02-wprowadzenie[1].pdf

Konieczne wprowadzenie

1. Podarowana wolność do miłości Boga i bliźniego

Do wolności wyzwolił nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się

na nowo pod jarzmo niewoli! (Ga 5,1). Jeśli uwierzyłeś w Jezusa Chrystusa

jako Syna Bożego, jedynego Zbawiciela świata, i przyjąłeś chrzest, a teraz na-

dal prowadzisz życie wiary, to Je-zusa daje ci udział w swoim zwycięstwie nad

grzechem, śmiercią i szatanem. Wtedy należysz do tych, którzy nieustannie

odnoszą zwycięstwo, już tu na ziemi są „zwyciężającymi” i cieszą się obie-

canymi przez Pana darami (por. obietnice z Ap 2-3 typu: Zwyciężającemu

dam...). Jest to wolność do pełni nowego życia w Chrystusie i do doświad-

czania Jego darów zbawczych. Wolność w Chrystusie otwiera nam drogę do

poznania Boga, do miłowania Go, do oddawania Mu czci i okazywania Mu

posłuszeństwa. Jest to radosne doświadczenie życia wiary według Ewangelii,

którą Bóg przez Chrystusa ogłosił nam jako prawdę, i życia w mocy Ducha

Świę-tego.

Jest to również życie w wolności od pożądań ciała, oczu i pychy (1 J 2,16). Nie

oznacza to, że ochrzczeni od razu posiadają pełną doskonałość moralną, ale

mają otwartą drogę do pełne-go wzrostu i uczestnictwa w obitości życia sa-

mego Boga. On pragnie udzielać nam łaski, pogłębiać w nas nieustannie rela-

cję ze sobą i dawać nam głębsze poczucie naszej chrześcijań-skiej tożsamości.

Chce dać nam też doświadczenie akceptacji, bezpieczeństwa i sensu, które

umacniają naszą nadzieję. Tymi darami cieszą się jednak ci, którzy cieszą się

już pewną wol-nością od zła i zniewoleń. Chrystus wyzwala do wolności od

grzechu, śmierci i szatana .

Czy jednak żyjesz jako zwycięzca w wolności i pokoju Chrystusa? Czy może źle

skorzysta-łeś ze swej wolności i znów znalazłeś się w niewoli i jesteś zniewo-

lony czymś złym, co unie-możliwia, utrudnia lub spowalnia wzrost ducho-

wy, prowadzenie życia w wierze, w nadziei i w miłości? A może nawet od-

krywasz zniewalający wpływ obcej istoty duchowej, która prze-szkadza ci w

życiu w ogóle, a szczególnie w życiu duchowym, w rozwoju życia łaski według

Ewangelii?

Po czym to poznać? Można wskazać na przykładowe niepokojące symptomy

zniewolenia czy nawet opętania. Znów pomijamy problemy natury psychicz-

nej: zaburzeń emocjonalnych, osobowościowych czy chorób psychicznych,

a także chorób izycznych, których symptomy mogą być podobne – zobacz

Dodatek. Zniewolenia ujawniają się głównie najpierw w sferze psychicznej (z

wywieranym naciskiem na sferę ducha), a następnie izycznej. Mogą też temu

towarzyszyć serie niepowodzeń życiowych i nieszczęść:

a. psychika: emocje, uczucia, rozum, wyobraźnia

• niewyjaśniony, pogłębiający się brak skupienia, koncentracji,

• nagłe opuszczenie się w nauce, choć wcześniej nie było takich trudności, utra-

ta pamięci, niezdol-ność do uczenia się i koncentracji,

• wstręt do wszystkiego, co święte,

• zaprzestanie modlitwy, mimo wcześniejszej w tym gorliwości, a w wypadku

prób modlitwy poja-wiający się silny ból, uczucie jakiegoś niebezpieczeń-

stwa,

• wstręt, niechęć i rozdrażnienie w kościele, niechodzenie do kościoła z tego

powodu,

• uciążliwe myśli (lub nawet słowa) bluźniercze przeciw Bogu, Matce Bożej i

rzeczom świętym, szczególnie nasilające się w miejscach świętych (kościół), w

czasie modlitwy i liturgii, czasem z towarzyszącymi uczuciami strachu, nie-

chęci, chęci ucieczki, wzmagającej się agresji lub nawet z izycznymi objawa-

mi drżenia ciała, pocenia się lub duszności (szczególnie w kościele),

• znieważanie świętych (profanowanie lub niszczenie) przedmiotów i obrazów,

• zachowania aspołeczne, agresja i gniew wobec otoczenia, w tym też wobec

domowników,

• silne, napadowe uczucia trudne do opanowania i leczenia: nerwowość, złość i

gniew, rozdrażnie-nie wobec osób, które nas kochają,

• męczące „podpowiedzi”, pokusy planowania zła, zaszkodzenia komuś, ze-

mszczenia się na nim, wbrew własnej woli, nawet wobec ukochanych osób,

• niewyjaśniona bezsenność, niedająca się leczyć, częste budzenie się w nocy z

uczuciem strachu (czasem z jakimś hałasem lub demonicznym rykiem)

• napady agresji, chęci zaszkodzenia sobie lub innym, natrętne myśli samobój-

cze, trudne do odrzu-cenia, i próby odebrania sobie życia,

• brak strachu przed ludźmi silniejszymi izycznie, poczucie posiadania w sobie

jakiejś tajemniczej siły dającej poczucie przewagi nad innymi, jakby nieznisz-

czalności, nieśmiertelności, popychające do szukania zaczepki w bójkach,

• silne „podpowiedzi”, by wykazać swą wyższość, siłę, panowanie, niezależność

od autorytetów, a nawet Boga,

• natrętne, dekoncentrujące ciągłe lub napadowe kuszenia do złego, męczące i

utrudniające normal-ne życie,

• niezdolność do nadziei, widzenie wszystkiego w coraz ciemniejszych barwach,

pesymizm, popa-danie w depresję niedającą się leczyć,

• wrażenie, że jest się chorym psychicznie,

• fascynacja przemocą, destrukcją, krwią, krwawymi scenariuszami zdarzeń,

• nieuzasadniona fascynacja złem, chaosem, anarchią, bezprawiem, ideologią

„róbta, co chceta”,

• chęć paktowania z demonem, silne przynaglenia do tego,

• nieopanowane napaści pokus i nieodpartych skłonności do różnych perwer-

sji, w tym seksualnych,

• nagłe zrywanie bez powodu związków emocjonalnych, przyjaźni i zamykanie

się w swoim świe-cie, w odosobnieniu, w ciemnych pomieszczeniach,

• a stąd brak wolności do rozwoju życia łaski w nas, zatrzymanie się w miej-

scu lub cofanie w roz-woju duchowym, rosnące problemy z życiem według

przykazań Bożych, pogłębiające się nałogi (pomimo częstej spowiedzi św.,

Eucharystii i modlitwy), postępująca niechęć do rzeczy świętych, modlitwy i

Pisma Świętego, zniechęcenie, rosnąca pycha i niewiara wobec Boga prowa-

dząca do buntu lub odrzucenia Boga.

b. ciało: układ ruchowy, zmysły, narządy wewnętrzne, części ciała

• drżenie całego ciała lub jakichś jego części,

• pocenia się lub duszności (szczególnie w kościele i na modlitwie),

• niekontrolowane odruchy agresji wobec osób i rzeczy świętych,

• napadowe uczucie ciężkości lub drętwienia np. nóg czy rąk i utrata (choćby

częściowa) władzy nad nimi (szczególnie w czasie modlitwy), uczucie, jakby

każda tkanka ciała była pod napięciem,

• niewyjaśnione duszności lub kaszel w czasie Mszy św. czy modlitwy, a nawet

odruchy wymiotne,

• omamy zmysłowe (wzroku, słuchy, dotyku, węchu, smaku) o treściach obrzyd-

liwych, bluźnier-czych, demonicznych, rodzących strach,

• niewyjaśnione doznania pieczenia lub bólu w różnych częściach ciała, szcze-

gólnie w płucach, żołądku, wątrobie, szczególnie po wypiciu wody święconej

lub po przyjęciu Komunii św.,

• niewytłumaczalne bóle głowy, zawroty, szczególnie w miejscach świętych,

• napady osłabienia i utraty władzy nad swym ciałem, „omdlenia” bez utraty

świadomości, szcze-gólnie w miejscach świętych,

• nocne doświadczenia napadów jakiejś istoty prowadzące do przebudzenia z

doznaniami duszenia, obmacywania ciała, czemu może towarzyszyć świado-

mość obecności jakiejś wrogiej istoty du-chowej, słyszenie hałasów, kroków,

przemieszczanie się przedmiotów, obcy oddech, sapanie,

• nie dające się zdiagnozować dolegliwości, postępująca utrata zdrowia i sił,

możliwe bóle izyczne, szczególnie głowy i żołądka, nie dające się leczyć, cza-

sem przemieszczające się na cały żołądek, jelita, nerki, jajniki, ropne zapale-

nie węzłów chłonnych, ukłucia, pojawiające się sińce, nowotwo-ry, cysty po-

chodzenia diabelskiego,

• a stąd trudności w praktykowaniu pobożności, a koncentrowanie się na swych

problemach, szuka-nie pomocy poza Bogiem i Kościołem u odczyniaczy, pseu-

douzdrowicieli, pseudoegzorcystów, czarowników, jasnowidzów, różdżkarzy,

pokusy wejścia w dialog i jakiś układ z „duchem opie-kuńczym”, demonem;

rosnąca niechęć do przebywania w miejscach świętych czy do modlitwy i li-

turgii (w czasie których potęgują się zjawiska niekorzystne), a także zniechę-

cenie, rozpacz i my-śli (a nawet próby) samobójcze.

c. opresje, niepowodzenia życiowe...

• przesuwanie się lub spadanie przedmiotów, pojawianie się i znikanie jakichś

przedmiotów,

• częste psucie się urządzeń elektrycznych, elektromechanicznych i elektronicz-

nych w naszej obec-ności,

• słyszenie kroków, trzaskania drzwiami, pukanie do drzwi i ruszanie klamką

bez udziału człowie-ka,

• rozpryskiwanie się lub tłuczenie przedmiotów szklanych lub innych kru-

chych,

• niewyjaśnione niepowodzenia życiowe, nagła utrata pracy, krach inansowy

irmy, niewytłuma-czalne niepowodzenia w szkole, w relacjach z ludźmi,

• niedorzeczne trudności w znalezieniu pracy lub bezpodstawna jej utrata, albo

porzucenie,

• nagłe zubożenie, niepowodzenia w interesach, popełnianie karygodnych błę-

dów prowadzących do ruiny,

• ciągłe straty i zniszczenia mienia przez serię kradzieży czy z innych, często

niewyjaśnionych po-wodów,

• a stąd szukanie pomocy poza Bogiem i Kościołem u odczyniaczy, pseudo-

uzdrowicieli, pseudoeg-zorcystów, czarowników, jasnowidzów, różdżkarzy,

pokusy wejścia w dialog i jakiś układ (pakt) z „duchem opiekuńczym”, demo-

nem, który by zapewnił powodzenie; rosnąca niechęć do modlitwy (w czasie

której lub po której potęgują się zjawiska niekorzystne), a także zniechęcenie,

rozpacz i myśli (a nawet próby) samobójcze .

Ponadto mogą wystąpić objawy opętania wymienione w Rytuale, jednak zasad-

niczo ujawnia-ją się one dopiero w czasie egzorcyzmów:

– mówienie nieznanymi językami lub ich rozumienie;

– znajomość rzeczy odległych lub ukrytych;

– wykazywanie nadludzkiej siły mięśni, dziwne, gwałtowne odruchy;

– wstręt do wszystkich rzeczy świętych;

– bóle głowy, żołądka nasilające się w czasie egzorcyzmu.

Żeby jednak mówić o zniewoleniu (czy opętaniu), musi być przyczyna tego stanu.

Zasadni-czo można mówić o czterech przyczynach opętania:

a. Popełnianie grzechów ciężkich i trwanie w nich, głównie zanik wiary lub jej

brak (wtedy wzrasta zabobon)

– W tym wypadku uwolnienie zaczyna się od szczerego nawrócenia i general-nej

spowiedzi świętej, a jeśli były popełnione przestępstwa podpadające pod kary

ko-ścielne, należy ubiegać się o uwolnienie od nich przez zwrócenie się do

kompetentnej władzy kościelnej. Do uwolnienia może wówczas wystarczyć

rozgrzeszenie lub mo-dlitwa o uwolnienie (nawet kapłana spowiednika), choć

nie wykluczona jest możli-wość potrzeby nawet egzorcyzmu.

b. Odwiedzanie miejsc lub osób będących pod wpływem złego ducha i uczest-

nictwo w praktykach bałwochwalczych lub spożywanie zaczarowanych sub-

stancji (seanse spiry-tystyczne, czarne msze satanistyczne, uprawiający ma-

gię, okultyzm, satanizm, wróż-by, czary, koncerty muzyki satanistycznej).

– W tym wypadku oprócz nawrócenia (jak wyżej), potrzeba wyrzeczenia się

zła, złych duchów, przedmiotów (które trzeba usunąć i zniszczyć), cyrogra-

fów/paktów ze złym duchem i miejsc obcych kultów bałwochwalczych i złych

związków z satani-stami, okultystami i spirytystami. Najczęściej niezbędne są

też egzorcyzmy, które mo-gą trwać od jednego do wielu przez wiele lat.

c. Zaczarowanie, rzucenie uroku, czarna i biała magia, przekleństwa, malei-

cium, vo-odoo, macumba, gusła – szkodzenie innym przez interwencję złego

ducha.

– W tym wypadku najczęściej niezbędne są egzorcyzmy, które mogą trwać od

jednego do wielu przez wiele lat. Nieraz trzeba wyszukać, czy jakiś stanista

lub cza-rownik nie umieścił w domu lub w naszych rzeczach jakichś zaczaro-

wanych przed-miotów.

d. Dopust Boży (nawet wobec Świętych).

– W tym wypadku uwolnienie może nastąpić w czasie, który Bóg przewidział, a

egzorcyzmy mogą nic nie pomagać.

Jeśli ktoś podejrzewa zniewolenie, trzeba pytać się o możliwie przyczyny. Jeśli

ich nie ma, to raczej trzeba bardziej podejrzewać, że chodzi o chorobę niż o

zniewolenie/opętanie. Oczywi-ście może mieć miejsce dopust Boży, ale nieza-

winione zniewolenie ma miejsce niezwykle rzadko

2. Odzyskiwanie utraconej wolności

Jeśli jednak obecnie nie doświadczasz wolności, to może dlatego, że zaniedba-

łeś lub utraciłeś łaskę chrztu i nie żyjesz odpowiednio do tego, kim stałeś się

przez chrzest. Może w jakiś sposób sam popadłeś na nowo w niewolę grzechu

i szatana.

Niezależnie od tego, jak trudne było i jest twoje życie, Chrystus ogłasza ci Dobrą

Nowinę. Nie jesteś już bezbronną oiarą nadludzkich mocy przeciwnych Bogu,

ich igraszką. Choć sza-tan jest wrogiem naszego zbawienia, kłamcą i zwodzi-

cielem, to jako chrześcijanin jesteś nie-jako nietykalny. Szatan może jednak

zdobyć władzę nad tobą m. in. przez jest to, że uwie-rzysz w jego kłamstwa i

ulegniesz jego podszeptom i pokusom. Tylko Bóg jest wszechmocny, wszech-

obecny i wszystko wiedzący. Niektórym wydaje się, że rzeczywistość grzechu i

obec-ność zła w świecie jest czymś bardziej rzeczywistym niż obecność Boga,

ale to jest również efekt zwodzenia szatańskiego. Szatan został pokonany, a

my zostaliśmy ożywieni w Chrystu-sie.

I was, będących martwymi z powodu wykroczeń i grzechów waszych, w których

niegdyś postę-powaliście według wieku tego świata, według władcy mocy po-

wietrza, ducha działającego teraz w synach nieposłuszeństwa, wśród których

i my wszyscy postępowaliśmy niegdyś w pożądli-wościach ciała naszego, czy-

niąc wolę ciała i zdrożnych myśli, i byliśmy pod względem natury dziećmi

gniewu, jak pozostali.

Zaś Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką miłość swoją, którą nas umi-

łował, także nas będących martwymi z powodu wykroczeń ożywił razem z

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: