KRYTERIA DOROSŁOŚCIDorosłość – faza życia, w którą wkracza człowiek po gwałtownych zmianach rozwojowych prowadzących do dojrzałości biologicznej i społecznej, – wyraża się w zdolności do prokreacji– odpowiedzialnego podejmowania nowych ról społecznych związanych z zakładaniem rodziny, rodzeniem i wychowywaniem dzieci, rozwijanie (podejmowanie) aktywności zawodowej– autonomiczne kierowanie własnym życiem3 rodzaje kryteriów dorosłości1) zadania rozwojowe2) zmiany w strukturze życia związane z wydarzeniami typowymi dla różnych faz dorosłości3) kryzysy życiowe wobec których staje jednostka a ponadto: - pełnia sił fizycznych- poziom sprawności intelektualnej co umożliwia niezależność ekonomiczną- samodzielno0ść w rodzinie, domu pracy
Zadania rozwojowe wg Levinsona- podjęcie roli zawodowej- założenie rodziny- sformułowanie wyraźnych marzeń i oczekiwań wobec przyszłości- uczestniczenie w relacji mistrz – uczeńdylematy i kryzysy: - dylematy związane z wyborem zawodu: wartości ekonomiczne – satysfakcja- oczekiwania grupy społecznej – własne ambicje i dążenia- konflikty związane z nowymi rolami społecznymi: praca zawodowa – obowiązki rodzinneśrodki do rozwiązywania kryzysów: - nowe sposoby poznawania świata i samego siebie- określenie własnej tożsamości- korzystanie z wzorców kulturowych- osiąganie kolejnych stopni autonomii
1.okres niemowlęcy (do 1, do 2 r.ż)- celem rozwoju jest osiągnięcie zaufania do opiekuna źródłem zagrożenia są rodzice. Konflikt miedzy zaufaniem a nieufnością, ważna cecha to zdolność i osobowość, cnota to zaufanie i nadzieja.2.wczesne dzieciństwo (między 3 a 5r.ż., trwa od 2 do 5 lat)- osiągnięcie samokontroli i poczucia własnej odrębności, źródłem zagrożenia są program żłobka i przedszkola. Konflikt pomiędzy autonomią a wolą, cnota to wola. Zaczyna walczyć o własne zdanie, pojawia się wstyd.3.wiek zabawy (4-6 rż)- ukształtowanie orientacji na cele i inicjatywność w działaniu, źródłem zagrożenia są mass media. Konflikt pomiędzy inicjatywą a poczuciem winy, cnota to zdolność do samodzielnego działania. Zdolność do rozróżniania dobra i zła, nabieranie zdolności do dzielenia się, uczenie się kontrolowania zazdrości, naśladowanie pewnych ról poprzez zabawę.4.wiek szkolny (6-12 lat)- osiągniecie poczucia własnej kompetencji, źródłem zagrożenia jest wychowanie seksualne. Konflikt pomiędzy pilnością a poczuciem niższości, cnota to kompetencja, uczenie się pilności, gospodarowania czasem, pojawia się pozarodzinny autorytet- nauczyciel.5.dorastanie czyli wczesna adolescencja (od biologicznego dojrzewania do 20-22r.ż.),- osiąganie odpowiedzi na pytanie, kim jestem i kim mogę być, wierność sobie, zagrożeniem jest alkoholizm młodzieńczy. Konflikt miedzy tożsamością a pomieszaniem ról, cnota-wierność. Dostrzeganie niedoskonałości rodziców, uczymy się od nich płci, po tym etapie istnieje przyjaźń miedzy rodzicami a dziećmi. Pojawiają się ideały, cel i sens życia, wierność sobie samemu i swoim ideałom.6.młodość, wczesna dorosłość (od 20-25 do 35-40 lat)- osiąganie zdolności do miłości bez utraty poczucia własnej tożsamości, źródłem zagrożenia jest rozwód. Konflikt między intymnością, a izolacja, cnota to miłość, zdolność do budowania intymnych bliskich związków z innymi ludźmi.7.dorosłość (40 do 60-65 lat)- potrzeba opiekowania się i troska o los młodszych generacji, źródłem zagrożenia są starzejący się rodzice. Konflikt między rozwojem a stagnacją, cnota to troskliwość8.starość (powyżej 60-61 lat)- osiąganie mądrości życiowej w wyniku pozytywnego bilansu życia, źródłem zagrożenia jest „krucha” starość a opieka otoczenia. Konflikt między integracją a zwątpieniem, cnota to mądrość, przygotowywanie się na śmierć.
Modele pracy z ludźmi dorosłymi
Kryteria różnicujące
Model technologiczny
Model humanistyczny
Model krytyczny
Najważniejszy problem społeczny
Rozwój społeczny
Indywidualna świadomość
Opresywne warunki życia
Ontologia człowieka
Istota poznająca
Istota działająca
Istota wolna
Kluczowa wartość
Demokracja, dobrobyt
Samorealizacja
Wolność
Kontekst edukacji
Struktura społeczna
Indywidualna osobowość
„ja” w społeczeństwie
Ideał edukacji
Zaangażowanie społeczne
Zintegrowana osobowość
Orientacja emancypacyjna
Rola nauczyciela
Przewodzenie
Podtrzymywanie uczenia się
Budzenie świadomości
Zadanie nauczyciela
Transmisja wiedzy
Konstruowanie kompetencji
Kwestionowanie tożsamości słuchaczy
Charakter edukacji
Nauczanie
Uczenie się
Krytyczna refleksja
Metody nauczania
Podające
Uprzystępniające
Sokratejskie (dialogowe)
Rola doświadczenia
Bezwartościowe
Potencjalna źródło uczenia się
Podstawowe źródła samowiedzy
Pozycja nauczyciela
Dominacja
Partnerstwo
Służba
Odpowiedzialność
Nauczyciel
Nauczyciel i słuchacze
Uczący się
Kryteria efektywności edukacji
Reprodukcja wiedzy
Umiejętność rozwiązywania problemów
Zdolność do zmiany życia (emancypacja)
Źródło: Malewski M., Modele pracy edukacyjnej z ludźmi dorosłymi, w: Przybylska E. (red.), Andragogiczne wątki, poszukiwania, fascynacje, Toruń 2001, s. 284.
Wymiary uczenia się wg Kidda
Kształcenie w pionie to wszelkie stopnie edukacji szkolnej, której dostępność powinna być zapewniona każdemu niezależnie od miejsca zamieszkania i warunków społecznych.Kształcenie w poziomie ma za zadanie poznanie różnych dziedzin życia, nauki i kultury niezależnie od studiów pionowych. Duże znaczenie w rozwijaniu tej formy kształcenia ma aktywność człowieka oraz dostępność pozaszkolnych instytucji oświatowych.Kształcenie w głąb ma związek z jakością edukacji, motywacją do samokształcenia, zainteresowaniami intelektualnymi i stylem życia zgodnym z wykorzystaniem czasu wolnego w sposób twórczy.Koncepcja Kidda zwraca uwagę na jakość działań oświatowych i potrzebę oraz możliwości oświaty pozaszkolnej, a także osób dorosłych. Akcentuje potrzebę łączenia trzech form edukacji: kształcenia szkolnego, oświaty pozaszkolnej oraz samokształcenia, a także wyżej wymienionych trzech wymiarów kształcenia.
Dorosłość jako proces społeczno kulturowy- koncepcja P.Cross
- dorosłym nie jest się ale się staje- Proces dynamiczny całożyciowy; Proces rozwoju społecznego psychicznego i biologicznego- nasze życie składa się z pewnych sekwencji:1.biologicznaniemowlęctwo
dzieciństwo
Wiek młodzieńczy2. społecznauczeń – zadania,jeżeli Jednostka realizuje zadania zgodnie z tym co chce Społeczeństwo to ono zapewnia mu trwanie; dorosłość jest narzucana na życie jednostki poprzez zadania będące rolami społecznymi 3. psychicznacykl życia jest określany kulturowo.następstwo ról- jest to wynik pewnej społecznej konwencji umowy; dorosłość to efekt zmagania się z rolami
pakursky