Athans Philip - Wojna Pajęczej Królowej 05 Unicestwienie.pdf - Athans Philip - ssonja

Ryld Argith, fechmistrz Melee-Magthere, jest gotowy na wszyst-

ko i nie spotkał jeszcze przeciwnika, któremu nie dorównywałby

umiejętnościami. Ale podczas gdy Pajęcza Królowa nie może,

lub nie chce, dać żadnego znaku swym wyznawcom, a społe-

czeństwo drowów chwieje się na krawędzi coraz głębszej prze-

paści, Rylda coraz bardziej pociąga kobieta, którą z kolei prag-

nie bogini. Lecz boginią tą nie jest Lolth. Kiedy fechmistrza

zdradzi własne serce czy pójdzie za jego głosem jak człowiek,

czy też oprze mu się jak drow?

Pozostałych czeka podróż przez bezlitosny przestwór bezdennej

Otchłani. Na końcu podróży mają nadzieję spotkać samą Lolth.

Choć udało im się przeżyć upadek Ched Nasad, wrogie knowania

abolethów i przedrzeć się przez pełne demonów ruiny Myth

Drannor, Podmrok okazał się jedynie dziecinną igraszką w po-

równaniu z chaotyczną nieskończonością Pajęczych Otchłani.

Szukają prawdy, ale możliwe, że czeka ich tylko

UNICESTWIENIE

Wojna Pajęczej Królowej wraca do domu.

Prolog pióra R.A. Salvatore, autora

bestsellerów listy New York Timesa.

W OJNA PAJĘCZEJ KRÓLOWEJ KSIĘGA V

Unicestwienie

PHILIP ATHANS

Podziękowania

Osoby, dzięki którym ukazanie się tej i pozostałych książek z serii

było możliwe to: Peter Arche, Mary Kirchoff, Matt Adelsperger,

Liz Shuh, Mary-Elisabeth Allen, Rachel Kirkman, Angle Lokotz

i jej wyjątkowy zespół oraz Marty Durham i Jose Fisher, którzy

czuwali nad organizacją pracy.

Nie trzeba dodawać, że nie byłoby księgi V bez ksiąg I, II, III,

IV i VI, mam więc ogromny dług wdzięczności wobec

pozostałych autorów Wojny Pajęczej Królowej: Richarda Lee

Byersa, Thomasa M. Reida, Richarda Bakera, Lisy Smendman i

Paula S. Kempa. Dziękuję Elaine Cunnigham za pomoc w

rozwiązaniu pewnego problemu z ciągłością i Edowi

Greenwoodowi za Stworzenie Świata, w którym toczą się

wydarzenia. Brom, dzięki za ilustracje na okładkach — każda z

nich to arcydzieło. Dziękuję również twórcom gier Ericowi L.

Boydowi, Bruce 'owi R. Cordellowi, Gwendolyn EM. Kestrel i

Jeffowi Quickowi za nowe fantastyczne zabawki związane z

Podmrokiem.

Ale przede wszystkim muszę podziękować RA. Salvatore, który

dal tej serii o wiele więcej niż tylko swoje nazwisko. Dał jej

swoją nieskrępowaną wyobraźnię, energię i hojność ducha w o

wiele większym stopniu niż mieliśmy prawo oczekiwać. Jeśli

któraś z tych sześciu książek jest cokolwiek warta, to tylko dzięki

niemu.

Była najsilniejsza. Pożarła więcej niż którykolwiek z pozostałych przy

życiu. Zabiła więcej niż którykolwiek z pozostałych przy życiu. Zabiła

wszystkie wokół siebie i nawet nie zadała sobie trudu pożarcia ich tru-

cheł, nim ruszyła do walki z tymi, które przetrwały.

Była najsilniejsza. Wiedziała, że jest najsilniejsza, gdy kolejna ofiara

konała w jej kłapiących żuwaczkach. Była tą, która wyjdzie cało z masa-

kry i będzie rządzić.

Była najsilniejsza.

Pozostałe też to wkrótce zrozumiały.

Więc musiała zginąć.

Pośród chaosu istniała inteligencja i celowość. Pośród głodu i rzezi

istniała wspólna sprawa. Była najsilniejsza i wiedziały, że zabije je

wszystkie albo będzie rządzić nimi wszystkimi, więc zawarły sojusz i oder-

wały jej osiem odnóży, pożerając ją w całości, nim znów zwróciły się

przeciwko sobie.

Kolejna zyskała przewagę czynem i przerażającym atakiem.

Ta też padła w imię wspólnej sprawy.

Śmiertelna próba trwała. Najsilniejsze ginęły, ale najsprytniejsze

przeżywały. Przeżywały przebiegle - te, które ograniczały się tylko do

zabicia obecnego przeciwnika.

Te, które występowały naprzód, które wznosiły się ponad bitewny

zgiełk, ginęły.

Przez wszystkie tysiąclecia rozpoznawała silniejszych od siebie i

przekonywała ich, by jej służyli albo zabijała ich. Siła nie wynikała z

wielkości jej mięśni, ale z jej przebiegłości.

W szaleństwie porodu, w morderczej walce, cechy te torowały drogę

zwycięstwu.

Znaleźć moment, kiedy siła jednostki górowała nad potęgą zbioro-

wości.

Intrygować w trakcie walki, aby zniszczyć każdego, kto był silniejszy.

A w przypadku niektórych przyznać się do porażki, zanim stracą

świadomość, uciec i przetrwać, pustoszyć inne plany jako nowe demony

chaosu, a w końcu służyć zwyciężczyni.

Ich liczba malała. Te, które ocalały, rosły i stawały się potężniejsze.

Każda czekała i obserwowała, decydując, kto musi umrzeć, zanim

będzie mogła władać niepodzielnie, wybierając ofiary, by ułatwić pożą-

dany koniec.

Te powodowane niepohamowanym głodem już nie żyły.

Te powodowane chęcią samoobrony już nie żyły.

Te powodowane głupią dumą już nie żyły.

Te powodowane instynktowną chęcią przetrwania nie żyły albo

uciekały.

Te kierujące się sprytem pozostały, świadome, 'że tylko jedna z nich

wyjdzie z tej próby zwycięsko.

Wszystkie inne czekało niewolnictwo lub niebyt. Nie było innej drogi.

Tak jak manipulowała śmiertelnikami, którzy jej służyli i śmiertel-

nikami, którzy się jej bali, tak jak przez wieki wpływała nawet na innych

bogów, w taki sam sposób kontrolowała swoje potomstwo. To była próba

jej pomysłu.

Nie było innej drogi.

Athans Philip - Wojna Pajęczej Królowej 05 Unicestwienie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: