rehabilitacja_artykul_2008_04_22324.pdf

KALEJDOSKOP

Łódź – hospicjum za rok

Z KRAJU

Najpóźniej na początku przyszłego roku ruszy w Łodzi budowa

pierwszego hospicjum dla dorosłych pacjentów. W tej chwili

trwają jeszcze prace nad projektem architektonicznym. Budynek

ma stanąć obok szpitala im. Jordana – donosi „Polska. Dziennik

Łódzki”.

– Ze statystyk wynika, że województwo łódzkie jest w krajowym

ogonie, jeśli chodzi o liczbę łóżek opieki paliatywnej – mówi

dr Aleksandra Ciałkowska-Rysz z Uniwersytetu Medycznego

w Łodzi, konsultant krajowy ds. opieki paliatywnej. – Na 100 tys.

mieszkańców przypada zaledwie 3,9 łóżka, podczas gdy na Pomo-

rzu to blisko 10 łóżek na 100 tys. mieszkańców, a w województwie

kujawsko-pomorskim 8,6. W samej Łodzi mamy jedynie dwa

oddziały, które przyjmują pacjentów niemających zapewnionej

opieki domowej, a będących w ciężkim stanie. To za mało, żeby

zabezpieczyć potrzeby tak dużego miasta. W Łodzi funkcjonuje kil-

ka hospicjów domowych. Większość ich pacjentów to osoby chore

na nowotwory. Jedno z nich prowadzi łódzki Caritas. W hospicjum

przy szpitalu im. Jordana będzie miejsce dla około 40 dorosłych

pacjentów , którymi z różnych powodów nie może opiekować

się rodzina, a ich stan jest zbyt ciężki, by mogli samodzielnie

funkcjonować. Powstanie także oddział dziennego pobytu. – Ro-

dzina przywiezie chorego rano i zabierze go do domu wieczorem.

Tu pozostanie pod kompleksową opieką – mówi dr Ciałkowska-

Rysz. Hospicjum będzie też miało oddział dla dzieci. – Zakładamy,

że dzieci powinny przebywać w hospicjach domowych, ale czasem

zdarza się rodzina niewydolna i malucha trzeba umieścić w miej-

scu, w którym będzie miał opiekę – dodaje.

Pełnoprawny niepełnosprawny

Przy wsparciu udzielonym przez Islandię, Liechtenstein i Norwe-

gię ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru

Gospodarczego, Norweskiego Mechanizmu Finansowego oraz

budżetu RP w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych,

Stowarzyszenie „Scena Moliere” rozpoczęło realizację projektu

„Pełnoprawny – Niepełnosprawny”. Ma on na celu ułatwienie

osobom niewidomym i niedowidzącym uczestnictwa w życiu

społecznym poprzez stworzenie możliwości dokształcania się

i rozwijania zainteresowań artystycznych. Pierwszym etapem

realizacji projektu są warsztaty teatralne dla dorosłych osób nie-

widomych, które zakończą się premierą spektaklu „Brat naszego

Boga” Karola Wojtyły. Do przedstawienia zostanie opracowana

audiodeskrypcja, która umożliwi osobom niewidomym, będącym

publicznością, pełną percepcję spektaklu. Drugim etapem będzie

upowszechnienie audiodeskrypcji w Polsce. W tym celu stowa-

rzyszenie planuje przygotowanie konferencji, która wzmocni

społeczną dyskusję na temat praw osób niepełnosprawnych do ko-

rzystania z wytworów kultury, edukacji i realizowania własnych

praw społecznych w tym zakresie. Równocześnie stowarzyszenie

serdecznie zaprasza dorosłe osoby niewidome na bezpłatne

warsztaty teatralne. Zgłoszenia: kprzedzimirska@interia.pl. Wię-

cej informacji pod numerem telefonu: 668 485 638. Zachęcamy

wolontariuszy do współpracy przy realizacji projektu.

Dofinansowanie warsztatów terapii zajęciowej

Od 1 stycznia 2009 r. PFRON pokryje 90% kosztów działalności

warsztatów terapii zajęciowej (WTZ) i zakładów aktywności za-

wodowej (ZAZ). Pozostałą część sfinansują odpowiednio gminy

i powiaty oraz urzędy marszałkowskie, chyba że działalność

WTZ i ZAZ będzie dodatkowo zasilana z innego źródła, np. przez

sponsora lub organizację pozarządową. W tej sytuacji środki,

jakie samorządy muszą przekazać na działalność warsztatów

i zakładów, będą proporcjonalnie mniejsze (o kwotę przekaza-

ną przez np. sponsora) – przeczytaliśmy w „Gazecie Prawnej”.

Takie są założenia senackiego projektu nowelizacji ustawy

o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób

niepełnosprawnych.

Teraz samorządy często wykorzystują fakt, że ustawa o rehabi-

litacji nie zobowiązuje ich wprost do współfinansowania warszta-

tów w wysokości 10% kosztów ich działalności i wypłacają niższe

dofinansowania. Takie problemy miały m.in. warsztaty terapii

zajęciowej w województwie podkarpackim, kujawsko-pomorskim,

śląskim czy mazowieckim.

Jeśli projekt nowelizacji wejdzie w życie, to w 2009 roku

i w latach następnych PFRON będzie pokrywał 90% kosztów

funkcjonowania WTZ i ZAZ. Zgodnie z obecnymi przepisami

od 1 stycznia 2009 roku i w kolejnych latach fundusz ma opłacać

85% takich kosztów. Senatorzy uważają, że zmniejszenie wielko-

ści pomocy z PFRON mogłoby przyczynić się do pogorszenia ich

sytuacji finansowej.

Tak więc możliwe, że od 2009 roku wzrosną kwoty, jakie PFRON

przekazuje samorządom na funkcjonowanie WTZ i ZAZ. Jak

wynika z projektu rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego

rozporządzenie w sprawie algorytmu przekazywania środków

PFRON samorządom wojewódzkim i powiatowym, roczne dofi-

nansowanie uczestnictwa jednej osoby niepełnosprawnej w warsz-

tatach wzrośnie z 13 414 zł do 14 796 zł, a dopłata do zatrudnienia

niepełnosprawnego pracownika zakładów aktywności zawodowej

z 16 772 zł do 18 500 zł.

Polskie dzieci wróciły z rehabilitacji w Rosji

Na przełomie lipca i sierpnia

2008 r. 25-osobowa grupa pa-

cjentów ze Szpitala w Amery-

ce przebywała w Sanatorium

Ortopedycznym w Pionier-

sku (Obwód Kaliningradzki).

Ich rehabilitacja była prowa-

dzona w ramach wspólne-

go projektu realizowanego

przez Szpital w Ameryce i Sanatorium Ortopedyczne „Pioniersk”.

Przez trzy tygodnie polskie dzieci wraz z 25-osobową grupą

rosyjskich pacjentów korzystały z zabiegów fizjoterapeutycznych,

m.in. ćwiczeń indywidualnych i zespołowych, kąpieli błotnych,

hydroterapii, masażu, zajęć na siłowni.

Projekt, którego celem było stworzenie w Pioniersku centrum

rehabilitacyjnego wyposażonego w nowoczesny sprzęt me-

dyczny i wykwalifikowany personel, realizowany jest od marca

2007 r. W tym czasie partnerzy projektu zorganizowali wiele

konferencji naukowych i seminariów, podczas których zidentyfi-

kowano główne problemy związane z rehabilitacją niepełnospraw-

nych dzieci w wieku 7-14 lat z przygranicznych rejonów Polski

i Obwodu Kaliningradzkiego. Specjaliści ze szpitala w Ameryce

opracowali i wdrożyli nowoczesne metody rehabilitacji medycz-

nej, a także pomogli w przygotowaniu nowoczesnej bazy leczniczej

w Pioniersku.

6 REHABILITACJA W PRAKTYCE 4/2008

KALEJDOSKOP

Zdążą z pomocą

Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”, realizująca ogólnopol-

ski program niesienia pomocy niepełnosprawnym dzieciom

pod patronatem prof. Zbigniewa Religi, zebrała w tym roku

blisko 21 mln zł . To prawie o 14 mln 500 tys. złotych więcej

niż rok temu.

Zebrana kwota jest sumą wpłat, które podatnicy kierowali

na poszczególnych podopiecznych Fundacji. Dzięki wsparciu ro-

dzice ponad 6 tys. dzieci będą mogli pokryć koszty związane m.in.

z: rehabilitacją, zabiegami leczniczymi, zakupem medykamentów

i specjalistycznego sprzętu ortopedycznego. Środki zostaną także

przeznaczone na naukę i rozwój intelektualny dzieci.

– Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy wsparli naszych

podopiecznych, przekazując 1% swojego podatku. Państwa gest

niezwykle motywuje i zobowiązuje cały zespół Fundacji do jeszcze

bardziej wytężonej pracy na rzecz niepełnosprawnych – mówi

Beata Tyszkiewicz, przewodnicząca Rady Fundacji. Tegoroczny

dochód jest rekordowy w historii Fundacji. Wpłynęły na to m.in.

uproszczone procedury przekazywania części podatku na rzecz

organizacji. Ułatwieniem okazała się także decyzja MF umożli-

wiająca przekazanie pomocy pieniężnej na określony cel, np. dla

jednego dziecka. Dla działalności Fundacji, która obsługuje prawie

6 tys. subkont, ma to szczególne znaczenie.

Program „Zdążyć z Pomocą” obchodzi w 2008 roku 10. rocznicę

istnienia. Jego pomysłodawcą i fundatorem jest Stanisław Kowal-

ski, który za swoją dobroczynną działalność został uhonorowany

m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem „Zasłużony Wolontariat

RP” oraz Orderem Uśmiechu.

Fundacja otacza opieką dzieci cierpiące na: porażenie mózgo-

we, dystrofię mięśniową, autyzm, retinopatię, zespół Downa, cho-

roby nowotworowe oraz wady serca. Na rzecz swoich podopiecz-

nych prowadzi zbiórki publiczne, rozpowszechnia w mediach

apele o pomoc, organizuje koncerty charytatywne i aukcje dzieł

sztuki. Wydaje także książki i kalendarze. Dochód z ich sprzedaży

pokrywa koszty związane m.in. z utrzymaniem gabinetu bezpłatnej

rehabilitacji oraz działalnością administracyjną. Więcej informacji

na stronie: www.dzieciom.pl.

Wielkopolska – deficytowe hospicja zostaną

Gdyby Szpital Przemienienia Pańskiego nie dokładał do Hospi-

cjum Palium, ośrodek zniknąłby z mapy Poznania. Z tego powodu

zamknięto paliatywne oddziały przy Wielkopolskim Szpitalu Cho-

rób Płuc i w Wojewódzkim Szpitalu w Koninie – donosi „Polska.

Głos Wielkopolski”.

– Niedoszacowanie kosztów opieki paliatywnej trwa od lat,

bo fundusz zdrowia nie uwzględnia nowych, kosztownych metod

leczniczych – mówi prof. Jacek Łuczak, twórca i dyrektor wzorco-

wego w skali całego kraju Hospicjum Palium w Poznaniu, które

przez cały rok prowadziło permanentną wojnę o pieniądze.

Pieniędzy z kontraktu nie starcza na leczenie chorych, któ-

rych rocznie trafia do hospicjum w Poznaniu ponad 3 tysiące.

Lekarstwa, żywienie, sprzątanie i pranie, transport i koszty admi-

nistracyjne idą w straty szpitala. Kiedyś celem opieki paliatywnej

była ulga w cierpieniu.

– Dzisiaj pacjentów się leczy i przedłuża życie, na przykład

stosując kosztowne żywienie pozajelitowe – tłumaczy prof. Łu-

czak. Jeszcze niedawno chorzy z obrzękiem limfatycznym nie

mogli liczyć na taką pomoc, jaką znajdują w poznańskim ośrod-

ku. Pod tym samym adresem powstał pierwszy i dotąd jedyny

w kraju oddział, gdzie leczy się – z doskonałym skutkiem – rany

przewlekłe i odleżynowe. Tymczasem NFZ nie robi żadnego

rozgraniczenia i nie uznaje specjalistycznych oddziałów, trak-

tując równo wszystkie ośrodki hospicyjne – zauważa dr Bogusz

z Hospicjum Palium.

Telefon dla osób niedosłyszących

Specjalistyczne produkty

marki Clarity amerykańskiej

firmy Plantronics przezna-

czone dla osób z częściową

utratą słuchu są już dostęp-

ne na polskim rynku. Dzię-

ki nim osoby z lekką lub

średnią wadą słuchu mogą

bez przeszkód prowadzić

rozmowy telefoniczne.

Urządzenia wyposażone są w opatentowany układ wpływa-

jący na poprawę czystości i wyrazistości głosu oraz jego

wzmocnienie w słuchawce. Pozwala to osobom z niedosłuchem

zrozumieć mowę podczas rozmowy telefonicznej. Wzmacnia-

cze można w prosty sposób podłączyć do większości aparatów

telefonicznych, wpinając je pomiędzy przewód słuchawki

a gniazdo telefonu. Urządzenia Clarity pozwalają na regulację

dźwięku i wzmocnienie go nawet o 15%. Po włączeniu przycisku

umieszczonego na przystawce dźwięk w słuchawce wzmac-

nia się o 25 dB w przypadku modelu ECE125 Clarity i nawet

o 40 dB przy użyciu EHA40 Clarity. Funkcja automatycznie wy-

łącza się po każdej zakończonej rozmowie. Niewielkie wymiary

i waga zasilanych bateriami wzmacniaczy umożliwiają ich prze-

noszenie i wykorzystywanie w dowolnym miejscu w większości

aparatów telefonicznych.

Niepełnosprawnik po Warszawie

Jeździsz na wózku inwalidzkim

i szukasz w centrum miasta fry-

zjera, do którego możesz wjechać?

Znajdziesz go bez problemu. W in-

ternecie działa „Niepełnosprawnik

po Warszawie” – donosi „Życie

Warszawy”. Na stronie interne-

towej www.mobidat.pl można

sprawdzić, czy urząd skarbowy,

komisariat policji, ale równiż teatr, sklep czy salon fryzjerski jest

dostępny dla niepełnosprawnych. Na razie można tam znaleźć

miejsca ze śródmieścia, ale docelowo projekt obejmie całe mia-

sto. Opisy miejsc są bardzo dokładne i w założeniach mają być

aktualizowane co dwa lata, by ułatwić osobom niepełnosprawnym

samodzielne załatwianie spraw. Takie informacje przydadzą

się też osobom starszym, dla których pokonanie schodów jest

problemem.

Projekt „Mobidat. Niepełnosprawnik po Warszawie” realizują

Fundacja Pomocy Matematykom i Informatykom Niesprawnym

Ruchowo, Fundacja na Rzecz Transportowych Usług Specjali-

stycznych dla Niepełnosprawnych TUS oraz niemieckie stowa-

rzyszenie Albatros.

W Berlinie (www. mobidat.net) podobny program działa już

od 16 lat. W bazie danych znajduje się ponad 19 tys. obiektów.

Potrzebne informacje można też uzyskać przez telefon.

Komfort z mdh…

Od 11 lipca w ofercie mdh Sp. z o.o. z Łodzi – producenta sprzętu

medycznego – jest pięć nowych wózków inwalidzkich manual-

nych, jeden dla dzieci – „Baczuś Relax” i cztery dla osób dorosłych

o zróżnicowanym stopniu sprawności. Wózki charakteryzują się

szerokim wachlarzem funkcjonalności i znacznymi możliwościa-

mi regulacji. Więcej informacji oraz zdjęcia nowych modeli wóz-

ków można znaleźć na stronie internetowej www.mdh.pl w dziale

„nowości”.

REHABILITACJA W PRAKTYCE 4/2008

KALEJDOSKOP

ZE ŚWIATA

Przenoszenie pacjenta łatwe i wygodne

Elektryczny podnośnik 14940 Hercules firmy

Chinesport ułatwia przenoszenie chorych

leżących (np. z łóżka na wózek) o wadze

do 190 kg w sposób łatwy i wygodny zarówno

dla pacjenta, jak i opiekuna. Jego ramię można

podnosić i opuszczać w dwóch możliwych

szybkościach, a także ustawiać w dwóch różnych pozycjach.

Rozstaw nóg urządzenia regulowany jest elektrycznie w zakresie

od 54 cm do 109 cm. Dwa z czterech podwójnych kółek posiadają

hamulce. Podnośnik zasilany jest z 24-woltowej baterii akumula-

torowej, którą można wyjmować i doładowywać. W przypadku

awarii przewodów lub wyczerpania się baterii istnieje możliwość

ręcznego podniesienia lub opuszczenia ramienia.

Zamiast gimnastyki

Co zrobić, jeśli chory nie chce lub nie potrafi wy-

konywać koniecznej w jego przypadku gimna-

styki leczniczej? Łóżko terapeutyczne Exer-Rest

firmy NIMS oferuje swego rodzaju namiastkę

wysiłku , powodując rytmiczne poruszanie całe-

go ciała leżącego pacjenta w tempie ok. 140 razy na minutę; jeden

seans trwa 30-45 min. Powtarzane przyspieszenia i zwolnienia

interferują z naturalnym ciśnieniem tętna, zwiększając w sposób

pulsujący napięcia ścinające, a to pośrednio stymuluje uwalnianie

do krwi tlenku azotu. Jest on naturalnym czynnikiem przeciwza-

palnym, toteż Exer-Rest może znaleźć zastosowanie we wszystkich

przewlekłych chorobach zapalnych jako terapia alternatywna lub

uzupełniająca, która pobudza krążenie krwi, poprawia ruchomość

stawów i zmniejsza bóle mięśniowo-stawowe.

Czytanie bez pomocy rąk

Chorzy z umiarkowaną lub znaczną niepełnospraw-

nością ruchową kończyn górnych mają duże proble-

my z większością czynności przydatnych w życiu

codziennym, np. z odwracaniem kartek przy czyta-

niu. Wykonywanie tego zajęcia bez przeszkód może im umożliwić

elektroniczny odwracacz kartek TURNY firmy Branodata. Urzą-

dzenie zaprojektowano tak, aby mogło pomieścić książki i czasopisma

o szerokości strony 115-210 mm i grubości 40 mm. Ruchome ramię

z przyczepną rolką przewraca kartkę, gdy użytkownik zasygnalizuje

tę potrzebę dotknięciem palca lub dmuchnięciem.

Kąpiel bez trudu i obaw

Dla wielu osób z ograniczoną sprawnością

ruchową, czy to z powodu wieku, czy choroby,

kąpiel w wannie bywa nieosiągalna . Krzeseł-

ko-podnośnik Riviera Bathlift firmy Medicare

Technology Ltd. opracowano, by umożliwić

takim pacjentom korzystanie z niej bez trudu

i obaw. Pasuje ono do większości typowych

wanien, jest łatwe do instalacji i demontażu (jedno naciśnięcie

odpowiedniego przycisku powoduje złożenie urządzenia), dość

lekkie (15,5 kg + 1 kg akumulator), proste w obsłudze, wygodne i bez-

pieczne. Gładkie powierzchnie są łatwe do utrzymania w czystości.

Czas podnoszenia/opuszczania siedziska (uruchamianego za po-

mocą przycisku umieszczonego na rączce) wynosi 25 s, a nośność

140 kg. Pojemnik na akumulator umieszczono z tyłu bezpośrednio

za oparciem, dzięki czemu dostęp do niego jest łatwy.

Pionizator i wózek w jednym

Chorzy, którzy nie są w stanie przyjąć i/lub utrzymać po-

zycji stojącej oraz poruszać się samodzielnie ze względu

na ograniczenie czynności ruchowej kończyn dolnych

i obręczy biodrowej (z powodu dysfunkcji mięśni lub

układu nerwowego), nie muszą pozostawać przykuci

do łóżka. Aparat 09160 Struzzoplus firmy Chinesport

umożliwia im stopniowe uniesienie się do pozycji pionowej przy

pomocy systemu wsporników, których mechanizm jest poruszany

elektrycznie i regulowany przyciskiem, a następnie przemieszczanie

się po gładkich powierzchniach. System jezdny poruszany jest dwoma

niezależnymi silnikami i zasilany z baterii akumulatorowej, a użyt-

kownik kieruje wózkiem za pomocą dżojstika. Pozwala to osobom

niepełnosprawnym na poruszanie się po mieszkaniu i wykony-

wanie drobnych czynności domowych czy zajęć hobbistycznych.

Struzzoplus przystosowany jest dla osób o wadze do 100 kg i wzro-

ście 150-190 cm (wysokość można regulować). Urządzenie waży

54 kg i może być złożone tak, by zmieścić go w bagażniku samochodu.

Chodzenie ze wspomaganiem

Materac pneumatyczny bez zasilania

Materac AtmosAir 4000 firmy KCI Medizinprodukte

GmbH jest jedynym obecnie dostępnym materacem

pneumatycznym bez zasilania. Regulacja ciśnień

odbywa się za pomocą opatentowanej technologii SATTM, funk-

cjonującej na zasadzie wymiany powietrza w systemie komór

powietrznych i zastawek zgodnie z działaniem siły ciężkości.

Powoduje to dopasowanie się rozkładu ciśnień do nacisku ciała

pacjenta. Dodatkowo powierzchnia jest wyprofilowana tak, by cię-

żar dolnej części ciała spoczywał na łydkach i udach, oszczędzając

pięty – szczególnie wrażliwe na powstawanie odleżyn. Pokrycie

materaca wykonane jest z „oddychającej” i antypoślizgowej tkani-

ny, co zapobiega zawilgoceniu skóry i zwijaniu się prześcieradła

między materacem a ciałem chorego. Materac ten polecany jest dla

pacjentów z niskim i średnim ryzykiem wystąpienia odleżyn.

Chodziki firmy JCM Seating Solutions

zapewniają bezpieczne poruszanie

się osobom niepełnosprawnym

w różnym wieku. Aluminiowa rama, dostępna w różnych kolorach,

jest lekka i łatwo się składa, co ułatwia przenoszenie i przechowy-

wanie urządzenia. Rama zakończona jest wygodnymi rączkami,

a uchwyty wykonane z tworzywa nie zawierającego lateksu. Kółka

z miękkiej gumy dobrze przylegają do każdej powierzchni; przednie,

obrotowe, zwiększają możliwości manewrowania, ale mogą zostać

zablokowane tak, aby – podobnie jak tylne – poruszały się w jednym

kierunku. Wysokość chodzika można regulować, a na potrzeby użyt-

kownika nie mogącego zachować symetrycznej postawy pionowej

można dodatkowo zaopatrzyć go w stabilizator miednicy, który przy

pomocy odpowiednich poduszek i pasa utrzymuje środek ciężkości

ciała we właściwej pozycji.

8 REHABILITACJA W PRAKTYCE 4/2008

KALEJDOSKOP

Elektryczność pod kontrolą

Osoba z dużym stopniem niepełnosprawności

może nie radzić sobie z obsługiwaniem sprzętu

elektronicznego, włączaniem oświetlenia, odbiera-

niem telefonu itd. System kontrolujący Keo firmy

Proteor Handicap Technologie pozwala rozwiązać

ten problem, zapewniając możliwość zdalnego

sterowania wszystkich urządzeń elektrycznych

z łóżka czy też wózka inwalidzkiego; w przypadku

wózka z zasilaniem elektrycznym, jak np. Jazzy Select 6 firmy Pride

Mobility Products Europe BV (na zdjęciu) może być zainstalowany

jako jego dodatkowe akcesorium i uruchamiany przy pomocy tych

samych dżojstików czy przycisków). Jego oprogramowanie pozwala

na praktycznie natychmiastowe ustawienie standardowego menu

(9-20 klawiszy) i łatwe dostosowanie go do indywidualnych

potrzeb użytkownika. Można nim operować za pomocą klawia-

tury, dżojstika lub bezprzewodowego przełącznika. Przy jego

użyciu możliwe jest nie tylko włączanie i wyłączanie telewizora

czy lampy, ale też np. zdalne obsługiwanie telefonu komórkowego

wyposażonego w Bluetooth i zestaw głośnomówiący albo kompu-

tera posiadającego oprogramowanie do pisania na klawiaturze

wyświetlanej na ekranie, np. Wivik (Keo służy wówczas do kon-

trolowania ruchów myszki).

Implant ślimakowy i jakość życia

Coraz popularniejsze redukowanie ubytków

słuchu przy pomocy wszczepiania implantów

ślimakowych doczekało się realnej oceny pod

kątem wpływu na jakość życia pacjentów. Nie-

mieccy uczeni przeanalizowali informacje zebrane

od 56 chorych po takim zabiegu, którzy wypełniali opracowany

specjalnie w tym celu kwestionariusz NCIQ (Nijmegen Cochlear

Implant Questionnaire) – z pytaniami o zmianę percepcji dźwięku,

jakości mowy, poczucia własnej wartości i udziału w życiu społecz-

nym – oraz standardową ankietę SF36 (Medical Outcome Study

Short Form 36) oceniającą zmiany w samopoczuciu niezależnie

od stosowanego leczenia. Badani zgłaszali znamienną poprawę

we wszystkich obszarach swego funkcjonowania, zwłaszcza w za-

kresie percepcji dźwięku, udziału w życiu społecznym i zdrowia

psychicznego, co przekłada się na wyraźną poprawę ogólnej

jakości życia.

Ryzyko zawodowe u... tłumaczy

Jak wynika z badań przeprowadzonych przez

naukowców z Instytutu Technologicznego w Ro-

chester (USA), tłumacze języka migowego są grupą

narażoną na występowanie określonych chorób za-

wodowych , mianowicie zespołu cieśni nadgarstka

i zapalenia przyczepów ścięgien. Pomiar obciążeń, jakich doznają

ich stawy nadgarstkowe podczas pracy – dokonany przy pomocy

takich samych metod, jak w przypadku pracowników przemysłu

– wykazał, iż były one większe niż np. u pracowników fizycznych

linii montażowych, a jeśli równocześnie wzrastał poziom stresu

prowokowanego przez czynniki psychiczne, również obciążenia

rosły o kolejne 15-19%. Zdaniem prof. M. Marshalla, przewodzą-

cego grupie badaczy, zignorowanie tego faktu może doprowadzić

do czasowego czy nawet stałego zredukowania populacji tłumaczy,

a to z kolei będzie miało niekorzystny wpływ na poziom socjalizacji

osób niesłyszących i niedosłyszących. Dlatego planowane są dalsze

badania mające na celu ustalenie optymalnych warunków pracy

w tym zawodzie.

Futbol bez gwizdka

Brytyjskie Stowarzyszenie Dzieci Głuchych realizuje

projekt mający przybliżyć dzieciom niesłyszącym

i niedosłyszącym możliwość czynnego uprawiania

tego sportu. Największa z istniejących tam fundacji

na rzecz sportu wsparła projekt kwotą blisko 212 tys. funtów, a kra-

jowy Związek Piłki Nożnej zobowiązał się do regularnej pomocy

w organizacji treningów i zawodów piłkarskich oraz do przeszko-

lenia niesłyszących dorosłych zainteresowanych tym sportem

w zakresie umiejętności trenerskich. W kwietniu br. w Brighton

odbył się pierwszy festiwal piłkarski dla niesłyszących dzieci

i młodzieży, zorganizowany przy współudziale tamtejszej drużyny

Brighton and Hove Albion FC, docelowo ma tam powstać pierwszy

w Wielkiej Brytanii klub piłkarski dla głuchych.

„Wirtualny kolega” uczy dzieci z autyzmem

Dzieci z autyzmem mają zwykle problem z nawią-

zywaniem poprawnych interakcji międzyludzkich,

włączając w to rozmowę. Niektóre z nich potrafią

wygłosić wykład na temat, którym są szczególnie

zainteresowane, nie umieją natomiast prowadzić

typowej konwersacji. Badacze z Uniwersytetu Northwestern opra-

cowali interesującą metodę pomocną w rozwijaniu tej umiejętności.

Zaobserwowali oni mianowicie, że autystyczne 7-11-latki podczas

sesji z „wirtualnym kolegą” – animowaną komputerowo postacią

chłopca naturalnej wielkości, programowaną tak, by naśladowała

zachowanie i sposób wypowiadania się prawidłowo rozwiniętego

dziecka w danym wieku – formułowały wyraźnie więcej zdań

mających związek z wypowiedzią rozmówcy niż podczas zabawy

z dzieckiem w swoim wieku. Zdaniem dr. Andrei Tartaro, nadzo-

rującego psychologiczną stronę eksperymentu, regularne powta-

rzanie takich sesji może nie tylko pomóc w rozwoju komunikacji

słownej , ale także przygotować małego pacjenta do współdziałania

z realnymi rówieśnikami. „Wirtualnego kolegę” można wykreować

na wiele różnych sposobów, co przyzwyczaja autystyczne dziecko

do obcowania z rówieśnikami o różnym wyglądzie i temperamencie;

ponadto w odróżnieniu od prawdziwych dzieci nie zniechęca się

on do rozmowy i nie denerwuje, nawet gdy jego rozmówca zacho-

wuje się dziwacznie czy niewłaściwie, można zatem wielokrotnie

powtarzać ćwiczenie określonych sytuacji.

Kolano w stabilnej „oprawie”

Nowoczesny model stabilizatora stawu

kolanowego Knee Immobilizer firmy

e-life International znajduje zastosowa-

nie w różnego rodzaju stanach poura-

zowych. Boczne wsporniki wykonane

są z aluminium o dużej wytrzymałości,

a całość pokryta trójwarstwowym

laminatem piankowym i zapinana

na naprzemiennie ułożone paski z rze-

pami o regulowanej długości, dzięki

czemu zapewniony jest duży stopień usztywnienia i doskonałe

dopasowanie przy zachowaniu maksymalnego komfortu dla

pacjenta. Stablizator dostępny jest w 4 rozmiarach (S, M, L i XL)

oraz 6 długościach (12”, 16”, 18”, 20”, 22”, 24”).

Opracowano na podstawie: „Cordis Focus Newsletter”, „Deutsches

Ärzteblatt”, „Hospital Post”, Kuriera MP „Medika Aktuell”, „Medical

Product Outsourcing”, PAP, www.medica.de, „Zdravotnicke Nowiny”,

przeglądu prasy krajowej i informacji własnych.

REHABILITACJA W PRAKTYCE 4/2008

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: