Księgowość i Płace z 4 kwietnia 2005 (nr 65).pdf

GP DORADZA

Jakie prezenty są opodatkowane . . . . . . . . . . . . . . . . .3

Czy konieczna jest roczna korekta . . . . . . . . . . . . . . . . 4

Koszty na przełomie roku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

Jakie są skutki zmiany decyzji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9

Czy decyduje wartość netto budowli . . . . . . . . . . . . .10

Jakie są skutki dopłaty do gruntów rolnych . . . . . . . .11

Gazeta Prawna

Księgowość i Płace

Nr 65 (1430) PONIEDZIAŁEK 4 kwietnia 2005

TYGODNIK DLA KSIĘGOWYCH I FINANSISTÓW

TEMAT TYGODNIA

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą z oczywistych

względów stara się maksymalnie zwiększyć koszty uzyskania

przychodów, bo w ten sposób zmniejsza się podstawa opodat-

kowania, a w efekcie kwota podatku. Niestety bardzo często

zdarza się tak, że podatnik przypisuje

określone wydatki do kosztów zbyt

wcześnie lub zbyt późno. A to skutku-

Jak rozliczyć

koszty w czasie

je poważnymi konsekwencjami. str. 5-8

CZEKAMY NA OPINIE I PYTANIA CZYTELNIKÓW 530 49 69

☎

an na.wojda@infor.pl

VAT

Jak rozliczać VAT przy

dostawie towarów

Aby prawidłowo rozliczyć VAT przy dostawie

towarów, podatnicy powinni m.in. ustalić, czy

w konkretnym przypadku doszło do przeniesie-

nia prawa do rozporządzania towarem jak wła-

ściciel.

str.

ARCHIWUM PODATNIKA

Liczą się wszystkie

przychody

Na powstanie obowiązku prowadzenia ksiąg ra-

chunkowych w danej jednostce będą miały

wpływ rozmiary osiąganych przez nią przycho-

dów ze wszystkich źródeł, zarówno opodatko-

wanych jak i zwolnionych z podatku.

str.

Co z tą ulgą?

O d 1997 r. byłem posiadaczem

rachunku w kasie mieszkanio-

wej. W 2001 r. aneksem do umowy

o prowadzeniu rachunku wydłuży-

łem okres systematycznego oszczę-

dzania do końca 2003 r. Rozsze-

rzyłem też zakres przeznaczania

środków zgromadzonych na ra-

chunku, m.in. na nabycie lokalu

mieszkalnego. Jednocześnie sko-

rzystałem z możliwości odliczenia

po 1 stycznia 2002 r. 30 proc. zgro-

madzonych wkładów w tym roku.

W październiku 2002 r. aneksem

do umowy wycofałem z kasy

mieszkaniowej oszczędności.

dokończenie na str. 2

ARCHIWUM PODATNIKA

Małżonkowie decydują,

jak korzystać z ulgi

Ustawodawca pozostawił podatnikom wolność

wyboru co do sposobu wykorzystania ulgi. Pra-

widłowe więc dla potrzeb rozliczenia podatku

dochodowego od osób fizycznych jest wskaza-

nie przez samych zainteresowanych sposobu,

w jaki chcą skorzystać z tej ulgi.

str.

PROCEDURY

Uchylenie

lub zmiana decyzji

Decyzja ostateczna, na mocy której podatnik

nie nabył praw, może być uchylona lub zmie-

niona przez organ podatkowy, który ją wydał,

jeżeli przemawia za tym interes publiczny lub

ważny interes podatnika.

str.

REKLAMA

KSIĘGOWOŚĆ I PŁACE

GAZETA PRAWNA NR 65 (1430) 4 KWIETNIA 2005

Komentarze – Terminy – Liczby

www.gazetaprawna.pl

Co z tą ulgą?

dokończenie ze str. 1

fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku

dochodowym od niektórych przychodów osiąga-

nych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 134, poz.

1509) prawo do skorzystania z odliczenia od po-

datku w latach 2002-2004 z tytułu zakupu mieszka-

nia przysługuje wyłącznie w razie ponoszenia dal-

szych wydatków (kontynuacji wydatków) na inwe-

stycję rozpoczętą w stanie prawnym obowiązują-

cym do końca 2001 r. W odpowiedzi US można

przeczytać również, że nabyte prawa do ulgi miesz-

kaniowej mają charakter przedmiotowy, tzn. wiążą

się z określoną inwestycją, a nie osobą. Dlatego też

nabycie praw do ulgi mieszkaniowej w związku

z systematycznym oszczędzaniem dotyczy tylko tej

inwestycji i nie przenosi się na inną inwestycję, np.

zakup mieszkania. Zatem wydatkowanie przez po-

datnika oszczędności zgromadzonych w banku

prowadzącym kasę mieszkaniową zgodnie z celami

systematycznego oszczędzania na tym rachunku

jest bez znaczenia dla prawa do korzystania z ulgi

mieszkaniowej na zakup mieszkania. W świetle

obowiązujących przepisów podatnikowi nie przy-

sługuje prawo do odliczenia od podatku wydatków

związanych z zakupem lokalu mieszkalnego w la-

tach 2002-2003.

Nieco o podatku

od czynności

cywilnoprawnych

dr Janusz Fiszer , partner w Kancelarii Prawnej White

& Case i adiunkt Uniwersytetu Warszawskiego

W śród licznych i głośnych dyskusji na temat podat-

Kwotę wycofanych oszczędności (28 823,3 zł)

wraz z kredytem (43 180 zł) wydatkowałem

w latach 2002 i 2003 r. zgodnie z warunkami umo-

wy o kredyt i umowy o prowadzenie rachunku (ka-

sy mieszkaniowej) na nabycie na rynku pierwotnym

lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieru-

chomość. W zeznaniu za 2002 r. odliczyłem kwotę

faktycznie poniesionych wydatków w 2002 r. (47

286,6 zł). W 2003 r. wystawiono trzecią fakturę

(zgodnie z umową z 2002 r.) na kwotę 52 070 zł.

Uważam, że w stosunku do kwoty niewykorzysta-

nych środków pieniężnych w 2002 r. z udzielonego

kredytu (24 716,7 zł) wraz z wkładem własnym (27

353,3 zł) przysługiwało mi prawo do odliczenia

w zeznaniu za 2003 r. Czy to prawda? – pyta

Krzysztof M. z Konina.

Na takie pytanie czytelnika odpowiedział naczel-

nik Urzędu Skarbowego w Łowiczu, który wyjaśnił,

że zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy o po-

datku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U.

z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu

obowiązującym do 31 grudnia 2001 r. w związku

z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r.

o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób

ków dochodowych zupełnie niewidoczny pozostaje

podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC). Warto

przypomnieć, że jest to podatek, z którego wpływy trafia-

ją wyłącznie do budżetów jednostek samorządu teryto-

rialnego, a tym samym nie zasilają budżetu państwa. Obo-

wiązująca obecnie ustawa z dnia 9 września 2000 r.

o PCC była wielokrotnie nowelizowana, a ostatnia naj-

ważniejsza nowelizacja została dokonana w związku z ak-

cesją Polski do Unii Europejskiej. Głównym elementem

tej nowelizacji było radykalne podwyższenie stawek po-

datku od umowy spółki – z ok. 0,1 proc. do 0,5 proc. Tłu-

maczono to czasami koniecznością dostosowania do dy-

rektyw UE. Tymczasem odpowiednia dyrektywa nie na-

rzuca minimalnej wysokości stawki podatku od kapitału

(umowy) spółki, lecz jedynie jej maksymalną wysokość.

Nie istniała więc obiektywna, prawna konieczność takiej

zmiany.

W pozostałym zakresie stawki te – i tak już wysokie –

nie uległy zmianie i wynoszą np. 2 proc. od sprzedaży

nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania oraz

rzeczy ruchomych i 1 proc. od sprzedaży innych praw

majątkowych, w tym, np. papierów wartościowych, ak-

cji, udziałów w spółkach itp., 2 proc. od umowy pożycz-

ki. Uwagę zwraca fakt, że w każdym z omawianych przy-

kładów stawki te są relatywnie wysokie, niejednokrotnie

nawet wyższe niż spodzie-

wany dochód wynikający

z danej czynności cywilno-

prawnej, a często nawet

w absurdalny sposób zachę-

cające do dokonywania in-

nej czynności prawnej niż

zamierzona. Przykładowo,

oprocentowanie prywatnej

pożyczki wyrażonej we

frankach szwajcarskich –

z uwagi na niskie stopy pro-

centowe w Szwajcarii – nie powinno być wyższe niż 1,5-

2 proc. Tymczasem stawka PCC wynosi w przypadku

pożyczki 2 proc. Czy w tej sytuacji ktokolwiek racjonal-

nie myślący dokona tego rodzaju transakcji? Pytanie jest

raczej retoryczne.

Zajmując się w ostatnim czasie podatkowymi aspekta-

mi nowych instrumentów finansowych i bankowych (se-

kurytyzacja, usługa cash-poolingu w bankach itp.) do-

chodzę do przekonania, że i w zakresie PCC niezbędna

jest w Polsce radykalna reforma. Podatek ten, a ściślej je-

go konstrukcja i stawki, być może dobre, albo przynaj-

mniej znacznie mniej szkodliwe w poprzednim okresie,

czyli przed 1989 r. – zupełnie nie przystają do warunków

i wymagań nowoczesnego rynku kapitałowego i finanso-

wego, gdzie m.in. dokonuje się licznych transakcji, za to

cechujących się relatywnie niewielką stopą jednostkowe-

go zysku. Podatek ten bardzo skutecznie hamuje możli-

wości rozwoju rynku instrumentów finansowych i banko-

wych w Polsce i dlatego powinien zostać jak najszybciej

zreformowany. Niech za przykład posłuży Holandia,

gdzie 24 marca br. Ministerstwo Finansów – w ramach

uczynienia Holandii jeszcze bardziej atrakcyjną lokaliza-

cją dla inwestycji – ogłosiło zamiar likwidacji podatku od

kapitału (odpowiednik polskiego PCC pobieranego od

umowy spółki) z dniem 1 stycznia 2006 r. Czy polski fi-

skus nie mógłby podjąć analogicznych działań dla uczy-

nienia Polski (nieco) bardziej atrakcyjną lokalizacją dla

inwestycji?

EKSPERT WYJAŚNIA

Tomasz Beger , doradca podatkowy Krzysztof Ziemski & Wspólnicy Spółka

Doradztwa Podatkowego S.A.

ustawy o podatku dochodowym od osób fi-

zycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku

dochodowym od niektórych przychodów osiąga-

nych przez osoby fizyczne przedłużyła okres korzy-

stania z odliczeń od podatku związanych z tzw. wy-

datkami mieszkaniowymi. W kategorii tych odli-

czeń mieściły się również odliczenia z tytułu syste-

matycznego oszczędzania w kasach mieszkanio-

wych pod warunkiem przeznaczenia tych środków

na ściśle określone cele. Warunkiem do skorzysta-

nia z takich odliczeń po roku 2001 było nabycie

prawa do nich w latach 1997-2001.

W przedstawionym stanie faktycznym podatnikowi

przysługiwało prawo do dokonywania w 2002 r.

i latach późniejszych odliczeń gromadzonych środ-

ków w ramach limitów określonych w ustawie o PIT

w brzmieniu obowiązującym w 2001 r. Podatnik

nabył bowiem wcześniej prawo do kontynuowania

odliczeń. Równocześnie należy jednak zauważyć, iż

wycofanie środków z kasy mieszkaniowej powodu-

je co do zasady konieczność doliczenia do podatku

wcześniej odliczonych kwot. Jedynym wyjątkiem

od tej reguły jest sytuacja, gdy wycofana kwota po

określonym w umowie o kredyt kontraktowy okre-

sie systematycznego oszczędzania została wydat-

kowana zgodnie z celami systematycznego oszczę-

dzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę

(art. 27a ust. 13 ustawy o PIT w brzmieniu obowią-

zującym w 2001 r.). Nic nie stoi jednak na przeszko-

dzie, by aneksem do umowy skrócić okres systema-

tycznego oszczędzania. Podatnik nie traci wówczas

nabytego prawa do ulgi, pod warunkiem że całko-

wity okres oszczędzania nie był krótszy niż 36 mie-

sięcy (wynika to z ustawy z dnia 26 października

1995 r. o niektórych formach popierania budownic-

twa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych

ustaw) oraz wydatkował środki zgodnie z celami

systematycznego oszczędzania.

Podatnik w zapytaniu wskazuje, iż wydatkował

kwotę zgromadzonych oszczędności w 2002 r. na

nabycie na rynku pierwotnym lokalu mieszkalne-

go stanowiącego odrębną nieruchomość. Takie

nabycie mogło stanowić cel systematycznego

oszczędzania i jeżeli faktycznie został on tak okre-

ślony, to podatnik nie traci uprawnień do dokona-

nych odliczeń.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż nabycie przed

2002 r. prawa do kontynuowania w latach kolej-

nych odliczeń z tytułu oszczędzania w kasie miesz-

kaniowej nie jest równoznaczne z nabyciem takie-

go prawa w odniesieniu do tzw. dużej ulgi budow-

lanej (związanej np. z zakupem nowo wybudowa-

nego budynku mieszkalnego). Ulga z tytułu oszczę-

dzania w kasie mieszkaniowej i ulga z tytułu zaku-

pu lokalu mieszkalnego są to dwa odrębne tytuły

uprawniające do ulgi, przysługujące po spełnieniu

określonych przepisami warunków. Zatem prawo

do odliczeń w ramach dużej ulgi budowlanej w la-

tach po 2001 r. przysługuje pod warunkiem naby-

cia go w latach 1997-2001. Należy równocześnie

pamiętać, że ewentualne odliczenia od podatku

z tego tytułu ulegają zmniejszeniu o wcześniej do-

konane odliczenia z tytułu oszczędzania w kasie

mieszkaniowej.

Podatek od czynności

cywilnoprawnych

nie przystaje do warunków

nowoczesnego rynku

finansowego.

Opracowała Ewa Matyszewska

TERMINARZ PODATNIKA I PŁATNIKA

KWIETNIA

2005

Termin dla składek

Stawką karty podatkowej jest kwotowa stawka mie-

sięczna. Wysokość tej stawki uzależniona jest od

trzech czynników: rodzaju wykonywanej działalno-

ści, ilości zatrudnionych pracowników oraz miejsco-

wości, w której prowadzona jest działalność (a

w szczególności – od liczby mieszkańców tej miej-

scowości). W przypadku działalności opodatkowanej

w formie karty podatkowej, podatnik uiszcza poda-

tek dochodowy stałym miesięcznym ryczałtem, usta-

lonym według obowiązujących stawek podanych

w tabeli w ustawie o podatkach zryczałtowanych.

Zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty

podatkowej podatnicy płacą bez wezwania w termi-

nie do 7 dnia każdego miesiąca za miesiąc ubiegły,

a za grudzień – w terminie do 28 grudnia roku podat-

kowego.

– Wpłata składek na ubezpieczenia społeczne

i zdrowotne opłacana przez jednostki budżetowe, za-

kłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze.

01-042 Warszawa, ul. Okopowa 58/72,

tel. (0–22) 530 40 35, (0–22) 530 40 40, fax 530 40 39,

w Internecie: www.gazetaprawna.pl, e-mail: ksiegowosc@infor.pl

Księgowość i Płace

Redaktor prowadzący: Anna Wojda, tel. (0–22) 531 49 69

Sekretarz redakcji: Krystyna Kanecka, tel. (0–22) 530 40 44

KWIETNIA

2005

Termin dla kartowiczów

Biuro Reklamy: tel.: (0–22) 530 44 61, (0–22) 530 40 26–29, fax (0-22) 530 40 25;

Fotoskład: Jacek Obrusiewicz, tel. (0–22) 530 41 23;

Produkcja: Elżbieta Stamler, tel. (0–22) 530 42 24

Druk: AGORA SA Drukarnia, ul. Daniszewska 27, 03-230 Warszawa

– Wpłata podatku dochodowego od podatników

rozliczających się w formie karty podatkowej.

U stawa z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie

GAZETA PRAWNA NR 65 (1430) 4 KWIETNIA 2005

KSIĘGOWOŚĆ I PŁACE

Transakcje

www.gazetaprawna.pl

INSTRUKCJA

EKSPERT WYJAŚNIA

Jak rozliczać VAT przy

dostawie towarów

Część przedsiębiorców ma problemy z prawidłowym stosowaniem prze-

pisów o VAT od wielu transakcji związanych z odpłatną dostawą towa-

rów. Aby prawidłowo dokonać rozliczeń, podatnicy powinni m.in. usta-

lić, czy w konkretnym przypadku doszło do przeniesienia prawa do roz-

porządzania towarem jak właściciel.

Jerzy Martini , doradca podatkowy,

Baker & McKenzie Doradztwo

Podatkowe Sp. z o.o.

Jakie prezenty

są opodatkowane

W praktyce pojawia się wiele problemów

z rozliczaniem wydania prezentów małej

wartości. Na jakie uwarunkowania powinni

w takich przypadkach podatnicy zwracać

szczególną uwagę?

– Przepisy art. 7 ust. 4-6 ustawy o VAT definiujące

prezenty małej wartości określają dwa zasadnicze wa-

runki uznania nieodpłatnie wydanego towaru za

„prezent małej wartości”. Pierwszy warunek, wskaza-

ny w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, ograniczający war-

tość prezentów niepodlegających opodatkowaniu wy-

danych jednej osobie do 50 zł w skali roku, jest dla

przedsiębiorców dosyć kłopotliwy. Może się to bo-

wiem wiązać się z koniecznością ewidencjonowania

wydań, co jest uciążliwe z punktu widzenia admini-

stracyjnego, a czasami wręcz niemożliwe. Jak bo-

wiem wyobrazić sobie ewidencjonowanie towarów

(takich jak długopisy, gadżety) wydawanych przypad-

kowym osobom w akcjach marketingowych organizo-

wanych przez podatnika w miejscach publicznych,

takich jak np. supermarket, targi czy też rynek duże-

go miasta. Jest oczywiste, iż podatnik nie będzie

w stanie uzyskać od wszystkich „obdarowanych” da-

nych identyfikacyjnych pozwalających mu na zwery-

fikowanie, czy dana osoba nie otrzymała już przypad-

kiem od niego jakiegoś prezentu i czy łączna wartość

takich gadżetów wydanych tej osobie nie przekroczy-

ła 50 zł. Mając powyższe na uwadze należy stwier-

dzić, iż wymóg, aby łączna wartość przekazań nie

przekroczyła w ciągu roku 50 zł jest kontrowersyjny

i w praktyce bardzo trudny do zrealizowania.

W praktyce należy uznać, iż jeżeli prezenty o ma-

łej wartości wydawane są na zasadzie losowej, w sze-

roko prowadzonych akcjach marketingowych i nie

jest możliwe zidentyfikowanie konkretnego odbiorcy

(tj. nie są one wydawane dla stałych kontrahentów

podatnika), to nie należy wymagać od podatników

ewidencjonowania takich wydań.

Jeszcze bardziej problematyczny jest drugi waru-

nek nieopodatkowania wydawania towarów – war-

tość wszystkich prezentów o małej wartości nie mo-

że przekroczyć 0,125 proc. sprzedaży opodatkowanej

w poprzednim roku podatkowym. Po przekroczeniu

tego limitu, nieodpłatnie przekazywane towary pod-

legają opodatkowaniu, nawet jeśli pierwszy warunek

(wartość przekazań na rzecz jednego odbiorcy nie

przekracza kwoty 50 zł) byłby spełniony.

Na szczęście, te niesłychanie rygorystyczne przepi-

sy dotyczące prezentów małej wartości najprawdopo-

dobniej zostaną nieco zliberalizowane od 1 czerwca

2005 r. Zgodnie z proponowaną nowelizacją ustawy

prezentami małej wartości, bez żadnych dodatko-

wych ograniczeń, będą wszelkie towary, których cena

nabycia lub wytworzenia nie przekracza 5 zł. Nie bę-

dzie podlegało opodatkowaniu również bez żadnych

ograniczeń przekazywanie drukowanych materiałów

reklamowo-informacyjnych (bez względu na ich war-

tość). Natomiast przekazanie innych towarów na

rzecz jednej osoby nie podlega opodatkowaniu do

kwoty odpowiadającej zwolnieniu z PIT (obecnie jest

to 100 zł), pod warunkiem prowadzenia ewidencji.

Warto jednak zauważyć, że ze względu na istnienie

niezgodnego z VI Dyrektywą zakazu odliczania po-

datku naliczonego w przypadku gdy wydatek na na-

bycie towaru nie stanowi kosztu uzyskania przychodu

(art. 88 ust. 1 pkt 2) po przekroczeniu limitu

(0,25 proc. przychodów), podatnicy nie będą mogli

odliczać podatku przy nabyciu omówionych powyżej

towarów przekazywanych w ramach reklamy niepu-

blicznej lub reprezentacji. Wyłączenie z omawianego

zakazu odliczenia określone w art. 88 ust. 3 pkt 3 do-

tyczy bowiem wyłącznie przypadków nieodpłatnych

przekazań, jeśli zostały one opodatkowane.

Notował Krzysztof Tomaszewski

ETAP 1

prawa do dysponowania tym bu-

dynkiem jak właściciel, stanowi

czynność podlegającą opodatko-

waniu. Nie jest przy tym istotne,

czy sprzedaż została w tym mo-

mencie sformalizowana w formie

aktu notarialnego.

W sytuacji natomiast, gdy czyn-

ność taka nigdy nie znajdzie swo-

jego potwierdzenia w formie aktu

notarialnego z tego względu, że

strony odstąpiły od sprzedaży

i prawo do dysponowania budyn-

kiem na powrót przechodzi na

sprzedawcę, okoliczność taka po-

winna zostać udokumentowana

fakturą korygującą. Pewne wątpli-

wości budzić może sytuacja, gdy

strony dokonają sprzedaży nieru-

chomości, lecz nigdy nie dojdzie

do zawarcia aktu notarialnego.

Zdaniem ekspertów, w takiej sytu-

acji w dalszym ciągu należy mó-

wić o dostawie towarów w rozu-

mieniu art. 7 ustawy o VAT.

ETAP 4

Sprawdź, co jest

opodatkowane

Opodatkowaniu VAT podlega od-

płatna dostawa towarów. Pojęcie do-

stawy towarów zdefiniowano w art.

7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

o podatku od towarów i usług

(Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Dostawą jest więc przeniesienie pra-

wa do rozporządzania towarem jak

właściciel. Najważniejszym kryte-

rium w ustawie jest więc przeniesie-

nie faktycznego władztwa ekono-

micznego, a nie zawarcie umowy na

gruncie prawa cywilnego.

I tak na przykład w chwili obec-

nej nie ma już żadnych wątpliwości,

że w przypadku sprzedaży z za-

strzeżeniem prawa własności ma-

my do czynienia z dostawą towa-

rów, tj. czynnością, w stosunku do

której nabywcy przysługuje pełne

prawo do odliczenia podatku nali-

czonego wykazanego na fakturze

otrzymanej od dostawcy. Podobnie

wątpliwości nie ulega obecnie, że

czynnością opodatkowaną (dosta-

wą towarów) jest sprzedaż towarów

na próbę. W przypadku tym docho-

dzi bowiem do przeniesienia prawa

do dysponowania towarem jak wła-

ściciel przez podmiot dokonujący

zakupu na próbę. Należy zauważyć

także, że w przypadku tego rodzaju

transakcji u podmiotu dokonujące-

go dostawy obowiązek podatkowy

powstaje na zasadach analogicz-

nych, jak dla zwykłej dostawy.

W sytuacji natomiast, gdy nabywca,

korzystając ze swojego uprawnie-

nia, zwróci towar twierdząc, że to-

war ten nie spełnia określonych wy-

magań, sprzedawca powinien wy-

stawić fakturę korygującą – tak jak

w przypadku zwrotu towarów.

W obecnych przepisach o VAT,

ustawodawca ewidentnie rozdzielił

opodatkowanie VAT od cywilno-

prawnego przeniesienia własności

rzeczy. Opodatkowanie VAT zosta-

ło „przywiązane” do przeniesienia

ekonomicznego władztwa nad rze-

czą, nie zaś do formalnego, prawne-

go prawa do tej rzeczy – podkreśla-

ją eksperci z firmy Baker & McKen-

zie Doradztwo Podatkowe Sp. z o.o.

Sprawdź sprzedaż

komisową

Umowa komisowa utożsamiona

została z zawarciem dwóch odręb-

nych transakcji dostawy towarów –

pomiędzy komitentem i komisan-

tem oraz pomiędzy komisantem

i ostatecznym nabywcą. Każda

z tych transakcji podlega opodatko-

waniu na zasadach ogólnych.

W konsekwencji, czynnością podle-

gającą opodatkowaniu jest z jednej

strony wydanie towaru komisantowi

przez komitenta, z drugiej strony

odrębną czynnością podlegającą

opodatkowaniu jest wydanie (sprze-

daż) tych towarów przez komisanta

ostatecznemu nabywcy. Każda

z tych czynności powinna być po-

twierdzona fakturą VAT. Warto

przypomnieć, iż likwidacji uległy

faktury „VAT komis” wystawiane

pod rządami starej ustawy o VAT

przez komisanta oraz faktury „pro-

wizyjne”.

Nieco inaczej wygląda sytuacja,

gdy podmiotem oddającym towar

w komis jest osoba fizyczna niebę-

dąca podatnikiem VAT. Jeżeli jako

komitent występuje podmiot nie bę-

dący podatnikiem VAT, podmiot

ten nie wystawia komisantowi faktu-

ry VAT. W takiej sytuacji, zgodnie

z art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, pod-

stawą opodatkowania dla komisanta

może być jego marża.

ETAP 3

Sprecyzuj

umowę

Za dostawę towarów w rozu-

mieniu ustawy o VAT uważa się

także wydanie towarów na pod-

stawie umowy dzierżawy, najmu,

leasingu lub innej umowy o po-

dobnym charakterze w sytuacji,

gdy umowa przewiduje, że w na-

stępstwie zdarzeń przewidzianych

tą umową lub też z chwilą zapłaty

ostatniej raty prawo własności zo-

stanie przeniesione.

Zgodnie z art. 7 ust. 9 ustawy

zasada ta dotyczy przypadków,

w których odpisów amortyzacyj-

nych dokonuje korzystający.

Podobnie, w przypadku sprzeda-

ży na warunkach odroczonej

płatności, gdy umowa przewidu-

je, że w następstwie zdarzeń

przewidzianych tą umową lub

też z chwilą zapłaty ostatniej ra-

ty prawo własności zostanie

przeniesione, to wydanie towa-

rów w związku z tego rodzaju

umową należy uznać za dostawę

towarów już w momencie wyda-

nia towarów.

Samo wydanie towarów (zreali-

zowane w ramach sprzedaży z od-

roczonym terminem płatności)

stanowi bowiem czynność, która

podlega opodatkowaniu. Konklu-

zja powyższa jest oczywiście

prawdziwa tylko i wyłącznie

w przypadku, gdy ostatecznie wła-

sność powinna przejść na nabyw-

cę (dysponenta) towarów.

ETAP 5

Ustal, czy nastąpiło

przekazanie

Ustawa o VAT posługuje się

w art. 7 ust. 2, określeniem „przeka-

zanie”. Dodatkowo, przepisy stano-

wią, że przez dostawę należy rozu-

mieć przeniesienie prawa do „roz-

porządzania towarami jak właści-

ciel”. W związku z powyższym, jeśli

w wyniku przekazania określonych

towarów (np. pewnego elementu

wyposażenia sklepu) podmiot otrzy-

mujący je uzyska prawo do rozpo-

rządzenia nim „jak właściciel”, to

należy uznać, iż wydanie takie bę-

dzie stanowiło dostawę i w konse-

kwencji będzie podlegało opodatko-

waniu. Podkreślenia wymaga fakt, iż

dostawą nie musi zatem koniecznie

być przeniesienie własności w rozu-

mieniu prawa cywilnego. W konse-

kwencji, w skrajnych warunkach,

nawet nieodpłatne użyczenie np.

stojaków może podlegać opodatko-

waniu VAT. Krzysztof Tomaszewski

ETAP 2

Ustal sytuację

nabywcy

Specjaliści zwracają również

uwagę, że samo „wydanie” budyn-

ku, tj. przeniesienie na nabywcę

KSIĘGOWOŚĆ I PŁACE

GAZETA PRAWNA NR 65 (1430) 4 KWIETNIA 2005

Wyjaśnienia organów podatkowych

www.gazetaprawna.pl

EKSPERT WYJAŚNIA

Małżonkowie decydują,

jak korzystać z ulgi

Zbigniew Liptak , doradca podatkowy

współpracujący z Baker & McKenzie

Doradztwo Podatkowe

Czy konieczna

jest roczna korekta

Czy przepisy dotyczące rocznej korekty rozli-

czenia podatku naliczonego mają zastosowa-

nie również w odniesieniu do podatników VAT

rozliczających się za okresy kwartalne?

TAK. Pragnę zwrócić uwagę, że przepisy doty-

PYTANIE PODATNIKA

jątkiem małżonków, w stosunku

do których orzeczono separację.

Jeśli małżonkowie podlegają od-

rębnemu opodatkowaniu – odli-

czeń dokonuje się zgodnie z wnio-

skami zawartymi w zeznaniach

rocznych bądź od podatku każde-

go z małżonków, w proporcji

wskazanej we wniosku, bądź od

podatku jednego z małżonków.

Warto pamiętać, że w 2004 r.

kwota, o którą zmniejsza się po-

datek z tytułu omawianej ulgi,

nie może przekroczyć 30 proc.

wydatków, nie więcej jednak niż

11 340 zł. Odliczenie to dokony-

wane jest w ramach jednego limi-

tu z wydatkami określonymi

w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. b) -f)

ustawy, czyli ulgami mieszkanio-

wymi. Na rok 2004 limit ten wy-

nosi 35 910 zł.

W związku z tym, zdaniem or-

ganu podatkowego, jeśli wniosko-

dawcy spełniają warunki określo-

ne w art. 4 ust. 3 ustawy noweli-

zującej ustawę o podatku docho-

dowym od osób fizycznych, po-

winni wskazać we wniosku za-

wartym w zeznaniu sposób odli-

czenia wydatków poniesionych

na systematyczne gromadzenie

oszczędności w kasie mieszka-

niowej i złożyć jeden egzemplarz

PIT-D. Ustawodawca pozostawił

podatnikom wolność wyboru co

do sposobu wykorzystania ulgi.

Prawidłowe więc dla potrzeb roz-

liczenia podatku dochodowego

od osób fizycznych jest wskaza-

nie przez samych zainteresowa-

nych sposobu, w jaki chcą sko-

rzystać z tej ulgi.

W latach ubiegłych podatnicy korzystali z odpisów związanych

z oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej. W grudniu 2003 r. żo-

na odstąpiła od umowy współposiadania rachunku. Jedynym

posiadaczem pozostał mąż. Sam zakończył oszczędzanie

z końcem stycznia 2004 r. W listopadzie 2004 r. małżonkowie

podpisali intercyzę. Jak w tym przypadku prawidłowo rozliczyć

wydatki poniesione na powyższy cel?

czące rocznej korekty rozliczenia podat-

ku naliczonego są efektem sytuacji, gdy nie było moż-

liwe w ciągu roku kalendarzowego bezpośrednie alo-

kowanie części lub całości podatku naliczonego zwią-

zanego z istniejącymi u danego podatnika VAT trans-

akcjami opodatkowanymi VAT, jak i transakcjami

zwolnionymi z tego podatku. Przypomnijmy, że alo-

kacja bezpośrednia podatku naliczonego oznacza

przyporządkowanie tego podatku tylko i wyłącznie

do sprzedaży opodatkowanej VAT i w konsekwencji

jego całkowite odliczenie, bądź przyporządkowanie

tylko i wyłącznie do sprzedaży zwolnionej z VAT

niedającej w ogóle prawa do odliczenia. Przesłanka

powyższa jest oczywiście niezależna od tego, czy da-

ny podatnik rozlicza VAT na podstawie deklaracji

kwartalnych czy miesięcznych, stąd obowiązek takiej

korekty również u małych podatników.

Sposób postępowania z podatkiem naliczonym,

którego nie dało się bezpośrednio alokować, podają

regulacje zawarte w art. 90 i 91 ustawy o VAT, któ-

re stanowią, że taki podatek naliczony podlega odli-

czeniu jedynie w takiej części, która odpowiada

rocznemu udziałowi wszystkich transakcji dających

prawo do odliczenia podatku VAT w kwocie stano-

wiącej sumę tych transakcji oraz pozostałych trans-

akcji, które takiego prawa nie dają (jest to tzw.

współczynnik). Pierwszy z powołanych przepisów

umożliwia dokonywanie odliczania podatku nali-

czonego w ciągu danego roku kalendarzowego na

bazie danych o obrocie za poprzedni rok kalenda-

rzowy lub na bazie szacunkowej. Drugi z powoła-

nych przepisów reguluje kwestię właśnie korekty,

tzn. porównanie zakresu dokonywanego na bieżąco

odliczenia z zakresem odliczenia wynikającym

z uwzględnienia danych dotyczących zakończonego

właśnie roku kalendarzowego. Konsekwentnie, po-

datnicy VAT rozliczający się za okresy miesięczne

muszą taką korektę uwzględnić w rozliczeniu za sty-

czeń kolejnego roku kalendarzowego, a mali podat-

nicy rozliczający się za okresy kwartalne korektę ta-

ką uwzględniają w rozliczeniu za pierwszy kwartał

kolejnego roku kalendarzowego.

Pragnę podkreślić, iż dokonywanie powyższych

korekt jest jedną z najtrudniejszych kwestii wynika-

jących z przepisów o VAT. Warto w tym zakresie

wspomnieć chociażby o specyficznych zasadach do-

tyczących uwzględniania w tych korektach podatku

naliczonego związanego z zakupami i zbyciem środ-

ków trwałych, wyłączeniami dla transakcji spora-

dycznych, zasadach zaliczania efektu korekty do

przychodów lub kosztów dla celów podatku docho-

dowego na podstawie przepisu ustawy o PIT i CIT

wprowadzonego na mocy nowelizacji obowiązują-

cych od 1 stycznia 2005 r., czy wreszcie przepisy

przejściowe wynikające z faktu, że obecna ustawa

o VAT weszła w życie w trakcie, a nie od początku

poprzedniego roku. Dlatego wszędzie tam, gdzie

jest to możliwe, należy dążyć do dokonywania rozli-

czenia podatku naliczonego w drodze alokacji bez-

pośredniej. Ponadto, warto precyzyjnie ustalać kwo-

tę współczynnika, bo jeżeli przekracza on 98 proc.,

podatnik ma prawo do odliczenia całości podatku

naliczonego.

WYJAŚNIENIE URZĘDU

Wówczas przysługuje im prawo

do odliczenia od podatku dal-

szych kwot wpłaconych oszczęd-

ności na kontynuację systematycz-

nego gromadzenia oszczędności

wyłącznie na tym samym rachun-

ku oszczędnościowo-kredytowym

i w tym samym banku prowadzą-

cym kasę mieszkaniową, poniesio-

nych od 1 stycznia 2002 r. do

upływu określonego przed 1 stycz-

nia 2002 r. terminu systematycz-

nego gromadzenia oszczędności,

wynikającego z umowy o kredyt

kontraktowy.

Jak zauważono w postanowie-

niu, odliczenie z tytułu poniesio-

nych w 2004 r. wydatków na syste-

matyczne gromadzenie oszczęd-

ności w kasie mieszkaniowej jest

dokonywane na zasadach określo-

nych w ustawie o podatku docho-

dowym od osób fizycznych

w brzmieniu obowiązującym

przed 1 stycznia 2002 r. po speł-

nieniu następujących warunków:

◗ umowa o kredyt kontraktowy za-

warta została przed 1 stycznia

2002 r.,

W postanowieniu organ podat-

kowy nie zgodził się ze stanowi-

skiem podatników, że dokonana

w 2004 r. wpłata do kasy mieszka-

niowej powinna być rozliczona po

połowie. Jak zauważono w wiążą-

cej interpretacji prawa podatkowe-

go, ulga z tytułu oszczędzania

w kasach mieszkaniowych

z dniem 1 stycznia 2002 r. została

skreślona w ramach nowelizacji

dokonanej ustawą z dnia 21 listo-

pada 2001 r. o zmianie ustawy

o podatku dochodowym od osób

fizycznych oraz ustawy o zryczał-

towanym podatku dochodowym

od niektórych przychodów osiąga-

nych przez osoby fizyczne (Dz.U.

nr 134, poz. 1509). Niemniej jed-

nak na mocy art. 4 ust. 3 ustawy

podatnicy mogą nadal z ulgi sko-

rzystać. Ulga przysługuje podatni-

kom, którzy:

◗ zawarli umowę o kredyt kontrak-

towy z bankiem prowadzącym

kasę mieszkaniową o systema-

tyczne gromadzenie oszczędno-

ści, według zasad określonych

w przepisach o niektórych for-

mach popierania budownictwa

mieszkaniowego i

◗ przed 1 stycznia 2002 r. nabyli

prawo do odliczenia od podatku

poniesionych wydatków na cel

określony w art. 27a ust. 1 pkt

2 ustawy w brzmieniu obowiązu-

jącym przed 1 stycznia 2002 r.

termin upływu okresu systema-

tycznego oszczędzania określony

został przed 1 stycznia 2002 r.

Zgodnie jednak ze starym

brzmieniem ustawy wysokość od-

liczeń od podatku z tytułu wydat-

ków poniesionych na systematycz-

nie gromadzone oszczędności

w kasie mieszkaniowej dotyczy

łącznie obojga małżonków, z wy-

Postanowienie Pierwszego Urzę-

du Skarbowego Łódź-Bałuty z 24

marca 2005 r., nr I USB

I-2/415-2/05

Aleksandra Tarka

Liczą się wszystkie przychody

PYTANIE PODATNIKA

wym od osób fizycznych, jak i do

źródeł, z których przychody są

zwolnione z tego opodatkowania,

bądź w ogóle opodatkowaniu nie

podlegają. W konsekwencji na

powstanie obowiązku prowadze-

nia ksiąg rachunkowych w danej

jednostce będą miały wpływ roz-

miary osiąganych przez tę jed-

nostkę przychodów ze wszystkich

źródeł, w tym także z działalno-

ści rolniczej.

Organ skarbowy uznał zatem,

że obowiązek prowadzenia ksiąg

rachunkowych powstał od 1 stycz-

nia 2005 r., bo suma przychodów

netto ze sprzedaży towarów, pro-

duktów i operacji finansowych

osiągniętych ze wszystkich źródeł

przekroczyła kwotę stanowiącą

równowartość 800 000 euro.

Czy osoba fizyczna, która w 2004 r. prowadziła podatkową

księgę przychodów i rozchodów i osiągnęła przychody

przekraczające kwotę 4,5 mln zł, z czego: 4,3 mln zł doty-

czy przychodów z działalności rolniczej, a 0,2 mln zł doty-

czy przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej

była zobowiązana od 1 stycznia 2005 r. zaprowadzić księ-

gi rachunkowe?

WYJAŚNIENIE URZĘDU

mających siedzibę lub miejsce za-

rządu na terenie Rzeczypospolitej

Polskiej: osób fizycznych (...), je-

żeli ich przychody netto ze sprze-

daży towarów, produktów i opera-

cji finansowych za poprzedni rok

obrotowy wyniosły co najmniej

równowartość w walucie polskiej

800 000 euro. Przepis ten nie pre-

cyzuje, z jakiego źródła przychody

te mają pochodzić.

Wobec tego, w ocenie organu

podatkowego, wskazany przepis

odnosi się zarówno do przycho-

dów ze źródeł podlegających opo-

datkowaniu podatkiem dochodo-

W odpowiedzi na tak zadane

pytanie organ podatkowy przypo-

mniał, że jednostki zobowiązane

do prowadzenia ksiąg rachunko-

wych zostały enumeratywnie wy-

mienione w art. 2 ust. 1 ustawy

z dnia 29 września 1994 r. o ra-

chunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r.

nr 76, poz. 694 z późn. zm.),

a wśród nich m. in. osoby fizyczne

spełniające warunki określone

wskazanym przepisem. I tak prze-

pis ten stanowi, że przepisy usta-

wy o rachunkowości stosuje się do

Notowała Wiesława Moczydłowska

ZGŁOŚ SWÓJ PROBLEM: ksiegowosc@infor.pl

Pismo Urzędu Skarbowego

w Legnicy z 22 grudnia 2004 r.,

nr USPD. III-43/10/04

Bogdan Świąder

◗

Rozliczanie kosztów

KSIĘGOWOŚĆ I PŁACE

JAK ROZLICZAĆ

KOSZTY W CZASIE

Każdy, kto prowadzi działalność gospodarczą,

wie, jak bardzo ważne jest odpowiednie udo-

kumentowanie ponoszonych wydatków.

W końcu do kosztów podatkowych można za-

liczyć tylko takie wydatki. Okazuje się jednak,

że równie ważne, a może nawet ważniejsze,

jest prawidłowe rozliczenie kosztów w czasie,

czyli przyporządkowanie konkretnych wydat-

ków do odpowiedniego roku podatkowego.

Niestety na tym tle często dochodzi do spo-

rów między podatnikami i organami podatko-

wymi. Sporów, które powstają głównie dlate-

go, że przepisy podatkowe wcale nie są takie

jednoznaczne i prosto skonstruowane.

Kiedy potrącać koszty

Potrącanie kosztów w innym momencie niż zostały poniesione

powinno mieć miejsce tylko w takich przypadkach, przy któ-

rych istnieje jednoznaczne, bezpośrednie powiązanie kosztów

z osiągnięciem przychodów. Jeżeli takiego powiązania nie

można precyzyjnie określić, koszty uzyskania przychodów po-

winny być potrącone w tym roku, w którym je poniesiono. Mo-

mentem decydującym o możliwości zaliczenia danego wydatku

do kosztów uzyskania przychodu staje się moment poniesienia

danego wydatku.

O gólne definicje kosztów uzyskania przychodów oraz

cych podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że

stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w spo-

sób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących

się tylko do tego roku podatkowego.

Z przepisów tych wynika zatem, że koszty uzyskania przychodów

są potrącalne w tym roku podatkowym, którego dotyczyły. Mogą być

to jednak również koszty poniesione w danym roku i związane

z przychodami tego właśnie roku, a także koszty poniesione w latach

poprzednich, ale dotyczące przychodów danego roku. To samo doty-

czy ściśle określonych co do rodzaju i kwoty kosztów, które zostały

zarachowane, chociaż ich faktycznie nie poniesiono – jeżeli odnoszą

się do przychodów danego roku.

Zasadę dotyczącą potrącalności kosztów uzyskania przychodów

w roku, w którym zostały one poniesione, potwierdza także orzecznic-

two Naczelnego Sądu Administracyjnego, który m.in. w wyroku

z 14 września 1995 r. (SA/P 798/95, niepublikowany) i z 4 sierpnia

1999 r. (III SA 7803/98, niepublikowany) stwierdził, że momentem de-

cydującym o możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzy-

skania przychodów jest moment dokonania owego wydatku, a nie mo-

ment osiągnięcia przychodu. Organ podatkowy ocenia celowość ponie-

sionych kosztów w innych warunkach aniżeli ponoszący te koszty po-

datnik. Czyni to ex post na podstawie ksiąg podatkowych, które reje-

strują zdarzenia gospodarcze i operacje finansowe. Na podstawie zapi-

sów tych ksiąg ustala, czy poniesione przez podatnika koszty rzeczywi-

ście przyczyniły się do osiągnięcia przychodu. Nieuzyskanie przycho-

dów z planowanego źródła nie oznacza jeszcze, iż wydatki z tym zwią-

zane nie mogą być wliczone do kosztów działalności.

Innego zdania był jednak NSA w wyroku z 11 kwietnia 1996 r.

(Sa/Sz 1924/95, niepublikowany) gdzie stwierdził, że niedopuszczal-

ne jest potrącenie w danym roku podatkowym wydatków stanowią-

cych koszty uzyskania przychodów mających wystąpić dopiero w na-

stępnym roku podatkowym lub w okresach dalszych.

Jeszcze inaczej stwierdził NSA w wyroku z 22 września 1997 r. (I

SA/Ka 354/96, niepublikowany). W tym przypadku sąd był zdania,

że koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku po-

datkowym, którego dotyczą. Jeśli zaś chodzi o koszty poniesione

w latach poprzedzających rok podatkowy, to są one potrącalne, jeśli

dotyczą przychodów tego roku podatkowego. Nie jest natomiast

możliwe ich potrącenie w roku, w którym je poniesiono, jeśli rok ten

nie jest jednocześnie rokiem „którego dotyczą”.

zasady ich rozliczania znajdują się w obu ustawach

podatkowych, tj. w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r.

o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.

Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) oraz

w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku docho-

dowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr

54, poz. 654 z późn. zm.). Z art. 22 ustawy o podatku dochodowym

od osób fizycznych (odpowiednio art. 15 ustawy o podatku dochodo-

wym od osób prawnych) wynika wyraźnie, że kosztami uzyskania przy-

chodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu

osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23

(odpowiednio w art. 16). Oznacza to, że kosztami są wszelkie wydat-

ki, które nie znalazły się na liście negatywnej wydatków nieuznawa-

nych za koszty uzyskania przychodów. Już te regulacje często są przy-

czyną sporów na linii podatnik – organ podatkowy. Niestety to nie je-

dyne powody do niepokoju. Również w zakresie rozliczania kosztów

w czasie istnieją liczne niejasności, czego wyrazem jest także bogate

w tym zakresie i niejednolite orzecznictwo sądowe.

Pierwotnym czynnikiem pozwalającym uznać wydatek za koszt uzy-

skania przychodu jest jego powiązanie z przychodem. Wprawdzie usta-

wodawca, definiując koszty uzyskania przychodów, nie określił rozpięto-

ści czasowej pomiędzy poniesionymi wydatkami a osiągniętym przycho-

dem, lecz użyty w przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodo-

wym od osób fizycznych zwrot „w celu osiągnięcia przychodów” należy

rozumieć w ten sposób, iż decydujący jest moment osiągnięcia przycho-

du dla przypisania wydatkowi podatkowego kosztu. A zatem dla potrzeb

podatkowych ważne jest to, że koszt podatkowy musi być poniesiony i to

w określonym celu. Przy czym wykładnia językowa użytego sformułowa-

nia „koszty poniesione” wskazuje na czas dokonany, co oznacza, iż cho-

dzi tu o taki stan, w którym nastąpiło obciążenie kosztem nie tylko

w sensie ewidencyjnym, ale w znaczeniu realnym, a więc w faktycznym

poniesieniu wydatku. Koszt jest więc związany z wydatkiem.

Jak rozliczają koszty osoby fizyczne

Zasady dotyczące potrącania kosztów w czasie przez osoby fizycz-

ne regulują ust. 4-6 art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób

fizycznych. Wynika z nich, że koszty uzyskania przychodów są potrą-

calne tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Od zasady tej przewidziane zostały jednak wyjątki. Okazuje się, że

u podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty

uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane tylko

w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także

koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatko-

wy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co

do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, cho-

ciaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów da-

nego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możli-

we; w tym wypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały po-

niesione. Ta sama zasada ma zastosowanie do podatników prowadzą-

PRZYKŁAD

Pan Jan zamontował własne materiały w budynku klientki pod

koniec 2004 r. Niestety nie zakończył robót przed końcem ro-

ku. Nie wystawił też żadnej faktury i nie uzyskał w tym roku

przychodu. Faktury obejmujące wartość materiałów i roboci-

znę pan Jan wystawił dopiero na początku lutego 2005 r. po

zakończeniu prac. Przychód z tytułu wykonania tych robót sta-

nowi zatem w całości przychód 2005 r. Również wszelkie wy-

datki poniesione w celu osiągnięcia tego przychodu powinny

stanowić koszt uzyskania przychodu w 2005 r., mimo że

część wydatków została poniesiona w 2004 r.

Jak wynika z art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób

fizycznych u podatników prowadzących księgi rachunkowe za koszt

uzyskania przychodu uważa się m.in. określone co do rodzaju i kwo-

CZEKAMY NA OPINIE I PYTANIA CZYTELNIKÓW

☎

530 49 69

anna.wojda@infor.pl

GAZETA PRAWNA NR 65 (1430) 4 KWIETNIA 2005

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: