAWIDŁOWEGO ROZUMOWANIA (reguły logiki formalnej)

- WSKAZAŃ WIEDZY (stan nauki w danej dziedzinie)

- DOŚWIADCZENIA ŻYCIOWEGO (tutaj znaczenie mają cenzusy wiekowe sędziów i ławników)

 

sfera ocen APRIORYCZNYCH dowodów:

brak reguł nakazujących uznanie pewnych faktów za udowodnione lub za nieudowodnione, ale wyjątki:

-  zakazy dowodowe (ochrona innych dóbr)

-  domniemania prawnie niewzruszalne [p. iuris ac de iure] (jest ich niewiele)

A więc jedynie czy jest prawnie dopuszczalny, możliwy do przeprowadzenia i przydatny do stwierdzenia danej okoliczności ( ale już nie  czy będzie wiarygodny) ! ! !

 

ocena APOSTERIORYCZNA to podstawowa ocena dowodów!

 

swoboda oceny dowodów = KONTROLOWANA ocena dowodów

1)       organ procesowy musi się WYTŁUMACZYĆ  z uwzględnienia / nieuwzględnienia dowodów    

         → w drodze uzasadnień rozstrzygnięć przesuwających proces do następnego etapu;

2)       organ rozpoznający środek odwoławczy kontroluje swobodną ocenę dowodów ( apelacje i zażalenia, bo w

         kasacji nie czyni się ustaleń faktycznych)

 

BEZPOŚREDNIOŚCI

 

 

 

 

 

 

każde poznawanie zdarzenia przez sąd ma charakter POŚREDNI (to dobrze, a zarazem potrzebna z. bezpośred.)

 

[ zasada ta wiąże  WSZYSTKIE ORGANY procesowe ]

 

składają się na nią dwie dyrektywy :

(I) z.b. w  znaczeniu FORMALNYM - organ proc. powinien zetknąć się osobiście, własnymi zmysłami ze źródłem i

                                                           środkami dowodowymi

 

(II) z.b. w  znaczeniu MATERIALNYM – organ proc,. powinien dokonywać ustaleń przede wszystkim za pomocą

                                                               dowodów pierwotnych  (tzw. oryginalny – pochodzi z „pierwszej ręki”,

                                                               pochodzi ze źródła mającego bezpośredni kontakt z faktem) ;

 

wyjątki :

1) dopuszczalne jest ustalenie faktu za pomocą d. pochodnego, gdy d. pierwotny nie istnieje / jest niedostępny

2) dopuszczalne jest przeprowadzenie d. pochodnego, gdy zachodzi potrzeba skontrolowania d. pierwotnego

     dotyczy to rozbieżności w wyjaśnieniach lub zeznaniach

3) niektóre dowody są ze swej istoty zawsze d. pochodnymi (np. opinie biegłego, wywiady środowiskowe,

     protokoły oględzin/ przeszukania i zatrzymania rzeczy, wyniki wywiadu środowiskwego )

4) dopuszczalność d. pochodnego, gdy wymagają tego postulaty szybkości i ekonomii procesu, a strony

     zgadzają się na takie odstępstwo

5) pomoc prawna (krajowa – zwrócenie się do innego organu przez o. prowadzący  / zagraniczna)

6) w postępowaniu apelacyjnym nie przeprowadza się p. dowodowego co do istoty sprawy (ale..)

7) w postępowaniu uproszczonym sąd może prowadzić rozprawę mimo nieobecności oskarżonego (tylko odczytanie

     wyjaśnień lub przesłuchanie w drodze pomocy prawnej)

 

 



SKARGOWOŚCI

(prawnie zdefiniowana)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ŚCIGANIA Z URZĘDU

 

wszczęcie  postępowania SĄDOWEGO            następuje   na   ŻĄDANIE uprawnionego oskarżyciela

(główne / apelacyjne /kasacyjne /dot. Wznowienia, następcz...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin